Kütüb-i Sitte (Arapça: الكتب الستة, Farsça: صحاح سته), Altı Kitap anlamına gelen, Ehl-i Sünnet tarafından en sağlam Hadis kaynakları olarak kabul edilmektedir:[1][2][3]
Prof. Dr. Mikail Bayram, Kütüb-i Sitte isnat edilen kişilerin tamamının Sâmânî devletinden olduklarını ve Sâmânî devlet otoritesinin bu kitapları sahih kabul edip diğer hadis kitaplarını ise sahih kabul etmediklerini ve o dönemde Abbasîlerin de onlarla ittifak ederek bu altı kitabı sahih kabul ettiklerini iddia eder.[4] Konuyla ilgili olarak Kütüb-i Sitte’nin dördünün Horasan bölgesinde yazıldığı;[5] Buhârî'nin (ö. H. 256) Buharalı,[6] Müslim'in (ö. H. 261) Nişâburlu,[7] Nesâî'nin (ö. H. 303) Nesâlı,[8] Tirmizi'nin (ö. H. 279) Tirmizli,[9] Ebu Dâvûd'un (ö. H. 275) Sicistânlı,[10] İbn Mâce 'nin(ö. H. 273) Kazvinli[11] olduğu ifade edilmektedir. Müslim gibi Nişaburlu olan Hâkim en-Neysâbûrî'nin (ö. H. 405) tarihî gerçeklere uymayacak şekilde Buhârî ve Müslim'in otoritesinin Hicaz, Irak ve Şamlılar tarafından tanındığı neticesine varılabilecek ifadeler kullandığı[12] ve bunun bu eserler üzerinde icma olduğu görüşünün ortaya çıkmasında tesirli olduğu belirtilmektedir.[13]
İslam portalı
