Kütüb-i Sitte
| Makale serilerinden |
 |
 | |
| Yazarlar | Müslim bin Haccac, Muhammed el Buhari, Muhammad ibn Isa at Tirmizi, Ali ibn Sinan el Nesai, Ebu Davud es-Sicistani, İbn Mace el-Kazvini |
|---|---|
| Tür | Dinî · Biyografi |
| Yayım | 1988 |
| Yayımcı | Akçağ Yayınları, Server Yayınları, Mirac Yayınları, Polen Yayınları, Karınca Polen Yayınları |
| ISBN | 9757568023 |
Kütüb-i Sitte (Arapça: الكتب الستة, Farsça: صحاح سته), Altı Kitap anlamına gelen, Ehl-i Sünnet tarafından en sağlam Hadis kaynakları olarak kabul edilmektedir:[1][2][3]
- Sahih-i Buhari (صحيح البخاري)
- Sahih-i Müslim (صحيح مسلم)
- Sünen-i Nesai (سُنن النسائي)
- Sünen-i Tirmizi (سُـنَن الترمذي)
- Sünen-i Ebu Davud (سُنن أبو داوود)
- Sünen-i İbn Mace (سُنن ابن ماجة)
Bu 6 hadis kitabının tamamına Kütüb-i Sitte denir. Kütüb-i Sitte içerisinde yer alan Hadisi Şerifler sahih hadis olarak kabul edilmektedir.
Tenkitler[değiştir | kaynağı değiştir]
Kütüb-i Sitte adı verilen kitapların haber-i âhâd olarak nitelendirilen rivayetlerden ibaret oldukları ve bunların tamamı için sahih demenin mümkün olmadığı belirtilir.[4]
Prof. Dr. Mikail Bayram, Kütüb-i Sitte isnat edilen kişilerin tamamının Sâmânî devletinden olduklarını ve Sâmânî devlet otoritesinin bu kitapları sahih kabul edip diğer hadis kitaplarını ise sahih kabul etmediklerini ve o dönemde Abbasîlerin de onlarla ittifak ederek bu altı kitabı sahih kabul ettiklerini iddia eder.[5] Konuyla ilgili olarak Kütüb-i Sitte’nin dördünün Horasan bölgesinde yazıldığı;[6] Buhârî'nin (ö. H. 256) Buharalı,[7] Müslim'in (ö. H. 261) Nişâburlu,[8] Nesâî'nin (ö. H. 303) Nesâlı,[9] Tirmizi'nin (ö. H. 279) Tirmizli,[10] Ebu Dâvûd'un (ö. H. 275) Sicistânlı,[11] İbn Mâce 'nin(ö. H. 273) Kazvinli[12] olduğu ifade edilmektedir. Müslim gibi Nişaburlu olan Hâkim en-Neysâbûrî'nin (ö. H. 405) tarihî gerçeklere uymayacak şekilde Buhârî ve Müslim'in otoritesinin Hicaz, Irak ve Şamlılar tarafından tanındığı neticesine varılabilecek ifadeler kullandığı[13] ve bunun bu eserler üzerinde icma olduğu görüşünün ortaya çıkmasında tesirli olduğu belirtilmektedir.[14]
Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]
- İmam Malik'in Muvattası
- Sünen Dârimî
- Ahmed bin Hanbel'in Musnedi
- Hâkim en-Nişaburî'nin Mustedrek'i
- Sahih İbni Huzeymâ
- Sahih İbni Hibban
- Abdülrezzak'ın Musannafı
- İbni Cureyc'in Musannafı
- Riyazus Salihin
- Hadis eleştirisi
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ "Kütüb-i sitte hadisleri sahih mi?". 7 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mart 2016.
- ^ "Kütüb-i Sitte". 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mart 2016.
- ^ "En güvenilir sahih hadis kitapları (Kütüb-ü sitte) hakkında bilgi verir misiniz?". 24 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mart 2016.
- ^ TDV İslam Ansiklopedisi, Haber-i Âhâd (müellif: Mustafa Ertürk)
- ^ Prof. Dr. Mikail Bayram, "Hadis Kitaplarının Yazarlarının İranlı Olması Hadisleri Nasıl Etkilemiştir?", Dini Cevaplar, 2019
- ^ TDV İslam Ansiklopedisi, Horasan
- ^ TDV İslam Ansiklopedisi, BUHÂRÎ, Muhammed b. İsmâil maddesi
- ^ TDV İslam Ansiklopedisi, Müslim b. Haccâc maddesi
- ^ TDV İslam Ansiklopedisi, Nesâî maddesi
- ^ TDV İslam Ansiklopedisi, Tirmizî maddesi
- ^ TDV İslam Ansiklopedisi, Ebû Dâvûd es-Sicistânî maddesi
- ^ TDV İslâm Ansiklopedisi, İbn Mâce maddesi
- ^ Neysâbûrî, Medhal, 6
- ^ Çakın (1997), Buhârî'nin Otoritesini Kazanma Süreci, İslami Araştırmalar, Cilt 10, Sayı: 1-2-3
 | İslam ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. |
 | Kitap ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. |
