Folignolu Angela

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Folignolu Angela
Mistik
Doğum1248
Foligno, Umbria, Papalık Devleti
Ölüm4 Ocak 1309
Foligno, Umbria, Papalık Devleti
KutsayanlarKatolik Kilisesi
Kutsanma11 Temmuz 1701
Aziz ilanı9 Ekim 2013 Papa Franciscus tarafından
TürbeAziz Francesco Kilisesi- Foligno - Umbria - İtalya
Yortu4 Ocak

Folignolu Angela (1248, Foligno, Papalık Devleti - 4 Ocak 1309, Foligno, Papalık Devleti), İtalyan mistik ve yazar. 1701'de Papa XI. Klement tarafından kutsandı ve 2013 yılında Papa Franciscus tarafından azize ilan edildi.[1] Her 4 Ocak’ta anılır.

Bernard McGinn'e göre Angela, XIII. yy’nın dört "kadın müjdeciler"inden biridir.[2] Angela’nın önemini vurgulamak için, müjdeci ifadesini kullanır. Diğer müjdeciler ise; Anversli Hadewijch, Magdeburglu Mechtild ve Marguerite Porete’dir.[3]

İlk yılları ve Dönüşümü[değiştir | kaynağı değiştir]

İtalya’nın Umbria bölgesinde yer alan Foligno’da varlıklı bir ailede doğdu. Evlendi ve birkaç çocuğu oldu. Angela, dünyayı ve onun nimetlerini sevdiğini söyler. 40 yaş civarında Assisili Aziz Francesco’nın bir görünümünü gördüğü ve hayatının boşluğunu fark ettiği anlatılır. O andan itibaren daha yüksek bir mükemmelliğe adanmış bir hayat sürmeye başladı.

Angela, yaşadığı birçok kayıptan dolayı acı çekmiş bir kadındı. Angela’nın annesi öldü. Annesinin ölümünden birkaç ay sonra kocası ve bütün çocukları öldü. Çok sevdiklerinin kaybetmesiyle kendini bütün sahip olduklarından arındırmaya ve tövbekar olarak yaşamaya başladı.

Angela, muhtemelen 1291 yılında, "Aziz Francis'in Üçüncü Düzeni" tarikatına katıldı. (Yani Assisili Aziz Francesco’nın yemin etmeyen kadın ve erkeklerden oluşan bir cemaate). Kendisini Arnoldo isimli Fransisken bir rahibin ruhsal yönetimi altına soktu. Onun ruhsal yönetiminde "itirafçı" olarak hizmet edecektir.[4]

Eserleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Angela’nın mistik esinlemeler aldığı ve bunları yazdırdığı söylenir. Bu anlatımlar iki eserden oluşan bir derlemede yer almaktadır.

  • Görünümler ve Yönergeler Kitabı: Angela, kitabında dönüşümünün hikâyesini kaydettirir. Kitap kendi öğretilerini, mektuplar, öğütler, maneviyatının özetleri ve görünümleri şeklindedir.

Öğretilerinin birinde duada yükselen evreleri ayırır. Diz çökme gibi bedensel egzersizler, ruhun Tanrı’dan başka bir şey düşünmediği zihinsel dua ve ruhun Tanrı’nın merhametiyle götürüldüğü doğaüstü dua. Bu üç evre, kişiyi kendinin ve Tanrı’nın bilgisine götürür.

Görünümle ilgili olarak Angela, Efkaristiya’da İsa’nın nasıl görebildiğini açıklar. Efkaristiya’nın gizemini zirvesiz bir dağ ve şefkatin bir gizemi olarak tanımlar. (Yönergeler 67) Angela, Tanrı’yı sonsuz bir derinlik olarak tanımlar. Tanrı ile karşılaşmak ‘ilahi sonsuzluğun derinliklerinde normalden daha fazla özümsemektir'. (Yönergeler 36) Tanrı onun için aynı derecede büyük bir sevgiyle dengelenen ezici bir gizemdir. (Yönergeler 23)

  • Bildiri Kitabı (Memoriale): Bu kitap Umbria lehçesinde dikte ettirildiği, spiritüel ilerlemesinin bir anlatımıdır. Bildiri Kitabı, İsa Mesih’in sevgisini nasıl bulduğunu ve onun tarafından nasıl dönüştürüldüğünü ve Üçlü-Birliğin temaşaya götüren bir yolculuğun otuz adımını içerir.

Bildiri Kitabı'nda, İsa Angela’yı sever ve sevginin onu tanımladığı şekliyle ‘acı çeken Tanrı-adam’ olduğunu hisseder. İlk on dokuz adım, Mesih’in sevgisini bulmak için çektiği acılardaki kefareti ve arınma sürecini anlatır. İsa’nın sevgisi onun için İsa Mesih’in ıstırapları ve çarmıha gerilmesi ile görünümlerde kendini gösterir. Sonraki on bir adım, Üçlü-Birliğin ortasında duran zirveye ulaşmadan önce İsa Mesih’in haçın üzerinde terk edilmesinin korkunç karanlığını paylaştığı adımlardır.[5][6]

Miras[değiştir | kaynağı değiştir]

17. yüzyılda, François de Sales, Alfonso de Liguori, Fénelon, Jacques-Bénigne Bossuet veya Jean-Jacques Olier gibi birçok mistik ondan ilham kaynağı olarak bahseder. XIX. ve XX. yüzyılda roman yazarı Georges Bernanos, şair Georges Bataille ve Simone de Beauvoir, Julia Kristeva ve Luce Irigaray gibi feministler yazılarında ondan alıntı yapar.[7]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Vatican cardinal explains why Pope Francis canonized St. Angela of Foligno". www.catholicculture.org. 19 Mayıs 2001 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  2. ^ McGuinn, Bernard (1998). The Flowering of Mysticism – Men and Women in the New Mysticism 1200-1350 (İngilizce). The Crossing Publishing Company. s. 141. ISBN 978-0-8245-1743-4. 
  3. ^ McGuinn, Bernard. The Flowering of Mysticism – Men and Women in the New Mysticism 1200-1350. s. 142. 
  4. ^ McColman, Carl (2016). Christina Mystics - 108 Seers, Saints, and Sages. Hampton Roads Publishing Company Inc. ss. 29-30. ISBN 978-1-57174-730-3. 
  5. ^ Bouyer, Louis (1968). History of Christian Spiritualilty – The Spirituality of the Middle Ages. Burns and Oates. s. 312 Cilt 2. 
  6. ^ King, Ursula (2001). Christian Mystics - Their lives ad Legacies throughout the Ages. HiddenSpring. s. 79. ISBN 1-58768-012-2. 
  7. ^ P. Lachance (2003). New Catholic Encylopedia - Second Edition (İngilizce). 1. Thomson and Gale. s. 412. ISBN 0-7876-4005-0.