İçeriğe atla

Georgi Pulevski

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Georgi Pulevski
Doğum1817
Galičnik, Osmanlı İmparatorluğu (günümüzde Kuzey Makedonya)
Ölüm13 Şubat 1893 (76 yaşında)
Sofya, Bulgaristan Prensliği
MeslekYazar ve devrimci

Georgi Pulevski, bazen de Gjorgji veya Gjorgjija Pulevski olarak da yazılır (MakedoncaЃорѓи Пулевски ya da Ѓорѓија Пулевски, BulgarcaГеорги Пулевски; 1817–1895), bugün Bulgarlardan farklı bir Makedon ulusunun yanı sıra ayrı bir Makedon dili fikrini halka açık bir şekilde ifade eden ilk yazar olarak bilinen bir Mijak[1][2] yazar ve devrimciydi.[3] Pulevski, 1817'de Galicnik'te, o zamanlar Osmanlı İmparatorluğu'nun egemenliğinde doğdu ve 1895'te Bulgaristan Prensliği Sofya'da öldü. Taş ustası eğitimi aldı, Makedon dili ve kültürü ile ilgili konularda kendi kendini yetiştiren bir yazar haline geldi. Bulgaristan'da bir Bulgar olarak kabul edilir ve Makedon milliyetçiliğinin erken dönem temsilcisi olarak görülür.[4][5]

Erken dönemleri

[değiştir | kaynağı değiştir]

Pulevski, Mijak aşiret bölgesinde doğdu.[1] Bir görüşe göre, soyadı Ulah kökenlidir, Mijak topraklarındaki diğer bazı soyadlarda olduğu gibi,[6] Ulahça Eki-ul (Pulevci, Gugulevci, Tulevci, Gulovci, Čudulovci, vb. örneklerinde görüldüğü gibi) ile işaret edilmiştir, bununla birlikte, bu aileler bir Mijak kimliğini savundu ve Arumen (cincar) topluluğuyla hiçbir bağlantısı yoktu.[7] Bir kaynağa göre, Pulevski'nin ataları, 15. yüzyılın sonunda, İşkodra'nın güneyinde küçük bir deniz kasabası olan Pula'dan Galičnik'e yerleşti, Pulevski soyadı da buradan gelmektedir. Pulevski kendisini bir mijak galički ("Galičnik'ten Mijak", 1875) olarak tanımlamaktaydı.[2]

Yedi yaşında babasıyla birlikte mevsimlik iş (pečalba) için Tuna Prensliklerine gitti.[8] Gençliği ile ilgili popüler efsanelere göre, Pulevski Golo Brdo civarında haydutlukla meşgul oldu.

Askeri faaliyetleri

[değiştir | kaynağı değiştir]

1862'de Pulevski, Belgrad'daki Osmanlı kuşatmasına karşı Bulgar Lejyonunun bir üyesi olarak savaştı. Ayrıca 1876 Sırp-Osmanlı Savaşı'na ve ardından Bulgaristan'ın bağımsızlığı kazanmasına yol açan 1877-78 Rus-Türk Savaşı'na katıldı; 93 Harbi sırasında, Şipka Geçidi Muharebesi'nde alan Bulgar gönüllülerden oluşan bir birliğin voyvodasıydı. Savaştan sonra, bağımsızlığını kazanan Bulgaristan'ın başkenti Sofya'da yaşamaya gitti. Ayrıca Osmanlı Makedonya'sını Bulgaristan ile birleştirmeyi amaçlayan Kresna-Razlog Ayaklanması'na (1878–79) gönüllü olarak katıldı.[9] 1882'de Bulgaristan Parlamentosu'na emekli maaşı için yaptığı başvuruda[10] bu birleşmenin başarısız olmasından duyduğu üzüntüyü dile getirdi.[11]

Üsküp'teki Gjorgjija M. Pulevski Anıtı

Etnik Makedon kimliğinin tanımı, farklı bir modern Makedon dili ve ulusunun varlığını tanımlayan Georgi Pulevski'nin yazılarından ortaya çıktı.[12] Pulevski, Makedon halkının halk tarihlerini özetledi ve Makedonların Eski Makedonların torunları olduğu sonucuna vardı. Bu görüş, eski Makedon dilinin içinde Slav unsurları olduğu ve dolayısıyla eski Makedonların Slav olduğu ve modern Makedonların onların soyundan geldiği iddiasına dayanıyordu.[13] Bununla birlikte, Makedon kimliğini belirsizdi. Pulevski, Makedon kimliğini, Hersekliler ve Trakyalılara benzer bir bölgesel fenomen olarak gördü.[13] Kendisini bazen "Sırp vatansever" olarak da tanımladı[13] ama aynı zamanda etnik sıfatını "Galičnik köyünden Bulgar" olarak gördü.[14][15][16] Pulevski'nin farklı kimlikleri, aslında o dönemde yerel Makedon nüfusunun bir kısmı arasında net bir etnik kimliğin olmadığını ortaya koydu.

Eserlerinin listesi

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ a b Ликови и теми. Култура. 1990. s. 129. ISBN 978-86-317-0013-1. 
  2. ^ a b Papers in Slavic Philology. University of Michigan. 1984. s. 102. ISBN 9780930042592. 3 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Mayıs 2021. In 1875, Gorge M. Pulevski, who identifies himself as mijak galicki 'a mijak from Galicnik' 
  3. ^ Victor A. Friedman: Macedonian language and nationalism during the 19th and early 20th centuries. Balcanistica 2 (1975): 83–98. "Archived copy" (PDF). 15 Eylül 2006 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ağustos 2013. 
  4. ^ Военна история на българите от древността до наши дни, Том 5 от История на Българите, Автор Георги Бакалов, Издател TRUD Publishers, 2007, 954-621-235-0, стр. 335.
  5. ^ Македонизмът и съпротивата на Македония срещу него, Коста Църнушанов, Унив. изд. "Св. Климент Охридски", София, 1992, стр. 40–42.
  6. ^ Karl Kaser (January 1992). Hirten, Kämpfer, Stammeshelden: Ursprünge und Gegenwart des balkanischen Patriarchats. Böhlau Verlag Wien. ss. 101-. ISBN 978-3-205-05545-7. 
  7. ^ Narodna starina. 3–6. 1924. s. 69. 
  8. ^ Rečnik na narodnata mitologija na Makedoncite. Matica makedonska. 2002. s. 463. 8 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Mayıs 2021. 
  9. ^ H. Poulton, Who Are the Macedonians?, p. 49. 1-85065-534-0
  10. ^ Glasnik na Institutot za nacionalna istorija, Volume 30, Institut za nacionalna istorija (Skopje, Macedonia), 1986, STR. 295–296.
  11. ^ ЦДпА, София, ф. 708, оп. 1, арх. ед. 397, л. 5–6. и сл.
  12. ^ Daskalov & Marinov 2013, s. 300.
  13. ^ a b c Daskalov & Marinov 2013, s. 316.
  14. ^ Contested Ethnic Identity: The Case of Macedonian Immigrants in Toronto, 1900–1996. Peter Lang. 2010. s. 67. ISBN 978-3-0343-0196-1. 
  15. ^ Central directory of Bulgarian national archives, Sofia, folder 708 (1); file 397.
  16. ^ Блаже Ристовски, "Портрети и процеси од македонската литературна и национална историја", том 1, Скопје: Култура, 1989 г., стр. 281, 283, 28.

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]