Slavların Hristiyanlaşması

Vikipedi, özgür ansiklopedi
"Slavların Havarileri" Aziz Cyril ve Methodius'u tasvir eden Pan-Slav kartpostalı

Slavlar, 7. yüzyıldan 12. yüzyıla kadar dalgalar halinde Hristiyanlaşmamıştır, ancak eski Slav dini uygulamalarının değiştirilmesi süreci 6. yüzyıldan itibaren başlamıştır.[1] Genel olarak konuşursak, Güney Slavların hükümdarları 9. yüzyılda, Doğu Slavları 10. yüzyılda, Batı Slavları ise 9. ve 12. yüzyıllar arasında Hıristiyanlığı benimsemişlerdir. Aziz Kiril ve Methodios (fl. 860–885), Bizans-Slav ayinini (Eski Slav ayini) ve bilinen en eski Slav alfabesi ve Erken Kiril alfabesinin temeli olan Glagol alfabesini tanıtmış olan "Slavların Havarileri" olarak atfedilirler.

Daha sonra Roma Katolik Kilisesi ve Konstantinopolis Doğu Ortodoks Kilisesi olarak bilinecek olan Slavları din değiştirmeye yönelik eş zamanlı misyoner çabaları, özellikle Bulgaristan'da (9. - 10. yüzyıl) 'Roma ile Konstantinopolis arasında ikinci bir çekişme noktasına' yol açmıştır.[2] Bu, 1054'teki Doğu-Batı Bölünmesi'nden önce gelen ve Yunan Doğu ile Latin Batı arasında nihai bölünmeye yol açan birçok olaydan biridir.[2] Böylece Slavlar Doğu Ortodoksluğu ile Roma Katolikliği arasında bölünmüştür. Latin ve Kiril yazılarının Doğu Avrupa'da yayılması, Roma Kilisesi ile Bizans Kilisesi'nin rakip misyonerlik çabalarıyla yakından bağlantılıdır.[3] Ortodoks Slavların çoğunluğu Kiril alfabesini benimserken, Katolik Slavların çoğu Latinceyi benimsemiş, ancak bu genel kuralın birçok istisnası da vardır.[3] Litvanya Büyük Dükalığı, Hırvat Dükalığı ve Sırbistan Prensliği gibi her iki Kilisenin de pagan Avrupalılara tebliğ yaptığı bölgelerde dil, yazı ve alfabe karışımları ortaya çıktı ve Latin Katolik (Latinitas) ile Kiril Ortodoks okuryazarlığı (Slavia Ortodoksa) arasındaki çizgiler bulanıklaştı.[3][a]

Örnekler[değiştir | kaynağı değiştir]

Sırbistan Prensi Strojimir'in mührü, 9. yüzyılın sonlarından kalma - Slavların Hıristiyanlaştırılmasına ilişkin en eski eserlerden biri

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Ek açıklamalar[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Katolik ve Ortodoks misyonerlik çalışmalarının birleştiği diğer yerler Büyük Moravya, Macaristan Prensliği ve Fennoskandiya'daki Fin bölgeleriydi.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Białous, Mirosław (1 Aralık 2016). "Religion of the Proto-Slavs". Elpis (İngilizce) (18). doi:10.15290/elpis.2016.18.20. ISSN 1508-7719. 25 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ekim 2023. 
  2. ^ a b Alexakis, Alexander (2010). "Reviewed Work: Greek East and Latin West: The Church, AD 681–1071. (The Church in History, 3.) by Andrew Louth". Speculum. 85 (2): 425-427. 17 Haziran 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Haziran 2022. 
  3. ^ a b c Adamska, Anna (2016). "13. Intersections. Medieval East Central Europe from the perspective of literacy and communication". Medieval East Central Europe in a Comparative Perspective: From Frontier Zones to Lands in Focus. Abingdon: Routledge. s. 226–229. ISBN 9781317212256. Erişim tarihi: 26 Ağustos 2021. 
  4. ^ Vlasto 1970, s. 208.

Konuyla ilgili yayınlar[değiştir | kaynağı değiştir]