İçeriğe atla

Tarih beni beraat ettirecektir

Vikipedi, özgür ansiklopedi
09.35, 3 Aralık 2020 tarihinde InternetArchiveBot (mesaj | katkılar) tarafından oluşturulmuş 24195275 numaralı sürüm (5 kaynak kurtarıldı ve 0 kaynak ölü olarak işaretlendi.) #IABot (v2.0.7)
Castro, Moncada saldırısı nedeniyle tutuklandıktan hemen sonra

Tarih beni beraat ettirecektir veya Tarih beni aklayacaktır[1] (İspanyolca: La historia me absolverá), Kübalı devrimci lider Fidel Castro'nun 16 Ekim 1953 günü mahkemede yaptığı ünlü konuşmanın son cümlesi ve sonradan basılan konuşma metninin başlığıdır.

Başarısız olan Moncada Kışlası saldırısından sonra yakalanıp mahkemeye çıkartılan Castro kendi savunmasını kendisi yapmıştır. Yaptığı konuşmanın kaydı olmasa da sonradan kendi tarafından yeniden yazılacak ve 26 Temmuz Hareketinin en önemli belgelerinden birisi haline gelecektir.

Mahkemeden sonra devrimcilere çeşitli uzunluklarda hapis cezaları verilse de 1955 yılında Fulgencio Batista tarafından çıkartılan af sonrasında salıverileceklerdir. Meksika'ya geçen Castro burada güç toplayarak Granma adlı tekneyle Küba'ya 1956 yılı Aralık ayında çıkacak ve Küba Devrimiyle sonuçlanacak mücadele sürecini başlatacaktır.

Öncesi

Fidel ve Raul Castro kardeşlerin önderliğindeki 26 Temmuz Hareketi üyeleri örgüte ismini verecek eylemde 26 Temmuz 1953 günü Santiago de Cuba kentindeki Moncada Kışlasına saldırır. Saldırının amacı 10 Mart 1953 günü ülkede yönetimi darbeyle ele geçiren Fulgencio Batista'ya karşı bir ayaklanma başlatmaktır. Kışlaya düzenlenen saldırının ardından silahlara el konacak, şehirdeki diğer direnişçilere dağıtılacaktır. Santiago de Cuba radyo istasyonu ele geçirildikten sonra ayaklanma lehine konuşmalar yapılacaktır. Sabah saat 06.00'da başlayan saldırı başarısız oacaktır. 153 devrimciden[2] çatışmalar sırasında sadece 5 tanesi öldürülmesine rağmen 56 tanesi de kışlada ele geçirildikten sonra Batista kuvvetleri tarafından infaz edilir. Fidel Castro'nun da aralarında olduğu bir grup kırsal bölgeye kaçsa da bir süre sonra yakalanacaktır. 51 devrimci mahkemeye sevk edilir. Aralarında muhalif liderlerin de bulunduğu ve ayaklanmaya katılmayan 65 kişi de tutuklanır.[3] Fidel Castro kendi savunmasını kendisi üstlenir ve onun davası diğerlerinden ayrılır.

İçeriği

Fidel Castro ilk kez 21 Eylül 1953 tarihinde mahkemeye çıkar. Oldukça başarılı bir avukat olduğu için saldırının ardından birlikte tutuklandığı arkadaşlarının da savunmasını üstlenir. Savunmasını Batista hükümetinin yasadışılığına dayandıran Castro kanunsuz bir iktidara karşı ayaklanmanın her vatandaşın görevi olduğunu söyler. Ayaklanmanın liderinin kim olduğu sorusuna ise bağımsızlık kahramanı José Martí'nin gösterdiği yol olduğunu belirtir. Castro'nun savunması o kadar başarılıdır ki sadece 26 devrimci suçlu bulunur ve hafif cezalara çarptırılır. Grubun önderlerinden Raul Castro Isla de la Juventud hapishanesinde 13 yıla mahkûm edilir. Fidel Castro'nun ayrı görülen davası 16 Ekim 1953 günü görülür.[4][5] Burada yaptığı tarihi konuşma yaklaşık 4 saat sürer. Castro konuşmasında ülkeye dair gelecek planlarını da kamuoyuyla paylaşmış olur. Dava sürerken Batista rejiminin zalimliğine karşı büyüyen öfke dava yargıçları üzerinde kamuoyu baskısı oluşturur.[6] Kardeşinin yanına 15 yıl hapse mahkûm edilerek gönderilen Fidel Castro tüm ülke çapında üne kavuşan bir özgürlük savaşçısı olmuştur.

Talepleri

Duruşma sırasındaki savunmasında ülke nüfusunun neredeyse tamamının sağlık hizmetlerinden yararlanamadığını ve okuma yazma oranının çok düşük seviyelerde olduğunu vurgulayan Fidel Castro acil eylem planı olarak aşağıdaki beş noktanın derhal uygulanmasını talep edecektir.

  1. 1940 Anayasasının yeniden yürürlüğe konması
  2. Toprak reformu
  3. Sanayi işçilerine şirket kârının %30'unun dağıtılması
  4. Şeker kamışı işçilerine şirket kârının %50'sinin dağıtılması
  5. Yolsuzluk yaptığı ortaya çıkan kamu görevlilerinin malvarlığına el konması

Sonrası

Batista tarafından ilan edilen genel afla hapisten çıkan devrimciler[7] Meksika'ya geçerler. Burada çeşitli hazırlıklar yaptıktan sonra Granma adı verilen tekneyle 5 Aralık 1956 günü 82 kişi Alegría de Pío noktasında karaya çıkar. Çıkartma sonrası büyük zorluklar atlatan ve grubunun çoğunu kaybeden Castro'nun başlattığı mücadele sonrasında 1959 yılı yılbaşı günü iktidar alınacaktır.

Galeri

Kaynakça

  1. ^ Sosyalizm ve toplumsal mücadeleler ansiklopedisi 15 Aralık 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. : cilt. 1960-1980. sf 1389. İletişim Yayınları. 1988
  2. ^ Saldırıya katılan devrimcileirn tam listesi 2 Temmuz 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Prensa Latina (İspanyolca) 27 Mayıs 2013 tarihinde erişilmiştir
  3. ^ Bunlardan aralarında Küba Komünist Partisi lideri Blas Roca da olan ve yeraltında faaliyet gösteren 15 kişi mahkemeye çıkarılamaz
  4. ^ İlgili Granma haberi 2 Kasım 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (İspanyolca) 2 Kasım 2014 tarihinde erişilmiştir
  5. ^ Davadan önce Fidel Castro'yu zehirleme teşebbüsünde bulunulur
  6. ^ Toplumun çok çeşitli katmanlarından yapılan eleştirilerle Kübalı devrimci gençlerin korunması talep edilir. Diğer yargıçlar, rahipler ve Katolik Kilisesi dikta rejimini eleştirmeye başlar.
  7. ^ Star gazetesinde Cemil Koçak yazısı 2 Kasım 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. 2 Kasım 2014 tarihinde erişilmiştir

Dış bağlantılar