Elektronik taciz

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Elektronik taciz, elektromanyetik işkence veya psikotronik işkence, kötü niyetli aktörlerin (çoğunlukla hükûmet ajanları veya suç şebekeleri) elektromanyetik radyasyon (mikrodalga işitsel etkisi gibi), radar ve gözetim tekniklerini kullanarak sesleri ve düşünceleri insanların beynine ilettiğini böylece insanların vücutlarını etkileyip ve insanları rahatsız ettiğini iddia eden bir komplo teorisidir.[1][2] Bunu deneyimlediğini iddia eden kişiler kendilerine “ hedeflenen kişiler” adını verirler. Bazıları çete takibinin kurbanı olduklarını iddia etmektedir ve birçoğu destek ve savunma grupları kurmuş ya da katılmıştır.[3][4]

Birçok tıp uzmanı bu deneyimlerin halüsinasyonlar, sanrısal bozuklukların veya psikozun sonucu olduğunu değerlendirdi.[1][2][5][6]

Deneyimler[değiştir | kaynağı değiştir]

Kendilerini ezoterik teknoloji kullanarak elektronik tacize uğrayan birisi olarak tanımlayan ve kendilerini "hedeflenen bireyler" olarak tanımlayan kişilerin deneyimleri farklılık gösterir, ancak deneyimler genellikle kafalarında onlara adıyla seslenen, genellikle etraflarında yanma gibi fiziksel duyumların yanı sıra onlarla veya başkalarıyla alay eden sesler duymayı içerir.[1][2] Ayrıca bir veya daha fazla kişi tarafından fiziksel gözetim altında tutulduklarını da belirtmişlerdir.[1] Bu insanların çoğu, normal olarak başka türlü hareket eder ve işlev görür ve aralarında, kariyerlerinde başarılı olan ve başka türlü yaşayan ve bu deneyimleri kafa karıştırıcı, üzücü ve bazen utanç verici, ancak tamamen gerçek bulan insanlar vardır.[1] Hükûmetlerin insanların kafalarına sesler gönderebilecek ve onlara bir şeyler hissettirebilecek teknolojiler geliştirdiğine dair iddialarını desteklemek için haberleri, askeri dergileri ve gizliliği kaldırılmış ulusal güvenlik belgelerini kullanıyorlar.[1] New York Times, kendilerini hedeflenen bireyler olarak tanımlayan 10.000'den fazla insan olduğunu tahmin ediyor.[7][8]

Psikolog Lorraine Sheridan, Journal of Forensic Psychiatry & Psychology'de toplu taciz üzerine bir çalışmanın yazarlarından birisidir. Sheridan'a göre, "Kişi, hedeflenen kişiler fenomenini, kendilerine neler olduğuna dair bir açıklama olarak toplu taciz fikrine yakalanan paranoyak semptomları olan insanlar açısından düşünmek zorundadır".[7] Akıl sağlığı uzmanları, hedeflenen kişilerin halüsinasyonlar yaşayabileceğini ve hedef alınma veya taciz edilme açıklamalarının sanrısal bozukluklar veya psikozdan kaynaklandığını söylemektedir.[1][5][6][9][10] Yale psikiyatri profesörü Ralph Hoffman, insanların kafalarındaki sesleri genellikle hükûmetin tacizi, Tanrı ya da ölü akrabalar gibi dış kaynaklara atfettiklerini ve bu bireyleri dış etkiye olan inançlarının kuruntulu olduğuna ikna etmenin zor olabileceğini belirtiyor.[1] Diğer uzmanlar bu hikâyeleri uzaylılar tarafından kaçırılma hikâyeleriyle karşılaştırıyor.[2]

Basın hesapları, görünüşe göre elektronik taciz mağduru olduklarına inanan bireyleri belgeledi ve bazı durumlarda mahkemeleri kabul etmeye ikna etti. 2008'de James Walbert, eski iş ortağının bir anlaşmazlıktan sonra kendisini "radyasyon sarsıntıları" ile tehdit ettiğini iddia ederek mahkemeye gitti ve daha sonra elektrik çarpması hissi ve kulaklarında garip sesler duyma gibi semptomlar hissettiğini iddia etti. Mahkeme, Walbert'i daha fazla taciz etmek için "elektronik araçları" yasaklayan bir emir çıkarmaya karar verdi.[11]

Kayda değer suçlar[değiştir | kaynağı değiştir]

Kendilerini elektronik tacize uğrayan olarak tanımlayan çeşitli kişiler suç işlemiştir; bu suçlar arasında toplu saldırı vardır.

20 yaşındaki Fuaed Abdo Ahmed, 13 Ağustos 2013'te Tensas State Bank'ın St. Joseph şubesinde bir erkek ve iki kadını rehin aldı ve sonunda rehinelerden ikisini ve kendisini öldürdü. Müteakip bir polis soruşturması, Ahmed'in paranoyak şizofreniye sahip olduğu ve sesler duyduğunu resmen sonuçlandırdı. Ahmed, eski kız arkadaşının ailesini, kendi kafasına bir tür "mikrofon cihazı" yerleştirmekle suçlamıştı.[12]

16 Eylül 2013'te Aaron Alexis, Washington Deniz Kuvvetleri Komutanlığı'nda üzerinde "my ELF weapon"(benim ELF silahım) yazılı bir pompalı tüfekle on iki kişiyi vurarak öldürdü ve üç kişiyi de yaraladı; ardından polis memurları tarafından öldürüldü.[13][14][15] FBI, Alexis'in "sanrısal inançlara" sahip olduğu sonucuna vardı. Bu inançlar, "aşırı düşük frekanslı elektromanyetik dalgalar tarafından kontrol edildiğini veya etkilendiğini" içeriyordu.[16]

20 Kasım 2014'te Myron May, Florida Eyalet Üniversitesi kampüsünde üç kişiyi vurarak yaraladı ve polis memurlarının müdahalesiyle öldürüldü. Olaydan önce, hükûmet gözetimi altında olduğundan ve sesler duyduğundan giderek daha fazla endişe duyuyordu.[17][18][19]

17 Temmuz 2016'da Louisiana, Baton Rouge'da üç polis memurunu öldüren ve üç kişiyi yaralayan Gavin Eugene Long, çok sayıda hükûmet karşıtı harekete ve komplo teorisine inanıyordu, ancak en önemlisi, kendisini insanlara "uzaktan beyin deneyi, tüm bir insan vücudunun uzaktan nöral takibi" ile yardım etmeye adamış bir grubun üyesiydi.[20]

2015'ten bu yana V2K elektronik tacizi altında olduğunu iddia eden ve "mikrodalga ile beyni yıkandığına" dair açıklamalar yapan 30 yaşındaki Güney Afrikalı Matthew Choi, 12 Ekim 2021'de Hong Kong'da bir taksi şoförünü öldürdü. Dava şehirde büyük ilgi gördü ve polis Choi'yi "son derece tehlikeli" olarak nitelendirdi.[21][22]

Komplo teorileri[değiştir | kaynağı değiştir]

Zihin kontrolü komplosu savunucuları, Moskova Sinyali, Sovyetler tarafından 1953'te Moskova'daki ABD büyükelçiliğnin mikrodalgalar ile bombalanması, olayından sonra mikrodalga radyasyonunun biyolojik ve davranışsal etkilerine ilişkin bir DARPA araştırması olan ve "Pandora Projesi" gibi hükûmet programlarında gizli silahlara referanslar bulduklarına inanıyorlar. Sovyetlerin niyetinin zihin kontrolünden ziyade dinleme ve radyo yayını bozma olduğu keşfedildi.[1] Pandora Projesi mesleki radyasyona maruz kalmanın etkilerini inceledi ve projenin bilimsel inceleme komitesi mikrodalga radyasyonunun zihin kontrolü için kullanılamayacağı sonucuna vardı.[23] Komplo savunucuları, konuşulan kelimeleri birinin kafasına göndermek için mikrodalgaları kullanmak için 2002 Hava Kuvvetleri Araştırma Laboratuvarı patentini de sık sık alıntılar. Mikrodalga kullanarak zihin kontrolünün var olduğuna dair bir kanıt olmamasına rağmen, devam eden sınıflandırılmış araştırma söylentileri, hedef alındıklarına inanan insanların endişelerini artırıyor.[1]

1987'de, Ordu Araştırma Enstitüsü tarafından yaptırılan bir ABD Ulusal Bilimler Akademisi raporu, psikotronikin, ilk olarak 1980'lerde anekdot açıklamalarında, gazetelerde ve kitaplarda ortaya çıkan psişik savaş iddialarının "renkli örneklerinden" biri olduğunu belirtti. Raporda, "aşırı uzaysal nükleer obüs" gibi psikotronik silahlar ve Rus psikotronik silahlarının Lejyoner hastalığından ve USS Thresher'ın batmasından sorumlu olduğuna dair inançlar "inanılmazdan inanılmaz derecede inanılmaza kadar uzanan" iddialar arasında yer aldı. Komite, raporların ve hikâyelerin yanı sıra askeri karar vericiler tarafından bu tür silahların hayal edilen potansiyel kullanımlarının mevcut olmasına rağmen, "bilimsel literatüre yaklaşan hiçbir şeyin psikotronik silah iddialarını desteklemediğini" gözlemledi.[24]

Psikotronik silahların 1990'larda Rusya Federasyonu tarafından [25][26] askeri analist Yarbay Timothy L. Thomas'ın 1998'de Rusya'da bir askerin zihnine saldırmak için silahların bir silah olduğuna dair hiçbir çalışan cihaz bildirilmemesine rağmen güçlü bir olasılık inancının olduğunu söylemesiyle araştırıldığı bildirildi.[26] Rusya'da, "Psikotronik Deney Kurbanları" adlı bir grup, 1990'ların ortalarında, kendilerine "ışınlar" göndermek, suya kimyasal maddeler koymak ve fikirlerini değiştirmek için mıknatıs kullanmak dahil olmak üzere sivil özgürlüklerinin ihlal edildiği iddiasıyla Federal Güvenlik Servisi'nden tazminat almaya çalıştı. Bu korkular, 1990'ların başlarında, Devlet Duma komitesi üyesi Vladimir Lopatkin'in 1995'te "psikotronik" psikolojik savaş tekniklerine ilişkin gizli araştırmaların ifşaatlarından ilham almış olabilir ve "bunca yıldır gizli olan bir şeyin komplo teorileri için mükemmel üreme zemini olduğu" varsayımında bulunmuş olabilir.." [27]

2012 yılında, Rusya Savunma Bakanı Anatoly Serdyukov ve Başbakan Vladimir Putin, psikotronik silahların geliştirilmesine yönelik teklifler hazırlama planları hakkında yorumda bulundular.[28] NBC Haber Bilim Editörü Alan Boyle, "Putin ve Serdyukov'un yorumlarında, Rusların psikotronik silahlara sahip olmaya yakın olduğunu gösteren hiçbir şey yok" diyerek, bu tür silahların gerçekten var olduğuna dair fikirleri reddetti.[28]

Eski bir NSA casusu olan Mike Beck, Parkinson hastalığının elektronik tacizden kaynaklandığına inanıyor.[29] 2014 yılında NSA, Beck'in avukatı Mark Zaid'e ajansın "2012'den Bay Beck'in 1990'ların sonlarında yüksek güçlü bir mikrodalga sistemli silahla seyahat ettiği düşman ülkeyle ilgili istihbarat bilgisi aldığını" belirten bir açıklama yaptı, ancak şunu ekledi: "Ulusal Güvenlik Teşkilatı'nın böyle bir silahın, eğer varsa ve 1990'ların sonlarında düşman ülkeyle bağlantılıysa, Bay Beck'e karşı kullanıldığına veya kullanılmadığına dair hiçbir kanıtı yok." [30][31] NSA genel danışmanı Glenn Gerstell, Washington Post'a "ajans, Beck veya iş arkadaşının saldırıya uğradığına dair herhangi bir kanıt bulamadığını" söyledi.[29]

Destek ve savunuculuk toplulukları[değiştir | kaynağı değiştir]

Kapsamlı çevrimiçi destek ağları ve zihin kontrolünden korkan insanlar tarafından yönetilen çok sayıda web sitesi vardır. Palm Springs psikiyatristi Alan Drucker, bu web sitelerinin çoğunda sanrısal bozukluklara dair kanıtlar tespit etmiştir,[5] ve psikologlar bu tür sitelerin zihinsel sorunları olumsuz yönde güçlendirdiği konusunda hemfikirdir, bazıları ise ortak bir sanrının paylaşılması ve kabul edilmesinin bilişsel terapinin bir grup biçimi olarak işlev görebileceğini söyler.[2]

Psikolog Sheridan'a göre, elektronik tacizle ilgili, konuyla ilgili herhangi bir tartışma olmaksızın bir gerçek olduğunu öne süren çevrimiçi içeriğin miktarı, bu tür davranışlar için zararlı, ideolojik bir platform oluşturuyor.[7]

Vaughan Bell tarafından 2006 yılında İngiltere'de yapılan bir araştırmanın bir parçası olarak, bağımsız psikiyatristler, kullanıcıları "şizofrenik olma olasılığı çok yüksek" olan çevrimiçi zihin kontrolü hesaplarının bir örneğinin değerlendirilmesine dayanarak "psikoz belirtilerinin güçlü bir şekilde mevcut olduğunu" belirlediler.[6] Psikologlar, kendi yayınladıkları web sayfalarında "sanrısal inançlardan etkilenme olasılığı yüksek" olan "zihin kontrol deneyimleri" (MCE'ler) bildiren birçok insan örneği belirlediler. Ortak temalar arasında "psikotronik" ve "mikrodalgalar" kullanan "kötü adamlar", CIA'in MKULTRA projesinden sık sık bahsedilir ve "İnsan işitsel sisteminin modüle edilmiş elektromanyetik enerjiye tepkisi" başlıklı bilimsel bir makaleden sık sık alıntı yapılır.[32]

Kendilerini elektronik tacize uğrayan olarak tanımlayan bazı kişiler, psikotronik ve diğer zihin kontrol silahlarının kullanımını durdurmak için örgütlenmiş ve kampanya yürütmüştür.[1][2] Bu kampanyalar, daha sonra çıkarılan bir 2001 tasarısında "psikotronik silahları" yasaklayan bir hükmü içeren eski ABD Kongre Üyesi Dennis Kucinich,[1] ve eski Missouri Eyalet Temsilcisi Jim Guest dahil olmak üzere kamuya mal olmuş kişilerden bir miktar destek aldı.[2]

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ a b c d e f g h i j k l "Mind Games". The Washington Post. 14 Ocak 2007. 7 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Ocak 2014.  Birden fazla yazar-name-list parameters kullanıldı (yardım); Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  2. ^ a b c d e f g "Sharing Their Demons on the Web". The New York Times. 12 Kasım 2008. 29 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ekim 2022.  Birden fazla yazar-name-list parameters kullanıldı (yardım); Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  3. ^ Brian A. Sharpless (15 Kasım 2016). Unusual and Rare Psychological Disorders: A Handbook for Clinical Practice and Research. Oxford University Press. ss. 40-. ISBN 978-0-19-024586-3. 
  4. ^ "Mind Games" 7 Eylül 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., The Washington Post, January 14, 2007
  5. ^ a b c Electronic Harassment: Voices in My Mind, KMIR News, 13 Kasım 2012, 29 Ağustos 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 10 Mart 2016  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  6. ^ a b c "Psychotic Websites. Does the Internet encourage psychotic thinking?". Psychology Today. Sussex Publishers, LLC, HealthProfs.com. 20 Şubat 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Mart 2016. 
  7. ^ a b c McPhate (10 Haziran 2016). "United States of Paranoia: They See Gangs of Stalkers". The New York Times. 26 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Temmuz 2016. 
  8. ^ "Mind Games: The Tortured Lives of 'Targeted Individuals'". Wired. 4 Mart 2018. ISSN 1059-1028. 8 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ocak 2019.  Birden fazla yazar-name-list parameters kullanıldı (yardım); Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  9. ^ Gang stalking : internet connectivity as an emerging mental health concern (Master's thesis tez). Smith College. January 2015. 30 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mart 2016. 
  10. ^ "Space weapons resolution 'embarrassed' city and negatively impacted mentally ill, vice mayor says". Richmond Standard. Chevron Richmond. 21 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mart 2016. 
  11. ^ "Court to Defendant: Stop Blasting That Man's Mind! Wired magazine BY DAVID HAMBLING July 1, 2009". 10 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ekim 2022. 
  12. ^ "Jim Mustian, Man who killed hostages in north Louisiana bank had mental illness, March 12". Baton Rouge Morning Advocate. 13 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  13. ^ Greg Botelho and Joe Sterling (September 26, 2013). FBI: Navy Yard shooter 'delusional,' said 'low frequency attacks' drove him to kill 5 Ağustos 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. CNN Retrieved: 26 September 2013.
  14. ^ BBC News (25 Eylül 2013). "Profile: Navy Yard shooter Aaron Alexis". BBC News. 16 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Eylül 2013. 
  15. ^ Tom Vanden Brook (18 Mart 2014). "Report: Concerns about Navy Yard shooter never reported". USA Today. 18 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ekim 2014. 
  16. ^ "FBI: Navy Yard Shooter 'Delusional,' said 'Low Frequency Attacks' Drove Him to Kill". FOX40. 26 Eylül 2013. 16 Ocak 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Şubat 2018.  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  17. ^ Holley (20 Kasım 2014). "FSU gunman was in 'state of crisis' during shooting, investigators say". The Washington Post. 3 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ekim 2022. 
  18. ^ Southall (20 Kasım 2014). "Gunman at Florida State Spoke of Being Watched". The New York Times. 2 Haziran 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ekim 2022. 
  19. ^ Queally (21 Kasım 2014). "FSU gunman mailed 10 packages before shooting, contents not dangerous". Los Angeles Times. 6 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ekim 2022. 
  20. ^ "Gavin Long: Who is Baton Rouge cop killer?". CNN. 18 Temmuz 2016. 21 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Temmuz 2016.  Birden fazla yazar-name-list parameters kullanıldı (yardım); Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  21. ^ "Hong Kong police on the lookout for man who killed taxi driver on Tuesday morning". South China Morning Post. 12 Ekim 2021. 13 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ekim 2021. 
  22. ^ "Manhunt for cabbie killer continues as police provide more info". The Standard. 13 Ekim 2021. 13 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ekim 2021. 
  23. ^ Sharon Weinberger (14 Mart 2017). The Imagineers of War: The Untold Story of DARPA, the Pentagon Agency That Changed the World. Knopf Doubleday Publishing Group. ss. 195-. ISBN 978-0-385-35180-5. 
  24. ^ Kendrick Frazier (1991). The Hundredth Monkey: And Other Paradigms of the Paranormal. Prometheus Books, Publishers. ss. 153-. ISBN 978-1-61592-401-1. Erişim tarihi: 4 Mayıs 2013. 
  25. ^ Leigh Armistead autofilled (2004). Information Operations. Potomac Books, Inc. ss. 197-. ISBN 978-1-59797-355-7. Erişim tarihi: 30 Nisan 2013. 
  26. ^ a b The Mind Has No Firewall 26 Şubat 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Parameters, Spring 1998, pp. 84-92
  27. ^ "Report: Soviets Used Top-Secret 'Psychotronic' Weapons". The Moscow Times. 11 Temmuz 1995. 5 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Mart 2014.  Birden fazla yazar-name-list parameters kullanıldı (yardım); Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  28. ^ a b "Reality check on Russia's 'zombie ray gun' program". NBC News. April 2012. 27 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Nisan 2013.  Birden fazla yazar-name-list parameters kullanıldı (yardım); Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  29. ^ a b Shapira (5 Aralık 2017). "Was a spy's Parkinson's disease caused by a secret microwave weapon attack?". The Washington Post (İngilizce). 6 Ocak 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ocak 2019. 
  30. ^ "Legal, financial fights mount as 'Havana Syndrome' goes unsolved". 22 Aralık 2021. 23 Haziran 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Haziran 2022. 
  31. ^ "Microwave Weapons Are Prime Suspect in Ills of U.S. Embassy Workers". The New York Times (İngilizce). 1 Eylül 2018. ISSN 0362-4331. 13 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ocak 2019.  Birden fazla yazar-name-list parameters kullanıldı (yardım); Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  32. ^ Bell (2006). "'Mind control' experiences on the internet: implications for the psychiatric diagnosis of delusions". Psychopathology. Psychopathology, 39(2), 87-91. 39 (2): 87-91. doi:10.1159/000090598. PMID 16391510. 

Harici bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Elektronik_taciz&oldid=32509186" sayfasından alınmıştır