Kenan Hulusi: Revizyonlar arasındaki fark
| [kontrol edilmiş revizyon] | [kontrol edilmiş revizyon] |
Değişiklik özeti yok |
k +düzen, değiştirildi: hikaye → hikâye (8), Hikaye → Hikâye |
||
| 25. satır: | 25. satır: | ||
== Biyografi == |
== Biyografi == |
||
1906'da İstanbul'da doğdu. [[İstanbul Lisesi|İstanbul Erkek Lisesi]]' ni bitirdi. [[İstanbul Üniversitesi]] Edebiyat Fakültesi’nde okumaya başladı. Servet-i Fünün dergisinde yayımladığı öykülerle edebiyat dünyasına adım attı. |
1906'da İstanbul'da doğdu. [[İstanbul Lisesi|İstanbul Erkek Lisesi]]' ni bitirdi. [[İstanbul Üniversitesi]] Edebiyat Fakültesi’nde okumaya başladı. Servet-i Fünün dergisinde yayımladığı öykülerle edebiyat dünyasına adım attı.<ref name= "khkoray">[http://www.millifolklor.com/tr/sayfalar/97/012.pdf KENAN HULUSİ KORAY’IN KORKUTAN ÖYKÜLERİ, Millî Folklor, 2013, Yıl 25, Sayı 97, Firdevs CANBAZ YUMUŞAK]</ref> 1928'de Yedi Meşaleciler arasında tek hikâye yazarıydı. 1934 yılında Vakit'te gazeteciliğe başladı ve kısa zamanda gazetenin yazı işleri müdürü oldu. 1943 yılında Adapazarı'nda yedek subay olarak askerliğini yaparken [[tifüs]]ten öldü. Yazar, hikâyede Ömer Seyfeddin'den başlayarak gelişen çizgisinde önceleri üslubu ve muhtevası ile Sait Faik ve Ahmet Hamdi Tanpınar'ı hazırlayan fantastik bir yol tuttu. Sonraları daha gerçekçi konulara yöneldi. |
||
Kenan Hulusi'nin edebiyat dünyasına adım atması öğrencilik yıllarına denk düşer. "Serveti Fünun" dergisinde yayınlanan ilk |
Kenan Hulusi'nin edebiyat dünyasına adım atması öğrencilik yıllarına denk düşer. "Serveti Fünun" dergisinde yayınlanan ilk hikâyelerinin ardından, aynı dergiye yazan diğer altı arkadaşı ile birlikte, edebiyatımızda "Yedi Meşaleciler" diye anılan topluluğu oluşturdular. İçlerindeki tek hikâye yazarıydı Kenan Hulusi. 1928'de, önce bir antoloji, ardından da bir dergi hazırlayarak manifest bir çıkış yapan ve Sabri Esat Siyavuşgil, Ziya Osman Saba, Yaşar Nabi Nayır, Muammer Lütfi, Vasfi Mahir Kocatürk, Cevdet Kudret ve Kenan Hulusi'den oluşan topluluk, milli edebiyatçıların sığlıklarına, gerçekçilikten kopmuş ve içi boşalmış "milli"liklerine bir tepkiyi dillendiriyordu. Ancak uzun soluklu olmayan çıkışları, "Meşale" dergisine iltica etmeleriyle son buldu. Kenan Hulusi'nin "Vakit" gazetesine geçişi ve Sadri Ertem'in etkisiyle gerçekçiliğe yönelişi bundan sonradır. |
||
Yaşadığı sürede beş |
Yaşadığı sürede beş hikâye kitabı yayınlamış, "Osmanoflar" romanı ve kısa hikâyelerinin bir çoğu gazete sayfalarında kaybolup gitmiştir. Gazeteciliğinin de etkisiyle küçük hikâye tarzını benimseyen Kenan Hulusi, Cumhuriyet döneminde korku türünde örnekler veren ilk hikâyecidir. |
||
== Eserleri == |
== Eserleri == |
||
| 35. satır: | 35. satır: | ||
* Yedi Meşale (ortak kitap) (1928) |
* Yedi Meşale (ortak kitap) (1928) |
||
* Bir Yudum Su (1929) |
* Bir Yudum Su (1929) |
||
* Bahar |
* Bahar Hikâyeleri (1939) |
||
* Son Öpüş (1939) |
* Son Öpüş (1939) |
||
* Bir Otelde Yedi Kişi (1940) |
* Bir Otelde Yedi Kişi (1940) |
||
Sayfanın 17.17, 15 Şubat 2015 tarihindeki hâli
| Kenan Hulusi Koray | |
|---|---|
| Doğum | 1906 İstanbul |
| Ölüm | 1943 (37 yaşında) Adapazarı |
| Meslek | Hikaye yazarı |
| Milliyet |  Türk |
| Dönem | Cumhuriyet dönemi |
| Edebî akım | Yedi Meşaleciler |
Kenan Hulusi KORAY (d. 1906, İstanbul - ö. 1943, Adapazarı) Cumhuriyet döneminde kurulan Yedi Meşaleciler adlı topluluk üyesi ve hikâyeci.
Biyografi
1906'da İstanbul'da doğdu. İstanbul Erkek Lisesi' ni bitirdi. İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi’nde okumaya başladı. Servet-i Fünün dergisinde yayımladığı öykülerle edebiyat dünyasına adım attı.[1] 1928'de Yedi Meşaleciler arasında tek hikâye yazarıydı. 1934 yılında Vakit'te gazeteciliğe başladı ve kısa zamanda gazetenin yazı işleri müdürü oldu. 1943 yılında Adapazarı'nda yedek subay olarak askerliğini yaparken tifüsten öldü. Yazar, hikâyede Ömer Seyfeddin'den başlayarak gelişen çizgisinde önceleri üslubu ve muhtevası ile Sait Faik ve Ahmet Hamdi Tanpınar'ı hazırlayan fantastik bir yol tuttu. Sonraları daha gerçekçi konulara yöneldi. Kenan Hulusi'nin edebiyat dünyasına adım atması öğrencilik yıllarına denk düşer. "Serveti Fünun" dergisinde yayınlanan ilk hikâyelerinin ardından, aynı dergiye yazan diğer altı arkadaşı ile birlikte, edebiyatımızda "Yedi Meşaleciler" diye anılan topluluğu oluşturdular. İçlerindeki tek hikâye yazarıydı Kenan Hulusi. 1928'de, önce bir antoloji, ardından da bir dergi hazırlayarak manifest bir çıkış yapan ve Sabri Esat Siyavuşgil, Ziya Osman Saba, Yaşar Nabi Nayır, Muammer Lütfi, Vasfi Mahir Kocatürk, Cevdet Kudret ve Kenan Hulusi'den oluşan topluluk, milli edebiyatçıların sığlıklarına, gerçekçilikten kopmuş ve içi boşalmış "milli"liklerine bir tepkiyi dillendiriyordu. Ancak uzun soluklu olmayan çıkışları, "Meşale" dergisine iltica etmeleriyle son buldu. Kenan Hulusi'nin "Vakit" gazetesine geçişi ve Sadri Ertem'in etkisiyle gerçekçiliğe yönelişi bundan sonradır. Yaşadığı sürede beş hikâye kitabı yayınlamış, "Osmanoflar" romanı ve kısa hikâyelerinin bir çoğu gazete sayfalarında kaybolup gitmiştir. Gazeteciliğinin de etkisiyle küçük hikâye tarzını benimseyen Kenan Hulusi, Cumhuriyet döneminde korku türünde örnekler veren ilk hikâyecidir.
Eserleri
Ölümünden sonra yayınlanan kitapları derleme, yeniden basım vs. olmaktadır.
- Osmanoflar (1938, 2004)
- RBK Pansiyonu (1938)(yazı dizisi, kitabı basılmamıştır.)
- Yedi Meşale (ortak kitap) (1928)
- Bir Yudum Su (1929)
- Bahar Hikâyeleri (1939)
- Son Öpüş (1939)
- Bir Otelde Yedi Kişi (1940)
- Bir Yudum Su (1929,1944)
- Kenan Hulusi-Hikâyeler” (1973)
- Beşer Dakikalık Hikâyeler (2000)
- Yaz ve Aşk Hikâyeleri (Ekim 2004-Derleme)
- Miras Keçe (2009)
 | Türk yazar ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. |