201 Penelope

Vikipedi, özgür ansiklopedi
201 Penelope
201 Penelope'nin ışık eğrisine dayalı üç boyutlu modeli.
Keşif
KeşfedenJohann Palisa
Keşif tarihi7 Ağustos 1879
Adlandırmalar
MPC belirtmesi(201) Penelope
Adın kaynağı
Penelópē
Alternatif adlandırma
A879 PA; 1869 GA
Ana kuşak
SıfatlarPenelopean
Yörünge özellikleri[1]
Dönem 21 Ocak 2022 (JD 2457600.5)
Belirsizlik parametresi 0
Gözlem yayı142,58 y (52.077 g)[2]
Günöte3,160 AU (472,710 Gm)[2]
Günberi2,199 AU (329,009 Gm)[3][2]
2,680 AU (400,859 Gm)[3][2]
Dış merkezlik0,17924[3][2]
4,39 y (1.602,14 g)[2]
18,19 km/s
169,01173°[3]
0° 13d 28,917s / gün[3]
Eğiklik5,75625°[3][2]
156,91554°[3]
180,90559°[3]
Jüpiter MOID2,23013 AU
(333,623 Gm)[2]
TJüpiter3,347[2]
Fiziksel özellikler
  • Tholen = M[4]
  • SMASS = X[2]
  • B–V = 0,720[2]
  • U–B = 0,233[2]
Boyutlar68,39 ± 3,5 km[1]
87,72 km[4]
3,7474 sa (0,15614 g)[2]
0,1604±0,018[1]
0,0881±0,0187[4]
  Wikimedia Commons'ta ilgili ortam

201 Penelope, Avusturyalı gök bilimci Johann Palisa tarafından 7 Ağustos 1879'da Pula'da keşfedilen büyük bir ana kuşak asteroitidir. Asteroit, Homeros'un Odysseia'sındaki Odisseus'un karısı Penelope'nin adını almıştır. 0,18 dış merkezlik ve 4,381 yıllık bir periyot ile Güneş'ten 2,68 AU uzaklıktaki bir yörüngede yer alır. Yörünge düzlemi, tutulum düzlemine 5,8°'lik bir açıyla eğiktir.[1]

Tayf özellikleri ile ilgili yapılan çalışmalar sonucunda bileşimi içerisinde metallik olabileceği gösterildiğinden M-tipi asteroit olduğu düşünülmektedir.[5] Daha büyük, farklılaşmış bir asteroit çekirdeğinin kalıntısı da olabilir. Yakın kızılötesi soğurum özellikleri, yüzeyde değişken miktarlarda düşük demir ve düşük kalsiyumlu ortopiroksenlerin varlığını gösterir. Ağırlıkça yaklaşık %0,13 veya 0,15 kütle kesriyle eser miktarda su tespit edilmiştir.[6] Tahmini büyüklüğü 88 km civarındadır. 3,74 saatlik dönme süresiyle, çapı 50 km'den büyük olan en hızlı dönen asteroittir.[1]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ a b c d e f "JPL Small-Body Database Search Engine: diameter > 50 (km) and rot_per > 0 (h)". JPL Solar System Dynamics. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Mayıs 2016. 
  2. ^ a b c d e f g h i j k l m n "Small-Body Database Lookup". ssd.jpl.nasa.gov. 6 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Nisan 2022. 
  3. ^ a b c d e f g h i "IAU Minor Planet Center". minorplanetcenter.net. 3 Şubat 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Nisan 2022. 
  4. ^ a b c d Pravec, P.; Harris, A. W.; Kusnirak, P.; Galad, A.; Hornoch, K. (Mayıs 2012), "Absolute Magnitudes of Asteroids and a Revision of Asteroid Albedo Estimates from WISE Thermal Observations", Asteroids, Comets, Meteors 2012, Proceedings of the conference held May 16–20, 2012 in Niigata, Japan (1667), Bibcode:2012LPICo1667.6089P.  Tablo 4'e bakınız.
  5. ^ Pravec, P.; Harris, A. W.; Kusnirak, P.; Galad, A.; Hornoch, K. (1 Mayıs 2012). "Absolute Magnitudes of Asteroids and a Revision of Asteroid Albedo Estimates from WISE Thermal Observations". 1667: 6089. 
  6. ^ Hardersen, Paul S.; Gaffey, Michael J.; Abell, Paul A. (1 Mayıs 2005). "Near-IR spectral evidence for the presence of iron-poor orthopyroxenes on the surfaces of six M-type asteroids". Icarus. 175: 141-158. doi:10.1016/j.icarus.2004.10.017. ISSN 0019-1035. 22 Eylül 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Kasım 2022.