İçeriğe atla

AK-74

Vikipedi, özgür ansiklopedi
(AK-74 M sayfasından yönlendirildi)
AK-74

AK-74
Çeşidi Piyade tüfeği
Uyruğu  Sovyetler Birliği
Hizmet geçmişi
Hizmet 1974-günümüze
Kullanıcılar Kullanıcılar
Kullanıldığı savaşlar Sovyetler Birliği'nin Afganistan'a müdahalesi
Körfez Savaşı
Birinci Dağlık Karabağ Savaşı
Gürcistan İç Savaşı
Tacikistan İç Savaşı
Birinci Çeçen Savaşı
İkinci Çeçen Savaşı
Irak Savaşı
2008 Güney Osetya Savaşı
Libya İç Savaşı
Suriye İç Savaşı
Rusya-Ukrayna Savaşı
Yemen İç Savaşı
2020 Dağlık Karabağ Savaşı
Üretim tarihi
Tasarımcı Mihail Kalaşnikov
Tasarlandığı tarih 1974
Üretici İjmaş
Kalaşnikov
Üretildiği tarih 1974-günümüze
Üretim adedi 5.000.000+[1]
Çeşitleri Çeşitleri
Özellikler
Ağırlık 3,07 kg (AK-74)
2,97 kg (AKS-74)
2,7 kg (AKS-74U)
3,4 kg (AK-74M)[2]
Uzunluk 943 mm (AK-74)
943-690 mm (AKS-74U)
735-490 mm (AKS-74U)
943-700 mm (AK-74M)
Namlu uzunluğu 415 mm
206,5 mm (AKS-74U)
Genişlik 70 mm
Yükseklik 195 mm

Mühimmat 5,45×39mm
Kalibre 5,45 mm
Atış hızı 600-650 mermi/dak
Mermi çıkış hızı 880-900 m/s
735 m/s (AKS-74U)
Etkili menzil 500-800 m
300 m (AKS-74U)
Azami menzil 3.150 m
Besleme sistemi 30, 45, 60 mermilik şarjör
Nişangah Gez ve arpacık

AK-74 (RusçaАвтомат Калашникова образца 1974 года, romanizeAvtomat Kalaşnikova obraztsa 1974 goda), Sovyet yapımı bir piyade tüfeğidir. Silah, 1974 yılında Mihail Kalaşnikov tarafından tasarlanmış olup AKM tüfeğinin modernize edilmiş sürümüdür ve daha küçük 5,45×39mm mühimmata sahiptir.

AK-74, 5.56×45mm mühimmata sahip küçük kalibreli ve güçlü M16 tüfeğine karşılık geliştirilmiştir. İlk olarak Sovyetler Birliği'nin Afganistan'a müdahalesi sırasında kullanıldı.[3] Tüfek, diğer Doğu Bloku ülkelerinde de lisanslı üretilmiştir.

En yeni sürümü olan AK-74M, 1990'ların başında tanıtıldı ve günümüzde Rusya Silahlı Kuvvetleri'nin ana saldırı tüfeğidir. 2021 yılı itibarıyla, çoğunlukla eski Sovyet ülkelerinin ana hizmet tüfeğidir.

AK-74M
  • AK-74:Standart Model
  • AK-74M: AK-74'ün modernize edilmiş, metal kaplamalı, katlanabilir dipçikli modeli. 1991'de tanıtılmıştır.
  • AKS-74: AK-74'ün katlanabilir dipçikli modeli.
  • AKS-74 U:AKS-74'ün kısa namlulu karabina modelidir.
  • AKS-74 UN: AKS-74U'nun susturuculu modelidir. Daha düşük enerjili mermiler kullanır.
  • AKS-74 UB:AKS-74U'nun özel operasyonlar için modifiye edilmeye uygun modelidir.
  • AK-105:AK-74M'in kısa namlulu karabina modelidir.

Kullanıcı ülkeler

[değiştir | kaynağı değiştir]

Ayrıca bakınız

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ "АВТОМАТЫ". Militaryparitet.com (Rusça). 1 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Nisan 2022. 
  2. ^ "AK74 / AKS74 / AK74M". Modern Firearms. 27 Ekim 2010. 25 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Nisan 2022. 
  3. ^ Woźniak, Ryszard (2001). Encyklopedia najnowszej broni palnej — tom 1 A-F (Lehçe). Varşova: Bellona. s. 25. ISBN 978-8-31109-149-8. 
  4. ^ a b c d e f g h i j k l m n Jones, Richard D. (27 Ocak 2009). Jane's Infantry Weapons 2009/2010. 35th. Coulsdon: Jane's Information Group. ISBN 978-0-7106-2869-5. 
  5. ^ Suleymanov, Rashad (7 Temmuz 2011). "Azerbaijan starts serial production of AK-74M assault rifles basing on Russian license". Azeri Press Agency. 23 Ağustos 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Nisan 2022. 
  6. ^ Jenzen-Jones, N.R. (31 Ocak 2016). "Bulgarian AR-M9 & AR-M9F rifles supplied by UAE to allied forces". Armament Research Services (ARES). 10 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  7. ^ "Arsenal Co Kazanlak 5.45 mm assault rifle AR-M1 (Bulgaria), Sub-machine guns". IHS Jane's. 11 Ağustos 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Nisan 2022. 
  8. ^ Small Arms Survey (2007). "Armed Violence in Burundi: Conflict and Post-Conflict Bujumbura" (PDF). The Small Arms Survey 2007: Guns and the City. Cambridge University Press. s. 204. ISBN 978-0-521-88039-8. 27 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Nisan 2022. 
  9. ^ "Автомат (штурмовая винтовка) серии MPi-K / MPi-AK". Weaponland.ru (Rusça). 1 Mayıs 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Nisan 2022. 
  10. ^ Anders, Holger (Haziran 2014). Identifier les sources d'approvisionnement: Les munitions de petit calibre en Côte d'Ivoire (PDF) (Fransızca). Small Arms Survey and United Nations Operation in Côte d'Ivoire. s. 15. ISBN 978-2-940-548-05-7. 9 Ekim 2018 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Nisan 2022. 
  11. ^ SALW Guide: Croatia, Country report (PDF). Bonn International Centre for Conflict Studies. 25 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 18 Nisan 2022. 
  12. ^ Jenzen-Jones, N.R. (Eylül 2012). "The 100-Series Kalashnikovs: A Primer". Small Arms Review. 16 (3). 6 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Nisan 2022. 
  13. ^ US Department of Defense. "AK-74 Assault Rifle" (PDF). North Korea Country Handbook 1997, Appendix A: Equipment Recognition. s. A-75. 
  14. ^ McManners, Hugh (2003). Ultimate Special Forces. New York City: DK Publishing, Inc. ISBN 0-7894-9973-8. 
  15. ^ Berman, Eric G. (Mart 2019). Beyond Blue Helmets: Promoting Weapons and Ammunition Management in Non-UN Peace Operations (PDF). Small Arms Survey/MPOME. s. 43. 3 Haziran 2019 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. 
  16. ^ Scarlata, Paul (Mayıs 2012). "The military rifle cartridges of Burma/Myanmar". Shotgun News. 28 Kasım 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Nisan 2022. 
  17. ^ a b "Kalashnikov AK-74, AKS-74 and AK-74M assault rifles (USSR/Russia)". Modern Firearms. 14 Eylül 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Nisan 2022. 
  18. ^ Marchington, James (2004). The Encyclopedia of Handheld Weapons. Miami: Lewis International. ISBN 1-930983-14-X. 
  19. ^ "AK-74M, Т-72Б и "Солнцепек": какое российское оружие замечено в Сирии" [AK-74M, T-72B and "Solntsepek": what Russian weapons are seen in Syria]. Tut.By (Rusça). 19 Aralık 2015. 4 Mayıs 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Nisan 2022. 

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]