Birleşik sözcük
Birleşik kelime veya birleşik sözcük, dilde yeni bir kavramı karşılamak amacıyla iki veya daha çok kelimenin kaynaşarak oluşturduğu kelime. Bu söz öbeklerini oluşturan kelimeler ses düşmesi, ses türemesi, sözcük türü kayması veya anlam kayması açısından aralarına ek giremeyecek kadar kalıplaşmıştır.[1][2]
Belirtisiz isim tamlamaları, sıfat tamlamaları, birleşik fiiller, ikilemeler, kalıplaşmış çekimli fiillerden oluşmuş ifadeler yeni bir kavramı karşılıyorsa bileşik sözcük olurlar.
Yazım[değiştir | kaynağı değiştir]
Birleşik sözcüklerin bir kısmı birleşik, bir kısmı ayrı yazılır.[3]
Birleşik kelimeler en az iki sözcükten oluşur. Kelimelerden en az biri anlamını kaybetmişse veya kelimeler birleştiğinde ses düşmesi veya ses türemesine uğramışsa bitişik yazılırlar. Örneğin: yalıçapkını, affetmek, azletmek, sivrisinek, açıkgöz, hanımeli, alıvermek, vb.
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ "Büyük Türkçe Sözlük". Türk Dil Kurumu. http://tdkterim.gov.tr/bts/?kategori=verilst&kelime=birle%FEik+s%F6zc%FCk&ayn=tam. Erişim tarihi: 8 Ağustos 2009.
- ^ İmlâ Kılavuzu, Türk Dil Kurumu Yayınları, 2000
- ^ TDK
Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]
 |
Dil ile ilgili bu madde bir taslaktır. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkıda bulunabilirsiniz. |
