Fatma Ulviye Sultan

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Fatma Ulviye Sultan
Ulviye (soldan birinci) Sabiha Sultan'ın (sağdan üçüncü) düğününde, 29 Nisan 1920
Doğum12 Eylül 1892
İstanbul, Osmanlı İmparatorluğu
Ölüm25 Ocak 1967 (74 yaşında)
İzmir, Türkiye
DefinÇengelköy Mezarlığı, İstanbul
Eş(ler)iİsmail Hakkı Okday
Ali Haydar Bey
Çocuk(lar)ıHümeyra Hanımsultan
HanedanOsmanlı Hanedanı
BabasıVI. Mehmed
AnnesiEmine Nazikeda
Diniİslam

Fatma Ulviye Sultan veya Fatma Ulviye Germiyanoğlu (12 Eylül 1892, İstanbul – 25 Ocak 1967, İzmir), son Osmanlı padişahı Vahdettin’in büyük kızı.

Hayatı[değiştir | kaynağı değiştir]

12 Eylül 1892′de Ortaköy Feriye Sarayı’nda dünyaya geldi. Babası son Osmanlı padişahı Mehmet Vahidettin, annesi Emine Nazikeda Baş Kadın Efendi’dir. Adını, amcası Sultan II. Abdülhamit’in yanarak ölen kızı Ulviye Sultan’dan aldı.[1] Rukiye Sabiha Sultan adında bir kızkardeşi ve babasının Şadiye Müveddet Kadınefendi ile evliliğinden olma Mehmed Ertuğrul Efendi adlı erkek kardeşi vardır.

Son Osmanlı sadrazamı Ahmet Tevfik Paşa’nın oğlu İsmail Hakkı Tevfik Bey ile babasının veliahtlığı sırasında evlendi. Nikah, 12 Kasım 1914’te Dolmabahçe Sarayı’nda; düğün ise 19 Ağustos 1916’da Kuruçeşme’de Arif Bey’in yalısında yapıldı.[2] Düğünden bir yıl sonra kızları Suade Hümeyra Hanım doğdu.

İsmail Hakkı Bey'in 1922 yılının başında İstiklal Savaşı’na katılmak üzere Anadolu’ya geçmek için evi terk etmesi ile altı ay kadar eşinden fiilen ayrı kalan Fatma Ulviye Sultan, aralarındaki uyumsuzluğa bağladığı "hüsn-i muaşeretin" yokluğunu gerekçe göstererek İsmail Hakkı Bey'i boşadı.[2]

Fatma Ulviye Sultan, ikinci evliliğini Zülfükar İsmail Paşa’nın oğlu Ali Haydar Bey (Germiyanoğlu) ile yaptı. Bu evlilikten çocuğu olmadı.

1924 yılında 431 sayılı yasa gereği kızı ile birlikte ülkeyi terk etmek zorunda kaldı. İtalya’nın San Remo kentinde yaşayan babası Vahdettin'in yanında yaşadı Sultan Vahdettin’in ölümünden sonra yaşamını Avrupa’nın değişik kentlerinde, ardından Mısır’da sürdürdü.

Hanedanın kadın üyelerinin ülkeye girişini sağlayan kanunun çıkması üzerine 18 Ağustos 1952 tarihinde İstanbul’a döndü.[3] Fransız tabiyetinde bulunan eşi ile birlikte 3 Temmuz 1953 tarihli Bakanlar Kurulu kararıyla Türk vatandaşlığına alındı.[3]

Ölümü[değiştir | kaynağı değiştir]

25 Ocak 1967′de İzmir’de Alsancak'taki evinde öldü. Cenazesi İstanbul’a getirilerek Çengelköy Mezarlığı’na defnedildi.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Tarihcininyeri.net Sultan Vahdettin maddesi[ölü/kırık bağlantı]
  2. ^ a b İnan, Süleyman (12 Aralık 2011). "Son Osmanlı Damatlarının Millî Mücadele'yle İlişkileri". Erdem (61): 103-146. ISSN 1010-867X. 30 Ağustos 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ağustos 2023. 
  3. ^ a b Sinmaz Sönmez, Cahide (2014). "Sürgünden Vatana Osmanlı Hanedanının Geri Dönen İlk Üyeleri 1924 1951" (PDF). Tarihin Peşinde Uluslararası Tarih ve Sosyal Araştırmalar Dergisi. 6 (12). ISSN 1308-5468. 13 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 30 Ağustos 2023.