Köy Düğünü
Sanatçı | Pieter Brueghel (baba) |
---|---|
Yıl | 1567 ya da 1568 |
Tür | Ahşap panel üzerine yağlı boya |
Boyutlar | 124 cm × 164 cm (49 in × 65 in) |
Konum | Viyana Sanat Tarihi Müzesi, Viyana |
Köy Düğünü[1][2] (Felemenkçe: De Boerenbruiloft)[I], Flaman Rönesans ressamı Pieter Brueghel (baba) tarafından 1567 ya da 1568'de ahşap panel üzerine yağlı boya ile çizilmiş tablodur. Ressamın, köylü hayatını konu edindiği birçok janr resminden biri olan tablo, Viyana'daki Sanat Tarihi Müzesi'nde sergilenmektedir.
Tablo
[değiştir | kaynağı değiştir]İçerik
[değiştir | kaynağı değiştir]Tabloda, içinde bir köylü düğününün kutlanmakta olduğu büyük bir tahıl ambarı betimlenmiştir. Önceki tablolarının aksine Brueghel bu resimdeki sahneyi, yukarıdan bakarak değil, göz hizasından görüldüğü şekilde çizmiştir. Beyaz örtülü büyük masanın etrafında hayat dolu bir kalabalık toplanmıştır. Konuklar arkalığı olmayan kaba ahşap sıralarda ve basit sandalyelerde oturmaktadır. Gelinin arkasındaki kerpiç duvarda yeşil bir çuha, bunun üzerinde ise kâğıttan yapılmış gelin tacı asılıdır. Damat ise ortada yoktur.
İki adam, yan yatırılmış ve üzeri püre dolu tabaklarla doldurulmuş ahşap bir kapıyı taşıyarak yaklaşmaktadır. Arka taraftaki adam, resminde yer alan en büyük figürdür ve mavi ceketi ile tablonun geri kalanındaki renklere kontrast oluşturur. Masanın sol tarafındaki oturma sırasının oluşturduğu yarım köşegen, bu adamla son bulur ve adamın önlüğünün arka kısmı resmin merkezî eksenini belirler. Yemekleri taşıyan diğer adamın şapkasının kenarına tutturulmuş olan tahta kaşık, bu adamın gezici işçi olduğunu gösterir.[3]
Masanın başında oturan bir adam, tepsiden aldığı tabakları konuklara uzatmaktadır. Resmin sol tarafındaki bir başkası ise düğün birasını ufak kupalara doldurur. Gelinin yanındaki yüksek arkalıklı sandalyede nikâh memuru oturmaktadır. Resmin daha sağ tarafında, bir Fransisken keşişi soylu bir adamla sohbet etmektedir. Soylunun köpeği masanın altından kafasını çıkarmıştır.[4] Müzik olarak, resmin sol tarafında ayakta duran iki adam gayda çalmaktadır. Bunlardan biri hevesle yemeklere bakar. Ön plandaki küçük çocuk ise, çoktan boşalmış bir çanağı parmaklarıyla sıyırmaktadır. Tabloda yer alan kaşıklar yuvarlaktır (bugünkü oval şekil çok daha sonra benimsenmiştir), öndeki çocuğun sahip olduğuna benzer bıçaklar ise birçok farklı amaca hizmet eden iş aletleri olarak kullanılmaktaydı.[3]
İlham ve anlam
[değiştir | kaynağı değiştir]Gelinle birlikte geldi şeklindeki bir Hollanda deyişi hiçbir iş yapmadan oturan kişiler için kullanılırdı. Çünkü düğün masasında gelinin hiçbir şey yapmaması, yemek yememesi ve konuşmaması gerekirdi. Düğün salonunun duvarındaki çapraz asılmış iki sap demeti, bütün işlerin dışarıda bırakıldığını gösterir.[5] Tabloda damat görünmez çünkü geleneksel olarak damadın düğün yemeğinde bulunmaması gerekirdi.[4] Yiyip içen köylüler tabloda oldukça neşeli görünürler, ancak Brueghel tabloyu çizerken daha ciddi konuları da ele almıştır. 16. yüzyılın popüler İncil temalarından biri, Yuhanna İncilinde yer alan ve İsa'nın suyu şaraba dönüştürmesini anlatan Kana'da Düğün (2:1-11) konusuydu. Bu konu masa başında şarap içen kişilerle simgelendiği gibi, zaman zaman -Brueghel'in bu tablosunda da olduğu gibi - kadehleri dolduran adam şeklinde de betimlenirdi.
Tarihi
[değiştir | kaynağı değiştir]1567 ya da 1568'de çizilen tabloyu, Avusturya arşidükü Ernst 1594'te Brüksel'de satın aldı. Tablo daha sonra, İmparator II. Rudolf'un koleksiyonuna dahil oldu ve Prag'a götürüldü. Resim bugün, Viyana Sanat Tarihi Müzesi'nin 10 numaralı odasında Bruegel'in Babil Kulesi, Paskalya ve Karnaval Arasında Kavga ve Çocuk Oyunları tablolarıyla birlikte sergilenmektedir.[6] Tablo, tam olarak bilinmeyen bir zamanda ikiye kesilmiş, daha sonra tekrar birleştirilmiştir.
Tepkiler
[değiştir | kaynağı değiştir]Pieter Brueghel'in Boerenbrueghel olarak adlandırılan ve köylüleri konu eden buna benzer birçok resmi vardı. Ressam bu tabloda köylülerin düğününü mizahi bir yönden, ancak şehirlilerin kibirli yaklaşımını içermeyecek şekilde ele aldı. Kırsal yaşamı renkli ve canlı biçimde ele alan bu tür tablolar daha önce yapılmamıştı.
Flaman ressam ve biyografi yazarı Karel van Mander, 1604'te Brueghel ve eserleri hakkında şöyle yazmıştı:
“ | Hans Francken adında zengin ve saygılı bir iş adamı için çok eser üretti. Francken Brueghel'i çok seviyordu ve neredeyse her gün ressamla buluşuyordu. Brueghel bu adamla sıkça çiftliklere, panayırlara ve düğünlere gidiyordu. Köylüler gibi giyinip, etraftaki diğer kişiler gibi çeşitli hediyeler getirerek katıldıkları bu düğünlerde aileden biri ya da gelinin bir akrabası gibi davranıyorlardı. Böylece Brueghel, köylülerin yeme, içme, dans edip eğlenme ve birbirlerine sevgilerini gösterme yollarını zevkle izliyor, bu deneyimlerini hevesle ve mutlulukla tuvaline aktarıyordu.[7] | „ |
Popüler kültür
[değiştir | kaynağı değiştir]Tablonun parodi versiyonu Asterix'in Asteriks Belçika'da isimli macerasında yer aldı.[8] Kitabın çizeri Albert Uderzo, Belçika'daki veda partisini anlatan bir karede, tabloyu Asteriks karakterleri ve ortamıyla yeniden çizdi.
Notlar
[değiştir | kaynağı değiştir]I. ^ Tablonun özgün dildeki adı De Boerenbruiloft, bire bir çevrildiğinde Köylülerin Düğünü anlamına gelir. Çeşitli Türkçe kaynaklarda tabloya farklı isimler verilmiştir. Bire bir çeviriye en yakın isimlendirme madde başlığında kullanılandır. Diğer isimler:
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- Wendy Beckett: Die Geschichte der Malerei: 8 Jahrhunderte abendländische Kunst in 455 Meisterwerken. Köln DuMont, 1995. ISBN 3-7701-3560-1
- Rose-Marie Hagen, Rainer Hagen: Meisterwerke im Detail: Vom Teppich von Bayeux bis Diego Rivera. Band I. Köln: Taschen Verlag, 2006. ISBN 3-8228-4787-9
- Wieland Schmied: Harenberg Museum der Malerei. 525 Meisterwerke aus sieben Jahrhunderten. Dortmund: Harenberg Lexikon Verlag, 1999. ISBN 3-611-00814-1
- Manfred Wundram: Die berühmtesten Gemälde der Welt. Bergisch-Gladbach: Imprimatur Druck- und Verlagsgesellschaft, 1976
Kaynak notları
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Farthing, Stephen (2007). "1500'ler". Ölmeden Önce Görmeniz Gereken 1001 Resim. Caretta Yayıncılık. s. 187. ISBN 978-975-92722-9-6.
- ^ de Magalhåes, Roberto Carvalho (2008). "Rönesans". Mini Dev Sanat Kitabı. Alfa. ss. 456-458. ISBN 978-975-297-994-9.
- ^ a b Beschreibung der Folien des Medienpaketes „Auf den Spuren von Renaissance und Barock“ 9 Kasım 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (Bölüm: Pieter Bruegel d. Ä.: Das Hochzeitsessen, sayfa 13-14) Erişim: 29 Aralık 2008
- ^ a b Sanat Tarihi Müzesi, Viyana. DVD-ROM: interaktif ziyaret –- Köy Düğünü hakkında sesli bilgilendirme, 2007 ISBN 978-3-902491-09-1
- ^ Rose-Marie ve Rainer Hagen - Pieter Bruegel d. Ä. - Bauern, Narren und Dämonen, Köln: Benedikt Taschen Verlag GmbH 1999 S. 71
- ^ Sanat Tarihi Müzesi, Viyana. DVD-ROM: 10 numaralı oda navigasyonu
- ^ Wundram: Die berühmtesten Gemälde der Welt
- ^ Goscinny & Uderzo, Asterix in Belgium 12 Nisan 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., 1979, sayfa 43
- ^ "Tablolar". En Büyük Ressamlar: Bruegel. Doğan Kardeş Yayınları. 1969. s. 7.
- ^ Eco, Umberto (2006). "Soylu hanımlar ve kahramanlar". Güzelliğin Tarihi. Doğan Kitap. ss. 204-205. ISBN 975-293-420-X.
Dış bağlantılar
[değiştir | kaynağı değiştir]- bama.ua.edu
- Tablonun Asteriks Belçika'da 12 Nisan 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. içindeki versiyonu