İçeriğe atla

Kurşun(II,IV) oksit

Vikipedi, özgür ansiklopedi
12.01, 30 Kasım 2020 tarihinde Vikiçizer (mesaj | katkılar) tarafından oluşturulmuş 24130907 numaralı sürüm (top: düzeltme)
Kurşun(II,IV) oksit
Toz haline getirilmiş kurşun(II,IV) oksit örneği
Adlandırmalar
Kurşun tetraoksit [1]
Sülyen, Minyum, kırmızı kurşun, triplumbik tetraoksit
Tanımlayıcılar
3D model (JSmol)
ChemSpider
ECHA InfoCard 100.013.851 Bunu Vikiveri'de düzenleyin
EC Numarası
  • 215-235-6
UNII
UN numarası 1479
  • InChI=1S/4O.3Pb 
    Key: XMFOQHDPRMAJNU-UHFFFAOYSA-N 
  • O1[Pb]O[Pb]11O[Pb]O1
Özellikler
Molekül formülü Pb3O4
Molekül kütlesi 685.6 g mol−1
Görünüm Parlak turuncu kristaller
Yoğunluk 8.3 g cm−3
Erime noktası 500 °C (bozunur)
Buhar basıncı 1.3 kPa (0 °C’de)
Yapı
Tetragonal, tP28
Tehlikeler
GHS etiketleme sistemi:
Piktogramlar GHS07: ZararlıGHS08: Sağlığa zararlıGHS09: Çevreye zararlı
İşaret sözcüğü TEHLİKE
Tehlike ifadeleri H272, H302, H332, H360, H373, H410
Önlem ifadeleri P201, P220, P273, P308+P313, P501
NFPA 704
(yangın karosu)
NFPA 704 four-colored diamondSağlık 3: Kısa maruziyet ciddi geçici veya kalıcı hasara neden olabilir. Örnek: Klor gazıYanıcılık 0: Yanmaz. Örnek: SuKararsızlık 0: Genellikle yangın maruziyeti koşullarında dahi normalde kararlıdır ve su ile reaksiyona girmez. Örnek: Sıvı azotÖzel tehlikeler (beyaz): kod yok
3
0
0
Öldürücü doz veya konsantrasyon (LD, LC):
LD50 (medyan doz)
1000 mg/kg (kobay, oral)
Benzeyen bileşikler
Benzeyen
Kurşun(II) oksit
Kurşun(IV) oksit
Aksi belirtilmediği sürece madde verileri, Standart sıcaklık ve basınç koşullarında belirtilir (25 °C [77 °F], 100 kPa).
Bilgi kutusu kaynakları

Sülyen , kırmızı kurşun veya minyum olarak da adlandırılan, Kurşun(II,IV) oksit Pb3O4 formülüne sahip inorganik bileşiktir. Parlak kırmızı veya turuncu renkli bir katı olan kurşun tetraoksit, akülerin üretiminde ve pas önleyici astar boyalarda pigment olarak kullanılır. Hem Pb(II) hem de Pb(IV)’den ikiye bir oranında oluşan bir karışık değerlikli bileşik örneğidir.[2]

Yapısı

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. ^ "VOLUNTARY RISK ASSESSMENT REPORT ON LEAD AND SOME INORGANIC LEAD COMPOUNDS". 28 Aralık 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Aralık 2012. 
  2. ^ Greenwood, Norman N.; Earnshaw, Alan (1997). Chemistry of the Elements (2. bas.). Butterworth-Heinemann. ISBN 0080379419. 

Dış bağlantılar