Tel kayıt

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Webster-Chicago Model 7 tel kayıt cihazı, 1948
Poulsen Telegraphone, 1922.

Manyetik tel kaydı olarak da bilinen tel kaydı (İngilizcesi "wire recording"), analog bir ses depolama türü olan ilk manyetik kayıt teknolojisiydi. Farklı manyetizms seviyeleri kullanarak ses sinyallerini ince bir çelik tel üzerine kaydetme üzerineydi.[1] İlk ham manyetik kayıt cihazı 1898'de Valdemar Poulsen tarafından icat edildi. Satışa sunulan ilk manyetik kayıt cihazı, 1903'te American Telegraphone Company, Springfield, Massachusetts tarafından üretilen Telegraphone'du.

Tel, o anda kayıt kafasına sağlanan elektriksel ses sinyalinin yoğunluğuna ve polaritesine uygun olarak tel boyunca her noktayı mıknatıslayan bir kayıt kafası boyunca hızla çekilir. Daha sonra kafaya bir elektrik sinyali beslenmezken telin aynı veya benzer bir kafa boyunca çekilmesiyle, geçen telin sunduğu değişken manyetik alan, kafada benzer şekilde değişen bir elektrik akımına neden olur ve orijinal sinyali azaltılmış bir hızda yeniden oluşturur.

1950'lerde manyetik tel kaydın yerini manyetik bant kaydı aldı, ancak bu ortamlardan birini veya diğerini kullanan cihazlar, her ikisi de yaygın kullanıma girmeden önce uzun yıllar boyunca aşağı yukarı eş zamanlı olarak geliştirilme aşamasındaydı. İlgili prensipler ve elektronikler neredeyse aynıdır.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Wire Recording, Preservation Self-Assessment Program, psap.library.illinois.edu [1] 5 Nisan 2024 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Retrieved 9-21-2019.