Konstantinopolis Kuşatması (1391)
| Konstantinopolis Kuşatması | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Bizans-Osmanlı savaşları | |||||||||
| |||||||||
| Taraflar | |||||||||
 Osmanlı İmparatorluğu |
 Bizans İmparatorluğu | ||||||||
| Komutanlar ve liderler | |||||||||
| Çandarlı Ali Paşa[1] | II. Manuil | ||||||||
Konstantinopolis Kuşatması, 1391 yılında Osmanlı Devleti'nin Konstantinopolis'e karşı gerçekleştirdiği muhasara.[2]
Öncesi[değiştir | kaynağı değiştir]
V. İoannis'in ölümünün ardından Bursa'da rehin olarak bulunan oğlu Manuil'in Konstantinopolis'e giderek II. Manuil sanıyla taç giymesi kendisinden izin alınmaması dolayısıyla Osmanlı Padişahı I. Bayezid'in tepkisini çekmiş; Bayezid ödenen vergilerin artırılmasını, başkentte Türkler için bir mahalle oluşturularak cami inşa edilmesini ve şehirdeki Türklerin davalarına kadıların bakmasını talep etmiştir. Manuil'in bu talepleri reddetmesinin ardından Çandarlı Ali Paşa kumandasındaki Osmanlı ordusu şehir önlerine gelerek kuşatmaya girişmiştir.
Kuşatma[değiştir | kaynağı değiştir]
Manuil, kuşatmanın yedinci ayında iken şehrin iaşe sorunları nedeniyle Osmanlı taleplerini kabul etmek zorunda kalmış, Osmanlılar da Macar ordusunun Osmanlı topraklarına girmesi nedeniyle kuşatmayı sürdürmeme kararı almıştır. Kuşatma kaldırılmasına karşın şehir surlarının dışındaki araziler ele geçirilmiş, şehir dışında bir garnizon bırakılarak ablukaya devam edilmiş ve şehre giriş çıkışlar kontrol altında tutulmuştur.[3]
Osmanlılar, Macarlar ile olan sorunları çözdükten sonra 1394-1396 yılları arasında şehri tekrar kuşatmışlardır. 1391 yılında kuşatma kaldırılırken şehrin hâlen abluka altında tutulmasından yola çıkan bazı Osmanlı tarihçileri 1391'de başlayan kuşatmanın 1396 yılında sonlandığını, bu yıllar arasında iki farklı değil şiddeti dönem dönem artan ve azalan tek bir kuşatma olduğunu kabul etmektedir.[3][4] Bazı tarihçiler ise 1397'de başlayan üçüncü Osmanlı kuşatmasını da bu kapsamda değerlendirerek 1391-1402 yılları arasında tek bir kuşatma olduğu savunmaktadırlar.[5]
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ Şehsüvar-ı Cihangir Fatihname
- ^ Âşık Paşazâde (2003). Osmanoğulları'nın Tarihi. Kemal Yavuz; M. A. Yekta Saraç, çev. İstanbul: Koç Kültür Sanat Tanıtım. s. 130. ISBN 975296043X.
- ^ a b Arslan, Murat; Kaçar, Turhan (2017). Byzantion'dan Constantinopolis'e İstanbul Kuşatmaları. İstanbul: İstanbul Araştırmaları Enstitüsü. s. 387. ISBN 9786054642670.
- ^ Yinanç, Mükrimin Halil (1979). "Bayezid I". İslâm Ansiklopedisi. 2. İstanbul: Millî Eğitim Bakanlığı Devlet Kitapları Müdürlüğü. ss. 369-392.
- ^ Danişmend, İsmail Hami (1971). İzahlı Osmanlı Tarihi Kronolojisi. 1. İstanbul: Türkiye Yayınevi. s. 94.