İçeriğe atla

Gelengi

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Spermophilus
Yaşadığı dönem aralığı: 15,97-0 myö
Orta miyosen-Günümüz 
Biyolojik sınıflandırma Bu sınıflandırmayı düzenle
Âlem: Animalia
Şube: Chordata
Sınıf: Mammalia
Takım: Rodentia
Familya: Sciuridae
Oymak: Marmotini
Cins: Spermophilus
Cuvier, 1825
Spermophilus suslicus
Spermophilus lateralis

Spermophilus veya gelengi,[1] Sciuridae (sincapgiller) familyasının Marmotini oymağına bağlı[2] Kuzey yarımkürede yayılım gösteren bir kemirgen cinsidir. Latince cins adı Spermophilus "tohum sever" anlamına gelir.[3]

Gelengi (< geleŋi) ya da geleni kelimesinin aslı keleni olup Orta Türkçe dönemindeki kelegü sözüne dayanır.[4] Orta Türkçe dönemine ait Divânu Lügati't-Türk'te "kelegü" (Arapçaكَﻻَكوُ) biçiminde geçer ve "geleni, tarla sıçanı soyundan bir hayvancık" olarak tanımlanır.[5]

Gelengi cinsine bağlı taksonlar (2022):

  1. Spermophilus alashanicus - Büchner, 1888
  2. Spermophilus brevicauda - Brandt, 1843
  3. Spermophilus citellus - (Linnaeus, 1766)
  4. Spermophilus dauricus - Brandt, 1843
  5. Spermophilus erythrogenys - Brandt, 1841
  6. Spermophilus fulvus - (Lichtenstein, 1823)
  7. Spermophilus major - (Pallas, 1778)
  8. Spermophilus musicus - Ménétries, 1832
  9. Spermophilus pallidicauda - (Satunin, 1903)
  10. Spermophilus pygmaeus - (Pallas, 1778)
  11. Spermophilus ralli - (Kuznetsov, 1948)
  12. Spermophilus relictus - (Kashkarov, 1923)
  13. Spermophilus suslicus - Güldenstaedt, 1770
  14. Spermophilus taurensis - Gündüz, Jaarola, Tez, Yeniyurt, Polly, and Searle, 2007
  15. Spermophilus xanthoprymnus - Bennett, 1835

Türkiye'deki durumu;

Türkiye'de 3 türü bulunur:

  1. ^ AnaBritannica (1988, cilt: 9, sayfa:350, madde: Gelengi)
  2. ^ "ITIS". 30 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mayıs 2022. 
  3. ^ Palmer, T.S. (1904). "Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals". North American Fauna. 23: 639. doi:10.3996/nafa.23.0001Özgürce erişilebilir. 7 Şubat 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Şubat 2018. 
  4. ^ Prof. Dr. Hasan Eren (1999) Türk Dilinin Etimolojik Sözlüğü GELENİ < KELENİ (sayfa: 152)
  5. ^ Divanü Lûgat-it-Türk Tercümesi, çeviren Besim Atalay, TDK yayınları: 521, Ankara 1941, cilt: 1, sayfa: 448

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]