François Mauriac

François Mauriac
François Mauriac
	Mauriac 1933
Doğum	11 Ekim 1885; Bordeaux, Fransa
Ölüm	1 Eylül 1970 (84 yaşında); Paris, France
Meslek	Romancı, drama yazarı, eleştirmen, şair, gazeteci
Milliyet	Fransız
Önemli ödülleri	Grand Prix du roman de l'Académie française ; 1926 ; Nobel Edebiyat Ödülü ; 1952 ;
Akrabalar	Anne Wiazemsky (torunu)
	Etkilendikleri Pascal, Flaubert, Balzac, Graham Green;
İmza

François Mauriac (d. 11 Ekim 1885, Bordeaux - ö. 1 Eylül 1970, Paris), Fransız yazardır.

Fransız edebiyatında iki dünya savaşı arasında etkili olan "sol Katolik" (renouveau Catholique) akımın temsilcileri arasında kabul edilir. 1952'de edebiyat dalında Nobel'e layık görüldü. Bu ödülün verildiği on üçü'den sekizinci Fransız yazar oldu. Oğlu Claude Mauriac da yazarlık yapmıştır.^[2]

Biyografi[değiştir | kaynağı değiştir]

François Charles Mauriac Fransa, Bordeaux'da doğdu. Bordeaux Üniversitesi'nde edebiyat okudu, 1905'te mezun oldu, ardından École nationale des chartes'ta lisansüstü eğitime hazırlanmak için Paris'e taşındı.

1 Haziran 1933'te Eugène Brieux'den sonra Académie française üyeliğine seçildi.

Eski bir Fransız Eylem Hareketi (Action française) destekçisi, İspanya İç Savaşı sırasında sola döndü ve Katolik Kilisesi'ni Francisco Franco'ya verdiği destek için eleştirdi. Fransa'nın İkinci Dünya Savaşı sırasında Eksen'e düşmesinden sonra, kısa bir süre için Mareşal Pétain'in işbirlikçi rejimini destekledi, ancak Aralık 1941'de Fransız Direniş'e katıldı.

Mauriac, Fransa'nın Kurtuluşunun hemen ardından Albert Camus ile sert bir anlaşmazlık yaşadı. O sıralarda Camus, Combat gazetesi'nin editörlüğünü yapıyordu (bundan sonra 1947'ye kadar günlük olarak yayımlandı), Mauriac ise Le Figaro gazetesi için bir köşe yazısı yazdı. Camus, yeni kurtarılan Fransa'nın tüm Nazi işbirlikçi unsurlarını temizlemesi gerektiğini söyledi, ancak Mauriac bu tür anlaşmazlıkların ulusal uzlaşmanın çıkarları için bir kenara bırakılması gerektiği konusunda uyardı. Mauriac ayrıca, Kurtuluş'un duygusal kargaşası göz önüne alındığında adaletin tarafsız veya tarafsız olacağından da şüpheliydi. Robert Brasillach tarafından şiddetle eleştirilmesine rağmen, idamına karşı kampanya yürüttü.

Mauriac ayrıca, Les Clés de saint Pierre (1953) gibi kitaplarda Vatikan'ı eleştiren Roger Peyrefitte ile kamuoyunda acı bir tartışma yaşadı. Mauriac, Peyrefitte'in kitaplarının reklamlarını yayınlamayı bırakmazlarsa o sırada çalıştığı gazeteden (L'Express) istifa etmekle tehdit etti. Tartışma, Peyrefitte'in Les Amitiés Particulières'inin film uyarlamasının yayınlanmasıyla daha da şiddetlendi ve Peyrefitte'in Mauriac'ı eşcinsel eğilimlerle suçladığı ve ona bir Tartuffe, ikiyüzlü dediği sert bir açık mektupla sonuçlandı.

Mauriac, Vietnam'daki Fransız yönetimine karşıydı ve Fransız ordusunun Cezayir'de işkence yapmasını şiddetle kınadı.

1952'de "romanlarında sahip olduğu derin manevi içgörü ve sanatsal yoğunluğun insan hayatının dramasına nüfuz etmesi nedeniyle" Nobel Edebiyat Ödülü'nü kazandı. 1958'de Légion d'honneur Büyük Haçı ile ödüllendirildi. Bir dizi kişisel anı ve Charles de Gaulle'ün biyografisini yayınladı. Mauriac'ın tüm eserleri 1950 ile 1956 arasında on iki cilt olarak yayınlandı. Elie Wiesel'i Holokost sırasında bir Yahudi olarak deneyimlerini yazmaya teşvik etti ve Elie Wiesel'in Night adlı kitabına önsöz yazdı.

Yazar Claude Mauriac'ın babası ve Fransız yönetmen Jean-Luc Godard ile çalışan ve onunla evlenen Fransız aktris ve yazar Anne Wiazemsky'nin dedesiydi.

François Mauriac 1 Eylül 1970 tarihinde Paris'te öldü ve Cimetière de Vemars, Val d'Oise, Fransa'ya defnedildi.

Eserleri[değiştir | kaynağı değiştir]

1920'den başlayarak, Mauriac yılda neredeyse bir roman yayınladı. 100'den fazla kitap yazmıştır.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

^ New Catholic encyclopedia. H. J. Cargas. 2nd ed (İngilizce). Catholic University of America. Detroit: Thomson/Gale. 2003. s. 367. ISBN 0-7876-4013-1. 18 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ağustos 2022.
^ "Arşivlenmiş kopya". 19 Ağustos 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ağustos 2022.

Bir Fransız yazar ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz.

[1] New Catholic encyclopedia. H. J. Cargas. 2nd ed (İngilizce). Catholic University of America. Detroit: Thomson/Gale. 2003. s. 367. ISBN 0-7876-4013-1. 18 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ağustos 2022.

[2] "Arşivlenmiş kopya". 19 Ağustos 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ağustos 2022.

[1]

[2]

g t d Nobel Edebiyat Ödülü sahipleri
1901-1925	Sully Prudhomme (1901) Theodor Mommsen (1902) Björnstjerne Björnson (1903) Frederic Mistral / Jose Echegaray (1904) Henryk Sienkiewicz (1905) Giosue Carducci (1906) Rudyard Kipling (1907) Rudolf Eucken (1908) Selma Lagerlöf (1909) Paul Heyse (1910) Maurice Maeterlinck (1911) Gerhart Hauptmann (1912) Rabindranath Tagore (1913) 1914 Romain Rolland (1915) Verner von Heidenstam (1916) Karl Gjellerup / Henrik Pontoppidan (1917) 1918 Carl Spitteler (1919) Knut Hamsun (1920) Anatole France (1921) Jacinto Benavente (1922) William Butler Yeats (1923) Władysław Reymont (1924) George Bernard Shaw (1925)
1926-1950	Grazia Deledda (1926) Henri Bergson (1927) Sigrid Undset (1928) Thomas Mann (1929) Sinclair Lewis (1930) Erik Axel Karlfeldt (ölümünden sonra) (1931) John Galsworthy (1932) İvan Bunin (1933) Luigi Pirandello (1934) 1935 Eugene O'Neill (1936) Roger Martin du Gard (1937) Pearl S. Buck (1938) Frans Eemil Sillanpää (1939) 1940 1941 1942 1943 Johannes Vilhelm Jensen (1944) Gabriela Mistral (1945) Hermann Hesse (1946) André Gide (1947) T. S. Eliot (1948) William Faulkner (1949) Bertrand Russell (1950)
1951-1975	Pär Lagerkvist (1951) François Mauriac (1952) Winston Churchill (1953) Ernest Hemingway (1954) Halldór Laxness (1955) Juan Ramón Jiménez (1956) Albert Camus (1957) Boris Pasternak (1958) Salvatore Quasimodo (1959) Saint-John Perse (1960) Ivo Andrić (1961) John Steinbeck (1962) Yorgos Seferis (1963) Jean-Paul Sartre (ödülü reddetti) (1964) Mihail Şolohov (1965) Shmuel Yosef Agnon / Nelly Sachs (1966) Miguel Angel Asturias (1967) Yasunari Kavabata (1968) Samuel Beckett (1969) Aleksandr Soljenitsin (1970) Pablo Neruda (1971) Heinrich Böll (1972) Patrick White (1973) Eyvind Johnson / Harry Martinson (1974) Eugenio Montale (1975)
1976-2000	Saul Bellow (1976) Vicente Aleixandre (1977) Isaac Bashevis Singer (1978) Odisseus Elitis (1979) Czesław Miłosz (1980) Elias Canetti (1981) Gabriel García Márquez (1982) William Golding (1983) Jaroslav Seifert (1984) Claude Simon (1985) Wole Soyinka (1986) Joseph Brodsky (1987) Necib Mahfuz (1988) Camilo José Cela (1989) Octavio Paz (1990) Nadine Gordimer (1991) Derek Walcott (1992) Toni Morrison (1993) Kenzaburo Oe (1994) Seamus Heaney (1995) Wislawa Szymborska (1996) Dario Fo (1997) José Saramago (1998) Günter Grass (1999) Gao Xingjian (2000)
2001-günümüz	V. S. Naipaul (2001) Imre Kertész (2002) J. M. Coetzee (2003) Elfriede Jelinek (2004) Harold Pinter (2005) Orhan Pamuk (2006) Doris Lessing (2007) J. M. G. Le Clézio (2008) Herta Müller (2009) Mario Vargas Llosa (2010) Tomas Tranströmer (2011) Mo Yan (2012) Alice Munro (2013) Patrick Modiano (2014) Svetlana Aleksiyeviç (2015) Bob Dylan (2016) Kazuo Ishiguro (2017) Olga Tokarczuk (2018) Peter Handke (2019) Louise Glück (2020) Abdulrazak Gurnah (2021) Annie Ernaux (2022) Jon Fosse (2023)