Almanya'daki Yahudilerin Reich Birliği
Almanya'daki Yahudilerin Reich Birliği (Reichsvereinigung der Juden in Deutschland), Şubat 1939'da Nazi Almanyası'nda kurulan bir Yahudi şemsiye örgütüydü. Dernek, Eylül 1933'te kurulan Alman Yahudilerinin Reich Temsilciliğinden (Reichsvertretung der Deutschen Juden) ayrıldı. Yeni Dernek, ağırlıklı olarak Yahudi halkının göçü ve zorla sınır dışı edilmesinin koordinasyonu ve desteğiyle ilgilenen idari bir organdı [1] Reich hükûmetinin RSHA (Reichssicherheitshauptamt) tarafından uygulanan sürekli değişen mevzuatına tabiydi. Yeni örgütün hukuki statüsü 4 Temmuz 1939'da Nürnberg Kanunları [1] esas alınarak değiştirilmiş ve Reich İçişleri Bakanlığı tarafından çıkarılan Vatandaşlık Kanununun 10. Yönetmeliği ile tanımlanmıştır.[2] Dernek, Şubat 1939'dan bu yana Reichsvertretung der Deutschen Juden'in (Reich'ın Alman Yahudilerinden oluşan temsilcisi) faaliyet gösterdiği Reichsvereinigung der Juden in Deutschland adını aldı.[3]
Yeni Reichsvereinigung, eski Reichsvereinigung'un personelini, tesislerini ve binalarını üstlendi. RSHA, yeni Reichsvereinigung'u kendi nüfuz ve kontrolüne tabi tuttu ve eski Reichsvereinigung'un başkanı olarak seçilen Haham Leo Baeck'i başkan olarak onayladı. 1939'un sonunda RSHA, Adolf Eichmann'ı Yahudi İşlerinden Sorumlu Özel Hakem olarak atadı. Berlin'deki bir büroda görev yaptı ve departmanı daha sonra RSHA Referat IV B4 olarak biliniyordu.[4] Eichmann, 50.000 Yahudi Avusturyalıyı ve Yahudi kökenli kişiyi Anschluß'tan sonraki ilk üç ay içinde sınır dışı etmesiyle bir üne kavuşmuştu.[5][6] Böylece, Yahudi Almanları ve Yahudi kökenli Yahudi olmayan Almanları eski Reich sınırları içinden sürmekle görevlendirildi. Reichsvereinigung'un yerel denetimi yerel Gestapo şubelerine verildi.
Yahudi cemaatleri ve Yahudi dernekleri gibi kurumsal üyeleri yavaş yavaş dağılırken ve görevleri kısmen yeni Reichsvereinigung'a dahil edilirken, gerçek kişileri de içeriyordu.[7] Keyfi Nazi uygulamalarına göre Yahudi olarak tanımlanan tüm kişiler zorunlu olarak üye olarak kaydedildi. Ana akım Nazi anti-Semitizmi, Yahudiliğin sözde kan bağlarıyla birbirine bağlı bir grup insan oluşturduğunu ve kimsenin katılamayacağı veya ayrılamayacağı bir birim oluşturduğunu düşünüyordu. Yahudi etkisinin Almanya üzerinde zararlı bir etkisi olduğu açıklandı. Yahudilere uygulanan ayrımcılık ve zulümden korunmak için sözde Aryan ırkına bağlılığın kanıtlanması gerekiyordu. Naziler sık sık fizyonomiyi tartışsa da, ırksal özelliklerin hiçbir zaman kişinin mensubiyetini belirlememesi paradoksaldı, tek belirleyici faktör kişinin büyükanne ve büyükbabasının dini mensubiyetiydi. Daha önceki bir tarihte büyükanne ve büyükbabalar dinlerini seçebiliyorken, Nazi döneminde onların torunları, Halachah'a bakılmaksızın, üç veya dört büyükanne ve büyükbaba bir Yahudi cemaatinin üyesi olarak kayıtlıysa, zorunlu olarak Yahudi olarak sınıflandırılıyordu. Halachah'a göre kişi, Yahudi bir anneden doğduğu veya din değiştirdiği için Yahudi sayılırdı.
Zorunlu üye olarak dahil edilen herkes, bürokrasinin ve görevlerinin sürdürülmesi için katkı payı ödemek zorundaydı. Ayrıca hepsi Naziler tarafından uygulanan tüm ayrımcılık ve zulümlerin temelini oluşturuyor ve 1 Eylül 1941'den itibaren kamuya açık olarak Sarı rozetle etiketleniyorlardı. Dernek 1943 yılında kademeli olarak dağıtıldı.
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ a b Gudrun Maierhof (1 Mart 2009). "Central Organizations of Jews in Germany (1933-1943)". Jewish Women: A Comprehensive Historical Encyclopedia. 8 Nisan 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Temmuz 2015.
- ^ Yad Vashem (2015). "Tenth Regulation to the Reich Citizenship Law, July 4, 1939". Reich Association of the Jews (July 1939). Jewish Virtual Library.org. 5 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Temmuz 2015.
- ^ Leonard Baker (1978). Days of Sorrow and Pain, Leo Baeck and the Berlin Jews. Macmillan Publishing Co. ss. ff, 244, 271. ISBN 9780025063402. Google Books, snippet view.
- ^ Hilberg, Raul (2003). The Destruction of the European Jews. 3rd. II. New Haven and London: Yale University Press. s. 425. ISBN 0-300-09587-2.
- ^ Besides Jewish Austrians, Austrians of all faiths but Judaism were categorised by Nazi terms as Jews (a definition applying all over Nazi-ruled areas) if they happened to have three or four grandparents being or having been members of Jewish congregations.
- ^ Hartmut Ludwig, "Das ›Büro Pfarrer Grüber‹ 1938–1940", In: ›Büro Pfarrer Grüber‹ Evangelische Hilfsstelle für ehemals Rasseverfolgte. Geschichte und Wirken heute, Walter Sylten, Joachim-Dieter Schwäbl and Michael Kreutzer on behalf of the Evangelische Hilfsstelle für ehemals Rasseverfolgte (ed.; Evangelical Relief Centre for the formerly Racially Persecuted), Berlin: Evangelische Hilfsstelle für ehemals Rasseverfolgte, 1988, pp. 1–23, here p. 14. No ISBN.
- ^ All Jewish congregations were gradually incorporated into the Reichsvereinigung. On 11 September 1941 the Gestapo ordered the closure of the Kulturbund Deutscher Juden, except for its publishing department, which was to be taken over by the Reichsvereinigung. Cf. Bernd Braun, "Bücher im Schlussverkauf: Die Verlagsabteilung des Jüdischen Kulturbunds", In: Geschlossene Vorstellung: Der Jüdische Kulturbund in Deutschland 1933–1941, Akademie der Künste (ed.), Berlin: Edition Hentrich, 1992, pp. 155–168, here p. 166. 3-89468-024-5.