Ölüm ışını

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Ölüm ışını, ilk olarak 1920'ler ve 1930'larda teorileştirilen teorik bir parçacık ışını veya elektromanyetik bir silahtı. O zamanlar Guglielmo Marconi,[1] Nikola Tesla, Harry Grindell Matthews, Edwin R. Scott, Erich Graichen[2] ve diğerleri gibi önemli mucitler onu bağımsız olarak icat ettiklerini iddia ettiler.[3] 1957'de Ulusal Mucitler Konseyi, ölüm ışını içeren gerekli askeri icatların listelerini hâlâ yayınlıyordu.[4]

Kurgu temelli olmasına rağmen, geçmiş spekülasyonlardan ilham alan enerji temelli silahlara yönelik araştırmalar, Amerika Birleşik Devletleri Donanması ve 2014 ortasında konuşlandırılan Lazer Silah Sistemi (LaWS) gibi bazen bir tür "ölüm ışını" olarak adlandırılan modern ordular tarafından kullanılan gerçek hayat silahlarına katkıda bulunmuştur.[5][6] Bu tür silahlar teknik olarak yönlendirilmiş enerji silahları olarak bilinir.

Tarihçe[değiştir | kaynağı değiştir]

1923'te, San Francisco'dan bir mucit olan Edwin R. Scott, insan yaşamını yok edecek ve uzaktaki uçakları indirecek bir ölüm ışını geliştiren ilk kişi olduğunu iddia etti. Detroit'te doğdu ve dokuz yıl Charles P. Steinmetz'in öğrencisi olarak çalıştığını iddia etti.[7] Harry Grindell-Matthews, ölüm ışını olduğunu bildirdiği şeyi 1924'te İngiliz Hava Bakanlığı'na satmaya çalıştı. İşleyen bir modeli veya bunu orduya asla gösteremedi.[8]

Nikola Tesla 1930'larda teleforce adını verdiği bir "ölüm ışını" icat ettiğini iddia etti ve iddialarını ölümüne kadar sürdürdü.[9][10][11] Tesla, "Benim bu icadım, sözde 'ölüm ışınlarının' kullanılmıyor. Işınlar, gerekli miktarlarda üretilemedikleri ve mesafe ile yoğunlukları hızla azaldığı için uygulanabilir değildir. New York şehrinin tüm enerjisi (yaklaşık iki milyon beygir gücü) ışınlara dönüşüp yirmi mil yansıtılarak bir insanı öldüremezdi, çünkü iyi bilinen bir fizik yasasına göre, etkisiz olacak kadar dağılırdı. Cihazım, nispeten büyük veya mikroskobik boyutlarda olabilecek parçacıkları yansıtarak, küçük bir alana büyük bir mesafeden, herhangi bir tür ışınla mümkün olandan trilyonlarca kat daha fazla enerji aktarmamızı sağlar. Böylece, binlerce beygir gücü kıldan daha ince bir akımla aktarılabilir, böylece hiçbir şey karşı koyamaz." sözlerini söylemiştir.[12] Tesla, bir ulusun "200 mil içinde yaklaşan her şeyi yok edebileceğini ... [ve]" büyük veya küçük herhangi bir ülkeyi ordulara, uçaklara ve diğer saldırı araçlarına karşı zaptedilemez kılmak "için bir güç duvarı oluşturacağını" öne sürdü. Yaklaşık 1900'den beri proje üzerinde çalıştığını iddia etti ve "Dünya'yı çevreleyen görünmez bir enerji topu" adını verdiği iyonosferden güç çektiğini söyledi. Bunu 50 metrelik bir tesla bobini yardımıyla yaptığını söyledi.

Antonio Longoria, 1934'te güvercinleri dört mil uzaklıktan öldürebilecek ve "kalın duvarlı metal bir oda" içine alınmış bir fareyi öldürebilecek bir ölüm ışını olduğunu iddia etti.[13][14][15]

II.Dünya Savaşı sırasında, sözde ölüm ışınları yaratmak için Almanların en az iki projesi vardı ve Japonların da bir projesi vardı. Ernst Schiebold liderliğindeki bir Alman projesi, dikey eksenden geçen yönlendirilebilir bir berilyum çubuk demeti içeren bir parçacık hızlandırıcıyla ilgiliydi. Diğeri Dr. Rolf Widerøe tarafından geliştirildi ve biyografisinde bahsediliyor. Widerøe tarafından geliştirilen makine, şehir bombalandığında Şubat 1945'te Dresden Plazma Fiziği laboratuvarındaydı. Widerøe, Mart 1945'te, cihazı harap olmuş laboratuvardan çıkarması ve 14 Nisan 1945'te ABD'nin gözaltına alındığı Burggrub'daki General Patton'un 3. Ordusuna teslim etmesi için bir ekip yönetti. Japon silahına, büyük bir magnetronda oluşturulan mikrodalgaları kullanmayı amaçlayan Ölüm ışını "Ku-Go" adı verildi.

Bilimkurguda[değiştir | kaynağı değiştir]

Ölüm ışını kavramı, bilimkurgu hikâyelerini en azından Aleksey Nikolayevich Tolstoy’un 1927 romanı Garin Ölüm Işını kadar erken ateşledi. Daha sonra bilimkurgu, Flash Gordon gibi kurgusal karakterler tarafından kullanılan el tipi ışın tabancası konseptini tanıttı. Alfred Noyes'in 1940 tarihli Son Adam adlı romanında, Mardok adlı bir Alman bilim adamı tarafından geliştirilen bir ölüm ışını küresel bir savaşta serbest bırakılır ve neredeyse insan ırkını yok eder. George Lucas'ın bilimkurgu destanı Star Wars'da da benzer silahlar bulunuyor.

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Havana sendromu
  • Isı ışını
  • Sonik silah
  • Bilimkurguda silahlar
  • Güneş tabancası

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Rachele Mussolini, Mussolini privato, Milano, 1979, Rusconi Editore.
  2. ^ To (4 Haziran 1928). "Finds a 'Death Ray' Fatal to Humans. German Scientist Says it Inflames and Destroys Cells, Hence Aids in Disease. Expects to Split Atom. Dr. Graichen Has Device to Make Blind See With Light Sent Through the Skull". The New York Times. 9 Kasım 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Temmuz 2007. Berlin, June 4, 1928. The discovery of a new 'death ray,' capable of destroying, though not intended to destroy, human life, has just been announced by Dr. Graichen, a young physicist and engineer employed as an experimenter by the Siemens Halske Electric Company. 
  3. ^ "The 'Death Ray' Rivals". The New York Times. 29 Mayıs 1924. 9 Kasım 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Temmuz 2007. The inventors of a 'death ray' multiply every day. To H. Grindell-Matthews and Professor T.F. Wall have been added two other Englishmen, Prior and Raffe, and Grammachikoff, a Russian. Herr Wulle, 'chief of the militarists' in the Reichstag, has informed that body that the Government has a device that will bring down airplanes, stop tank engines, and 'spread a curtain of death.' 
  4. ^ "Council Seeking Death Ray and Greaseless Bearing for Armed Forces". Associated Press in The New York Times. 3 Kasım 1957. 9 Kasım 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Temmuz 2007. Washington, DC, Nov. 2, 1957 (AP) Anyone who has a death ray lying around the house, a hole digger that disposes of the dirt as it goes along, or a greaseless ball bearing that can be used in temperatures ranging 
  5. ^ Gallagher (3 Haziran 2014). "Navy will deploy first ship with laser weapon this summer". Ars Technica (İngilizce). 29 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2018. 
  6. ^ Hodge (3 Haziran 2010). "Navy's drone death ray takes out targets - CNN.com". CNN.com (İngilizce). Wired. 29 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2018. 
  7. ^ "Death Stroke". Time. 10 Ağustos 1925. 2 Kasım 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Temmuz 2007. Utmost secrecy always shrouds the structural details of new munitions of war. This one, announced last week by its inventor, Dr. Edwin R. Scott, is called the 'death stroke' or 'canned lightning'. The Navy Department, which has been in touch with Dr. Scott's researches, hinted that the ultraviolet ray was involved, but Dr. Scott stated specifically: 'There is no ray or beam about it.' 
  8. ^ "Denies British Invented 'Death Ray'. E.R. Scott Asserts He and Other Americans Preceded Grindell-Matthews.". The New York Times. 5 Eylül 1924. Washington, DC, September 4, 1924 Edwin R. Scott an inventor of San Francisco, today challenged the assertion of Mr. Grindell-Matthews, who sailed for London on the Homeric last week, that the latter was the first to develop a 'death-ray' that would destroy human life and bring down planes at a distance. 
  9. ^ "Nikola Tesla Dies. Prolific Inventor. Alternating Power Current's Developer Found Dead in Hotel Suite Here. Claimed a 'Death Beam'. He Insisted the Invention Could Annihilate an Army of 1,000,000 at Once". The New York Times. 8 Ocak 1943. 18 Nisan 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Temmuz 2007. 
  10. ^ "Beam to Kill Army at 200 Miles, Tesla's Claim On 78th Birthday". New York Herald Tribune. 11 Temmuz 1934. 1 Aralık 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Temmuz 2007. 
  11. ^ "Tesla, At 78, Bares New 'Death-Beam'. Invention Powerful Enough to Destroy 10,000 Planes 250 Miles Away, He Asserts. Defensive Weapon Only. Scientist, in Interview, Tells of Apparatus That He Says Will Kill Without Trace". The New York Times. 17 Temmuz 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Eylül 2012. Nikola Tesla, father of modern methods of generation and distribution of electrical energy, who was 78 years old yesterday, announced a new invention, or inventions, which he said, he considered the most important of the 700 made by him so far. 
  12. ^ "A Machine to End War". PBS: Tesla - Master of Lightning. 24 Ocak 2001 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Kasım 2020. 
  13. ^ "Inventor Hides Secret of Death Ray". Popular Science. Şubat 1940. Erişim tarihi: 11 Aralık 2008. 
  14. ^ "Welder at Work". Time magazine. 10 Ağustos 1936. 31 Ocak 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Aralık 2008. Two years ago President Albert Burns of the Inventors' Congress declared that he had seen pigeons, rabbits, dogs and cats killed at a distance by a "death ray" which dissolved red blood corpuscles. The inventor, said President Burns, was Dr. Antonio Longoria 
  15. ^ "Gadgeteers Gather". Time magazine. 21 Ocak 1935. 2 Nisan 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Aralık 2008. Albert G. Burns of Oakland, Calif, was re-elected president of the Congress. It was Mr. Burns who last year revealed that a Clevelander named Antonio Longoria had invented a death-ray which killed rabbits, dogs & cats instantly. President Burns said that Inventor Longoria would withhold his secret until invasion threatened the U. S. 

Daha fazlası[değiştir | kaynağı değiştir]

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Ölüm_ışını&oldid=31003737" sayfasından alınmıştır