Almanya-Ukrayna ilişkileri

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Almanya-Ukrayna ilişkileri
Haritada gösterilen yerlerde Germany ve Ukraine

Almanya
Ukrayna
Diplomatik Misyon
Almanya'nın Kiev BüyükelçiliğiUkrayna'nın Berlin Büyükelçiliği
Temsilcilik
Elçi Anka FeldguzenElçi Andriy Melnyk

Almanya-Ukrayna ilişkileri, Almanya ve Ukrayna arasındaki dış ilişkilerdir. Ukrayna ve Almanya arasındaki diplomatik ilişkiler aslen 1918'de Ukrayna Halk Cumhuriyeti ile Alman İmparatorluğu arasında kurulmuştu, ancak daha sonra Ukrayna'nın Kızıl Ordu tarafından işgali nedeniyle kısa süre sonra kesildi. Mevcut ilişkiler 1989'da konsolosluk ve 1992'de tam ölçekli diplomatik misyon düzeyinde yeniden başlatıldı.

Tarih[değiştir | kaynağı değiştir]

Almanya Başbakanı Angela Merkel (ortada) ve Ukrayna Devlet Başkanı Petro Poroşenko (solda), 7 Şubat 2015. Amerikan Başkan Yardımcısı Joe Biden sağda.
  • 1918 - Brest-Litovsk Antlaşması'nın ardından Alman birlikleri Sovyet Rusya'ya karşı Ukrayna'ya askeri yardımda bulundular; Alman askeri yönetimi, Ukrayna Halk Cumhuriyeti'ne karşı Pavlo Skoropadskyi darbesinde etkili oldu (Nisan 1918) ve kısa ömürlü Ukrayna Devletinin kurulmasında etkili oldu; Ukrayna'nın ilk Alman Büyükelçisi Alfons Mumm von Schwarzenstein'dı; Ukrayna'nın ilk Almanya Büyükelçisi Oleksandr Sevriuk (maslahatgüzar adıyla) idi.
  • 1941-1944 - Alman birlikleri (İtalyanlar, Rumenler ve Macarların yardımıyla) Sovyet Ukrayna'sının çoğunu işgal etti ve Genel Hükümet ile Reichskommissariat Ukrayna arasında paylaştırıldı; OUN'un Ukrayna İsyan Ordusu, Almanlarla savaşmak ve Sovyetlere karşı onların yardımını kabul etmek arasında gidip geliyordu.
  • 1944-1950'ler - hayatta kalan OUN liderleri, birçok yerinden edilmiş Ukraynalı kişiye ev sahipliği yapan Almanya'nın ABD işgal bölgesine sığındı.
  • 1953 - Radio Free Europe/Radio Liberty (daha sonra "Radio Liberation" olarak anılır) Münih'te faaliyete geçti ve Ukrayna'ya Ukraynaca yayın yaptı.
  • 1959 - Stepan Bandera, Münih'te bir Sovyet ajanı tarafından öldürüldü.
  • 2011 - Kuzey Akımı projesi Ukrayna'yı ekonomik olarak savunmasız hale getiriyor.
  • 2014 - Almanya Normandiya formatının ev sahibidir.
  • 2014 - Rusya'ya karşı AB yaptırımları. Ostpolitik politikası 2014'ten sonra Rusya'nın Ukrayna'yı tehdit etmesi, Kırım'ı ele geçirmesi ve Ukrayna'nın doğusundaki çatışmalara sponsor olması nedeniyle dramatik bir şekilde sarsıldı. Berlin, Moskova'nın eylemlerini uluslararası hukukun ihlali olarak kınadı ve AB yaptırımlarının formüle edilmesinde liderlik rolü üstlendi. Bununla birlikte Almanya, Kuzey Akım boru hattı üzerinden Rus enerji kaynaklarına büyük ölçüde bağımlıdır, bu nedenle temkinli bir şekilde ilerlemiştir ve Amerika'nın Kuzey Akım'ı iptal etme çabalarına karşı çıkmaktadır.[1]
  • 2018 - Rusya'dan Almanya'ya yapılması planlanan Kuzey Akım 2 doğalgaz boru hattına Ukrayna Devlet Başkanı Petro Poroşenko karşı çıktı.[2]
  • 2022 - Almanya, 2021-2022 Rus-Ukrayna krizi sırasında Ukrayna'ya[3][4] silah tedarikini engelledi. İngiliz Kraliyet Hava Kuvvetleri C-17 uçakları, Kiev'e binlerce NLAW tanksavar silahı teslim etmek için Alman hava sahasında uzun bir tur attı.[5] Ukrayna Dışişleri Bakanı Dmitro Kuleba, Ukraynalıların Almanya'nın tutumunu "onyıllarca" hatırlayacağını söyledi.[6]
  • 2022 - Almanya'nın Ukrayna büyükelçisi Anka Feldhusen, Alman donanma şefi Kay-Achim Schönbach'ın yorumları üzerine Ukrayna dışişleri bakanlığına çağrıldı; Koramiral Kay-Achim Schönbach istifa etti.[7]
  • 2022 - Almanya Dışişleri Bakanı Annalena Baerbock, Rusya Ukrayna'yı işgal etmeye hazırlanırken Alman vatandaşlarından Ukrayna'yı acilen terk etmelerini istedi. Ayrıca, G7 toplantısından sonra grubun Ukrayna için birleşik desteğini temin etti.[8]
  • 2022 - 26 Şubat Cumartesi günü Almanya, uzun süredir devam eden çatışma bölgelerine asla silah göndermeme politikasını terk etti; bunun yerine Ukrayna'nın Rusya'ya karşı mücadelesine verdiği desteği artırdı, bir politika değişikliğiyle Kiev'e silah transferini onayladı ve Moskova'nın SWIFT bankalararası sisteme erişimini engellemeyi kabul etti.[9]
  • 2022 - Ukrayna, Kuzey Akım 2'ye verdiği destek ve geçmişte NATO'yu "savaş çığırtkanlığı yapmakla" suçlayan geçmişteki yorumları nedeniyle Ukrayna'da yaygın olarak Rus yanlısı olarak algılanan Almanya Cumhurbaşkanı Frank-Walter Steinmeier'in[10][11] resmi ziyaret talebini reddetti.[12]

Diplomatik misyonların yeri[değiştir | kaynağı değiştir]

Almanya'nın Kiev'de büyükelçiliği ve Donetsk'te 1 Başkonsolosluğu (Rus saldırganlığı nedeniyle (Donbass Savaşı) geçici olarak Dnipro'da bulunmaktadır) var.[13][14]

Misyon şefi (1917-1920'ler)[değiştir | kaynağı değiştir]

Almanya
  • 1917-18 Alfons Mumm von Schwarzenstein
  • 1918-19 Johannes (Hans) Graf von Berchem
Ukrayna
Sovyetler (Ukrayna'daki Sovyet hükûmetinin temsilcisi)
  • 1921-23 Voldemar Aussem

Yerleşik diplomatik misyonlar[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Almanya'nın Kiev Büyükelçiliği
    Almanya'nın Kiev Büyükelçiliği
  • Ukrayna'nın Berlin Büyükelçiliği
    Ukrayna'nın Berlin Büyükelçiliği

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Marco Siddi, "German foreign policy towards Russia in the aftermath of the Ukraine crisis: A new Ostpolitik?." Europe-Asia Studies 68.4 (2016): 665-677.
  2. ^ "Germany and Russia gas links: Trump is not only one to ask questions". The Guardian. 11 Temmuz 2018. 18 Aralık 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Nisan 2022. 
  3. ^ "Ukraine blames Germany for 'blocking' Nato weapons supply". Financial Times. 12 Aralık 2021. 24 Ocak 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Nisan 2022. 
  4. ^ "Germany blocks Estonian arms exports to Ukraine: report". Deutsche Welle. 21 Ocak 2022. 14 Nisan 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Nisan 2022. 
  5. ^ "UK planes took a long detour around Germany to deliver weapons to Ukraine in case Russia invades". Business Insider. 18 Ocak 2022. 3 Nisan 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Nisan 2022. 
  6. ^ "Кулеба: українці десятиліттями пам'ятатимуть позицію Німеччини щодо зброї". Ukrayinska Pravda (Ukraynaca). 23 Ocak 2022. 16 Nisan 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Nisan 2022. 
  7. ^ "German navy chief resigns amid diplomatic row with Kyiv". Politico. 22 Ocak 2022. 18 Nisan 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Nisan 2022. 
  8. ^ "Germany asks citizens to leave Ukraine 'urgently'". Business Recorder. 19 Şubat 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Şubat 2022. 
  9. ^ M. Herszenhorn (26 Şubat 2022). "Germany to send Ukraine weapons in historic shift on military aid". Politico. Politico. Politico. 27 Şubat 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Şubat 2022. 
  10. ^ "Ukraine snubs German president over past Russia links". theguardian.com (İngilizce). 2022. 12 Nisan 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Nisan 2022. 
  11. ^ "Ukraine rejects official visit by German President Frank-Walter Steinmeier". DW.COM (İngilizce). 2022. 12 Nisan 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Nisan 2022. 
  12. ^ "German foreign minister accuses Nato of 'warmongering' with military exercises that could worsen tensions with Russia 9 Kasım 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.". The Independent. 18 June 2016.
  13. ^ Consulate-General in Donetsk 19 Ocak 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Embassy of Germany in Ukraine.
  14. ^ "Consulate-General in Donetsk official website". 7 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Nisan 2022. 

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Almanya-Ukrayna_ilişkileri&oldid=29598396" sayfasından alınmıştır