Kloroaseton

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Kloroaseton
Adlandırmalar
1-Chloropropan-2-one
Asetonil klorür, kloropropanon, 1-kloro-2-propanon, monokloroaseton, 1-kloro-2-ketopropan, 1-kloro-2-oksopropan
UN 1695
Tanımlayıcılar
3D model (JSmol)
605369
ChEBI
ChemSpider
ECHA InfoCard 100.001.056 Bunu Vikiveri'de düzenleyin
EC Numarası
  • 201-161-1
RTECS numarası
  • UC0700000
UNII
  • InChI=1S/C3H5ClO/c1-3(5)2-4/h2H2,1H3 
    Key: BULLHNJGPPOUOX-UHFFFAOYSA-N 
  • Key: BULLHNJGPPOUOX-UHFFFAOYAY
  • ClCC(=O)C
Özellikler
Kimyasal formül C3H5ClO
Molekül kütlesi 92,52 g mol−1
Görünüm renksiz sıvı
Yoğunluk 1,123 g/cm3
Erime noktası -445 °C (-769 °F; -172 K)
Kaynama noktası 119 °C (246 °F; 392 K)
Çözünürlük (su içinde) 10 g/100 mL, 20 °C
Çözünürlük etanol, eter ve kloroform ile karışır
Buhar basıncı 1.5 kPa
-50.9·10−6 cm3/mol
Dipol momenti 2.36
Tehlikeler
Parlama noktası 35 °C (95 °F; 308 K)
610 °C (1.130 °F; 883 K)
Patlama sınırları 3.4% - ?[1]
Öldürücü doz veya konsantrasyon (LD, LC):
LD50 (medyan doz)
100 mg/kg (rats, oral)[2]
Aksi belirtilmediği sürece madde verileri, Standart sıcaklık ve basınç koşullarında belirtilir (25 °C [77 °F], 100 kPa).
Bilgi kutusu kaynakları

Kloroaseton, CH
3
COCH
2
Cl
formülüne sahip bir kimyasal bileşiktir. Keskin kokulu renksiz bir sıvıdır.[3] Işığa maruz kaldığında koyu sarı-kehribar rengine döner.[4] I. Dünya Savaşı'nda göz yaşartıcı gaz olarak kullanıldı.[5]

Kloroaseton, klor ve diketen arasındaki reaksiyondan veya asetonun klorlanmasıyla sentezlenebilir.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "ICSC:NENG0760 International Chemical Safety Cards (WHO/IPCS/ILO) CDC/NIOSH". Center for Disease Control. 11 Ekim 2006. 16 Mayıs 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Nisan 2009. 
  2. ^ Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; chw isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: Kaynak gösterme)
  3. ^ "Occupational Safety and Health Guideline for Chloroacetone". U.S. Department of Labor - Occupational Safety & Health Administration. 3 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Haziran 2008. 
  4. ^ "CHLOROACETONE". International Programme on Chemical Safety. 25 Aralık 2001 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Haziran 2008. 
  5. ^ Haber, Ludwig Fritz (1986). The Poisonous Cloud: Chemical Warfare in the First World War. Oxford University Press. ISBN 0-19-858142-4.