Yemek çubukları

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Porsuk ağacından yapılmış yemek çubukları

Bazı Asya ülkelerinde kullanılan yemeği tabaktan ya da kaseden almak için çatal ve kaşık yerine yemek çubukları kullanılır. Odundan, altından, gümüşten, fildişinden, bambudan ya da plastikten yapılırlar. Altın ve gümüş yemek çubukları hem ağır hem de pahalıdır, bu yüzden sadece süs eşyası olarak kullanılırlar.

Birçok insan yemek çubuklarının eski Çin'de icat edildiğini düşünür, ancak tam olarak nerede icat edildikleri belli değildir. Bugün, Çin'de ve ona yakın ülkelerde; Kore, Japonya, Moğolistan, Tayvan, Vietnam, Tayland, Singapur ve diğerlerinde, bu çubuklar kullanılır. Diğer pek çok ülkelerin lokantalarının bu ülkelere ait mutfaklarında da bu çubuklardan bulunur. Bu çubukların adı "waribashi"dir. Ancak kimileri "hashi" de derler.

Sofra adabı[değiştir | kaynağı değiştir]

Yemek çubukları çatal ve bıçağın yerine kullanılır. Çubuklar aynı elde (sağ el) bir arada tutulur.[1] Bazı resmî durumlarda yemek çubuklarını sol elle kullanmak kabalık olarak kabul edilebilir.[2]

Japonya'da yemek çubukları[değiştir | kaynağı değiştir]

Japon budistler yakma törenlerinde yemekleri bir başkasına vermek için asla yemek çubuklarını kullanmazlar çünkü bu bir tabudur. Ayrıca Japonlar yemek çubuklarını asla kaseye dik olarak tutmazlar çünkü bu da bir tabudur.

Yemek çubukları ne için kullanılır[değiştir | kaynağı değiştir]

Yemek çubukları, bir tavada malzemeleri karıştırmakta ve pişirmekte veya bir tavadan tabaklara yemeklere taşımakta kullanılır.

Japonya'da, insanlar, waribashi (ayrılmış yemek çubuğu) diye adlandırdıkları tek-kullanımlık yemek çubuklarını kullanırlar. İnsanlar kullanmadan önce onu ikiye ayırır. Ayrıca Japonlar yemek çubuklarına Hashi de derler. Hashi Japoncada köprü anlamındadır.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Things Japanese - Chopsticks (Hashi)". 15 Aralık 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Şubat 2008. 
  2. ^ "China Protocol tips (PDF file)" (PDF). 25 Aralık 2010 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Şubat 2008.