İslam'da dinden çıkma: Revizyonlar arasındaki fark

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Etkileşimli olarak geçmişe göz at
[kontrol edilmiş revizyon][kontrol edilmiş revizyon]
← Önceki sürümle aradaki farkSonraki sürümle aradaki fark →
İçerik silindi İçerik eklendi
GörselVikimetin
k yazım/şablon adı/iç bağ dz.
Ben Bilal (mesaj | katkılar)
4.520 değişiklik
"Apostasy in Islam" sayfasının çevrilmesiyle oluşturuldu.
Etiketler: İçerik Çevirmeni [Çevirmeni 2]
1. satır: 1. satır:
'''İslam'dan çıkış''' ( {{Dil|ar|ارتداد}} , {{Harf çevirisi|ar|irtidād}} veya ridde) genellikle bir [[Müslüman]] tarafından düşünce, söz veya fiil yoluyla [[İslam|İslam'ı]]<nowiki/>n terkidir. İslam'dan dönene '''mürted''' denir. <ref name="Schirrmacher 2020">{{Kitap kaynağı|başlık=Handbook of Leaving Religion|erişimtarihi=free|kısım=Chapter 7: Leaving Islam|kısım-url=https://brill.com/view/book/edcoll/9789004331471/BP000008.xml?body=pdf-43180|sayfalar=81–95|yer=[[Leiden]] and [[Boston]]|yayıncı=[[Brill Publishers]]|seri=Brill Handbooks on Contemporary Religion|yıl=2020|cilt=18|isbn=978-90-04-33092-4|editor2-first=Göran|editor3-first=Teemu T.|editor2-last=Larsson|editor3-last=Mantsinen|issn=1874-6691|doi=10.1163/9789004331471_008|yazarurl=Schirrmacher}}</ref> <ref>{{Ansiklopedi kaynağı|yıl=2001|ansiklopedi=[[Encyclopaedia of the Qurʾān]]|isbn=978-90-04-14743-0}}</ref> <ref>Frank Griffel, Apostasy, in (Editor: Gerhard Bowering et al.) The Princeton Encyclopedia of Islamic Political Thought, {{ISBN|978-0691134840}}, pp. 40–41</ref> <ref>Diane Morgan (2009), Essential Islam: A Comprehensive Guide to Belief and Practice, {{ISBN|978-0313360251}}, pp. 182–83</ref> <ref>{{Web kaynağı|url=http://dar.aucegypt.edu/bitstream/handle/10526/3405/GHALI%20000710037%20RIGHTS%20OF%20CONVERTS%20UPDATE%20FEB%202013.pdf?sequence=3|başlık=Rights of Muslim Converts to Christianity|arşivtarihi=4 September 2014|arşivurl=https://web.archive.org/web/20140904065937/http://dar.aucegypt.edu/bitstream/handle/10526/3405/GHALI%20000710037%20RIGHTS%20OF%20CONVERTS%20UPDATE%20FEB%202013.pdf?sequence=3|tarih=December 2006|biçim=PhD Thesis|sayfa=2|çalışma=Department of Law, School of Humanities and Social Sciences|yayıncı=The American University in Cairo, Egypt|alıntı=Whereas an ''apostate (murtad)'' is the person who commits apostasy ''('rtidad)'', that is the conscious abandonment of allegiance or ... renunciation of a religious faith or abandonment of a previous loyalty.|ilk=Hebatallah}}</ref> Tanıma sadece başka bir dine dönen <ref name="Schirrmacher 2020" /> veya [[Dinsizlik|dini tamamen terk eden]] <ref name="Schirrmacher 2020" /> <ref>{{Haber kaynağı|url=https://www.economist.com/news/international/21567059-ex-muslim-atheists-are-becoming-more-outspoken-tolerance-still-rare-no-god-not|başlık=No God, not even Allah|erişimtarihi=9 January 2018|arşivtarihi=26 December 2017|arşivurl=https://web.archive.org/web/20171226235142/https://www.economist.com/news/international/21567059-ex-muslim-atheists-are-becoming-more-outspoken-tolerance-still-rare-no-god-not|tarih=24 November 2012|çalışma=The Economist}}</ref> <ref name="jstor-1570336">{{Akademik dergi kaynağı|başlık=Apostasy in Islam|yazarlar=Peters|sayı=1/4|sayfalar=1–25|çalışma=Die Welt des Islams|alıntı=By the murtadd or apostate is understood as the Moslem by birth or by conversion, who renounces his religion, irrespective of whether or not he subsequently embraces another faith|yıl=1976|cilt=17|doi=10.2307/1570336}}</ref> ler değil küfür, sapkınlık <ref name="Hashemi-2008-21">{{Kitap kaynağı|url=https://brill.com/view/book/9789047431534/Bej.9789004165557.vii-286_003.xml|başlık=Religious Legal Traditions, International Human Rights Law and Muslim States|erişimtarihi=15 January 2021|kısım=Part A. Apostasy (IRTIDAD)|tarih=2008|sayfa=21|yayıncı=Brill|isbn=9789047431534}}</ref> veya inançsızlığı ima eden herhangi bir eylem veya söz yoluyla, İslam'ın "temel bir inanç veya [[Akide|akidesini]] " inkar edenler de dahildir. <ref name="peters-vries-2-4">{{Akademik dergi kaynağı|başlık=Apostasy in Islam|yazarlar=Peters|sayı=1/4|sayfalar=2–4|çalışma=Die Welt des Islams|yıl=1976|cilt=17|doi=10.2307/1570336}}</ref>
[[Dosya:Apostasy laws world map.svg|küçükresim|405x405pik|2020'de İslam ülkelerinde dinden çıkmaya verilen(uygulanan veya önerilen) cezalar.{{lejant|#e60000|İdam cezası}}{{lejant|#993300|Hapis}}{{lejant|#ff9900|Bir Müslümanı dinden çıkarmak suç}}{{lejant|#ffcc00|Evliliğin düşmesi veya çocuğun vekaletini kaybetme}}]]
'''İslam'da dinden çıkma''', '''irtidâd''' veya '''ridde''' (reddetme anlamında), genellikle [[İslam]]'ı bir [[Müslüman]]'ın kendi isteğiyle terk etmesi olarak tanımlanır.<ref>Frank Griffel, Apostasy, in (Editor: Gerhard Bowering et al.) The Princeton Encyclopedia of Islamic Political Thought, {{ISBN|978-0691134840}}, pp. 40–41; Diane Morgan (2009), Essential Islam: A Comprehensive Guide to Belief and Practice, {{ISBN|978-0313360251}}, pp. 182–83</ref><ref>Hebatallah Ghali (2006), [http://dar.aucegypt.edu/bitstream/handle/10526/3405/GHALI%20000710037%20RIGHTS%20OF%20CONVERTS%20UPDATE%20FEB%202013.pdf?sequence=3 Rights of Muslim Converts to Christianity] {{Webarşiv|url=https://web.archive.org/web/20140904065937/http://dar.aucegypt.edu/bitstream/handle/10526/3405/GHALI%20000710037%20RIGHTS%20OF%20CONVERTS%20UPDATE%20FEB%202013.pdf?sequence=3 |tarih=4 Eylül 2014 }} Ph.D. Thesis, Department of Law, School of Humanities and Social Sciences, The American University in Cairo, Egypt, p. 2; "Whereas apostate (murtad) is the person who commits apostasy ('rtidad), that is the conscious abandonment of allegiance, and renunciation of a religious faith or abandonment of a previous loyalty."</ref> Müslüman bir ailede doğan veya daha önce İslam'ı kabul etmiş olan bir kişinin [[din]]ini değiştirmesi ya da inancını bırakıp [[dinsiz]] olması İslam'dan çıkma eylemine girer.<ref>{{Haber kaynağı |url=https://www.economist.com/news/international/21567059-ex-muslim-atheists-are-becoming-more-outspoken-tolerance-still-rare-no-god-not |başlık=No God, not even Allah |eser=The Economist |tarih=24 Kasım 2012 |erişimtarihi=9 Ocak 2018 |ölüurl=hayır|arşivurl=https://web.archive.org/web/20171226235142/https://www.economist.com/news/international/21567059-ex-muslim-atheists-are-becoming-more-outspoken-tolerance-still-rare-no-god-not |arşivtarihi=26 Aralık 2017 |df=dmy-all }}</ref> İslam'dan çıkmanın tanımı ve cezalandırılmasının gerekip gerekmediği tartışmalı meselelerdir, İslam alimleri bu sorulara ilişkin çeşitli görüşlere sahiptirler.<ref name="jstor-1570336">{{Dergi kaynağı |soyadı1=Peters |ad1=Rudolph |soyadı2=Vries |ad2=Gert J. J. De |başlık=Apostasy in Islam |dergi=Die Welt des Islams |tarih=1976 |cilt=17 |sayı=1/4 |sayfalar=1-25|doi=10.2307/1570336 |jstor=1570336 |alıntı=By the murtadd or apostate is understood as the Moslem by birth or by conversion, who renounces his religion, irrespective of whether or not he subsequently embraces another faith}}</ref><ref name="news.bbc.co.uk">{{Haber kaynağı |ad= Magdi |soyadı= Abdelhadi |tarih= 27 Mart 2006 |başlık= What Islam says on religious freedom |url= http://news.bbc.co.uk/2/hi/south_asia/4850080.stm |yayıncı= BBC News |erişimtarihi= 14 Ekim 2009 |ölüurl=hayır|arşivurl= https://web.archive.org/web/20170211123527/http://news.bbc.co.uk/2/hi/south_asia/4850080.stm |arşivtarihi= 11 Şubat 2017 |df= dmy-all }}</ref><ref name="Friedmann">{{Kitap kaynağı|soyadı= Friedmann|ad= Yohanan|başlık= Tolerance and Coercion in Islam: Interfaith Relations in the Muslim Tradition|bölüm= Chapter 4: Apostasy|yayıncı= Cambridge University Press|bölümurl= https://books.google.com/books?id=z-RVkw_fad4C&pg=121|tarih= 2003|sayfalar=121-59|isbn= 9781139440790|ölüurl=hayır|arşivurl= https://web.archive.org/web/20180320224424/https://books.google.com/books?id=z-RVkw_fad4C&pg=121|arşivtarihi= 20 Mart 2018|df= dmy-all}}</ref>


[[Fıkıh|Klasik fıkıh]], tövbe etmeyi reddedenlerin ölüm cezasına çarptırılmasını talep eder. <ref name="Poljarevic 2021">{{Kitap kaynağı|başlık=Handbook of Islamic Sects and Movements|erişimtarihi=free|kısım=Theology of Violence-oriented Takfirism as a Political Theory: The Case of the Islamic State in Iraq and Syria (ISIS)|sayfalar=485–512|yer=[[Leiden]] and [[Boston]]|yayıncı=[[Brill Publishers]]|seri=Brill Handbooks on Contemporary Religion|yıl=2021|cilt=21|isbn=978-90-04-43554-4|editor2-first=M. Afzal|editor2-last=Upal|issn=1874-6691|doi=10.1163/9789004435544_026|yazarurl=Poljarevic|editör4-ad=Afzal Upal}}</ref> Yine de bu fiilin tanımı ve cezalandırılıp cezalandırılmayacağı konusu da İslam alimleri arasında tartışmalıdır. <ref name="news.bbc.co.uk">{{Haber kaynağı|url=http://news.bbc.co.uk/2/hi/south_asia/4850080.stm|başlık=What Islam says on religious freedom|erişimtarihi=14 October 2009|arşivtarihi=11 February 2017|arşivurl=https://web.archive.org/web/20170211123527/http://news.bbc.co.uk/2/hi/south_asia/4850080.stm|yazarlar=Abdelhadi|tarih=27 March 2006|çalışma=BBC News|ilk=Magdi}}</ref> <ref name="jstor-1570336">{{Akademik dergi kaynağı|başlık=Apostasy in Islam|yazarlar=Peters|sayı=1/4|sayfalar=1–25|çalışma=Die Welt des Islams|alıntı=By the murtadd or apostate is understood as the Moslem by birth or by conversion, who renounces his religion, irrespective of whether or not he subsequently embraces another faith|yıl=1976|cilt=17|doi=10.2307/1570336}}</ref> <ref name="Friedmann">{{Kitap kaynağı|başlık=Tolerance and Coercion in Islam: Interfaith Relations in the Muslim Tradition|kısım=Chapter 4: Apostasy|kısım-url=https://books.google.com/books?id=z-RVkw_fad4C&pg=121|tarih=2003|sayfalar=121–59|yayıncı=Cambridge University Press|isbn=9781139440790|ilk=Yohanan}}</ref> Cezalandırmaya Müslüman ve Gayrimüslim [[Din özgürlüğü|inanç özgürlüğüne ilişkin]] [[İnsan hakları|evrensel insan hakları]] destekçileri tarafından şiddetle karşı çıkılmaktadır. <ref name="hassanibrahim">{{Kitap kaynağı|url=https://archive.org/details/blackwellcompani00abur_835|başlık=The Blackwell Companion to Contemporary Islamic Thought|tarih=2006|sayfalar=[https://archive.org/details/blackwellcompani00abur_835/page/n181 167]–69|yayıncı=Blackwell Publishing|isbn=978-1-4051-2174-3|editor-first=Ibrahim M.|editor-last=Abu-Rabi'|ilk=Hassan}}</ref> <ref name="auto2">{{Kitap kaynağı|url=https://books.google.com/books?id=U84ktW2N93QC&pg=64|başlık=Human Rights Diplomacy|tarih=1 January 1997|sayfa=64|yayıncı=Psychology Press|isbn=978-0-415-15390-4}}</ref>
Genel anlayış olarak ([[icma]]) dinden çıkan kişiler [[Öldürme|öldürülerek]] [[ceza]]landırılırlar.<ref>{{Web kaynağı |url=https://www.suleymaniyevakfi.org/kutsanan-gelenek-ve-kuran/kurana-ve-gelenege-gore-dinden-donmenin-cezasi.html |başlık=Arşivlenmiş kopya |erişimtarihi=3 Ekim 2020 |arşivurl=https://web.archive.org/web/20150403134008/https://www.suleymaniyevakfi.org/kutsanan-gelenek-ve-kuran/kurana-ve-gelenege-gore-dinden-donmenin-cezasi.html |arşivtarihi=3 Nisan 2015 |ölüurl=evet}}</ref> Hanefi fıkıh eseri El-Mebsut'a göre dinden çıkan kişiye 3 gün süre vermek [[müstehap]]tır. Eğer 3 gün içinde Müslüman olmazsa öldürülür.<ref>{{Kitap kaynağı|url=|başlık=El-Mebsut, cilt 10, s. 182-184|erişimtarihi=|tarih=|dil=|sayfa=|sayfalar=|çalışma=|yayıncı=}}</ref> [[Kadın]]sa [[işkence]] edilir ve [[ömür]] boyu [[hapis|hapse]] atılır.<ref>El-Mebsut, cilt 10, s. 202</ref> El-Mebsut'ta ayrıca dinden çıkan kişinin katli durumunda can dokunulmazlığını esas alarak ceza verilmeyeceği belirtilmiştir.<ref>El-Mebsut, cilt 10, s. 199</ref>


2014 itibariyle, İslam'dan dönmenin ölümle cezalandırıldığı sekiz ve hapis, para cezası veya çocuk velayetini kaybetme gibi cezai veya hukuki cezaların verildiği on üç Müslüman çoğunluklu ülke vardı ülke vardı.<ref name="locapo3">[https://www.loc.gov/law/help/apostasy/apostasy.pdf Laws Criminalizing Apostasy] {{webarchive|url=https://web.archive.org/web/20171011180050/http://www.loc.gov/law/help/apostasy/apostasy.pdf|date=11 October 2017}} Library of Congress (2014)</ref><ref>[http://www.oxfordislamicstudies.com/article/opr/t125/e174 Apostasy] {{webarchive|url=https://web.archive.org/web/20140904042337/http://www.oxfordislamicstudies.com/article/opr/t125/e174|date=4 September 2014}} Oxford Islamic Studies Online, Oxford University Press (2012)</ref><ref>{{Cite web|url=http://www.indy100.com/article/the-countries-where-apostasy-is-punishable-by-death--Z110j2Uwxb|title=The countries where apostasy is punishable by death|access-date=23 April 2020|date=7 May 2017|language=en|website=indy100}}</ref><ref name="(Marshall and Shea 2011: 61)2">Marshall, Paul; Shea, Nina. 2011. ''Silenced. How Apostasy & Blasphemy Codes are Choking Freedom Worldwide''. Oxford: Oxford University Press. p.61</ref>
Geleneksel İslam fıkıhçıları dini emirleri terk eden kişilerin mürted kabul edilip edilmeyeceğini de tartışmışlar ve bu konuda belirli eğilimler ortaya koymuşlardır. Yaşanan tartışmalar yoğunlukla [[şeriat]]a göre [[namaz]], [[oruç]] veya [[zekat]]ın terki veya reddedilmesi gibi eylemlerin cezalandırılıp cezalandırılmayacağı ile ilgili değil, cezalandırılma veya öldürülmeleri sonrasında bu kişilerin [[cenaze]]lerine yapılacak işlemlerle ilgilidir. Bu kişiler mürted kabul edildiklerinde [[Cenaze namazı|cenaze namaz]]ları kılınamaz, cesetleri Müslüman [[Mezarlık|mezarlığına]] gömülemez, [[miras]] bıraktıkları [[devlet]] [[hazine]]sine kalır.<ref>{{Web kaynağı |url=https://www.cia.gov/library/abbottabad-compound/70/7072CAAD0C2839433010FD2F737F829C_Hadtur-1.pdf |başlık=Arşivlenmiş kopya |erişimtarihi=7 Şubat 2020 |arşivurl=https://web.archive.org/web/20200207115644/https://www.cia.gov/library/abbottabad-compound/70/7072CAAD0C2839433010FD2F737F829C_Hadtur-1.pdf |arşivtarihi=7 Şubat 2020 |ölüurl=hayır}}</ref><ref>{{Web kaynağı |url=https://d1.islamhouse.com/data/tr/ih_books/single/tk_Who_does_not_pray.pdf |başlık=Arşivlenmiş kopya |erişimtarihi=7 Şubat 2020 |arşivurl=https://web.archive.org/web/20200515131836/https://d1.islamhouse.com/data/tr/ih_books/single/tk_Who_does_not_pray.pdf |arşivtarihi=15 Mayıs 2020 |ölüurl=evet}}</ref><ref>{{Web kaynağı |url=https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/471923 |başlık=Arşivlenmiş kopya |erişimtarihi=7 Şubat 2020 |arşivurl=https://web.archive.org/web/20200207121149/https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/471923 |arşivtarihi=7 Şubat 2020 |ölüurl=evet}}</ref>


[[Hanefi]]ler ameli [[iman]]ın bir parçası kabul etmedikleri için namaz, oruç gibi İslam'ın uygulanmasına dair ihmal veya ret içeren eylemlerde kişinin [[kan]]atılıncaya kadar dövülmesi veya ölünceye kadar hapsedilmesini de içeren [[tâzir]] cezaları ile cezalandırılmasını öngörürler, öldüklerinde cenazelerine [[Müslüman]] cenazesi muamelesi yapılır.<ref name="ismailaga">{{Web kaynağı |url=http://www.ismailaga.org.tr/buyuk-felaket-namazi-terk-etmek |başlık="Büyük felaket: Namazı terk etmek" (ismailaga.org.tr) |erişimtarihi=7 Şubat 2020 |arşivurl=https://web.archive.org/web/20200207115650/https://www.ismailaga.org.tr/buyuk-felaket-namazi-terk-etmek |arşivtarihi=7 Şubat 2020 |ölüurl=evet}}</ref><ref name="namazzamani">{{Web kaynağı |url=http://www.namazzamani.net/turkce/namazi-terketmenin-hukmu.htm |başlık="Namazı terk etmenin hükmü" (namazzamani.net) |erişimtarihi=7 Şubat 2020 |arşivurl=https://web.archive.org/web/20200207115646/http://www.namazzamani.net/turkce/namazi-terketmenin-hukmu.htm |arşivtarihi=7 Şubat 2020 |ölüurl=evet}}</ref><ref>{{Web kaynağı |url=http://d1.islamhouse.com/data/tr/ih_books/single/tk_Who_does_not_pray.pdf |başlık="Who does not pray?" (islamhouse.com) |erişimtarihi=7 Şubat 2020 |arşivurl=https://web.archive.org/web/20200515131836/https://d1.islamhouse.com/data/tr/ih_books/single/tk_Who_does_not_pray.pdf |arşivtarihi=15 Mayıs 2020 |ölüurl=evet}}</ref> [[Şafii]] ve [[Maliki]] mezheplerine göre namazı terk etmek ceza miktarı ve şekli Kur’an ve sünnetle belirlenen suçlardandır ve terk eden “[[Had|had cezası]]” uygulanarak öldürülür. Ancak cenazelerine Müslüman cenazesi muamelesi yapılır, miras bıraktıysa mirasçılarına paylaştırılır.<ref name="ismailaga"/><ref name="namazzamani"/> [[Hanbeli]] mezhebinde ise namazı terk eden ve bunda ısrarcı olan kişiler [[mürted]] kabul edilerek mürtedlere kılıçla öldürme şeklinde uygulanan “had cezası” tatbik edilir, cenaze namazları kılınmaz ve cesetleri Müslüman mezarlığına gömülmez.<ref name="namazzamani"/><ref>{{Web kaynağı |url=http://www.halisece.com/namaz/3259-namazi-terk-etmenin-cezasi.html |başlık="Namazı terk etmenin cezası" (halisece.com) |erişimtarihi=7 Şubat 2020 |arşivurl=https://web.archive.org/web/20200207115649/https://www.halisece.com/namaz/3259-namazi-terk-etmenin-cezasi.html |arşivtarihi=7 Şubat 2020 |ölüurl=hayır}}</ref>


1985'ten 2006'ya kadar, hükümetler tarafından İslam'dan irtidatla ilgili suçlar nedeniyle resmi olarak dört kişi idam edildi, ancak mürtedler hapis, evliliklerinin iptali, miras hakları ve çocukları üzerinde velayetin kaybedilmesi vb yasal cezaların <ref>{{Cite web|url=http://freedom2worship.org/images/docs/map-laws-jan2020r.pdf|title=Countries where apostasy and blasphemy laws in Islam are applied|website=Set My People Free}}</ref><ref name="(Marshall and Shea 2011: 61)3">Marshall, Paul; Shea, Nina. 2011. ''Silenced. How Apostasy & Blasphemy Codes are Choking Freedom Worldwide''. Oxford: Oxford University Press. p.61</ref> yanı sıra kendilerine yetkisizler tarafından yargı dışı cezalardan da acı çektiler: Can kayıpları esas olarak "tekfirci" ([[:en:Al-Qaeda|El-]]Kaide, [[:en:Ideology_of_the_Islamic_State_of_Iraq_and_the_Levant#Takfir|IŞİD]], the [[:en:Armed_Islamic_Group_of_Algeria#Antar_Zouabri_and_takfir|GIA]] ve [[:en:Taliban's_rise_to_power#Ethnic_massacres_and_persecution|Taliban]]) gibi saldırganlar tarafından işlenen cinayetlerden kaynaklanıyor.<ref name="Poljarevic 20213">{{cite book|title=Handbook of Islamic Sects and Movements|chapter=Theology of Violence-oriented Takfirism as a Political Theory: The Case of the Islamic State in Iraq and Syria (ISIS)|pages=485–512|location=[[Leiden]] and [[Boston]]|publisher=[[Brill Publishers]]|series=Brill Handbooks on Contemporary Religion|year=2021|volume=21|isbn=978-90-04-43554-4|editor2-first=M. Afzal|editor2-last=Upal|issn=1874-6691|doi=10.1163/9789004435544_026|author-last=Poljarevic|author-first=Emin|editor1-last=Cusack|editor1-first=Carole M.|editor1-link=Carole M. Cusack|editor2-link=Afzal Upal|doi-access=free}}</ref><ref name="Baele 2019">{{cite journal|url=https://ore.exeter.ac.uk/repository/bitstream/10871/37355/2/ConspiratorialNarratives_MainArticle_Resubmit_FINAL_CLEAN%20.pdf|title=Conspiratorial Narratives in Violent Political Actors' Language|access-date=3 January 2022|date=October 2019|issue=5–6|pages=706–734|journal=[[Journal of Language and Social Psychology]]|publisher=Sage Publications|volume=38|issn=1552-6526|doi=10.1177/0261927X19868494|editor-first=Howard|editor-last=Giles|author-last=Baele|author-first=Stephane J.|url-status=live|doi-access=free|hdl=10871/37355|hdl-access=free|s2cid=195448888}}</ref><ref name="Rickenbacher 2019">{{cite journal|title=The Centrality of Anti-Semitism in the Islamic State's Ideology and Its Connection to Anti-Shiism|date=August 2019|issue=8: ''The Return of Religious Antisemitism?''|page=483|journal=[[Religions (journal)|Religions]]|location=[[Basel]]|publisher=[[MDPI]]|volume=10|issn=2077-1444|doi=10.3390/rel10080483|editor-first=Gunther|editor-last=Jikeli|last=Rickenbacher|first=Daniel|doi-access=free}}</ref><ref name="Badar-radical-2007">{{cite journal|url=https://www.geopoldia.org/images/bedas-tueni2.pdf|title=The Radical Application of the Islamist Concept of ''Takfir''|access-date=25 October 2021|archive-date=11 July 2019|archive-url=https://web.archive.org/web/20190711093513/https://www.geopoldia.org/images/bedas-tueni2.pdf|date=June 2017|issue=2|pages=134–162|journal=[[Arab Law Quarterly]]|location=[[Leiden]]|publisher=[[Brill Publishers]]|volume=31|issn=1573-0255|doi=10.1163/15730255-31020044|last1=Badara|first1=Mohamed|last2=Nagata|first2=Masaki|last3=Tueni|first3=Tiphanie|url-status=live}}</ref>
== Ayrıca bakınız ==
* [[Dinden çıkma]]
*[[Ridde Savaşları]]


== Kaynakça ==
{{Kaynakça|2}}


ainly, the loss of life has resulted from killings which have been perpetrated by "''[[:en:Takfiri|takfiri]]''" insurgents ([[:en:Al-Qaeda|al-Qaeda]], [[:en:Ideology_of_the_Islamic_State_of_Iraq_and_the_Levant#Takfir|ISIL/ISIS/IS/Daesh]], the [[:en:Armed_Islamic_Group_of_Algeria#Antar_Zouabri_and_takfir|GIA]], and the [[:en:Taliban's_rise_to_power#Ethnic_massacres_and_persecution|Taliban]]).<ref name="Poljarevic 20212">{{cite book|title=Handbook of Islamic Sects and Movements|chapter=Theology of Violence-oriented Takfirism as a Political Theory: The Case of the Islamic State in Iraq and Syria (ISIS)|pages=485–512|location=[[Leiden]] and [[Boston]]|publisher=[[Brill Publishers]]|series=Brill Handbooks on Contemporary Religion|year=2021|volume=21|isbn=978-90-04-43554-4|editor2-first=M. Afzal|editor2-last=Upal|issn=1874-6691|doi=10.1163/9789004435544_026|author-last=Poljarevic|author-first=Emin|editor1-last=Cusack|editor1-first=Carole M.|editor1-link=Carole M. Cusack|editor2-link=Afzal Upal|doi-access=free}}</ref><ref name="Baele 20192">{{cite journal|url=https://ore.exeter.ac.uk/repository/bitstream/10871/37355/2/ConspiratorialNarratives_MainArticle_Resubmit_FINAL_CLEAN%20.pdf|title=Conspiratorial Narratives in Violent Political Actors' Language|access-date=3 January 2022|date=October 2019|issue=5–6|pages=706–734|journal=[[Journal of Language and Social Psychology]]|publisher=Sage Publications|volume=38|issn=1552-6526|doi=10.1177/0261927X19868494|editor-first=Howard|editor-last=Giles|author-last=Baele|author-first=Stephane J.|url-status=live|doi-access=free|hdl=10871/37355|hdl-access=free|s2cid=195448888}}</ref><ref name="Rickenbacher 20192">{{cite journal|title=The Centrality of Anti-Semitism in the Islamic State's Ideology and Its Connection to Anti-Shiism|date=August 2019|issue=8: ''The Return of Religious Antisemitism?''|page=483|journal=[[Religions (journal)|Religions]]|location=[[Basel]]|publisher=[[MDPI]]|volume=10|issn=2077-1444|doi=10.3390/rel10080483|editor-first=Gunther|editor-last=Jikeli|last=Rickenbacher|first=Daniel|doi-access=free}}</ref><ref name="Badar-radical-20072">{{cite journal|url=https://www.geopoldia.org/images/bedas-tueni2.pdf|title=The Radical Application of the Islamist Concept of ''Takfir''|access-date=25 October 2021|archive-date=11 July 2019|archive-url=https://web.archive.org/web/20190711093513/https://www.geopoldia.org/images/bedas-tueni2.pdf|date=June 2017|issue=2|pages=134–162|journal=[[Arab Law Quarterly]]|location=[[Leiden]]|publisher=[[Brill Publishers]]|volume=31|issn=1573-0255|doi=10.1163/15730255-31020044|last1=Badara|first1=Mohamed|last2=Nagata|first2=Masaki|last3=Tueni|first3=Tiphanie|url-status=live}}</ref>
{{Otorite kontrolü}}

19. yüzyılın sonlarına kadar, [[Sünnilik|Sünni]] ve [[Şiilik|Şii]] hukukçuların çoğunluğu, yetişkin erkekler için İslam'dan dönmenin günah olduğu kadar mürtedin tövbe etmesi ve İslam'a dönmesi için tanınan bir bekleme süresinden sonra <ref name="aromar">{{Kitap kaynağı|başlık=Peace-Building by, between, and beyond Muslims and Evangelical Christians|kısım=The Right to religious conversion: Between apostasy and proselytization|kısım-url=https://books.google.com/books?id=HvrDWka4iRgC&pg=186|tarih=16 February 2009|sayfalar=179–94|yayıncı=Lexington Books|isbn=978-0-7391-3523-5|ilk=Abdul Rashied|editör-ilk=Mohammed Abu-Nimer|editör3=David Augsburger}}</ref> <ref name="KEY">{{Kitap kaynağı|url=https://books.google.com/books?id=H5-CdzqmuXsC&pg=PA10|başlık=Islam: the key concepts|sayfa=10|yayıncı=Routledge|yıl=2008|isbn=9780415396387|yazar2=Kecia Ali|yazar3=Oliver Leaman}}</ref> ölüm cezasıyla cezalandırılabilecek bir suç <ref name="jstor-1570336">{{Akademik dergi kaynağı|başlık=Apostasy in Islam|yazarlar=Peters|sayı=1/4|sayfalar=1–25|çalışma=Die Welt des Islams|alıntı=By the murtadd or apostate is understood as the Moslem by birth or by conversion, who renounces his religion, irrespective of whether or not he subsequently embraces another faith|yıl=1976|cilt=17|doi=10.2307/1570336}}</ref> ve ihanet eylemi olduğu <ref name="Lewis-1995-229">{{Kitap kaynağı|url=https://books.google.com/books?id=1ajwK7ejowwC&pg=PT234|başlık=The Middle East, a Brief History of the Last 2000 Years|tarih=1995|sayfa=229|yayıncı=Touchstone Books|isbn=978-0684807126}}</ref><ref name="johnesposito">{{Kitap kaynağı|url=https://books.google.com/books?id=6VeCWQfVNjkC&pg=PA22|başlık=The Oxford dictionary of Islam|sayfa=22|yayıncı=Oxford University Press|yıl=2004|isbn=9780195125597|yazar=John L. Esposito}}</ref> ndan emindiler. Fakat başlangıçta İslam'ı kabul etmeye zorlananlara veya korkudan irtidat edenlere veya ( [[Hanefilik|Hanefi]], [[Mâlikîlik|Maliki]], [[Şâfiîlik|Şafii]] mezheplerine göre) tövbe edenlere muafiyet tanındı. <ref name="R. Ibrahim 2009">{{Kitap kaynağı|url=https://books.google.com/books?id=8aS_AAAAQBAJ&pg=PA67|başlık=Debating the War of Ideas|tarih=2009|sayfa=68|yayıncı=Springer|alıntı=Muslims who were forced to choose between recanting Islam or suffering persecution were, and still are, permitted to lie by feigning apostasy|isbn=9780230101982|editor2-first=E.|editor2-last=Patterson|ilk=R.}}</ref> <ref name="J.T. Munroe 2004">J.T. Munroe (2004), Hispano-Arabic Poetry, Gorgias Press, {{ISBN|978-1-59333-1153}}, p. 69.</ref> Buna ek olarak, erken dönem İslam hukukçuları, dini bir toplumda vatana ihanete benzeyen sert, bir tür siyasi <ref name="afsaruddin1">[[Asma Afsaruddin]] (2013), ''Striving in the Path of God: Jihad and Martyrdom in Islamic Thought'', p. 242. [[Oxford University Press]]. {{ISBN|0199730938}}.</ref> cezanın verilmesini sınırlandırmak için yasal standartlar da geliştirdiler. <ref name="Princeton.Enc.2013">{{Kitap kaynağı|başlık=The Princeton encyclopedia of Islamic political thought|tarih=2013|sayfa=40|yer=Princeton, N.J.|yayıncı=[[Princeton University Press]]|diğerleri=associate editors Patricia Crone, Wadid Kadi, Devin J. Stewart and Muhammad Qasim Zaman; assistant editor Mahan Mirza|isbn=978-0691134840|editör-ilk=Gerhard Bowering}}</ref> <ref name="waelhallaq">{{Kitap kaynağı|başlık=Sharī'a: Theory, Practice and Transformations|tarih=2009|sayfa=319|yayıncı=[[Cambridge University Press]]|isbn=978-0-521-86147-2|ilk=Wael}}</ref>

Klasik İslam hukukuna göre, bir mürted ancak iki adil Müslüman görgü tanığı varsa veya mürted kendisi itiraf ederse öldürülebilirdi. Hukukçular ölüm cezasının uygulanmasında hâkimlerin irtidat kanununu farklı şekillerde yorumlamalarına izin vermişler, <ref name="Princeton.Enc.2013">{{Kitap kaynağı|başlık=The Princeton encyclopedia of Islamic political thought|tarih=2013|sayfa=40|yer=Princeton, N.J.|yayıncı=[[Princeton University Press]]|diğerleri=associate editors Patricia Crone, Wadid Kadi, Devin J. Stewart and Muhammad Qasim Zaman; assistant editor Mahan Mirza|isbn=978-0691134840|editör-ilk=Gerhard Bowering}}</ref> hakimler bazen onu yumuşak, bazen de katı bir şekilde yorumlamışlardır. <ref name="auto1">{{Kitap kaynağı|başlık=Between God and the Sultan: A History of Islamic Law|sayfa=291|yayıncı=Oxford University Press|yıl=2005|ilk=Knut S.}}</ref> 19. yüzyılın sonlarında, irtidata dönük yasal cezalar kullanım dışı kaldı. <ref name="jstor-1570336">{{Akademik dergi kaynağı|başlık=Apostasy in Islam|yazarlar=Peters|sayı=1/4|sayfalar=1–25|çalışma=Die Welt des Islams|alıntı=By the murtadd or apostate is understood as the Moslem by birth or by conversion, who renounces his religion, irrespective of whether or not he subsequently embraces another faith|yıl=1976|cilt=17|doi=10.2307/1570336}}</ref>

Ulemanın çoğunluğu irtidatı ölümle cezalandırılması gereken bir suç olarak görmeye devam etmekle birlikte günümüz Müslüman dünyasında, idam cezasına verilen kamu desteği [[Afganistan|Afganistan'da]] %78'den [[Kazakistan|Kazakistan'da]] %1'den azına kadar değişmektedir. <ref name="aromar">{{Kitap kaynağı|başlık=Peace-Building by, between, and beyond Muslims and Evangelical Christians|kısım=The Right to religious conversion: Between apostasy and proselytization|kısım-url=https://books.google.com/books?id=HvrDWka4iRgC&pg=186|tarih=16 February 2009|sayfalar=179–94|yayıncı=Lexington Books|isbn=978-0-7391-3523-5|ilk=Abdul Rashied|editör-ilk=Mohammed Abu-Nimer|editör3=David Augsburger}}</ref>

Katılmayanlar cezanın ölümden az olması, <ref name="news.bbc.co.uk">{{Haber kaynağı|url=http://news.bbc.co.uk/2/hi/south_asia/4850080.stm|başlık=What Islam says on religious freedom|erişimtarihi=14 October 2009|arşivtarihi=11 February 2017|arşivurl=https://web.archive.org/web/20170211123527/http://news.bbc.co.uk/2/hi/south_asia/4850080.stm|yazarlar=Abdelhadi|tarih=27 March 2006|çalışma=BBC News|ilk=Magdi}}</ref> <ref name="jstor-1570336">{{Akademik dergi kaynağı|başlık=Apostasy in Islam|yazarlar=Peters|sayı=1/4|sayfalar=1–25|çalışma=Die Welt des Islams|alıntı=By the murtadd or apostate is understood as the Moslem by birth or by conversion, who renounces his religion, irrespective of whether or not he subsequently embraces another faith|yıl=1976|cilt=17|doi=10.2307/1570336}}</ref> <ref name="bbcsudan">{{Web kaynağı|url=https://www.bbc.com/news/world-africa-27424064|başlık=Sudan woman faces death for apostasy|arşivtarihi=19 May 2014|arşivurl=https://web.archive.org/web/20140519054610/http://www.bbc.com/news/world-africa-27424064|tarih=15 May 2014|çalışma=BBC News|alıntı=There is a long-running debate in Islam over whether apostasy is a crime. Some liberal scholars hold the view that it is not (...), Others say that apostasy is (...). The latter is the dominant view in conservative Muslim states such as Sudan, Saudi Arabia and Pakistan (...).}}</ref> Allah'a bırakılması <ref name="hassanibrahim">{{Kitap kaynağı|url=https://archive.org/details/blackwellcompani00abur_835|başlık=The Blackwell Companion to Contemporary Islamic Thought|tarih=2006|sayfalar=[https://archive.org/details/blackwellcompani00abur_835/page/n181 167]–69|yayıncı=Blackwell Publishing|isbn=978-1-4051-2174-3|editor-first=Ibrahim M.|editor-last=Abu-Rabi'|ilk=Hassan}}</ref> <ref name="dforte2">Forte, D. F. (1994), Apostasy and Blasphemy in Pakistan, Conn. Journal of Int'l Law, Vol. 10, pp. 27–41</ref> <ref name="smz">{{Akademik dergi kaynağı|başlık=The Law of Apostasy|yazarlar=Zwemer|sayı=4|sayfalar=36–37, chapter 2|çalışma=The Muslim World|cilt=14|issn=0027-4909}}</ref> <ref name="fkazemi">Kazemi F. (2000), [https://web.archive.org/web/20020909222846/http://coursesa.matrix.msu.edu/~fisher/HST451/Readings/Kazemi1.html Gender, Islam, and politics], Social Research, Vol. 67, No. 2, pp. 453–74</ref> ya da ya da sadece irtidat aleni itaatsizlik ve ''[[Fitne (kelime)|fitne]]'' mekanizması haline gelirse uygulanması <ref name="GTWIFE">{{Kitap kaynağı|başlık=The Great Theft: Wrestling Islam from the Extremists|tarih=23 January 2007|sayfa=158|yayıncı=HarperOne|isbn=978-0061189036}}</ref> <ref name="auto3">{{Kitap kaynağı|url=https://books.google.com/books?id=2wSVQI3Ya2EC&pg=PA74|başlık=What Everyone Needs to Know About Islam|sayfa=74|yayıncı=Oxford University Press|yıl=2011|isbn=9780199794133|yazar=John Esposito}} {{ISBN|978-0-19-979413-3}}</ref> gerektiği görüşlerini ifade ederler. İslam'ın laik [[İslam eleştirisi|eleştirmenleri]] irtidat için ölüm veya öngörülen diğer cezaların bir inanç ve [[Düşünce özgürlüğü|vicdan]] [[Din özgürlüğü|özgürlüğü]] meselesi ve evrensel [[İnsan hakları|insan haklarının]] ihlali olduğunu savunuyorlar. <ref name="auto2">{{Kitap kaynağı|url=https://books.google.com/books?id=U84ktW2N93QC&pg=64|başlık=Human Rights Diplomacy|tarih=1 January 1997|sayfa=64|yayıncı=Psychology Press|isbn=978-0-415-15390-4}}</ref> <ref>{{Web kaynağı|url=https://www.un.org/apps/news/story.asp?NewsID=47810|başlık=UN rights office deeply concerned over Sudanese woman facing death for apostasy|erişimtarihi=17 April 2017|arşivtarihi=17 April 2017|arşivurl=https://web.archive.org/web/20170417115144/http://www.un.org/apps/news/story.asp?NewsID=47810|tarih=16 May 2014|çalışma=UN News Centre}}</ref> <ref>{{Web kaynağı|url=https://www.hrw.org/news/2012/02/13/saudi-arabia-writer-faces-apostasy-trial|başlık=Saudi Arabia: Writer Faces Apostasy Trial|erişimtarihi=17 April 2017|arşivtarihi=17 April 2017|arşivurl=https://web.archive.org/web/20170417114956/https://www.hrw.org/news/2012/02/13/saudi-arabia-writer-faces-apostasy-trial|tarih=13 February 2012|yayıncı=Human Rights Watch}}</ref> <ref name="hassanibrahim" />

=== Kuran ===
[[Kur'an]]<nowiki/>ın mürtedler için ( Dale F. Eickelman'a göre) ölüm cezası dahil "zorlama ve şiddetli cezayı haklı çıkardığı" düşünülen ayetleri şöyledir;<ref name="Dale F. Eickelman 2005 68">{{Ansiklopedi kaynağı|yazar=Dale F. Eickelman|yıl=2005|ansiklopedi=Encyclopaedia of the Qurʾān|editör2=Jane Dammen McAuliffe}}</ref> <ref name="DeclanOSullivan">{{Akademik dergi kaynağı|url=https://www.jstor.org/stable/25728038|başlık=The Interpretation of Qur'anic Text to Promote or Negate the Death Penalty for Apostates and Blasphemers|erişimtarihi=21 January 2021|yazarlar=O'Sullivan|tarih=2001|sayı=2|sayfalar=63–93|çalışma=Journal of Qur'anic Studies|cilt=3|doi=10.3366/jqs.2001.3.2.63}}</ref>{{Ksöz|Fakat, İmanı kabul ettikten sonra inkar eden, sonra da isyanlarına devam edenlerin tevbeleri asla kabul edilmeyecektir; çünkü onlar sapmış kimselerdir.|{{Cite quran|3|90|style=nosup}}}}Diğer bilim adamları, Kuran'da -açıkça ya da örtük olarak- mürtedleri öldürmeyi emretmek şöyle dursun; {{Kdn|Jabir Alalwani|2011}} <ref name="jacb">{{Kitap kaynağı|url=https://archive.org/details/misquotingmuhamm0000brow/page/186|başlık=Misquoting Muhammad: The Challenge and Choices of Interpreting the Prophet's Legacy|tarih=2014|sayfalar=[https://archive.org/details/misquotingmuhamm0000brow/page/186 186–89]|yayıncı=Oneworld Publications|isbn=978-1780744209}}</ref> {{Kdn|Jabir Alalwani|2011}}bir mürtedin İslam'a dönmesi için zorlama ihtiyacından veya <nowiki><i id="mwAQQ">bu</i></nowiki> dünyada mürtedlere uygulanacak herhangi bir özel bedensel cezadan bahsedilmediğine dikkat çekmişlerdir.<ref>{{Kitap kaynağı|başlık=Encyclopaedia of the Qur'an, Vol. 1|sayfa=120|yayıncı=Leiden: Brill Academic Publishers|yıl=2004|isbn=978-9004123557}}</ref> <ref name="juancampo">{{Kitap kaynağı|başlık=Encyclopedia of Islam|sayfalar=48, 174|yayıncı=Infobase Publishing|yıl=2009|isbn=978-0816054541|ilk=Juan Eduardo}}</ref> <ref>[[Asma Afsaruddin]] (2013), ''Striving in the Path of God: Jihad and Martyrdom in Islamic Thought'', p. 242. [[Oxford University Press]]. {{ISBN|0199730938}}. Quote: "He [Al-Banna] notes that the Qur'ān itself does not mandate any this-worldly punishment for religious apostasy but defers punishment until the next (cf. Qur'ān 2:217)."</ref>

Nitekim başka ayetler de imanda merhameti ve zorlamanın olmadığını vurgulamaktadır: {{Ksöz|Dinde zorlama yoktur; gerçekten doğru yol, hatadan açıkça ayrılmıştır; O halde kim şeytanı inkar eder ve Allah'a inanırsa, o, kopmayan sağlam bir kulpa sarılmıştır ve Allah işitendir, bilendir.|{{Cite quran|2|256|style=nosup}}}}

=== Hadis ===
İrtidat için klasik şeriat cezası, Kuran'dan ziyade [[Hadis|Hadislerden]] gelir. <ref name="sherazadhamit">Sherazad Hamit (2006), Apostasy and the Notion of Religious Freedom in Islam, Macalester Islam Journal, Volume 1, Spring 2006 Issue 2, pp. 32–38</ref> <ref>David Forte (1994), Apostasy and Blasphemy in Pakistan, Conn. Journal Int'l Law, Vol. 10, pp. 43–45, 27–47</ref> ''İslam Ansiklopedisi'nde'' yazan Heffening, Hadis rivayetlerinde Kuran'ın aksine, irtidatın öbür dünyada çok az yankısı olduğunu...kaydediyor ve yeni bir icat olarak "ölüm cezası"nın konulduğunu kaydediyor. <ref name="EI Murtadd">{{Ansiklopedi kaynağı|yıl=1993|ansiklopedi=[[Encyclopaedia of Islam]]|sayfalar=635–6|isbn=978-90-04-09419-2|yazar=Heffening, W.|editör2-ad=E. van Donzel|editör-ad=W.P. Heinrichs}}</ref>{{Ksöz|Allah Resulü şöyle buyurmuştur: "Allah'tan başka ilah olmadığını ve benim de O'nun Resûlü olduğumu ikrar eden bir Müslümanın kanı, şu üç hal dışında dökülemez: Cinayetten kısas, haram ilişkide bulunan evli kimse ve İslam'dan dönen ve Müslümanları terk edendir."|{{Hadith-usc|bukhari|usc=yes|9|83|17}}, see also {{hadith-usc|usc=yes|Muslim|16|4152}}, {{hadith-usc|usc=yes|Muslim|16|4154}}}}Diğer hadisler, mürtedlerin akıbeti hakkında farklı ifadeler verirler;<ref name="smz">{{Akademik dergi kaynağı|başlık=The Law of Apostasy|yazarlar=Zwemer|sayı=4|sayfalar=36–37, chapter 2|çalışma=The Muslim World|cilt=14|issn=0027-4909}}</ref> <ref>Frank Griffel (2007), ''Apostasy'', in Encyclopedia of Islam, 3rd Edition, Leiden: Brill, Eds: Gudrun Kramer et al, Vol. 1, p. 132</ref> Buna göre onlar doğal nedenlerle ölmüş, tövbe ederek veya topluluklarından ayrılarak infazdan kurtulmuşlardı. <ref>Dr. M. E. Subhani (2005), ''Apostasy in Islam'', pp. 23–24. New Delhi, India: Global Media Publications. Quote: "This was an open case of apostasy. But the Prophet neither punished the Bedouin nor asked anyone to do it. He allowed him to leave Madina. Nobody harmed him."</ref>{{Ksöz|Ensardan bir adam İslâm'ı kabul etti, sonra irtidat etti ve şirke döndü. Sonra buna pişman oldu ve kavmine şu haber gönderdi: "Resulullah'a sorun, benim için tövbe var mı?" Kavmi, Resûlullah'a geldi ve: "Falanca pişman oldu ve bize, onun için bir tövbe olup olmadığını sormamızı söyledi?" dediler. Sonra: "İmanlarından sonra inkar eden bir toplumu Allah, "Şüphesiz Allah, çok bağışlayan, çok esirgeyen" sözüne nasıl hidayet eder? Bunun üzerine kendisine haber gönderdi ve İslam'ı kabul etti.|[[Al-Sunan al-Sughra]] 37:103<ref>[https://www.sunnah.com/nasai/37/103 Sunan an-Nasa'i 4068. In-book reference: Book 37, Hadith 103. English translation: Vol. 5, Book 37, Hadith 4073. Grade: Sahih (Darussalam)] {{webarchive|url=https://web.archive.org/web/20180115001645/https://sunnah.com/nasai/37/103 |date=15 January 2018 }}</ref>}}{{Ksöz|Müslüman olup Bakara ve Al-i İmran okuyan bir Hristiyan vardı ve Peygamber için yazardı. Sonra tekrar Hristiyanlığa geçti ve “Muhammed onun için yazdıklarımdan başka bir şey bilmiyor” derdi. Sonra Allah onu vefat ettirdi ve onu gömdüler.|{{Hadith-usc|bukhari|usc=yes|4|56|814}}}}[[Mâlik bin Enes|İmam Malik'in]] [[Muvatta|Muvatta'sı]], [[Dört Halife|Raşidün]] Halife [[Ömer|Ömer'in]] bir Müslüman lideri, bir mürtedin idam edilmeden önce tövbe etme fırsatı vermediği için uyardığı bir dava sunar:{{Ksöz|Malik, Abdurrahman ibn Muhammed ibn Abdullah ibn Abdulkari'den, babasının şöyle dediğini rivayet etti: "Bir adam, Ebu Musa el-Eşari'den Ömer ibn el-Hattab'a geldi. Ömer, çeşitli kişilerin arkasından sordu ve ona haber verdi. Sonra Ömer, 'Yeni bir haberin var mı?' diye sordu. 'Evet, adam İslam'dan sonra kafir oldu' dedi. Ömer, 'Ona ne yaptın?' diye sordu. 'Yaklaşmasına izin verdik ve kafasını vurduk' dedi. Ömer, "Sen onu üç gün hapsedip her gün bir somun ekmek yedirmedin mi ve tevbe edip Allah'ın emrine dönsün diye onu tövbeye çağırmadın mı?" dedi. Bunun üzerine Ömer, 'Allah'ım, ben orada değildim, emretmedim ve bana geldiği için de memnun değilim!' dedi.|{{Hadith-usc|muwatta|usc=yes|36|18|16}}}} Kuzey Amerika Fıkıh Konseyi mürtedlerin ölümle cezalandırılmasına kanıt gösterilen hadisler için "Bu kişiler aslında kişisel inançları değil, Müslümanlarla savaşan ordulara olan bağlılıkları için idam edildiler" ifadesini kullanıyor.<ref>{{Web kaynağı|url=http://www.fiqhcouncil.org/node/34|başlık=Is Apostasy a Capital Crime in Islam?|erişimtarihi=30 October 2017|arşivtarihi=22 March 2017|arşivurl=https://web.archive.org/web/20170322112530/http://www.fiqhcouncil.org/node/34|yayıncı=[[Fiqh Council of North America]]|ilk=Dr. Jamal}}</ref>

Kanıt olarak, Muhammed'in mürtedlerin ölümünü talep ettiği, her biri farklı bir ''[[Hadis terminolojisi|sahih]]'' Sünni hadis koleksiyonundan iki hadise işaret ederler. Hadisin lafzı hemen hemen aynıdır, ancak birinde hadis "İslam'dan dönen ve Müslümanları terk eden", diğerinde "Allah ve Resûlü ile savaşmak için sefere çıkan" ibaresi ile bitmektedir. Başka bir deyişle, konsey, hadislerin muhtemelen aynı olayla ilgili farklı ifadelere sahip hadisler olduğunu "İslam'dan dönmenin " Allah ve Resulüne karşı savaşmak" demenin başka bir yolu olduğunu savunuyor:{{Ksöz|Allah Resulü şöyle buyurmuştur: "Allah'tan başka ilah olmadığını ve benim de O'nun Resûlü olduğumu ikrar eden bir Müslümanın kanı, şu üç hal dışında dökülemez: Cinayetten kısas, haram ilişkide bulunan evli kimse ve İslam'dan dönen ve Müslümanları terk edendir."|{{Hadith-usc|bukhari|usc=yes|9|83|17}}}}

== İslam'da irtidat ne demektir? ==
İslam alimleri, bu dinde neyin irtidat teşkil ettiği ve irtidat edenin hangi şartlar altında ölüm cezasına çarptırılacağı konusunda ihtilafa düşerler.

=== Klasik İslam'da irtidat şartları ===
[[Şafii]], ''Kitab al-'' Umm'da dinden dönen bir Müslümana ölüm cezası vermek için gerekli üç şartı sıralamıştır. (Frank Griffel'in sözleriyle) bunlar:


[[Gazzâlî|Gazali]], "gizli mürtedler" veya "sürekli kafirler" (diğer adıyla ''[[Zındık|zindeka]]'' ) olarak bilinen gruba tövbe etme şansı verilmemesi gerektiğini yazmış ve Şafii'nin üçüncü şartını ortadan kaldırmıştır.<ref>Al-Ghazali, ''Fayasl al-tafriqa bayn al-Islam wa-l-zandaqa'', p.222</ref>

=== Özellikleri ===
Neyin irtidat olarak nitelendirildiğini tanımlayan Christine Schirrmacher yazıyor<blockquote>Kuranın inkar edildiği, Tanrı, İslam veya Muhammed'e karşı küfürün işlendiği ve İslam inancından söz veya eylemle ayrılmanın gerçekleştiği yerlerde irtidatın var olduğu konusunda yaygın bir fikir birliği vardır.

'''İslam'ın beş şartının''', özellikle de dua etme görevinin kalıcı, '''kasıtlı olarak yerine getirilmemesi''', çoğu ilahiyatçı için açıkça irtidat olarak kabul edilir.

Ek ayırt edici özellikler, din değişikliği, ateizmi itiraf etme, helalı haram, haramı helal kılma vb şekilde [[Şeriat|Şeriat'ı]] geçersiz kılma yanı sıra Müslümanlara veya İslam'a karşı savaşmak da küfür veya irtidat sayılır; <ref name="Schirrmacher-2020-81-2">{{Kitap kaynağı|url=https://library.oapen.org/bitstream/handle/20.500.12657/43466/external_content.pdf?sequence=1&isAllowed=y|başlık=Handbook of Leaving Religion|erişimtarihi=6 January 2021|kısım=Leaving Islam|tarih=2020|sayfalar=81–2|yayıncı=Brill|editor2-first=Göran|editor3-first=Teemu T.|editor2-last=Larsson|editor3-last=Mantsinen}}</ref></blockquote>Kamran Haşimi, İslam'da irtidat veya inançsızlığı üç şekilde sınıflandırır: <ref name="Hashemi-2008-23">{{Kitap kaynağı|url=https://brill.com/view/book/9789047431534/Bej.9789004165557.vii-286_003.xml|başlık=Religious Legal Traditions, International Human Rights Law and Muslim States|erişimtarihi=15 January 2021|kısım=Part A. Apostasy (IRTIDAD)|tarih=2008|sayfa=23|yayıncı=Brill|isbn=9789047431534}}</ref>

* İslam'dan başka bir dine geçmek (veya [[Dinsizlik|dini tamamen terk etmek]] ), <ref name="Hashemi-2008-23">{{Kitap kaynağı|url=https://brill.com/view/book/9789047431534/Bej.9789004165557.vii-286_003.xml|başlık=Religious Legal Traditions, International Human Rights Law and Muslim States|erişimtarihi=15 January 2021|kısım=Part A. Apostasy (IRTIDAD)|tarih=2008|sayfa=23|yayıncı=Brill|isbn=9789047431534}}</ref> <ref>{{Haber kaynağı|url=https://www.economist.com/news/international/21567059-ex-muslim-atheists-are-becoming-more-outspoken-tolerance-still-rare-no-god-not|başlık=No God, not even Allah|erişimtarihi=9 January 2018|arşivtarihi=26 December 2017|arşivurl=https://web.archive.org/web/20171226235142/https://www.economist.com/news/international/21567059-ex-muslim-atheists-are-becoming-more-outspoken-tolerance-still-rare-no-god-not|tarih=24 November 2012|çalışma=The Economist}}</ref> <ref name="Morgan 2010 p.183">{{Kitap kaynağı|url=https://archive.org/details/essentialislamco0000morg|başlık=Essential Islam : a comprehensive guide to belief and practice|sayfalar=[https://archive.org/details/essentialislamco0000morg/page/183 183–84]|yer=Santa Barbara, USA|yayıncı=Praeger|yıl=2010|isbn=978-0-313-36025-1|ilk=Diane}}</ref> <ref name="jstor-1570336">{{Akademik dergi kaynağı|başlık=Apostasy in Islam|yazarlar=Peters|sayı=1/4|sayfalar=1–25|çalışma=Die Welt des Islams|alıntı=By the murtadd or apostate is understood as the Moslem by birth or by conversion, who renounces his religion, irrespective of whether or not he subsequently embraces another faith|yıl=1976|cilt=17|doi=10.2307/1570336}}</ref> "açık" irtidat olarak tanımlanır. <ref name="jstor-1570336" /> Haşimi, Şubat 2006'da Hristiyanlığı kabul ettiği için [[Kâbil|Kabil'deki]] bir alt mahkemede ölüm cezasına mahkum edilen Afganlı [[Abdul Rahman]] örneğini veriyor. <ref>{{Haber kaynağı|url=https://www.nytimes.com/2006/03/26/international/asia/26cnd-afghan.html?ex=1301029200&en=c9ed4e6797ef87a8&ei=5088&partner=rssnyt&emc=rss|başlık=Afghan Case Against Christian Convert Falters|yazarlar=Munadi|tarih=March 26, 2006|çalışma=[[The New York Times]]|ilk=Sultan M.}}</ref>
* Allah'a, İslam'a, onun kanunlarına veya peygamberine küfür ( sövme ). <ref name="Hashemi-2008-23" /> Pratikte bir Müslümanın <ref name="Schirrmacher-2020-81">{{Kitap kaynağı|url=https://library.oapen.org/bitstream/handle/20.500.12657/43466/external_content.pdf?sequence=1&isAllowed=y|başlık=Handbook of Leaving Religion|erişimtarihi=6 January 2021|kısım=Leaving Islam|tarih=2020|sayfa=81|yayıncı=Brill|editor2-first=Göran|editor3-first=Teemu T.|editor2-last=Larsson|editor3-last=Mantsinen}}</ref> <ref name="freedom2worship">{{Web kaynağı|url=http://freedom2worship.org/images/docs/map-laws-jan2020r.pdf|başlık=Countries where apostasy and blasphemy laws are applied.|çalışma=Set My People Free}}</ref> İslam'ın gerçekliğine, onun kanun veya hükümlerine herhangi bir itirazı olarak tanımlanabilir. <ref name="Hashemi-2008-23" /> <ref>{{Akademik dergi kaynağı|url=http://www.okcir.com/Articles%20VIII%202/Henkel-FM.pdf|başlık=Fundamentally Danish? The Muhammad Cartoon Crisis as Transitional Drama|erişimtarihi=25 November 2012|arşivtarihi=29 October 2013|arşivurl=https://web.archive.org/web/20131029194639/http://www.okcir.com/Articles%20VIII%202/Henkel-FM.pdf|yazarlar=Henkel|tarih=Fall 2010|çalışma=Human Architecture: Journal of the Sociology of Self-knowledge|seri=2|cilt=VIII|ilk=Heiko|citeseerx=live}}</ref>
* [[Sapkınlık]]; <ref name="Hashemi-2008-23">{{Kitap kaynağı|url=https://brill.com/view/book/9789047431534/Bej.9789004165557.vii-286_003.xml|başlık=Religious Legal Traditions, International Human Rights Law and Muslim States|erişimtarihi=15 January 2021|kısım=Part A. Apostasy (IRTIDAD)|tarih=2008|sayfa=23|yayıncı=Brill|isbn=9789047431534}}<cite class="citation book cs1" data-ve-ignore="true">Hashemi, Kamran (2008). "Part A. Apostasy (IRTIDAD)". [https://brill.com/view/book/9789047431534/Bej.9789004165557.vii-286_003.xml ''Religious Legal Traditions, International Human Rights Law and Muslim States'']. Brill. p.&nbsp;23. [[Uluslararası Standart Kitap Numarası|ISBN]]&nbsp;[[Special:BookSources/9789047431534|<bdi>9789047431534</bdi>]]<span class="reference-accessdate">. Retrieved <span class="nowrap">15 January</span> 2021</span>.</cite></ref> veya "zımni/gizli" irtidat, <ref name="jstor-1570336" /> kişinin İslam'ı resmen reddetmediği, <ref name="Morgan 2010 p.183" /> ancak (suçlayanların gözünde) Kuran veya hadisin öngördüğü bazı inanç ilkelerini sözlü olarak reddettiği durumlarda onaylanmış İslami ilkelerden sapmıştır. (ilhad) <ref name="Morgan 2010 p.183" /> Sapkınlık veya ''[[tekfir]]'' suçlamaları, genellikle halk düşünürleri ve ilahiyatçılarla ilgilidir - [[Mahmud Muhammed Taha]], [[Nasr Hamid Ebu Zeyd|Nasr Ebu Zeyd]], Haşim Aghajari vb - ancak büyük bir grubun toplu tekfiri <ref name="Hashemi-2008-26">{{Kitap kaynağı|url=https://brill.com/view/book/9789047431534/Bej.9789004165557.vii-286_003.xml|başlık=Religious Legal Traditions, International Human Rights Law and Muslim States|erişimtarihi=15 January 2021|kısım=Part A. Apostasy (IRTIDAD)|tarih=2008|sayfa=26|yayıncı=Brill|isbn=9789047431534}}</ref> de sözkonusu olabilir; ör.1997'de [[Tekfir|Cezayir Silahlı İslami Grubunu]] desteklemeyen [[Tekfir|Cezayirlilerin]], 2005'te [[Ebu Musab ez-Zerkavi|Ebu Musab el-]] Zerqawi'nin Şiayı tekfiri. <ref name="Zarqawi's-hudson-2006">{{Web kaynağı|url=https://www.hudson.org/research/9908-zarqawi-s-anti-shi-a-legacy-original-or-borrowed|başlık=Zarqawi's Anti-Shi'a Legacy: Original or Borrowed?|erişimtarihi=12 February 2021|tarih=1 November 2006|çalışma=Hudson Institute}}</ref>

=== Sapkınlığın tanımlanmasındaki sorunlar ===
Açıkça başka bir dine giden birini mürted olarak tanımlamak kolay olsa da, ortodoks doktrinden sapan bir görüşü benimseyeni bu şekilde tanımlamak oldukça zordur.

Geleneksel İslam hukukçuları, inançsızlığı belirleyen kurallar formüle etmediler. Ancak '''kendilerince''' irtidat anlamına gelen veya İslami "teolojik fikir birliği" ile bağdaşmayan uzun ifadeler ve eylem listeleri yayınladılar. <ref name="jstor-1570336">{{Akademik dergi kaynağı|başlık=Apostasy in Islam|yazarlar=Peters|sayı=1/4|sayfalar=1–25|çalışma=Die Welt des Islams|alıntı=By the murtadd or apostate is understood as the Moslem by birth or by conversion, who renounces his religion, irrespective of whether or not he subsequently embraces another faith|yıl=1976|cilt=17|doi=10.2307/1570336}}</ref> Örneğin [[Gazzâlî|Gazali]] ''İslam ile Gizli İnançsızlık Arasında Ayrım Kriteri'' adlı eserinde bunları sayar. <ref>Al-Ghazali, ''Faysal al-tafriqa bayn al-Islam wa-l-zandaqa'', p.53-67</ref> <ref name="Adang-2015-220">{{Kitap kaynağı|url=https://www.google.com/books/edition/Accusations_of_Unbelief_in_Islam/nf_dCgAAQBAJ?hl=en&gbpv=1&dq=takfir+in+islam&printsec=frontcover|başlık=Accusations of Unbelief in Islam: A Diachronic Perspective on Takfīr|erişimtarihi=25 December 2020|tarih=2015|sayfa=220|yayıncı=Brill|isbn=9789004307834}}</ref>

Klasik fıkıh kitaplarında ve irtidat sayılan bazı eylem veya inançlar şunlardır:

* [[İcma]] tarafından farz sayılan bir şeyin farz vasfını reddetmek; <ref name="relianceA1" /> <ref name="relianceA2" />
* Allah veya İslam Peygamberinin varlığı veya Peygamber'in Allah tarafından gönderildiği konusunu ret, sorgulama, şüphe, alay etme gibi tavırlarla karşılamak. <ref name="relianceA1" /> <ref name="relianceA2" />
* Eşyanın kendisi veya doğası gereği '''Tanrı'nın iradesinden bağımsız''' bir nedeni olduğuna inanmak; <ref name="relianceA1">{{Web kaynağı|url=http://www.catheyallison.com/Reliance_of_the_Traveller.pdf|başlık=Reliance of the Traveller|erişimtarihi=14 May 2020|çalışma=Amana Publications|yıl=1368|yazar=[[Ahmad ibn Naqib al-Misri]], [[Nuh Ha Mim Keller]]}}</ref> <ref name="relianceA2">{{Web kaynağı|url=http://dailyrollcall.com/wp-content/uploads/2018/04/the-reliance-of-the-traveller.pdf|başlık=A Classic Manual of Islamic Scared Law|erişimtarihi=14 May 2020|sayfa=Chapter O8.0: Apostasy from Islam (Ridda)|çalışma=Shafiifiqh.com|yıl=1368|yazar=[[Ahmad ibn Naqib al-Misri]], [[Nuh Ha Mim Keller]]}}</ref>
* Kur'an'ı tercüme etmek veya Kur'anın yaratıldığını söylemek.<ref name="shaykhzadeh">Shaykhzadeh, ''Madjma' al-anhur'' (1, p.629-37); cited in {{Akademik dergi kaynağı|başlık=Apostasy in Islam|yazarlar=Peters|sayı=1/4|sayfalar=1–25|çalışma=Die Welt des Islams|yıl=1976|cilt=17|doi=10.2307/1570336}}</ref>
* İslam alimlerini alaya almak veya onlara alaycı bir şekilde hitap etmek, şeriat mahkemelerinin geçerliliğini reddetmek; <ref name="shaykhzadeh" />
* Gayrimüslimlere saygı gösterilmesi, [[Nevruz|Nevruz'u]]<nowiki/>n kutlanması; <ref name="shaykhzadeh" />
* "'Tanrı'nın neden Kuran'da bundan ya da bundan bahsettiğini bilmiyorum' gibi belirsiz ifadeler." <ref name="Adang-2015-10" />
* Bir İslam âliminin karısının kocasına lanet etmesi; <ref name="Adang-2015-10">{{Kitap kaynağı|url=https://www.google.com/books/edition/Accusations_of_Unbelief_in_Islam/nf_dCgAAQBAJ?hl=en&gbpv=1&dq=takfir+in+islam&printsec=frontcover|başlık=Accusations of Unbelief in Islam|erişimtarihi=25 December 2020|tarih=2015|sayfa=10|yayıncı=Brill|isbn=9789004307834}}</ref>
* Nübüvvet beyanında bulunmak. Erken İslam tarihinde, bu eylem otomatik olarak irtidat kanıtı olarak kabul edildi - çünkü İslam, Muhammed'in son peygamber olduğunu öğretir. <ref name="Siddiq 1995 pp. 275-328" /> Bu görüşün, [[Ahmedîlik]]'in mürted ilan edilmesinin temeli olduğu iddia edilmektedir. <ref name="Siddiq 1995 pp. 275-328">Siddiq & Ahmad (1995), Enforced Apostasy: Zaheeruddin v. State and the Official Persecution of the Ahmadiyya Community in Pakistan, Law & Inequality, Volume 14, pp. 275–89, 321–24</ref> <ref>{{Kitap kaynağı|başlık=Ethnic groups of South Asia and the Pacific: An Encyclopedia|sayfalar=6, 8|yer=Santa Barbara, Calif.|yayıncı=ABC-CLIO|yıl=2012|isbn=978-1-59884-659-1|ilk=James}}</ref> <ref name="Burhani A. N. 2013 pp. 285-301">Burhani A. N. (2013), Treating minorities with fatwas: a study of the Ahmadiyya community in Indonesia, Contemporary Islam, Volume 8, Issue 3, pp. 286–88, 285–301</ref>

Bir Müslümanın başka bir Müslümanı kafirlikle suçlaması da (Şafii ve diğerlerine göre bir irtidat eylemidir. <ref name="rottrav">Nuh Ha Mim Keller (1997), Umdat as-Salik by Ahmad ibn Naqib al-Misri, Reliance of the Traveller: A Classic Manual of Islamic Sacred Law, {{ISBN|978-0915957729}}, pp. 596–98, Section O-8.7</ref> Muhammed'in rivayet ettiği hadiste: "Bir adam kardeşine 'Sen kafirsin' derse, onlardan biri haklıdır." <ref name="sunnah">{{Web kaynağı|url=http://sunnah.com/riyadussaliheen/18/222|başlık=The Book of the Prohibited actions. Sunnah.com reference: Book 18, Hadith 222|arşivtarihi=8 December 2015|arşivurl=https://web.archive.org/web/20151208133856/http://sunnah.com/riyadussaliheen/18/222|çalışma=Sunnah.com|alıntı=The Messenger of Allah (ﷺ) said, 'When a person calls his brother (in Islam) a disbeliever, one of them will certainly deserve the title. If the addressee is so as he has asserted, the disbelief of the man is confirmed, but if it is untrue, then it will revert to him.'}}</ref> <ref>In Saheeh al-Bukhaari (6104) and Saheeh Muslim (60) it is narrated from ‘Abd-Allaah ibn ‘Umar ... that the Prophet ... said: “If a man declares his brother to be a kaafir, it will apply to one of them.” According to another report: “Either it is as he said, otherwise it will come back to him.”</ref>

Tarihçi [[Bernard Lewis]], İslam'ın erken dönemlerinin "dini polemiğinde", bir âlimin diğerini irtidatla suçlamasının yaygın olduğunu, ancak bu kişiyi idam etme girişimlerinin çok nadir olduğunu yazıyor. <ref name="Lewis-229">{{Kitap kaynağı|başlık=The Middle East: a Brief History of the Last 2000 Years|tarih=1995|sayfa=229|yayıncı=Touchstone|isbn=978-0684832807}}</ref>

İslam'ı sapkınlıktan temizleme arzusu ile yanlış tekfir korkusu arasındaki gerilim, önde gelen İslam alimlerinin yazılarında görülür. [[Gazzâlî|Gazali]], ''Fayal al-'' tafriqa adlı eserinde "tekfirin verimli bir yol olmadığı ve onu uygularken son derece dikkatli olunması gerektiği" konusunu işler, ancak başka bir yazısında, "[[filozof]] ve [[İsmaili]] ezoterikçileri" kınamayı kesinleştirmiştir.

[[İbn Hazm]] ve [[İbn Teymiyye]] de teolojik muhaliflerin "belirli kategorileri"ni tekfir ederken "dizginsiz tekfirlere karşı uyarılar da yapar. <ref name="Hashemi-2008-8">{{Kitap kaynağı|url=https://brill.com/view/book/9789047431534/Bej.9789004165557.vii-286_003.xml|başlık=Religious Legal Traditions, International Human Rights Law and Muslim States|erişimtarihi=15 January 2021|kısım=Part A. Apostasy (IRTIDAD)|tarih=2008|sayfa=8|yayıncı=Brill|isbn=9789047431534}}</ref> Gilles Kepel, "kontrolsüz bir şekilde kullanıldığında, Müslümanlar birbirlerini karşılıklı aforoz etmeye ve [[Ümmet|ümmeti]] tam bir felakete sevk edebilirler." <ref name="KepelJihad">Kepel, Gilles; ''Jihad: the Trail of Political Islam'', London: I.B. Tauris, 2002, page 31</ref>

[[Irak ve Şam İslam Devleti]], [[Ezidi]] dininin üyelerini [[Irak ve Şam İslam Devleti'nin Yezîdî soykırımı|köleleştirme]]<nowiki/>ye karşı çıkan herkesi [[Yezîdîler|tekfir]] etti. Cemile Kadivar, 2020 itibariyle IŞİD'in sorumlu olduğu "27.947 ölümün" çoğunluğunun "kafir olarak görülen" Müslümanlar olduğunu söylüyor.<ref name="Kadivar-2020">{{cite journal|title=Exploring Takfir, Its Origins and Contemporary Use: The Case of Takfiri Approach in Daesh's Media|date=May 18, 2020|issue=3|pages=259–285|journal=Contemporary Review of the Middle East|volume=7|doi=10.1177/2347798920921706|last1=Kadivar|first1=Jamileh|s2cid=219460446|doi-access=free}}</ref>

Sadece IŞİD değil, [[Silahlı İslami Grup|Cezayir Silahlı İslami Grubu]] ve [[Ebu Musab ez-Zerkavi|Ebu Musab el-Zarkavi'nin]] cihatçıları<ref name="Zarqawi's-hudson-2006">{{Web kaynağı|url=https://www.hudson.org/research/9908-zarqawi-s-anti-shi-a-legacy-original-or-borrowed|başlık=Zarqawi's Anti-Shi'a Legacy: Original or Borrowed?|erişimtarihi=12 February 2021|tarih=1 November 2006|çalışma=Hudson Institute}}</ref> tarafından işlenen tekfir ve toplu katliamların yanlış olduğu konusunda Müslümanlar arasında genel bir fikir birliği vardır. Ancak post-modernist akademisyen [[Nasr Hamid Ebu Zeyd|Nasr Ebu Zeyd]] veya [[Ahmedîlik|Ahmediye]] hareketi gibi konularda ne yapılması gerektiği net değildir.

(Ahmedi, Müslüman bir gazeteci olan Abdul-Mecid Salik'ten alıntı yaparak, "İslam tarihinde büyük ve seçkin tüm Müslüman mezhepler, diğer dini liderin grubuna göre "kafir, mürted ve İslam dışı kabul edilir" iddiasında bulundu.)

Pakistan Anayasasının İkinci Değişikliğinin XX. Kararnamesi ile nübüvveti inkar etmekle suçlanan [[Ahmedîlik|Ahmediye]]<nowiki/>nin ([[Mirza Gulam Ahmed]]'in bir [[mehdi]] ve bir [[mesih]] olduğuna inanırlar) <ref name="Promised Messiah">{{Web kaynağı|url=https://www.alislam.org/articles/promised-messiah-hazrat-mirza-ghulam-ahmad/|başlık=The Promised Messiah – Hazrat Mirza Ghulam Ahmad (peace be on him)|erişimtarihi=15 February 2021|çalışma=Al Islam}}</ref> — dini hakları ellerinden alınmış ve gayrimüslim ilan edilmişlerdir.

1953, 1974 isyanları ve bombalamalarla ( 2010 Ahmediye camileri'nde) bu ülkede yüzlerce Ahmedi'yi öldürüldü. Bunun haksız bir tekfir mi yoksa toplu irtidata karşılık uygun bir şeriat uygulaması mı olduğu tartışmalıdır. <ref name="Musa-2016">{{Kitap kaynağı|url=https://www.alislam.org/library/books/Are-Ahmadis-Not-True-Muslims.pdf|başlık=ARE Ahmadis NOT TRUE MUSLIMS?|erişimtarihi=12 February 2021|tarih=2016|yayıncı=Islam International Publications LTD.|isbn=978-1-84880-070-0}}</ref>


İrtidatın üç türü (dönüşme, küfür ve sapkınlık) örtüşebilir .Örneğin "İsmaili dini teşkilatının Fatımiler zamanına kadar bütün karmaşık gelişiminin babası olan '''Abdullah ibn Mayun al-Kadda'ya''' farklı muhalifleri tarafından bir "Yahudi, Bardesanlı ve en yaygın olarak İranlı bir düalist" suçlamaları yöneltilir. <ref name="Lewis-1953-43">{{Akademik dergi kaynağı|url=https://www.jstor.org/stable/1595009|başlık=Some Observations on the Significance of Heresy in the History of Islam|erişimtarihi=12 February 2021|yazarlar=Lewis|tarih=1953|sayı=1|sayfalar=43–4|çalışma=Studia Islamica|cilt=1|doi=10.2307/1595009}}</ref>


İslami literatürde {{Harf çevirisi|ar|[[Kafir|küfr]]}} "inançsızlık", ahlaksızlık/fısk, hakaret ve irtidat ile de örtüşebilir. <ref>Talal Asad, in Hent de Vries (ed.). ''Religion: Beyond a Concept''. Fordham University Press (2008). {{ISBN|978-0823227242}}. pp. 589–92</ref> <ref name="lutz-wiederhold-1997">{{Akademik dergi kaynağı|url=https://academic.oup.com/jss/article-abstract/XLII/1/39/1629341?redirectedFrom=PDF|başlık=Blasphemy against the Prophet Muhammad and his companions (sabb al-rasul, sabb al-sahabah): The introduction of the topic into shafi'i legal literature and its relevance for legal practice under Mamluk rule.|erişimtarihi=22 June 2020|yazarlar=Wiederhold|tarih=1 January 1997|sayı=1|sayfalar=39–70|çalışma=[[Journal of Semitic Studies]]|cilt=42|doi=10.1093/jss/XLII.1.39|ilk=Lutz}}</ref> İslamın temel doktrinlerin reddini içerir.<ref name="McAuliffe-2020">{{Kitap kaynağı|başlık=The Qur'an: What Everyone Needs to Know®|erişimtarihi=2 January 2021|kısım=What does the Quran say about Blasphemy?|kısım-url=https://www.google.com/books/edition/The_Qur_an/SDLNDwAAQBAJ?hl=en&gbpv=1&dq=connection+between+blasphemy+and+apostasy&pg=PT215&printsec=frontcover|yayıncı=Oxford University Press|yıl=2020|isbn=978-0-19-086770-6}}</ref>

Herhangi bir Müslüman, bir eylem veya sözü dolayısıyla kendisini mürted suçlamasının odağında bulabilir.{{Kdn|Saeed|Saeed|2004}} <ref name="Encyclopedia of Religion">{{Ansiklopedi kaynağı|ansiklopedi=Encyclopedia of Religion|sayfalar=974–76|yıl=2005}}</ref>

; Toplu irtidat

Toplu mürted olarak muamele gören gruplar arasında [[Zındık|zındıklar]], [[Tasavvuf|Sufiler]] ve daha yakın zamanda [[Ahmedîlik|Ahmedi]] ve [[Bahâîlik|Bahailer yer alır]].<ref name="Parolin-2009-52-3">{{Kitap kaynağı|url=https://www.google.com/books/edition/Citizenship_in_the_Arab_World/xSDE7LgTFvUC?hl=en&gbpv=1&bsq=apostasy|başlık=Citizenship in the Arab World|erişimtarihi=16 January 2021|tarih=2009|sayfalar=52–3|yayıncı=Amsterdam University Press|isbn=9789089640451}}</ref> Yukarıda açıklandığı gibi, meşru Müslüman mezhepleri ile gayri meşru mürted gruplar arasında ince bir fark olabilir ve Müslümanlar, onları ayıran çizgi konusunda her zaman hemfikir değillerdir. Gianluca Parolin'e göre, "toplu dinden dönme her zaman vaka bazında ilan edilmiştir". <ref name="Parolin-2009-52-3" /> (ilke değil)

; Fetri ve ulusal mürtedler

Ayetullah [[Ruhullah Humeyni|Humeyni]] ve diğer [[Caferilik|Caferi]] fıkıhçılar Müslümanlar arasında doğup büyüyen ve sonra da başka bir dine dönenlere "fetri mürted", dışarda büyüyüp Müslüman olan, sonra da dinden çıkanları "ulusal mürted" olarak ayırdılar. Şöyle ki onlara göre "ulusal mürted"lere tövbe etme şansı verilir, "doğuştan mürted"lere böyle bir şans verilemezdi. <ref name="IaRF-2014-Khomeini">{{Kitap kaynağı|başlık=Islam and Religious Freedom: A Sourcebook of Scriptural, Theological, and Legal Texts|kısım=The Modern Period: Sources. THEOLOGICAL AND PHILOSOPHICAL TEXTS. On Apostasy and Non-Muslims Author: Ayatollah Ruhollah Khomeini Date: 1981 Source: J. Borujerdi, trans., A Clarification of Questions: An Unabridged Translation of Resaleh Towzih al-Masael|tarih=2014|sayfalar=77–78|yayıncı=The Religious Freedom Project Berkley Center for Religion, Peace & World Affairs Georgetown University|editor2-first=Karen|editor2-last=Taliaferro}}</ref>

; İrtidat içinde büyüyen çocuklar

Ortodoks irtidat fıkıhı, Müslüman bir ebeveyni olmayan veya mürted ebeveynlerce yetiştirilen biri için sorunlu olabilir. Müslüman bir anne-babadan doğan bir kadın, -Müslüman anne-babası onu yetiştirmemiş ve her zaman başka bir dine inanmış olsa bile,- Müslüman olmayan biriyle evlenirse mürted sayılabilir.<ref>{{Web kaynağı|url=https://www.loc.gov/law/help/marriage/interfaith-prohibition.php|başlık=Prohibition of Interfaith Marriage|erişimtarihi=23 April 2020|tarih=September 2016|çalışma=loc.gov}}</ref> <ref>{{Haber kaynağı|url=https://www.bbc.com/news/world-africa-27424064|başlık=Sudan woman faces death for apostasy|erişimtarihi=23 April 2020|tarih=15 May 2014|dil=en-GB|çalışma=BBC News}}</ref> (İslamweb.net'teki fetva alimleri komitesine göre). <ref name="child of an apostate">{{Web kaynağı|url=https://www.islamweb.org/en/fatwa/272422/the-child-of-an-apostate-muslim-remains-muslim|başlık=The child of an apostate Muslim remains Muslim. Fatwa No: 272422|erişimtarihi=1 February 2021|tarih=8 November 2014|çalışma=Islamweb.net}}</ref>

; Dinden dönmeyi tanımlamanın çağdaş sorunları

19., 20. ve 21. yüzyılda irtidat tartışmalarıı arasında modern [[din özgürlüğü]] normları, [[Bahâîlik]] ve [[Ahmedîlik]] inançları <ref name="jstor-1570336">{{Akademik dergi kaynağı|başlık=Apostasy in Islam|yazarlar=Peters|sayı=1/4|sayfalar=1–25|çalışma=Die Welt des Islams|alıntı=By the murtadd or apostate is understood as the Moslem by birth or by conversion, who renounces his religion, irrespective of whether or not he subsequently embraces another faith|yıl=1976|cilt=17|doi=10.2307/1570336}}</ref> yanında " ''şeriat'' hükümlerine göre yargılama veya yargılanmayı reddedenler" <ref name="jstor-1570336" /> ve klasik ''şeriat'' hukukunu eksiksiz olarak uygulamayan Müslüman yetkili ve hükümetlerin durumu yer alır.

== Cezalandırma ==
[[Dosya:Execution_of_a_Moroccan_Jewess_by_Alfred_Dehodencq.jpg|bağlantı=//upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/2/2e/Execution_of_a_Moroccan_Jewess_by_Alfred_Dehodencq.jpg/220px-Execution_of_a_Moroccan_Jewess_by_Alfred_Dehodencq.jpg|küçükresim| ''Faslı Bir Yahudi'nin İnfazı ( Sol Hachuel )'' Alfred Dehodencq'in bir tablosu]]
İrtidatın cezalandırılıp cezalandırılmayacağı, ne zaman ve nasıl cezalandırılması gerektiği konusunda İslam alimleri arasında görüş ayrılıkları vardır. <ref name="news.bbc.co.uk">{{Haber kaynağı|url=http://news.bbc.co.uk/2/hi/south_asia/4850080.stm|başlık=What Islam says on religious freedom|erişimtarihi=14 October 2009|arşivtarihi=11 February 2017|arşivurl=https://web.archive.org/web/20170211123527/http://news.bbc.co.uk/2/hi/south_asia/4850080.stm|yazarlar=Abdelhadi|tarih=27 March 2006|çalışma=BBC News|ilk=Magdi}}</ref> <ref name="jstor-1570336">{{Akademik dergi kaynağı|başlık=Apostasy in Islam|yazarlar=Peters|sayı=1/4|sayfalar=1–25|çalışma=Die Welt des Islams|alıntı=By the murtadd or apostate is understood as the Moslem by birth or by conversion, who renounces his religion, irrespective of whether or not he subsequently embraces another faith|yıl=1976|cilt=17|doi=10.2307/1570336}}</ref> <ref name="EI Murtadd">{{Ansiklopedi kaynağı|yıl=1993|ansiklopedi=[[Encyclopaedia of Islam]]|sayfalar=635–6|isbn=978-90-04-09419-2|yazar=Heffening, W.|editör2-ad=E. van Donzel|editör-ad=W.P. Heinrichs}}</ref>

11. yüzyıldan itibaren, Müslümanların İslam'dan dönmeleri İslam hukuku tarafından yasaklandı. Bundan önce irtidat yasası, yalnızca belirli sayıda kişi tanıklık ederse, -ki bu imkansızdı- buna olanak veriyordu. <ref name="Esposito 1996 p72">{{Kitap kaynağı|url=https://archive.org/details/islamdemocracy0000espo/page/72|başlık=Islam and democracy|sayfalar=[https://archive.org/details/islamdemocracy0000espo/page/72 72–73]|yer=Oxford, UK|yayıncı=Oxford University Press|yıl=1996|isbn=978-0-19-510816-3|ilk=John}}</ref> <ref name="auto5">{{Kitap kaynağı|url=https://archive.org/details/essentialislamco0000morg|başlık=Essential Islam : a comprehensive guide to belief and practice|sayfalar=[https://archive.org/details/essentialislamco0000morg/page/87 87], 182–84|yer=Santa Barbara, USA|yayıncı=Praeger|yıl=2010|isbn=978-0-313-36025-1|ilk=Diane}}</ref> <ref name="Hackett 2008">{{Kitap kaynağı|başlık=Proselytization revisited|sayfalar=139–40|yer=London|yayıncı=Routledge|yıl=2008|isbn=978-1-84553-228-4|ilk=Rosalind}}</ref>

Dinden dönme, ölümle ve ayrıca mal, çocuk, evliliğin iptali, miras haklarının kaybı gibi medeni sorumluluklarla cezalandırıldı. <ref name="jstor-1570336">{{Akademik dergi kaynağı|başlık=Apostasy in Islam|yazarlar=Peters|sayı=1/4|sayfalar=1–25|çalışma=Die Welt des Islams|alıntı=By the murtadd or apostate is understood as the Moslem by birth or by conversion, who renounces his religion, irrespective of whether or not he subsequently embraces another faith|yıl=1976|cilt=17|doi=10.2307/1570336}}</ref>

İslam tarihi boyunca da uygulanan ikincil bir kanun, gayrimüslimlerin Müslümanları kendi dinlerine çevirme çabalarını yasaklıyordu. <ref>J. Sperber (2000), Christians and Muslims: The Dialogue Activities, Theologische Bibliothek Topelmann, Walter de Gruyter, p. 66</ref> <ref>[[David Kerr (religion scholar)|David Kerr]] (2000), Islamic Da 'wa and Christian Mission: Towards a comparative analysis, International Review of Mission, Volume 89, Issue 353, pp. 150–71</ref> <ref name="Esposito 1996 p72" /> <ref name="auto5" /> <ref name="Hackett 2008" />

19. yüzyıldan başlayarak, birçok Müslüman devletin yasaları irtidatı saymadı [[İslam'da dinden çıkma|ve]] bazı İslam alimleri bunlar için '''kanunsuz''' olarak adalet (yasadışı infaz) çağrısında bulundular.

Çağdaş zamanlarda Javaid Rehman'a göre "giderek artan bir İslam hukukçuları grubu" buna karşı çıksa da, <ref name="news.bbc.co.uk">{{Haber kaynağı|url=http://news.bbc.co.uk/2/hi/south_asia/4850080.stm|başlık=What Islam says on religious freedom|erişimtarihi=14 October 2009|arşivtarihi=11 February 2017|arşivurl=https://web.archive.org/web/20170211123527/http://news.bbc.co.uk/2/hi/south_asia/4850080.stm|yazarlar=Abdelhadi|tarih=27 March 2006|çalışma=BBC News|ilk=Magdi}}</ref> <ref name="jstor-1570336">{{Akademik dergi kaynağı|başlık=Apostasy in Islam|yazarlar=Peters|sayı=1/4|sayfalar=1–25|çalışma=Die Welt des Islams|alıntı=By the murtadd or apostate is understood as the Moslem by birth or by conversion, who renounces his religion, irrespective of whether or not he subsequently embraces another faith|yıl=1976|cilt=17|doi=10.2307/1570336}}</ref> <ref name="bbcsudan">{{Web kaynağı|url=https://www.bbc.com/news/world-africa-27424064|başlık=Sudan woman faces death for apostasy|arşivtarihi=19 May 2014|arşivurl=https://web.archive.org/web/20140519054610/http://www.bbc.com/news/world-africa-27424064|tarih=15 May 2014|çalışma=BBC News|alıntı=There is a long-running debate in Islam over whether apostasy is a crime. Some liberal scholars hold the view that it is not (...), Others say that apostasy is (...). The latter is the dominant view in conservative Muslim states such as Sudan, Saudi Arabia and Pakistan (...).}}</ref> İslam hukukçularının çoğunluğu irtidatı ölüm cezasını hak eden bir suç olarak görmeye devam ediyorlar.<ref name="aromar">{{Kitap kaynağı|başlık=Peace-Building by, between, and beyond Muslims and Evangelical Christians|kısım=The Right to religious conversion: Between apostasy and proselytization|kısım-url=https://books.google.com/books?id=HvrDWka4iRgC&pg=186|tarih=16 February 2009|sayfalar=179–94|yayıncı=Lexington Books|isbn=978-0-7391-3523-5|ilk=Abdul Rashied|editör-ilk=Mohammed Abu-Nimer|editör3=David Augsburger}}</ref>

Bunlar sadece iki Müslümanın tanıklık ettiği, ve/veya irtidatlarını kamuoyuna açıklayanlar için ölüm cezası saklı kalmak üzere yalnızca irtidatları "açıkça kanıtlanabilir" olanların idamını içeren "ılımlı bir konumu" destekliyorlar. Christine Schirrmacher'e göre, "teologların çoğunluğu" bu tutumu benimsiyordu. <ref name="Schirrmacher-2020-86">{{Kitap kaynağı|url=https://library.oapen.org/bitstream/handle/20.500.12657/43466/external_content.pdf?sequence=1&isAllowed=y|başlık=Handbook of Leaving Religion|erişimtarihi=6 January 2021|kısım=Leaving Islam|tarih=2020|sayfa=86|yayıncı=Brill|editor2-first=Göran|editor3-first=Teemu T.|editor2-last=Larsson|editor3-last=Mantsinen}}</ref>

=== İrtidat suçundan yargılanmaya kim hak kazanır? ===
Fıkıh kitaplarında ihlal edeni mürted haline getiren çok sayıda doktriner ince nokta vardır. Ancak bu suçlamayı zorlaştırıcı gereklilikler de vardır.

Muhammed'in söylediği rivayet edilen hadise göre <ref name="rottrav">Nuh Ha Mim Keller (1997), Umdat as-Salik by Ahmad ibn Naqib al-Misri, Reliance of the Traveller: A Classic Manual of Islamic Sacred Law, {{ISBN|978-0915957729}}, pp. 596–98, Section O-8.7</ref> bir Müslüman'ın başka bir masum Müslüman'ı kafir olmakla suçlamasının bir irtidat eylemi olmasıdır. : "Bir kimse kardeşine 'Sen kafirsin' derse, onlardan biri haklıdır." <ref name="sunnah2">{{Web kaynağı|url=https://sunnah.com/riyadussalihin:1732|başlık=The Book of the Prohibited actions. Sunnah.com reference: Book 18, Hadith 222|erişimtarihi=10 February 2021|çalışma=Sunnah.com|alıntı=The Messenger of Allah (ﷺ) said, 'When a person calls his brother (in Islam) a disbeliever, one of them will certainly deserve the title. If the addressee is so as he has asserted, the disbelief of the man is confirmed, but if it is untrue, then it will revert to him.'}}</ref> <ref name="Hassan-4-2017-danger-CTTaA">{{Akademik dergi kaynağı|url=https://www.jstor.org/stable/26351508|başlık=The Danger of Takfir (Excommunication): Exposing IS' Takfiri Ideology|erişimtarihi=10 February 2021|yazarlar=Hassan|tarih=April 2007|sayı=4|sayfalar=3–12|çalışma=Counter Terrorist Trends and Analyses|cilt=9}}</ref>

Şeriata göre, suçlu bulunabilmek için sanığın irtidat sırasında özgür iradeli, bir yetişkin ve sağlam bir akıl sahibi olması <ref name="jstor-1570336">{{Akademik dergi kaynağı|başlık=Apostasy in Islam|yazarlar=Peters|sayı=1/4|sayfalar=1–25|çalışma=Die Welt des Islams|alıntı=By the murtadd or apostate is understood as the Moslem by birth or by conversion, who renounces his religion, irrespective of whether or not he subsequently embraces another faith|yıl=1976|cilt=17|doi=10.2307/1570336}}</ref> ve bazı fakihlere göre bunun için bir süre verildiğinde tövbe etmeyi reddetmesi gerekir. Zorla İslamiyet'i kabul edip daha sonra eski dinlerine dönenler ile zulüm veya zulme uğrama korkusuyla (takiyye veya [[Takiye|kitman]] ) kendi isteği dışında başka bir dine girenler [[Takiye|muaftır]]. <ref name="R. Ibrahim 2009">{{Kitap kaynağı|url=https://books.google.com/books?id=8aS_AAAAQBAJ&pg=PA67|başlık=Debating the War of Ideas|tarih=2009|sayfa=68|yayıncı=Springer|alıntı=Muslims who were forced to choose between recanting Islam or suffering persecution were, and still are, permitted to lie by feigning apostasy|isbn=9780230101982|editor2-first=E.|editor2-last=Patterson|ilk=R.}}</ref> <ref name="J.T. Munroe 2004">J.T. Munroe (2004), Hispano-Arabic Poetry, Gorgias Press, {{ISBN|978-1-59333-1153}}, p. 69.</ref>

=== Ölüm cezası ===

==== Klasik fıkıhta ====
Geleneksel [[Sünni]] ve [[Şii]] [[Fıkıh|fıkıhları]] ( [[Fıkhî mezhep|mezhepler]] ) erkek mürtedlerin idam edilmesi ve sihir ve büyü yapanlar, ''[[zındık]]<nowiki/>lar'' ve mükerrer dinden çıkanlar gibi birkaç istisna dışında faillere tövbe etme şansı verilmesi gerektiği gibi bazı konularda hemfikirdir . <ref name="jstor-1570336">{{Akademik dergi kaynağı|başlık=Apostasy in Islam|yazarlar=Peters|sayı=1/4|sayfalar=1–25|çalışma=Die Welt des Islams|alıntı=By the murtadd or apostate is understood as the Moslem by birth or by conversion, who renounces his religion, irrespective of whether or not he subsequently embraces another faith|yıl=1976|cilt=17|doi=10.2307/1570336}}</ref>

Kadınların idam edilip edilemeyeceği, <ref name="fgriffel">Frank Griffel (2001), Toleration and exclusion: al-Shafi 'i and al-Ghazali on the treatment of apostates, Bulletin of the School of Oriental and African Studies, 64(03), pp. 348–349</ref> <ref>{{Akademik dergi kaynağı|başlık=The Law of Apostasy|yazarlar=Zwemer|sayı=4|sayfalar=41–42, Chapter 2|çalışma=The Muslim World|cilt=14|issn=0027-4909}}</ref> irtidatın “Allah’ın haklarına” saldırı olup olmadığı, <ref name="jstor-1570336" /> <ref name="meap168">Mohamed El-Awa (1993), Punishment in Islamic Law, American Trust Publications, {{ISBN|978-0892591428}}, pp. 53–54, 1–68</ref> Müslüman olarak doğan mürtedlerin tövbe ettiklerinde kurtulup kurtulamayacağı, mahkûmiyetin sanığın dindar bir Müslüman olmasını gerektirip gerektirmediği gibi konularda ihtilafa düşerler. <ref name="jstor-1570336" />

* [[Hanefilik|Hanefi]] - mürtedin öldürülmesinde zorunlu olmasa da, infazdan önce üç gün hapis cezası önermektedir. Apostasy bir [[Hudud]] suçu değildir. <ref name="Parolin-2009-55">{{Kitap kaynağı|url=https://www.google.com/books/edition/Citizenship_in_the_Arab_World/xSDE7LgTFvUC?hl=en&gbpv=1&bsq=apostasy|başlık=Citizenship in the Arab World|erişimtarihi=16 January 2021|tarih=2009|sayfa=55|yayıncı=Amsterdam University Press|isbn=9789089640451}}</ref> Diğer okullardan farklı olarak mürtedin tövbeye çağrılması şart değildir. <ref name="jstor-1570336">{{Akademik dergi kaynağı|başlık=Apostasy in Islam|yazarlar=Peters|sayı=1/4|sayfalar=1–25|çalışma=Die Welt des Islams|alıntı=By the murtadd or apostate is understood as the Moslem by birth or by conversion, who renounces his religion, irrespective of whether or not he subsequently embraces another faith|yıl=1976|cilt=17|doi=10.2307/1570336}}</ref> Mürted erkekler öldürülecek, kadınlar ise hücre hapsinde tutulacak ve üç günde bir tövbe edip İslam'a dönene kadar dövülecek. <ref name="rudolph p65">{{Kitap kaynağı|url=https://archive.org/details/crimepunishmenti00pete_738|başlık=Crime and punishment in Islamic law|sayfalar=[https://archive.org/details/crimepunishmenti00pete_738/page/n76 64]–65|yer=Cambridge, UK|yayıncı=Cambridge University Press|yıl=2005|isbn=978-0-521-79670-5|ilk=Rudolph}}</ref> İrtidat cezası, kişisel din değişikliği için değil, İslam'dan çıktıktan sonra [[Hirabah|Hiraba]] (isyan-başkaldırı)'ya sebep olanlarla sınırlıdır. <ref>Marie-Luisa Frick, Andreas Th. Müller ''Islam and International Law: Engaging Self-Centrism from a Plurality of Perspectives'' Martinus Nijhoff Publishers 2013 {{ISBN|978-9-004-23336-2}} page 95</ref>
* [[Mâlikîlik|Maliki]] - irtidat için on güne kadar izin verir, bundan sonra mürtedin öldürülmesi gerekir. Apostasy bir [[Hudud]] suçudur. <ref name="Parolin-2009-55" /> Maliki fıkhının geleneksel görüşüne göre hem erkek hem de kadın mürtedler ölüm cezasını hak ediyor. Diğer okullardan farklı olarak, mürtedin "dini uygulaması iyi" bir Müslüman olma özgeçmişine sahip olması gerekir. <ref name="jstor-1570336" />
* [[Şâfiîlik|Şafii]] - Mürtedin tövbe edip İslam'a dönmesi için üç günlük bir süre verilmesi gereklidir. Tövbe etmez ise hem erkek hem de kadınlar infaz edilmelidir <ref name="dforte" /> Apostasy bir [[Hudud]] suçu değildir. <ref name="Parolin-2009-55" />
* [[Hanbelilik|Hanbeli]] - mühlet gerekli değil, ancak verilebilir. Apostasy bir [[Hudud]] suçudur. <ref name="Parolin-2009-55" /> İnfaz, her iki cinsiyet için de öngörülür. <ref name="dforte" />
* [[Caferilik|Caferi]] – Erkek mürtedler idam edilmeli, kadın mürted ise tövbe edip İslam'a dönene kadar hücre hapsinde tutulmalıdır. <ref name="dforte" /> <ref name="rudolph p65" /> Apostasy bir [[Hudud]] suçudur. <ref name="Parolin-2009-55" /> İnançsızlık niyeti de irtidat olarak nitelendirilir. <ref name="jstor-1570336" /> Farklı olarak, tövbe, (-bazı alimler tarafından tartışılsa da- Müslüman olarak doğmamış, ancak İslam'a dönmüş "milli mürtedler" olmadıkça,) sanığı idamdan kurtarmaz. Müslüman olarak yetişen ve buluğ çağından sonra ve başka bir dine dönene kadar Müslüman kalan "doğuştan müslüman kabul edilen" mürtedler her durumda idam edilmelidir. <ref name="jstor-1570336" /> <ref name="IaRF-2014-Khomeini">{{Kitap kaynağı|başlık=Islam and Religious Freedom: A Sourcebook of Scriptural, Theological, and Legal Texts|kısım=The Modern Period: Sources. THEOLOGICAL AND PHILOSOPHICAL TEXTS. On Apostasy and Non-Muslims Author: Ayatollah Ruhollah Khomeini Date: 1981 Source: J. Borujerdi, trans., A Clarification of Questions: An Unabridged Translation of Resaleh Towzih al-Masael|tarih=2014|sayfalar=77–78|yayıncı=The Religious Freedom Project Berkley Center for Religion, Peace & World Affairs Georgetown University|editor2-first=Karen|editor2-last=Taliaferro}}</ref>

==== Kanunsuz yollar ====
Çağdaş dünyada Mürtedlerin infazı genellikle resmi ceza sistemi aracılığıyla olmaz. Bazı ülkelerde, "uyanık" Müslümanların mürtedleri veya mürted olduğu iddia edilenleri öldürmesi veya veya onları ülkeyi terk etmeye zorlaması alışılmadık bir durum değildir. [[Mahmud Muhammed Taha]] örneğinde kurban yasal olarak idam edildi ve hükümet onun dinden döndüğü için idam edildiğini açıkladı ve bunu "teknik olarak" yasallaştıracak "sapkınlık, İslam hukukunun uygulanmasına karşı çıkmak, kamu güvenliğini bozmak, hükümete karşı muhalefeti kışkırtmak ve yasaklı bir siyasi partiyi yeniden kurmak gibi eylemlerle ilişkilendirmedi. <ref name="wright-2003">{{Kitap kaynağı|başlık=Sacred Rage: The Wrath of Militant Islam|sayfa=203|ilk=Robin}}</ref>

Post-modernist profesör [[Nasr Hamid Ebu Zeyd|Nasr Ebu Zeyd]] Mısır mahkemesi tarafından mürted olduğu tespit edildiğinde, bu sadece karısından zorunlu boşanma anlamına geliyordu, kendisi Avrupa'ya kaçtı.

=== Diğer sivil yaptırımlar ===
Geleneksel İslam'da irtidat hem cezai hem de sivil yaptırımlarla cezalandırılır.19. yüzyıl sonlarında, hapis veya idam gibi cezai yaptırımlar sona erse bile sivil yaptırımlar devam etti. <ref name="jstor-1570336">{{Akademik dergi kaynağı|başlık=Apostasy in Islam|yazarlar=Peters|sayı=1/4|sayfalar=1–25|çalışma=Die Welt des Islams|alıntı=By the murtadd or apostate is understood as the Moslem by birth or by conversion, who renounces his religion, irrespective of whether or not he subsequently embraces another faith|yıl=1976|cilt=17|doi=10.2307/1570336}}</ref> <ref name="emon-2012-229">{{Kitap kaynağı|başlık=Islamic law and international human rights law|sayfalar=229–31|yer=Oxford|yayıncı=Oxford University Press|yıl=2012|isbn=978-0-19-964144-4|ilk=Anver}}</ref> İslam'ın tüm [[Fıkhî mezhep|mezheplerinde]] sivil cezalar şunları içerir:

: (a) Mürtedin malına el konulur ve Müslüman akrabalarına dağıtılır;
: (b) Evliliği feshedilir, evli değillerse evlenemezler. <ref name="Brems-2001-209">{{Kitap kaynağı|url=https://www.google.com/books/edition/Human_Rights/INlkqsHpIFEC?hl=en&gbpv=1&dq=apostasy+and+human+rights&pg=PA210&printsec=frontcover|başlık=Human Rights: Universality and Diversity|erişimtarihi=12 December 2020|tarih=2001|sayfa=209|yayıncı=Springer|isbn=9789041116185}}</ref>
: (c) Çocuklar İslam devletinin himayesine alınır. <ref name="jstor-1570336">{{Akademik dergi kaynağı|başlık=Apostasy in Islam|yazarlar=Peters|sayı=1/4|sayfalar=1–25|çalışma=Die Welt des Islams|alıntı=By the murtadd or apostate is understood as the Moslem by birth or by conversion, who renounces his religion, irrespective of whether or not he subsequently embraces another faith|yıl=1976|cilt=17|doi=10.2307/1570336}}</ref>
: (d) Ailenin tamamının İslam'ı terk etmesi veya şeriat tarafından tanınan hayatta kalan Müslüman akrabalarının olmaması durumunda, mürtedin hak ve mallarına devlet tarafından el konulur. (fey' ''الْفيء'' ).
: (e) Hanefi mezhebinde kadın mürtedlerde olduğu gibi, Mürtedin idam edilmemesi halinde <ref name="fkazemi">Kazemi F. (2000), [https://web.archive.org/web/20020909222846/http://coursesa.matrix.msu.edu/~fisher/HST451/Readings/Kazemi1.html Gender, Islam, and politics], Social Research, Vol. 67, No. 2, pp. 453–74</ref> kişi tüm miras haklarını da kaybeder. <ref name="smz">{{Akademik dergi kaynağı|başlık=The Law of Apostasy|yazarlar=Zwemer|sayı=4|sayfalar=36–37, chapter 2|çalışma=The Muslim World|cilt=14|issn=0027-4909}}</ref> Hanefi fıkıh okulu, çocuk ve mallara el konulmadan önce infaza kadar beklemeye izin veriyor; diğer okullar bu beklemeyi zorunlu görmez, ancak tövbe için zaman tanır. <ref name="jstor-1570336" />

; Sosyal yükümlülükler

Müslüman birinin başka bir dine geçmesi günah olduğu kadar bir "rezillik" ve "skandal" kabul edilir, bu nedenle cezai ve hukuki cezalara, iş kaybına, <ref name="Schirrmacher-2020-85">{{Kitap kaynağı|url=https://library.oapen.org/bitstream/handle/20.500.12657/43466/external_content.pdf?sequence=1&isAllowed=y|başlık=Handbook of Leaving Religion|erişimtarihi=6 January 2021|kısım=Leaving Islam|tarih=2020|sayfa=85|yayıncı=Brill|editor2-first=Göran|editor3-first=Teemu T.|editor2-last=Larsson|editor3-last=Mantsinen}}</ref> <ref name="Schirrmacher-2020-85" /> aile üyeleri tarafından dışlanma ve "ölü" kabul edilmeleri hiç de "olağandışı" bir durum değildir. <ref name="cook-2006-JSAI-277">{{Akademik dergi kaynağı|url=https://core.ac.uk/download/pdf/10180565.pdf|başlık=Apostasy from Islam – A Historical Perspective|erişimtarihi=6 January 2021|yazarlar=Cook|tarih=2006|sayfa=277|çalışma=Journal of Arabic and Islamic Studies|cilt=31}}</ref>

Kendilerini Müslüman gören ancak diğer Müslümanlar tarafından kafir kabul edilenler için de "ciddi dışlanma biçimleri" vardır. Bunlar arasında, diğer Müslümanların onunla birlikte veya onun arkasında namaz kılmayı reddetmeleri, öldüklerinde cenaze namazı ve Müslüman mezarlığına defin reddi, yazdıkları kitapların boykot edilmesi vb. sayılabilir. <ref name="Adang-2015-14">{{Kitap kaynağı|url=https://www.google.com/books/edition/Accusations_of_Unbelief_in_Islam/nf_dCgAAQBAJ?hl=en&gbpv=1&dq=takfir+in+islam&printsec=frontcover|başlık=Accusations of Unbelief in Islam: A Diachronic Perspective on Takfīr|erişimtarihi=25 December 2020|tarih=2015|sayfa=14|yayıncı=Brill|isbn=9789004307834}}</ref>

=== Ölüm cezasının destekçileri ve karşıtları ===

; Çağdaş Vaiz ve ulema arasında destek

[[Dosya:Rechtsgutachten_betr_Apostasie_im_Islam.jpg|bağlantı=//upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/aa/Rechtsgutachten_betr_Apostasie_im_Islam.jpg/220px-Rechtsgutachten_betr_Apostasie_im_Islam.jpg|küçükresim| [[El-Ezher Üniversitesi|El-Ezher Üniversitesi'nde]] [[fetva]] heyetinin [[Hristiyanlığa geçiş|Histiyanlığa]] geçen bir adamın durumuyla ilgili hukuki görüşü: "İslam'dan ayrıldığından beri pişmanlığını ifade etmesi için davet edilecektir. Pişman olmazsa, İslam hukukunun hak ve yükümlülüklerine göre öldürülür." Fetva, aynı şeyin, İslam'a giren ve olgunluğa eriştikten sonra onu terk eden [[İslam'da çocuk|çocukları]] için de geçerli olduğundan bahseder. <ref>{{Web kaynağı|url=https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Rechtsgutachten_betr_Apostasie_im_Islam.jpg|başlık=English: This Fatawa describes how an Egyptian man turned apostate and the subsequent punishment prescribed for him by the Al-Azhr Fatawa council|erişimtarihi=16 November 2015|arşivtarihi=17 November 2015|arşivurl=https://web.archive.org/web/20151117101115/https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Rechtsgutachten_betr_Apostasie_im_Islam.jpg}} Description Section</ref>]]
Abdul Raşided Omar'ın yazdığına göre, "hem geçmiş hem de şimdiki Müslüman alimlerin büyük çoğunluğu" irtidatı "ölüm cezasını hak eden bir suç" olarak görüyorlar. <ref name="aromar">{{Kitap kaynağı|başlık=Peace-Building by, between, and beyond Muslims and Evangelical Christians|kısım=The Right to religious conversion: Between apostasy and proselytization|kısım-url=https://books.google.com/books?id=HvrDWka4iRgC&pg=186|tarih=16 February 2009|sayfalar=179–94|yayıncı=Lexington Books|isbn=978-0-7391-3523-5|ilk=Abdul Rashied|editör-ilk=Mohammed Abu-Nimer|editör3=David Augsburger}}</ref> Bazı önemli çağdaş savunucuları şunlardır:

* Bir kaynağa göre, "zamanımızın en çok okunan Müslüman yazarlarından" [[Ebu'l-A'lâ Mevdudî|Ebul A'la Mevdudi]] (1903-1979).
* Muhammed el-Gazali (1917-1996) 20. yüzyılın '''İslami canlanma'''sına katkıda bulunmakla da itibar kazanan<ref name="NYTGhazali">{{Haber kaynağı|url=https://www.nytimes.com/1996/03/14/world/mohammed-al-ghazali-78-an-egyptian-cleric-and-scholar.html|başlık=Mohammed al-Ghazali, 78, An Egyptian Cleric and Scholar|yazarlar=Douglas Jehl|tarih=March 14, 1996|çalışma=The New York Times}}</ref> [[El-Ezher Üniversitesi|El Ezher'in]] önde gelen "ılımlı" <ref name="brown-108">{{Kitap kaynağı|url=https://www.scribd.com/document/116836545/Rethinking-Traditions-in-Modern-Islamic-Thought-Daniel-w-Brown|başlık=Rethinking tradition in modern Islamic thought|erişimtarihi=10 May 2018|tarih=1996|sayfa=108|yayıncı=Cambridge University Press|kaynak=DWBRTMIT1996|isbn=0521570778}}</ref> öğretim üyesi ve Mısır hükümetinin "İslami köktendinciliğin büyüyen dalgası" <ref name="murphy-1993">{{Haber kaynağı|url=https://www.washingtonpost.com/archive/politics/1993/07/22/killing-apostates-condoned/68d0d42a-958f-4f42-8ad2-666a1629e2a0/|başlık=Killing Apostates Condoned|erişimtarihi=15 May 2018|yazarlar=Murphy|tarih=July 22, 1993|çalışma=The Washington Post}}</ref>na karşı mücadelesinde değerli bir müttefiki olan Gazali, [[Şeriat|şeriatın]] uygulanmasına karşı çıkanların -ideal olarak- devlet tarafından cezalandırılması gereken mürtedler olduğunu, devletin başarısız olması durumunda bunu başka birinin yapması gerektiğini" ilan etti. <ref name="NYTGhazali" />
* [[Yusuf el-Karadavi]] (d. 1926) Uluslararası Müslüman Alimler Birliği'nin başkanı,<ref name="chair">{{Haber kaynağı|url=https://uk.news.yahoo.com/qatar-based-cleric-calls-egypt-vote-boycott-192234858.html#9K9eVKw|başlık=Qatar-based cleric calls for Egypt vote boycott|arşivtarihi=16 June 2014|arşivurl=https://web.archive.org/web/20140616031315/https://uk.news.yahoo.com/qatar-based-cleric-calls-egypt-vote-boycott-192234858.html|yazarlar=AFP (news agency)|tarih=11 May 2014|çalışma=Yahoo News}}</ref> 2009 itibariyle "yaşayan en etkili İslam alimlerinden biri olarak kabul edilen" bir başka "ılımlı" İslamcı. <ref name="Halverson-OBib">{{Web kaynağı|url=https://www.oxfordbibliographies.com/view/document/obo-9780195390155/obo-9780195390155-0098.xml|başlık=Yusuf al-Qaradawi|erişimtarihi=6 December 2020|tarih=24 May 2018|çalışma=Oxford Bibliographies}}</ref> <ref name="Influential 500">No.9 Sheikh Dr Yusuf al Qaradawi, Head of the International Union of Muslim Scholars – "The 500 most influential Muslims in the world 2009", Prof John Esposito and Prof Ibrahim Kalin – Edmund A. Walsh School of Foreign Service, Georgetown University</ref> <ref>{{Kitap kaynağı|başlık=Product Description: The Global Mufti: The Phenomenon of Yusuf Al-Qaradawi (Paperback)by Bettina Graf (Author, Editor), Jakob Skovgaard-Petersen (Editor) C Hurst & Co Publishers Ltd (20 July 2009)|id={{ASIN|1850659397|country=uk}}}}</ref> <ref>Raymond William Baker, Islam Without Fear: Egypt and the New Islamists (2003), p.4</ref>
* [[Peace TV|Barış TV]] kanalı bildirilen 100 milyon izleyiciye ulaşan <ref name="AFP-1-3-15">{{Haber kaynağı|url=https://www.theguardian.com/world/2015/mar/02/saudi-arabia-gives-top-prize-to-cleric-who-blames-george-bush-for-911|başlık=Saudi Arabia gives top prize to cleric who blames George Bush for 9/11|erişimtarihi=1 July 2015|ajans=Agence France-Presse|tarih=1 March 2015|yayıncı=Guardian}}</ref> <ref name="bad-news">{{Web kaynağı|url=http://scroll.in/article/712341/why-a-saudi-award-for-televangelist-zakir-naik-is-bad-news-for-indias-muslims|başlık=Why a Saudi award for televangelist Zakir Naik is bad news for India's Muslims|erişimtarihi=3 December 2013|arşivtarihi=1 April 2015|arşivurl=https://web.archive.org/web/20150401045229/http://scroll.in/article/712341/why-a-saudi-award-for-televangelist-zakir-naik-is-bad-news-for-indias-muslims|tarih=10 March 2015}}</ref> ve tartışmaları ve konuşmaları geniş çapta dağıtılan Hintli İslami televizyoncu ve vaiz [[Zakir Naik|Zakir Naik'e]] göre <ref name="bad-news" /> idam cezası sadece ihanet olarak kabul ettiği "İslam dışı inancı yayan ve İslam'a karşı konuşan" mürtedlere verilmelidir. <ref name="hp10">
{{Web kaynağı|url=http://www.huffingtonpost.in/2016/07/07/zakir-naik_n_10851550.html|başlık=10 Times Zakir Naik Proved That He Promoted Anything But Peace|erişimtarihi=16 July 2016|arşivtarihi=20 July 2016|arşivurl=https://web.archive.org/web/20160720061722/http://www.huffingtonpost.in/2016/07/07/zakir-naik_n_10851550.html|tarih=7 July 2016}}
</ref> <ref name="Mazumdar" />
* Suriyeli bir İslam alimi olan Muhammed Salih Al-Munaccid, [[Al Jazeera|Al Jazeera'ya]] göre [[Selefilik|Selefi]] harekette saygın bir bilgin olarak kabul edilen ve genel olarak İslam konusunda dünyanın en popüler [[fetva]] sitesi İslamQA kurucusu, <ref>Richard Gauvain, Salafi Ritual Purity: In the Presence of God, p 355. {{ISBN|9780710313560}}</ref> Kasım 2015 itibariyle ve Alexa.com'a göre) <ref>{{Web kaynağı|url=https://www.alexa.com/topsites/category|başlık=Alexa - Top Sites by Category: Top|çalışma=www.alexa.com}}</ref> <ref name="Gauvain">{{Kitap kaynağı|url=https://books.google.com/books?id=LCL5fElYbnYC&q=al-Munajjid&pg=PA335|başlık=Salafi Ritual Purity: In the Presence of God|tarih=November 2012|sayfa=335|yayıncı=Routledge|alıntı=''...participants generally refer to the established Saudi scholars. In this case, the most common source of reference was Muhammad Salih al-Munajid's well-known website: Islam Question and Answer which provides normative Saudi Arabian Salafi responses.''|isbn=978-0710313560}}</ref> <ref name="DWSlave">[http://www.dw.com/en/women-in-islam-behind-the-veil-and-in-front-of-it/a-18969819 Deutsche Welle: "Women in Islam: Behind the veil and in front of it"] retrieved September 2, 2016</ref>

; İrtidatta ölüm cezasına karşı çıkanlar

* Intisar Rabb, Harvard, İslam Hukuku öğretim üyesi.
* Mısır [[Başmüftü|Baş Müftüsü]] Ali Goma . <ref>{{Web kaynağı|url=http://weekly.ahram.org.eg/Archive/2007/857/eg9.htm|başlık=Whosoever will, let him disbelieve|erişimtarihi=7 September 2017|arşivtarihi=8 September 2017|arşivurl=https://web.archive.org/web/20170908111441/http://weekly.ahram.org.eg/Archive/2007/857/eg9.htm|alıntı="...the essential question before us is can a person who is Muslim choose a religion other than Islam? The answer is yes, they can because the Quran says, 'Unto you your religion, and unto me my religion,' [Quran, 109:6], and, 'Whosoever will, let him believe, and whosoever will, let him disbelieve,' [Quran, 18:29], and, 'There is no compulsion in religion. The right direction is distinct from error,' [Quran, 2:256].... [thus] the matter is left until the Day of Judgement, and it is not to be dealt with in the life of this world. It is an issue of conscience, and it is between the individual and Allah."}}</ref>
* Taha Cabir al Alwani (1935-2016). <ref>{{Web kaynağı|url=http://www.iiit.org/uploads/4/9/9/6/49960591/books-in-brief_apostasy_in_islam_a_historical_and_scriptural_analysis.pdf|başlık=Apostasy in Islam|erişimtarihi=7 September 2017|arşivtarihi=8 September 2017|arşivurl=https://web.archive.org/web/20170908111140/http://www.iiit.org/uploads/4/9/9/6/49960591/books-in-brief_apostasy_in_islam_a_historical_and_scriptural_analysis.pdf|alıntı="Freedom of belief is protected and preserved in the Qur'an. Moreover, given that this is the stance of the Qur'an, it is likewise the stance of the Sunnah. The Qur'an makes clear that the punishment for a change in belief is one that will take effect in the life to come, while the Sunnah likewise makes clear that although a change in belief unaccompanied by anything else may have been interpreted to imply hostility against the Ummah and as a threat to its citizens and interests, there is, never-theless, no prescribed punishment for it in this earthly life}}</ref>
* [[Hüseyin Ali Muntazeri|Hüseyin-Ali Montazeri]] (1922-2009). <ref name="Jami">{{Haber kaynağı|url=http://www.bbc.co.uk/persian/iran/story/2005/02/050202_mj-montzari-renegade.shtml|erişimtarihi=14 October 2009|arşivtarihi=28 May 2014|arşivurl=https://web.archive.org/web/20140528113827/http://www.bbc.co.uk/persian/iran/story/2005/02/050202_mj-montzari-renegade.shtml|yazarlar=Jami|tarih=2 February 2005|dil=Persian|çalışma=[[BBC Persian]]|çeviribaşlık=Grand Ayatollah Hossein-Ali Montazeri: 'Not Every Conversion is Apostasy'|ilk=Mahdi}}</ref>
* Hüseyin İsmail es-Sadr. <ref>{{Web kaynağı|url=https://en.shafaqna.com/report-definition-of-islamic-law-and-the-crime-of-apostasy-in-islam/|başlık=REPORT – Definition of Islamic Law and the Crime of Apostasy in Islam|erişimtarihi=7 September 2017|arşivtarihi=8 September 2017|arşivurl=https://web.archive.org/web/20170908112725/https://en.shafaqna.com/report-definition-of-islamic-law-and-the-crime-of-apostasy-in-islam/|tarih=19 May 2015|alıntı="Ayatollah Seyyed Hossein Sadr, a Shi'a cleric based in Iraq, has also stated that Verse 2:256 was revealed to the Prophet Mohammad regarding Muslims who had converted to Christianity, and that the Prophet Mohammad advised against forcing them to return to Islam."}}</ref>
* Javed Ahmad Hamidi, [[Pakistan|Pakistanlı]] ilahiyatçı, [[Kur'an|Kuran]] bilgini.
* [[Tariq Ramadan|Tarık Ramazan]], İsviçreli Müslüman bir akademisyen, filozof ve yazar. Çağdaş İslam araştırmaları profesörüydü.
* İran asıllı din bilimcisi ve yazar Rıza Aslan .
* Jonathan AC Brown, Müslüman bir [[Amerika Birleşik Devletleri|Amerikalı]] İslam araştırmaları alimi.
* Rudolph F. Peters, Gert Vries, İslam alimleri.
* Haled Abou El Fadl, İslam hukuku alimi.
* SA Rahman, Pakistan'ın eski Adalet Bakanı.
* Mahmud Shaltut, El-Ezher Büyük İmamı (1958-1963). <ref name="Kamali">{{Akademik dergi kaynağı|başlık=Punishment in Islamic Law: a Critique of The Hudud Bill of Kelantan, Malaysia|yazarlar=Kamali|sayı=3|sayfalar=203–234|çalışma=[[Arab Law Quarterly]]|yıl=1998|cilt=13|doi=10.1163/026805598125826102}}</ref>

== İnsan Hakları Evrensel Beyannamesi ==
Din değiştirmeyi engelleyen yasalar, Birleşmiş Milletler [[İnsan Hakları Evrensel Beyannamesi|İnsan Hakları Evrensel Beyannamesi'nin]] 18. Maddesine <ref>Nisrine Abiad (2008), Sharia, Muslim States and International Human Rights Treaty Obligations, British Institute of International Comparative Law, {{ISBN|978-1905221417}}, pp. 25–31</ref> aykırıdır ve bu madde aşağıdakileri belirtir:<blockquote>Herkesin düşünce, vicdan ve din özgürlüğüne hakkı vardır; bu hak, dinini veya inancını değiştirme hürriyetini ve tek başına veya başkalarıyla birlikte toplu olarak, aleni veya özel olarak, dinini veya inancını öğretim, uygulama, ibadet ve ayinlerle açıklama hürriyetini içerir. <ref name="Un.org">{{Web kaynağı|url=https://www.un.org/en/documents/udhr/index.shtml#a18|başlık=The Universal Declaration of Human Rights|erişimtarihi=2013-11-29|arşivtarihi=28 November 2013|arşivurl=https://web.archive.org/web/20131128084554/http://www.un.org/en/documents/udhr/index.shtml#a18|yayıncı=United Nations}}</ref></blockquote>

== Edebiyat ve film ==

=== Filmler ve belgeseller ===
 

== Ayrıca bakınız ==

== Referanslar ==


[[Kategori:İslam'da dinden çıkma]]
[[Kategori:Dinden vazgeçmek]]
[[Kategori:İslam ceza hukuku]]
[[Kategori:İslam ceza hukuku]]
[[Kategori:Dinden vazgeçmek]]
[[Kategori:İslam'da dinden çıkma]]
[[Kategori:Webarşiv şablonu wayback bağlantıları]]
[[Kategori:Kaynaksız anlatımlar içeren maddeler]]
[[Kategori:İncelenmemiş çeviri içeren sayfalar]]

Sayfanın 08.55, 2 Eylül 2022 tarihindeki hâli

İslam'dan çıkış ( Arapça: ارتداد , irtidād veya ridde) genellikle bir Müslüman tarafından düşünce, söz veya fiil yoluyla İslam'ın terkidir. İslam'dan dönene mürted denir. [1] [2] [3] [4] [5] Tanıma sadece başka bir dine dönen [1] veya dini tamamen terk eden [1] [6] [7] ler değil küfür, sapkınlık [8] veya inançsızlığı ima eden herhangi bir eylem veya söz yoluyla, İslam'ın "temel bir inanç veya akidesini " inkar edenler de dahildir. [9]

Klasik fıkıh, tövbe etmeyi reddedenlerin ölüm cezasına çarptırılmasını talep eder. [10] Yine de bu fiilin tanımı ve cezalandırılıp cezalandırılmayacağı konusu da İslam alimleri arasında tartışmalıdır. [11] [7] [12] Cezalandırmaya Müslüman ve Gayrimüslim inanç özgürlüğüne ilişkin evrensel insan hakları destekçileri tarafından şiddetle karşı çıkılmaktadır. [13] [14]

2014 itibariyle, İslam'dan dönmenin ölümle cezalandırıldığı sekiz ve hapis, para cezası veya çocuk velayetini kaybetme gibi cezai veya hukuki cezaların verildiği on üç Müslüman çoğunluklu ülke vardı ülke vardı.[15][16][17][18]


1985'ten 2006'ya kadar, hükümetler tarafından İslam'dan irtidatla ilgili suçlar nedeniyle resmi olarak dört kişi idam edildi, ancak mürtedler hapis, evliliklerinin iptali, miras hakları ve çocukları üzerinde velayetin kaybedilmesi vb yasal cezaların [19][20] yanı sıra kendilerine yetkisizler tarafından yargı dışı cezalardan da acı çektiler: Can kayıpları esas olarak "tekfirci" (El-Kaide, IŞİD, the GIA ve Taliban) gibi saldırganlar tarafından işlenen cinayetlerden kaynaklanıyor.[21][22][23][24]


ainly, the loss of life has resulted from killings which have been perpetrated by "takfiri" insurgents (al-Qaeda, ISIL/ISIS/IS/Daesh, the GIA, and the Taliban).[25][26][27][28]

19. yüzyılın sonlarına kadar, Sünni ve Şii hukukçuların çoğunluğu, yetişkin erkekler için İslam'dan dönmenin günah olduğu kadar mürtedin tövbe etmesi ve İslam'a dönmesi için tanınan bir bekleme süresinden sonra [29] [30] ölüm cezasıyla cezalandırılabilecek bir suç [7] ve ihanet eylemi olduğu [31][32] ndan emindiler. Fakat başlangıçta İslam'ı kabul etmeye zorlananlara veya korkudan irtidat edenlere veya ( Hanefi, Maliki, Şafii mezheplerine göre) tövbe edenlere muafiyet tanındı. [33] [34] Buna ek olarak, erken dönem İslam hukukçuları, dini bir toplumda vatana ihanete benzeyen sert, bir tür siyasi [35] cezanın verilmesini sınırlandırmak için yasal standartlar da geliştirdiler. [36] [37]

Klasik İslam hukukuna göre, bir mürted ancak iki adil Müslüman görgü tanığı varsa veya mürted kendisi itiraf ederse öldürülebilirdi. Hukukçular ölüm cezasının uygulanmasında hâkimlerin irtidat kanununu farklı şekillerde yorumlamalarına izin vermişler, [36] hakimler bazen onu yumuşak, bazen de katı bir şekilde yorumlamışlardır. [38] 19. yüzyılın sonlarında, irtidata dönük yasal cezalar kullanım dışı kaldı. [7]

Ulemanın çoğunluğu irtidatı ölümle cezalandırılması gereken bir suç olarak görmeye devam etmekle birlikte günümüz Müslüman dünyasında, idam cezasına verilen kamu desteği Afganistan'da %78'den Kazakistan'da %1'den azına kadar değişmektedir. [29]

Katılmayanlar cezanın ölümden az olması, [11] [7] [39] Allah'a bırakılması [13] [40] [41] [42] ya da ya da sadece irtidat aleni itaatsizlik ve fitne mekanizması haline gelirse uygulanması [43] [44] gerektiği görüşlerini ifade ederler. İslam'ın laik eleştirmenleri irtidat için ölüm veya öngörülen diğer cezaların bir inanç ve vicdan özgürlüğü meselesi ve evrensel insan haklarının ihlali olduğunu savunuyorlar. [14] [45] [46] [13]

Kuran

Kur'anın mürtedler için ( Dale F. Eickelman'a göre) ölüm cezası dahil "zorlama ve şiddetli cezayı haklı çıkardığı" düşünülen ayetleri şöyledir;[47] [48]

Diğer bilim adamları, Kuran'da -açıkça ya da örtük olarak- mürtedleri öldürmeyi emretmek şöyle dursun; [49] [50] [49]bir mürtedin İslam'a dönmesi için zorlama ihtiyacından veya <i id="mwAQQ">bu</i> dünyada mürtedlere uygulanacak herhangi bir özel bedensel cezadan bahsedilmediğine dikkat çekmişlerdir.[51] [52] [53]

Nitekim başka ayetler de imanda merhameti ve zorlamanın olmadığını vurgulamaktadır:

Hadis

İrtidat için klasik şeriat cezası, Kuran'dan ziyade Hadislerden gelir. [54] [55] İslam Ansiklopedisi'nde yazan Heffening, Hadis rivayetlerinde Kuran'ın aksine, irtidatın öbür dünyada çok az yankısı olduğunu...kaydediyor ve yeni bir icat olarak "ölüm cezası"nın konulduğunu kaydediyor. [56]

Diğer hadisler, mürtedlerin akıbeti hakkında farklı ifadeler verirler;[41] [57] Buna göre onlar doğal nedenlerle ölmüş, tövbe ederek veya topluluklarından ayrılarak infazdan kurtulmuşlardı. [58]

İmam Malik'in Muvatta'sı, Raşidün Halife Ömer'in bir Müslüman lideri, bir mürtedin idam edilmeden önce tövbe etme fırsatı vermediği için uyardığı bir dava sunar:

Kuzey Amerika Fıkıh Konseyi mürtedlerin ölümle cezalandırılmasına kanıt gösterilen hadisler için "Bu kişiler aslında kişisel inançları değil, Müslümanlarla savaşan ordulara olan bağlılıkları için idam edildiler" ifadesini kullanıyor.[59]

Kanıt olarak, Muhammed'in mürtedlerin ölümünü talep ettiği, her biri farklı bir sahih Sünni hadis koleksiyonundan iki hadise işaret ederler. Hadisin lafzı hemen hemen aynıdır, ancak birinde hadis "İslam'dan dönen ve Müslümanları terk eden", diğerinde "Allah ve Resûlü ile savaşmak için sefere çıkan" ibaresi ile bitmektedir. Başka bir deyişle, konsey, hadislerin muhtemelen aynı olayla ilgili farklı ifadelere sahip hadisler olduğunu "İslam'dan dönmenin " Allah ve Resulüne karşı savaşmak" demenin başka bir yolu olduğunu savunuyor:

İslam'da irtidat ne demektir?

İslam alimleri, bu dinde neyin irtidat teşkil ettiği ve irtidat edenin hangi şartlar altında ölüm cezasına çarptırılacağı konusunda ihtilafa düşerler.

Klasik İslam'da irtidat şartları

Şafii, Kitab al- Umm'da dinden dönen bir Müslümana ölüm cezası vermek için gerekli üç şartı sıralamıştır. (Frank Griffel'in sözleriyle) bunlar:


Gazali, "gizli mürtedler" veya "sürekli kafirler" (diğer adıyla zindeka ) olarak bilinen gruba tövbe etme şansı verilmemesi gerektiğini yazmış ve Şafii'nin üçüncü şartını ortadan kaldırmıştır.[60]

Özellikleri

Neyin irtidat olarak nitelendirildiğini tanımlayan Christine Schirrmacher yazıyor

Kuranın inkar edildiği, Tanrı, İslam veya Muhammed'e karşı küfürün işlendiği ve İslam inancından söz veya eylemle ayrılmanın gerçekleştiği yerlerde irtidatın var olduğu konusunda yaygın bir fikir birliği vardır.

İslam'ın beş şartının, özellikle de dua etme görevinin kalıcı, kasıtlı olarak yerine getirilmemesi, çoğu ilahiyatçı için açıkça irtidat olarak kabul edilir.

Ek ayırt edici özellikler, din değişikliği, ateizmi itiraf etme, helalı haram, haramı helal kılma vb şekilde Şeriat'ı geçersiz kılma yanı sıra Müslümanlara veya İslam'a karşı savaşmak da küfür veya irtidat sayılır; [61]

Kamran Haşimi, İslam'da irtidat veya inançsızlığı üç şekilde sınıflandırır: [62]

  • İslam'dan başka bir dine geçmek (veya dini tamamen terk etmek ), [62] [63] [64] [7] "açık" irtidat olarak tanımlanır. [7] Haşimi, Şubat 2006'da Hristiyanlığı kabul ettiği için Kabil'deki bir alt mahkemede ölüm cezasına mahkum edilen Afganlı Abdul Rahman örneğini veriyor. [65]
  • Allah'a, İslam'a, onun kanunlarına veya peygamberine küfür ( sövme ). [62] Pratikte bir Müslümanın [66] [67] İslam'ın gerçekliğine, onun kanun veya hükümlerine herhangi bir itirazı olarak tanımlanabilir. [62] [68]
  • Sapkınlık; [62] veya "zımni/gizli" irtidat, [7] kişinin İslam'ı resmen reddetmediği, [64] ancak (suçlayanların gözünde) Kuran veya hadisin öngördüğü bazı inanç ilkelerini sözlü olarak reddettiği durumlarda onaylanmış İslami ilkelerden sapmıştır. (ilhad) [64] Sapkınlık veya tekfir suçlamaları, genellikle halk düşünürleri ve ilahiyatçılarla ilgilidir - Mahmud Muhammed Taha, Nasr Ebu Zeyd, Haşim Aghajari vb - ancak büyük bir grubun toplu tekfiri [69] de sözkonusu olabilir; ör.1997'de Cezayir Silahlı İslami Grubunu desteklemeyen Cezayirlilerin, 2005'te Ebu Musab el- Zerqawi'nin Şiayı tekfiri. [70]

Sapkınlığın tanımlanmasındaki sorunlar

Açıkça başka bir dine giden birini mürted olarak tanımlamak kolay olsa da, ortodoks doktrinden sapan bir görüşü benimseyeni bu şekilde tanımlamak oldukça zordur.

Geleneksel İslam hukukçuları, inançsızlığı belirleyen kurallar formüle etmediler. Ancak kendilerince irtidat anlamına gelen veya İslami "teolojik fikir birliği" ile bağdaşmayan uzun ifadeler ve eylem listeleri yayınladılar. [7] Örneğin Gazali İslam ile Gizli İnançsızlık Arasında Ayrım Kriteri adlı eserinde bunları sayar. [71] [72]

Klasik fıkıh kitaplarında ve irtidat sayılan bazı eylem veya inançlar şunlardır:

  • İcma tarafından farz sayılan bir şeyin farz vasfını reddetmek; [73] [74]
  • Allah veya İslam Peygamberinin varlığı veya Peygamber'in Allah tarafından gönderildiği konusunu ret, sorgulama, şüphe, alay etme gibi tavırlarla karşılamak. [73] [74]
  • Eşyanın kendisi veya doğası gereği Tanrı'nın iradesinden bağımsız bir nedeni olduğuna inanmak; [73] [74]
  • Kur'an'ı tercüme etmek veya Kur'anın yaratıldığını söylemek.[75]
  • İslam alimlerini alaya almak veya onlara alaycı bir şekilde hitap etmek, şeriat mahkemelerinin geçerliliğini reddetmek; [75]
  • Gayrimüslimlere saygı gösterilmesi, Nevruz'un kutlanması; [75]
  • "'Tanrı'nın neden Kuran'da bundan ya da bundan bahsettiğini bilmiyorum' gibi belirsiz ifadeler." [76]
  • Bir İslam âliminin karısının kocasına lanet etmesi; [76]
  • Nübüvvet beyanında bulunmak. Erken İslam tarihinde, bu eylem otomatik olarak irtidat kanıtı olarak kabul edildi - çünkü İslam, Muhammed'in son peygamber olduğunu öğretir. [77] Bu görüşün, Ahmedîlik'in mürted ilan edilmesinin temeli olduğu iddia edilmektedir. [77] [78] [79]

Bir Müslümanın başka bir Müslümanı kafirlikle suçlaması da (Şafii ve diğerlerine göre bir irtidat eylemidir. [80] Muhammed'in rivayet ettiği hadiste: "Bir adam kardeşine 'Sen kafirsin' derse, onlardan biri haklıdır." [81] [82]

Tarihçi Bernard Lewis, İslam'ın erken dönemlerinin "dini polemiğinde", bir âlimin diğerini irtidatla suçlamasının yaygın olduğunu, ancak bu kişiyi idam etme girişimlerinin çok nadir olduğunu yazıyor. [83]

İslam'ı sapkınlıktan temizleme arzusu ile yanlış tekfir korkusu arasındaki gerilim, önde gelen İslam alimlerinin yazılarında görülür. Gazali, Fayal al- tafriqa adlı eserinde "tekfirin verimli bir yol olmadığı ve onu uygularken son derece dikkatli olunması gerektiği" konusunu işler, ancak başka bir yazısında, "filozof ve İsmaili ezoterikçileri" kınamayı kesinleştirmiştir.

İbn Hazm ve İbn Teymiyye de teolojik muhaliflerin "belirli kategorileri"ni tekfir ederken "dizginsiz tekfirlere karşı uyarılar da yapar. [84] Gilles Kepel, "kontrolsüz bir şekilde kullanıldığında, Müslümanlar birbirlerini karşılıklı aforoz etmeye ve ümmeti tam bir felakete sevk edebilirler." [85]

Irak ve Şam İslam Devleti, Ezidi dininin üyelerini köleleştirmeye karşı çıkan herkesi tekfir etti. Cemile Kadivar, 2020 itibariyle IŞİD'in sorumlu olduğu "27.947 ölümün" çoğunluğunun "kafir olarak görülen" Müslümanlar olduğunu söylüyor.[86]

Sadece IŞİD değil, Cezayir Silahlı İslami Grubu ve Ebu Musab el-Zarkavi'nin cihatçıları[70] tarafından işlenen tekfir ve toplu katliamların yanlış olduğu konusunda Müslümanlar arasında genel bir fikir birliği vardır. Ancak post-modernist akademisyen Nasr Ebu Zeyd veya Ahmediye hareketi gibi konularda ne yapılması gerektiği net değildir.

(Ahmedi, Müslüman bir gazeteci olan Abdul-Mecid Salik'ten alıntı yaparak, "İslam tarihinde büyük ve seçkin tüm Müslüman mezhepler, diğer dini liderin grubuna göre "kafir, mürted ve İslam dışı kabul edilir" iddiasında bulundu.)

Pakistan Anayasasının İkinci Değişikliğinin XX. Kararnamesi ile nübüvveti inkar etmekle suçlanan Ahmediyenin (Mirza Gulam Ahmed'in bir mehdi ve bir mesih olduğuna inanırlar) [87] — dini hakları ellerinden alınmış ve gayrimüslim ilan edilmişlerdir.

1953, 1974 isyanları ve bombalamalarla ( 2010 Ahmediye camileri'nde) bu ülkede yüzlerce Ahmedi'yi öldürüldü. Bunun haksız bir tekfir mi yoksa toplu irtidata karşılık uygun bir şeriat uygulaması mı olduğu tartışmalıdır. [88]


İrtidatın üç türü (dönüşme, küfür ve sapkınlık) örtüşebilir .Örneğin "İsmaili dini teşkilatının Fatımiler zamanına kadar bütün karmaşık gelişiminin babası olan Abdullah ibn Mayun al-Kadda'ya farklı muhalifleri tarafından bir "Yahudi, Bardesanlı ve en yaygın olarak İranlı bir düalist" suçlamaları yöneltilir. [89]


İslami literatürde küfr "inançsızlık", ahlaksızlık/fısk, hakaret ve irtidat ile de örtüşebilir. [90] [91] İslamın temel doktrinlerin reddini içerir.[92]

Herhangi bir Müslüman, bir eylem veya sözü dolayısıyla kendisini mürted suçlamasının odağında bulabilir.[93] [94]

Toplu irtidat

Toplu mürted olarak muamele gören gruplar arasında zındıklar, Sufiler ve daha yakın zamanda Ahmedi ve Bahailer yer alır.[95] Yukarıda açıklandığı gibi, meşru Müslüman mezhepleri ile gayri meşru mürted gruplar arasında ince bir fark olabilir ve Müslümanlar, onları ayıran çizgi konusunda her zaman hemfikir değillerdir. Gianluca Parolin'e göre, "toplu dinden dönme her zaman vaka bazında ilan edilmiştir". [95] (ilke değil)

Fetri ve ulusal mürtedler

Ayetullah Humeyni ve diğer Caferi fıkıhçılar Müslümanlar arasında doğup büyüyen ve sonra da başka bir dine dönenlere "fetri mürted", dışarda büyüyüp Müslüman olan, sonra da dinden çıkanları "ulusal mürted" olarak ayırdılar. Şöyle ki onlara göre "ulusal mürted"lere tövbe etme şansı verilir, "doğuştan mürted"lere böyle bir şans verilemezdi. [96]

İrtidat içinde büyüyen çocuklar

Ortodoks irtidat fıkıhı, Müslüman bir ebeveyni olmayan veya mürted ebeveynlerce yetiştirilen biri için sorunlu olabilir. Müslüman bir anne-babadan doğan bir kadın, -Müslüman anne-babası onu yetiştirmemiş ve her zaman başka bir dine inanmış olsa bile,- Müslüman olmayan biriyle evlenirse mürted sayılabilir.[97] [98] (İslamweb.net'teki fetva alimleri komitesine göre). [99]

Dinden dönmeyi tanımlamanın çağdaş sorunları

19., 20. ve 21. yüzyılda irtidat tartışmalarıı arasında modern din özgürlüğü normları, Bahâîlik ve Ahmedîlik inançları [7] yanında " şeriat hükümlerine göre yargılama veya yargılanmayı reddedenler" [7] ve klasik şeriat hukukunu eksiksiz olarak uygulamayan Müslüman yetkili ve hükümetlerin durumu yer alır.

Cezalandırma

Faslı Bir Yahudi'nin İnfazı ( Sol Hachuel ) Alfred Dehodencq'in bir tablosu

İrtidatın cezalandırılıp cezalandırılmayacağı, ne zaman ve nasıl cezalandırılması gerektiği konusunda İslam alimleri arasında görüş ayrılıkları vardır. [11] [7] [56]

11. yüzyıldan itibaren, Müslümanların İslam'dan dönmeleri İslam hukuku tarafından yasaklandı. Bundan önce irtidat yasası, yalnızca belirli sayıda kişi tanıklık ederse, -ki bu imkansızdı- buna olanak veriyordu. [100] [101] [102]

Dinden dönme, ölümle ve ayrıca mal, çocuk, evliliğin iptali, miras haklarının kaybı gibi medeni sorumluluklarla cezalandırıldı. [7]

İslam tarihi boyunca da uygulanan ikincil bir kanun, gayrimüslimlerin Müslümanları kendi dinlerine çevirme çabalarını yasaklıyordu. [103] [104] [100] [101] [102]

19. yüzyıldan başlayarak, birçok Müslüman devletin yasaları irtidatı saymadı ve bazı İslam alimleri bunlar için kanunsuz olarak adalet (yasadışı infaz) çağrısında bulundular.

Çağdaş zamanlarda Javaid Rehman'a göre "giderek artan bir İslam hukukçuları grubu" buna karşı çıksa da, [11] [7] [39] İslam hukukçularının çoğunluğu irtidatı ölüm cezasını hak eden bir suç olarak görmeye devam ediyorlar.[29]

Bunlar sadece iki Müslümanın tanıklık ettiği, ve/veya irtidatlarını kamuoyuna açıklayanlar için ölüm cezası saklı kalmak üzere yalnızca irtidatları "açıkça kanıtlanabilir" olanların idamını içeren "ılımlı bir konumu" destekliyorlar. Christine Schirrmacher'e göre, "teologların çoğunluğu" bu tutumu benimsiyordu. [105]

İrtidat suçundan yargılanmaya kim hak kazanır?

Fıkıh kitaplarında ihlal edeni mürted haline getiren çok sayıda doktriner ince nokta vardır. Ancak bu suçlamayı zorlaştırıcı gereklilikler de vardır.

Muhammed'in söylediği rivayet edilen hadise göre [80] bir Müslüman'ın başka bir masum Müslüman'ı kafir olmakla suçlamasının bir irtidat eylemi olmasıdır. : "Bir kimse kardeşine 'Sen kafirsin' derse, onlardan biri haklıdır." [106] [107]

Şeriata göre, suçlu bulunabilmek için sanığın irtidat sırasında özgür iradeli, bir yetişkin ve sağlam bir akıl sahibi olması [7] ve bazı fakihlere göre bunun için bir süre verildiğinde tövbe etmeyi reddetmesi gerekir. Zorla İslamiyet'i kabul edip daha sonra eski dinlerine dönenler ile zulüm veya zulme uğrama korkusuyla (takiyye veya kitman ) kendi isteği dışında başka bir dine girenler muaftır. [33] [34]

Ölüm cezası

Klasik fıkıhta

Geleneksel Sünni ve Şii fıkıhları ( mezhepler ) erkek mürtedlerin idam edilmesi ve sihir ve büyü yapanlar, zındıklar ve mükerrer dinden çıkanlar gibi birkaç istisna dışında faillere tövbe etme şansı verilmesi gerektiği gibi bazı konularda hemfikirdir . [7]

Kadınların idam edilip edilemeyeceği, [108] [109] irtidatın “Allah’ın haklarına” saldırı olup olmadığı, [7] [110] Müslüman olarak doğan mürtedlerin tövbe ettiklerinde kurtulup kurtulamayacağı, mahkûmiyetin sanığın dindar bir Müslüman olmasını gerektirip gerektirmediği gibi konularda ihtilafa düşerler. [7]

  • Hanefi - mürtedin öldürülmesinde zorunlu olmasa da, infazdan önce üç gün hapis cezası önermektedir. Apostasy bir Hudud suçu değildir. [111] Diğer okullardan farklı olarak mürtedin tövbeye çağrılması şart değildir. [7] Mürted erkekler öldürülecek, kadınlar ise hücre hapsinde tutulacak ve üç günde bir tövbe edip İslam'a dönene kadar dövülecek. [112] İrtidat cezası, kişisel din değişikliği için değil, İslam'dan çıktıktan sonra Hiraba (isyan-başkaldırı)'ya sebep olanlarla sınırlıdır. [113]
  • Maliki - irtidat için on güne kadar izin verir, bundan sonra mürtedin öldürülmesi gerekir. Apostasy bir Hudud suçudur. [111] Maliki fıkhının geleneksel görüşüne göre hem erkek hem de kadın mürtedler ölüm cezasını hak ediyor. Diğer okullardan farklı olarak, mürtedin "dini uygulaması iyi" bir Müslüman olma özgeçmişine sahip olması gerekir. [7]
  • Şafii - Mürtedin tövbe edip İslam'a dönmesi için üç günlük bir süre verilmesi gereklidir. Tövbe etmez ise hem erkek hem de kadınlar infaz edilmelidir [114] Apostasy bir Hudud suçu değildir. [111]
  • Hanbeli - mühlet gerekli değil, ancak verilebilir. Apostasy bir Hudud suçudur. [111] İnfaz, her iki cinsiyet için de öngörülür. [114]
  • Caferi – Erkek mürtedler idam edilmeli, kadın mürted ise tövbe edip İslam'a dönene kadar hücre hapsinde tutulmalıdır. [114] [112] Apostasy bir Hudud suçudur. [111] İnançsızlık niyeti de irtidat olarak nitelendirilir. [7] Farklı olarak, tövbe, (-bazı alimler tarafından tartışılsa da- Müslüman olarak doğmamış, ancak İslam'a dönmüş "milli mürtedler" olmadıkça,) sanığı idamdan kurtarmaz. Müslüman olarak yetişen ve buluğ çağından sonra ve başka bir dine dönene kadar Müslüman kalan "doğuştan müslüman kabul edilen" mürtedler her durumda idam edilmelidir. [7] [96]

Kanunsuz yollar

Çağdaş dünyada Mürtedlerin infazı genellikle resmi ceza sistemi aracılığıyla olmaz. Bazı ülkelerde, "uyanık" Müslümanların mürtedleri veya mürted olduğu iddia edilenleri öldürmesi veya veya onları ülkeyi terk etmeye zorlaması alışılmadık bir durum değildir. Mahmud Muhammed Taha örneğinde kurban yasal olarak idam edildi ve hükümet onun dinden döndüğü için idam edildiğini açıkladı ve bunu "teknik olarak" yasallaştıracak "sapkınlık, İslam hukukunun uygulanmasına karşı çıkmak, kamu güvenliğini bozmak, hükümete karşı muhalefeti kışkırtmak ve yasaklı bir siyasi partiyi yeniden kurmak gibi eylemlerle ilişkilendirmedi. [115]

Post-modernist profesör Nasr Ebu Zeyd Mısır mahkemesi tarafından mürted olduğu tespit edildiğinde, bu sadece karısından zorunlu boşanma anlamına geliyordu, kendisi Avrupa'ya kaçtı.

Diğer sivil yaptırımlar

Geleneksel İslam'da irtidat hem cezai hem de sivil yaptırımlarla cezalandırılır.19. yüzyıl sonlarında, hapis veya idam gibi cezai yaptırımlar sona erse bile sivil yaptırımlar devam etti. [7] [116] İslam'ın tüm mezheplerinde sivil cezalar şunları içerir:

(a) Mürtedin malına el konulur ve Müslüman akrabalarına dağıtılır;
(b) Evliliği feshedilir, evli değillerse evlenemezler. [117]
(c) Çocuklar İslam devletinin himayesine alınır. [7]
(d) Ailenin tamamının İslam'ı terk etmesi veya şeriat tarafından tanınan hayatta kalan Müslüman akrabalarının olmaması durumunda, mürtedin hak ve mallarına devlet tarafından el konulur. (fey' الْفيء ).
(e) Hanefi mezhebinde kadın mürtedlerde olduğu gibi, Mürtedin idam edilmemesi halinde [42] kişi tüm miras haklarını da kaybeder. [41] Hanefi fıkıh okulu, çocuk ve mallara el konulmadan önce infaza kadar beklemeye izin veriyor; diğer okullar bu beklemeyi zorunlu görmez, ancak tövbe için zaman tanır. [7]
Sosyal yükümlülükler

Müslüman birinin başka bir dine geçmesi günah olduğu kadar bir "rezillik" ve "skandal" kabul edilir, bu nedenle cezai ve hukuki cezalara, iş kaybına, [118] [118] aile üyeleri tarafından dışlanma ve "ölü" kabul edilmeleri hiç de "olağandışı" bir durum değildir. [119]

Kendilerini Müslüman gören ancak diğer Müslümanlar tarafından kafir kabul edilenler için de "ciddi dışlanma biçimleri" vardır. Bunlar arasında, diğer Müslümanların onunla birlikte veya onun arkasında namaz kılmayı reddetmeleri, öldüklerinde cenaze namazı ve Müslüman mezarlığına defin reddi, yazdıkları kitapların boykot edilmesi vb. sayılabilir. [120]

Ölüm cezasının destekçileri ve karşıtları

Çağdaş Vaiz ve ulema arasında destek
El-Ezher Üniversitesi'nde fetva heyetinin Histiyanlığa geçen bir adamın durumuyla ilgili hukuki görüşü: "İslam'dan ayrıldığından beri pişmanlığını ifade etmesi için davet edilecektir. Pişman olmazsa, İslam hukukunun hak ve yükümlülüklerine göre öldürülür." Fetva, aynı şeyin, İslam'a giren ve olgunluğa eriştikten sonra onu terk eden çocukları için de geçerli olduğundan bahseder. [121]

Abdul Raşided Omar'ın yazdığına göre, "hem geçmiş hem de şimdiki Müslüman alimlerin büyük çoğunluğu" irtidatı "ölüm cezasını hak eden bir suç" olarak görüyorlar. [29] Bazı önemli çağdaş savunucuları şunlardır:

  • Bir kaynağa göre, "zamanımızın en çok okunan Müslüman yazarlarından" Ebul A'la Mevdudi (1903-1979).
  • Muhammed el-Gazali (1917-1996) 20. yüzyılın İslami canlanmasına katkıda bulunmakla da itibar kazanan[122] El Ezher'in önde gelen "ılımlı" [123] öğretim üyesi ve Mısır hükümetinin "İslami köktendinciliğin büyüyen dalgası" [124]na karşı mücadelesinde değerli bir müttefiki olan Gazali, şeriatın uygulanmasına karşı çıkanların -ideal olarak- devlet tarafından cezalandırılması gereken mürtedler olduğunu, devletin başarısız olması durumunda bunu başka birinin yapması gerektiğini" ilan etti. [122]
  • Yusuf el-Karadavi (d. 1926) Uluslararası Müslüman Alimler Birliği'nin başkanı,[125] 2009 itibariyle "yaşayan en etkili İslam alimlerinden biri olarak kabul edilen" bir başka "ılımlı" İslamcı. [126] [127] [128] [129]
  • Barış TV kanalı bildirilen 100 milyon izleyiciye ulaşan [130] [131] ve tartışmaları ve konuşmaları geniş çapta dağıtılan Hintli İslami televizyoncu ve vaiz Zakir Naik'e göre [131] idam cezası sadece ihanet olarak kabul ettiği "İslam dışı inancı yayan ve İslam'a karşı konuşan" mürtedlere verilmelidir. [132] [133]
  • Suriyeli bir İslam alimi olan Muhammed Salih Al-Munaccid, Al Jazeera'ya göre Selefi harekette saygın bir bilgin olarak kabul edilen ve genel olarak İslam konusunda dünyanın en popüler fetva sitesi İslamQA kurucusu, [134] Kasım 2015 itibariyle ve Alexa.com'a göre) [135] [136] [137]
İrtidatta ölüm cezasına karşı çıkanlar
  • Intisar Rabb, Harvard, İslam Hukuku öğretim üyesi.
  • Mısır Baş Müftüsü Ali Goma . [138]
  • Taha Cabir al Alwani (1935-2016). [139]
  • Hüseyin-Ali Montazeri (1922-2009). [140]
  • Hüseyin İsmail es-Sadr. [141]
  • Javed Ahmad Hamidi, Pakistanlı ilahiyatçı, Kuran bilgini.
  • Tarık Ramazan, İsviçreli Müslüman bir akademisyen, filozof ve yazar. Çağdaş İslam araştırmaları profesörüydü.
  • İran asıllı din bilimcisi ve yazar Rıza Aslan .
  • Jonathan AC Brown, Müslüman bir Amerikalı İslam araştırmaları alimi.
  • Rudolph F. Peters, Gert Vries, İslam alimleri.
  • Haled Abou El Fadl, İslam hukuku alimi.
  • SA Rahman, Pakistan'ın eski Adalet Bakanı.
  • Mahmud Shaltut, El-Ezher Büyük İmamı (1958-1963). [142]

İnsan Hakları Evrensel Beyannamesi

Din değiştirmeyi engelleyen yasalar, Birleşmiş Milletler İnsan Hakları Evrensel Beyannamesi'nin 18. Maddesine [143] aykırıdır ve bu madde aşağıdakileri belirtir:

Herkesin düşünce, vicdan ve din özgürlüğüne hakkı vardır; bu hak, dinini veya inancını değiştirme hürriyetini ve tek başına veya başkalarıyla birlikte toplu olarak, aleni veya özel olarak, dinini veya inancını öğretim, uygulama, ibadet ve ayinlerle açıklama hürriyetini içerir. [144]

Edebiyat ve film

Filmler ve belgeseller

 

Ayrıca bakınız

Referanslar

  1. ^ a b c Larsson, Göran; Mantsinen, Teemu T., (Ed.) (2020). "Chapter 7: Leaving Islam". Handbook of Leaving Religion. Brill Handbooks on Contemporary Religion. 18. Leiden and Boston: Brill Publishers. ss. 81–95. doi:10.1163/9789004331471_008. ISBN 978-90-04-33092-4. ISSN 1874-6691. Erişim tarihi: free.  Bilinmeyen parametre |yazarurl= görmezden gelindi (yardım); r eksik |soyadı1= (yardım); Tarih değerini gözden geçirin: |erişimtarihi= (yardım)
  2. ^ Encyclopaedia of the Qurʾān. 2001. ISBN 978-90-04-14743-0. 
  3. ^ Frank Griffel, Apostasy, in (Editor: Gerhard Bowering et al.) The Princeton Encyclopedia of Islamic Political Thought, 978-0691134840, pp. 40–41
  4. ^ Diane Morgan (2009), Essential Islam: A Comprehensive Guide to Belief and Practice, 978-0313360251, pp. 182–83
  5. ^ "Rights of Muslim Converts to Christianity" (PDF). Department of Law, School of Humanities and Social Sciences. The American University in Cairo, Egypt. December 2006. s. 2. 4 September 2014 tarihinde kaynağından (PhD Thesis) arşivlendi. Whereas an apostate (murtad) is the person who commits apostasy ('rtidad), that is the conscious abandonment of allegiance or ... renunciation of a religious faith or abandonment of a previous loyalty.  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  6. ^ "No God, not even Allah". The Economist. 24 November 2012. 26 December 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 January 2018. 
  7. ^ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y Peters (1976). "Apostasy in Islam". Die Welt des Islams. 17 (1/4): 1–25. doi:10.2307/1570336. By the murtadd or apostate is understood as the Moslem by birth or by conversion, who renounces his religion, irrespective of whether or not he subsequently embraces another faith 
  8. ^ "Part A. Apostasy (IRTIDAD)". Religious Legal Traditions, International Human Rights Law and Muslim States. Brill. 2008. s. 21. ISBN 9789047431534. Erişim tarihi: 15 January 2021. 
  9. ^ Peters (1976). "Apostasy in Islam". Die Welt des Islams. 17 (1/4): 2–4. doi:10.2307/1570336. 
  10. ^ Upal, M. Afzal, (Ed.) (2021). "Theology of Violence-oriented Takfirism as a Political Theory: The Case of the Islamic State in Iraq and Syria (ISIS)". Handbook of Islamic Sects and Movements. Brill Handbooks on Contemporary Religion. 21. Leiden and Boston: Brill Publishers. ss. 485–512. doi:10.1163/9789004435544_026. ISBN 978-90-04-43554-4. ISSN 1874-6691.  Bilinmeyen parametre |yazarurl= görmezden gelindi (yardım); r eksik |soyadı1= (yardım); r |ad4= eksik |soyadı4= (yardım); Tarih değerini gözden geçirin: |erişimtarihi= (yardım);
  11. ^ a b c d "What Islam says on religious freedom". BBC News. 27 March 2006. 11 February 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 October 2009.  Birden fazla yazar-name-list parameters kullanıldı (yardım); Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  12. ^ "Chapter 4: Apostasy". Tolerance and Coercion in Islam: Interfaith Relations in the Muslim Tradition. Cambridge University Press. 2003. ss. 121–59. ISBN 9781139440790.  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  13. ^ a b c Abu-Rabi', Ibrahim M., (Ed.) (2006). The Blackwell Companion to Contemporary Islamic Thought. Blackwell Publishing. ss. 167–69. ISBN 978-1-4051-2174-3.  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  14. ^ a b Human Rights Diplomacy. Psychology Press. 1 January 1997. s. 64. ISBN 978-0-415-15390-4. 
  15. ^ Laws Criminalizing Apostasy 11 Ekim 2017[Tarih uyuşmuyor] tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Library of Congress (2014)
  16. ^ Apostasy 4 Eylül 2014[Tarih uyuşmuyor] tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Oxford Islamic Studies Online, Oxford University Press (2012)
  17. ^ "The countries where apostasy is punishable by death". indy100 (İngilizce). 7 May 2017. Erişim tarihi: 23 April 2020. 
  18. ^ Marshall, Paul; Shea, Nina. 2011. Silenced. How Apostasy & Blasphemy Codes are Choking Freedom Worldwide. Oxford: Oxford University Press. p.61
  19. ^ "Countries where apostasy and blasphemy laws in Islam are applied" (PDF). Set My People Free. 
  20. ^ Marshall, Paul; Shea, Nina. 2011. Silenced. How Apostasy & Blasphemy Codes are Choking Freedom Worldwide. Oxford: Oxford University Press. p.61
  21. ^ Poljarevic, Emin (2021). "Theology of Violence-oriented Takfirism as a Political Theory: The Case of the Islamic State in Iraq and Syria (ISIS)". Cusack, Carole M.; Upal, M. Afzal (Ed.). Handbook of Islamic Sects and Movements. Brill Handbooks on Contemporary Religion. 21. Leiden and Boston: Brill Publishers. ss. 485–512. doi:10.1163/9789004435544_026. ISBN 978-90-04-43554-4. ISSN 1874-6691.  Geçersiz |doi-access=free (yardım)
  22. ^ Baele, Stephane J. (October 2019). Giles, Howard (Ed.). "Conspiratorial Narratives in Violent Political Actors' Language" (PDF). Journal of Language and Social Psychology. Sage Publications. 38 (5–6): 706–734. doi:10.1177/0261927X19868494. hdl:10871/37355. ISSN 1552-6526. Erişim tarihi: 3 January 2022.  Geçersiz |hdl-access=free (yardım); Geçersiz |doi-access=free (yardım)
  23. ^ Rickenbacher, Daniel (August 2019). Jikeli, Gunther (Ed.). "The Centrality of Anti-Semitism in the Islamic State's Ideology and Its Connection to Anti-Shiism". Religions. Basel: MDPI. 10 (8: The Return of Religious Antisemitism?): 483. doi:10.3390/rel10080483. ISSN 2077-1444.  Geçersiz |doi-access=free (yardım)
  24. ^ Badara, Mohamed; Nagata, Masaki; Tueni, Tiphanie (June 2017). "The Radical Application of the Islamist Concept of Takfir" (PDF). Arab Law Quarterly. Leiden: Brill Publishers. 31 (2): 134–162. doi:10.1163/15730255-31020044. ISSN 1573-0255. 11 July 2019 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 25 October 2021. 
  25. ^ Poljarevic, Emin (2021). "Theology of Violence-oriented Takfirism as a Political Theory: The Case of the Islamic State in Iraq and Syria (ISIS)". Cusack, Carole M.; Upal, M. Afzal (Ed.). Handbook of Islamic Sects and Movements. Brill Handbooks on Contemporary Religion. 21. Leiden and Boston: Brill Publishers. ss. 485–512. doi:10.1163/9789004435544_026. ISBN 978-90-04-43554-4. ISSN 1874-6691.  Geçersiz |doi-access=free (yardım)
  26. ^ Baele, Stephane J. (October 2019). Giles, Howard (Ed.). "Conspiratorial Narratives in Violent Political Actors' Language" (PDF). Journal of Language and Social Psychology. Sage Publications. 38 (5–6): 706–734. doi:10.1177/0261927X19868494. hdl:10871/37355. ISSN 1552-6526. Erişim tarihi: 3 January 2022.  Geçersiz |hdl-access=free (yardım); Geçersiz |doi-access=free (yardım)
  27. ^ Rickenbacher, Daniel (August 2019). Jikeli, Gunther (Ed.). "The Centrality of Anti-Semitism in the Islamic State's Ideology and Its Connection to Anti-Shiism". Religions. Basel: MDPI. 10 (8: The Return of Religious Antisemitism?): 483. doi:10.3390/rel10080483. ISSN 2077-1444.  Geçersiz |doi-access=free (yardım)
  28. ^ Badara, Mohamed; Nagata, Masaki; Tueni, Tiphanie (June 2017). "The Radical Application of the Islamist Concept of Takfir" (PDF). Arab Law Quarterly. Leiden: Brill Publishers. 31 (2): 134–162. doi:10.1163/15730255-31020044. ISSN 1573-0255. 11 July 2019 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 25 October 2021. 
  29. ^ a b c d David Augsburger, (Ed.) (16 February 2009). "The Right to religious conversion: Between apostasy and proselytization". Peace-Building by, between, and beyond Muslims and Evangelical Christians. Lexington Books. ss. 179–94. ISBN 978-0-7391-3523-5.  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım); r |ad1= eksik |soyadı1= (yardım); r eksik |soyadı2= (yardım)
  30. ^ Kecia Ali; Oliver Leaman (2008). Islam: the key concepts. Routledge. s. 10. ISBN 9780415396387.  Yazar eksik |soyadı1= (yardım)
  31. ^ The Middle East, a Brief History of the Last 2000 Years. Touchstone Books. 1995. s. 229. ISBN 978-0684807126. 
  32. ^ John L. Esposito (2004). The Oxford dictionary of Islam. Oxford University Press. s. 22. ISBN 9780195125597. 
  33. ^ a b Patterson, E., (Ed.) (2009). Debating the War of Ideas. Springer. s. 68. ISBN 9780230101982. Muslims who were forced to choose between recanting Islam or suffering persecution were, and still are, permitted to lie by feigning apostasy  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım); r eksik |soyadı1= (yardım)
  34. ^ a b J.T. Munroe (2004), Hispano-Arabic Poetry, Gorgias Press, 978-1-59333-1153, p. 69.
  35. ^ Asma Afsaruddin (2013), Striving in the Path of God: Jihad and Martyrdom in Islamic Thought, p. 242. Oxford University Press. 0199730938.
  36. ^ a b The Princeton encyclopedia of Islamic political thought. associate editors Patricia Crone, Wadid Kadi, Devin J. Stewart and Muhammad Qasim Zaman; assistant editor Mahan Mirza. Princeton, N.J.: Princeton University Press. 2013. s. 40. ISBN 978-0691134840.  r |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  37. ^ Sharī'a: Theory, Practice and Transformations. Cambridge University Press. 2009. s. 319. ISBN 978-0-521-86147-2.  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  38. ^ Between God and the Sultan: A History of Islamic Law. Oxford University Press. 2005. s. 291.  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  39. ^ a b "Sudan woman faces death for apostasy". BBC News. 15 May 2014. 19 May 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. There is a long-running debate in Islam over whether apostasy is a crime. Some liberal scholars hold the view that it is not (...), Others say that apostasy is (...). The latter is the dominant view in conservative Muslim states such as Sudan, Saudi Arabia and Pakistan (...). 
  40. ^ Forte, D. F. (1994), Apostasy and Blasphemy in Pakistan, Conn. Journal of Int'l Law, Vol. 10, pp. 27–41
  41. ^ a b c Zwemer. "The Law of Apostasy". The Muslim World. 14 (4): 36–37, chapter 2. ISSN 0027-4909. 
  42. ^ a b Kazemi F. (2000), Gender, Islam, and politics, Social Research, Vol. 67, No. 2, pp. 453–74
  43. ^ The Great Theft: Wrestling Islam from the Extremists. HarperOne. 23 January 2007. s. 158. ISBN 978-0061189036. 
  44. ^ John Esposito (2011). What Everyone Needs to Know About Islam. Oxford University Press. s. 74. ISBN 9780199794133.  978-0-19-979413-3
  45. ^ "UN rights office deeply concerned over Sudanese woman facing death for apostasy". UN News Centre. 16 May 2014. 17 April 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 April 2017. 
  46. ^ "Saudi Arabia: Writer Faces Apostasy Trial". Human Rights Watch. 13 February 2012. 17 April 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 April 2017. 
  47. ^ Dale F. Eickelman (2005). Jane Dammen McAuliffe (Ed.). Encyclopaedia of the Qurʾān.  r eksik |soyadı1= (yardım)
  48. ^ O'Sullivan (2001). "The Interpretation of Qur'anic Text to Promote or Negate the Death Penalty for Apostates and Blasphemers". Journal of Qur'anic Studies. 3 (2): 63–93. doi:10.3366/jqs.2001.3.2.63. Erişim tarihi: 21 January 2021. 
  49. ^ a b Jabir Alalwani 2011.
  50. ^ Misquoting Muhammad: The Challenge and Choices of Interpreting the Prophet's Legacy. Oneworld Publications. 2014. ss. 186–89. ISBN 978-1780744209. 
  51. ^ Encyclopaedia of the Qur'an, Vol. 1. Leiden: Brill Academic Publishers. 2004. s. 120. ISBN 978-9004123557. 
  52. ^ Encyclopedia of Islam. Infobase Publishing. 2009. ss. 48, 174. ISBN 978-0816054541.  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  53. ^ Asma Afsaruddin (2013), Striving in the Path of God: Jihad and Martyrdom in Islamic Thought, p. 242. Oxford University Press. 0199730938. Quote: "He [Al-Banna] notes that the Qur'ān itself does not mandate any this-worldly punishment for religious apostasy but defers punishment until the next (cf. Qur'ān 2:217)."
  54. ^ Sherazad Hamit (2006), Apostasy and the Notion of Religious Freedom in Islam, Macalester Islam Journal, Volume 1, Spring 2006 Issue 2, pp. 32–38
  55. ^ David Forte (1994), Apostasy and Blasphemy in Pakistan, Conn. Journal Int'l Law, Vol. 10, pp. 43–45, 27–47
  56. ^ a b Heffening, W. (1993). Encyclopaedia of Islam. ss. 635–6. ISBN 978-90-04-09419-2.  r |ad1= eksik |soyadı1= (yardım); r |ad2= eksik |soyadı2= (yardım)
  57. ^ Frank Griffel (2007), Apostasy, in Encyclopedia of Islam, 3rd Edition, Leiden: Brill, Eds: Gudrun Kramer et al, Vol. 1, p. 132
  58. ^ Dr. M. E. Subhani (2005), Apostasy in Islam, pp. 23–24. New Delhi, India: Global Media Publications. Quote: "This was an open case of apostasy. But the Prophet neither punished the Bedouin nor asked anyone to do it. He allowed him to leave Madina. Nobody harmed him."
  59. ^ "Is Apostasy a Capital Crime in Islam?". Fiqh Council of North America. 22 March 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 October 2017.  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  60. ^ Al-Ghazali, Fayasl al-tafriqa bayn al-Islam wa-l-zandaqa, p.222
  61. ^ Larsson, Göran; Mantsinen, Teemu T., (Ed.) (2020). "Leaving Islam". Handbook of Leaving Religion (PDF). Brill. ss. 81–2. Erişim tarihi: 6 January 2021.  r eksik |soyadı1= (yardım)
  62. ^ a b c d e "Part A. Apostasy (IRTIDAD)". Religious Legal Traditions, International Human Rights Law and Muslim States. Brill. 2008. s. 23. ISBN 9789047431534. Erişim tarihi: 15 January 2021.  Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi: "Hashemi-2008-23" adı farklı içerikte birden fazla tanımlanmış (Bkz: Kaynak gösterme)
  63. ^ "No God, not even Allah". The Economist. 24 November 2012. 26 December 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 January 2018. 
  64. ^ a b c Essential Islam : a comprehensive guide to belief and practice. Santa Barbara, USA: Praeger. 2010. ss. 183–84. ISBN 978-0-313-36025-1.  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  65. ^ "Afghan Case Against Christian Convert Falters". The New York Times. March 26, 2006.  Birden fazla yazar-name-list parameters kullanıldı (yardım); Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  66. ^ Larsson, Göran; Mantsinen, Teemu T., (Ed.) (2020). "Leaving Islam". Handbook of Leaving Religion (PDF). Brill. s. 81. Erişim tarihi: 6 January 2021.  r eksik |soyadı1= (yardım)
  67. ^ "Countries where apostasy and blasphemy laws are applied" (PDF). Set My People Free. 
  68. ^ "Fundamentally Danish? The Muhammad Cartoon Crisis as Transitional Drama" (PDF). Human Architecture: Journal of the Sociology of Self-knowledge. 2. VIII. Fall 2010. CiteSeerX live $2 |citeseerx= değerini kontrol edin (yardım). 29 October 2013 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 25 November 2012.  Birden fazla yazar-name-list parameters kullanıldı (yardım); Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  69. ^ "Part A. Apostasy (IRTIDAD)". Religious Legal Traditions, International Human Rights Law and Muslim States. Brill. 2008. s. 26. ISBN 9789047431534. Erişim tarihi: 15 January 2021. 
  70. ^ a b "Zarqawi's Anti-Shi'a Legacy: Original or Borrowed?". Hudson Institute. 1 November 2006. Erişim tarihi: 12 February 2021. 
  71. ^ Al-Ghazali, Faysal al-tafriqa bayn al-Islam wa-l-zandaqa, p.53-67
  72. ^ Accusations of Unbelief in Islam: A Diachronic Perspective on Takfīr. Brill. 2015. s. 220. ISBN 9789004307834. Erişim tarihi: 25 December 2020. 
  73. ^ a b c Ahmad ibn Naqib al-Misri, Nuh Ha Mim Keller (1368). "Reliance of the Traveller" (PDF). Amana Publications. Erişim tarihi: 14 May 2020. 
  74. ^ a b c Ahmad ibn Naqib al-Misri, Nuh Ha Mim Keller (1368). "A Classic Manual of Islamic Scared Law" (PDF). Shafiifiqh.com. s. Chapter O8.0: Apostasy from Islam (Ridda). Erişim tarihi: 14 May 2020. 
  75. ^ a b c Shaykhzadeh, Madjma' al-anhur (1, p.629-37); cited in Peters (1976). "Apostasy in Islam". Die Welt des Islams. 17 (1/4): 1–25. doi:10.2307/1570336. 
  76. ^ a b Accusations of Unbelief in Islam. Brill. 2015. s. 10. ISBN 9789004307834. Erişim tarihi: 25 December 2020. 
  77. ^ a b Siddiq & Ahmad (1995), Enforced Apostasy: Zaheeruddin v. State and the Official Persecution of the Ahmadiyya Community in Pakistan, Law & Inequality, Volume 14, pp. 275–89, 321–24
  78. ^ Ethnic groups of South Asia and the Pacific: An Encyclopedia. Santa Barbara, Calif.: ABC-CLIO. 2012. ss. 6, 8. ISBN 978-1-59884-659-1.  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  79. ^ Burhani A. N. (2013), Treating minorities with fatwas: a study of the Ahmadiyya community in Indonesia, Contemporary Islam, Volume 8, Issue 3, pp. 286–88, 285–301
  80. ^ a b Nuh Ha Mim Keller (1997), Umdat as-Salik by Ahmad ibn Naqib al-Misri, Reliance of the Traveller: A Classic Manual of Islamic Sacred Law, 978-0915957729, pp. 596–98, Section O-8.7
  81. ^ "The Book of the Prohibited actions. Sunnah.com reference: Book 18, Hadith 222". Sunnah.com. 8 December 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. The Messenger of Allah (ﷺ) said, 'When a person calls his brother (in Islam) a disbeliever, one of them will certainly deserve the title. If the addressee is so as he has asserted, the disbelief of the man is confirmed, but if it is untrue, then it will revert to him.' 
  82. ^ In Saheeh al-Bukhaari (6104) and Saheeh Muslim (60) it is narrated from ‘Abd-Allaah ibn ‘Umar ... that the Prophet ... said: “If a man declares his brother to be a kaafir, it will apply to one of them.” According to another report: “Either it is as he said, otherwise it will come back to him.”
  83. ^ The Middle East: a Brief History of the Last 2000 Years. Touchstone. 1995. s. 229. ISBN 978-0684832807. 
  84. ^ "Part A. Apostasy (IRTIDAD)". Religious Legal Traditions, International Human Rights Law and Muslim States. Brill. 2008. s. 8. ISBN 9789047431534. Erişim tarihi: 15 January 2021. 
  85. ^ Kepel, Gilles; Jihad: the Trail of Political Islam, London: I.B. Tauris, 2002, page 31
  86. ^ Kadivar, Jamileh (May 18, 2020). "Exploring Takfir, Its Origins and Contemporary Use: The Case of Takfiri Approach in Daesh's Media". Contemporary Review of the Middle East. 7 (3): 259–285. doi:10.1177/2347798920921706.  Geçersiz |doi-access=free (yardım)
  87. ^ "The Promised Messiah – Hazrat Mirza Ghulam Ahmad (peace be on him)". Al Islam. Erişim tarihi: 15 February 2021. 
  88. ^ ARE Ahmadis NOT TRUE MUSLIMS? (PDF). Islam International Publications LTD. 2016. ISBN 978-1-84880-070-0. Erişim tarihi: 12 February 2021. 
  89. ^ Lewis (1953). "Some Observations on the Significance of Heresy in the History of Islam". Studia Islamica. 1 (1): 43–4. doi:10.2307/1595009. Erişim tarihi: 12 February 2021. 
  90. ^ Talal Asad, in Hent de Vries (ed.). Religion: Beyond a Concept. Fordham University Press (2008). 978-0823227242. pp. 589–92
  91. ^ "Blasphemy against the Prophet Muhammad and his companions (sabb al-rasul, sabb al-sahabah): The introduction of the topic into shafi'i legal literature and its relevance for legal practice under Mamluk rule". Journal of Semitic Studies. 42 (1): 39–70. 1 January 1997. doi:10.1093/jss/XLII.1.39. Erişim tarihi: 22 June 2020.  Birden fazla yazar-name-list parameters kullanıldı (yardım); Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  92. ^ "What does the Quran say about Blasphemy?". The Qur'an: What Everyone Needs to Know®. Oxford University Press. 2020. ISBN 978-0-19-086770-6. Erişim tarihi: 2 January 2021. 
  93. ^ Saeed & Saeed 2004.
  94. ^ Encyclopedia of Religion. 2005. ss. 974–76. 
  95. ^ a b Citizenship in the Arab World. Amsterdam University Press. 2009. ss. 52–3. ISBN 9789089640451. Erişim tarihi: 16 January 2021. 
  96. ^ a b Taliaferro, Karen, (Ed.) (2014). "The Modern Period: Sources. THEOLOGICAL AND PHILOSOPHICAL TEXTS. On Apostasy and Non-Muslims Author: Ayatollah Ruhollah Khomeini Date: 1981 Source: J. Borujerdi, trans., A Clarification of Questions: An Unabridged Translation of Resaleh Towzih al-Masael". Islam and Religious Freedom: A Sourcebook of Scriptural, Theological, and Legal Texts. The Religious Freedom Project Berkley Center for Religion, Peace & World Affairs Georgetown University. ss. 77–78.  r eksik |soyadı1= (yardım)
  97. ^ "Prohibition of Interfaith Marriage". loc.gov. September 2016. Erişim tarihi: 23 April 2020. 
  98. ^ "Sudan woman faces death for apostasy". BBC News (İngilizce). 15 May 2014. Erişim tarihi: 23 April 2020. 
  99. ^ "The child of an apostate Muslim remains Muslim. Fatwa No: 272422". Islamweb.net. 8 November 2014. Erişim tarihi: 1 February 2021. 
  100. ^ a b Islam and democracy. Oxford, UK: Oxford University Press. 1996. ss. 72–73. ISBN 978-0-19-510816-3.  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  101. ^ a b Essential Islam : a comprehensive guide to belief and practice. Santa Barbara, USA: Praeger. 2010. ss. 87, 182–84. ISBN 978-0-313-36025-1.  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  102. ^ a b Proselytization revisited. London: Routledge. 2008. ss. 139–40. ISBN 978-1-84553-228-4.  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  103. ^ J. Sperber (2000), Christians and Muslims: The Dialogue Activities, Theologische Bibliothek Topelmann, Walter de Gruyter, p. 66
  104. ^ David Kerr (2000), Islamic Da 'wa and Christian Mission: Towards a comparative analysis, International Review of Mission, Volume 89, Issue 353, pp. 150–71
  105. ^ Larsson, Göran; Mantsinen, Teemu T., (Ed.) (2020). "Leaving Islam". Handbook of Leaving Religion (PDF). Brill. s. 86. Erişim tarihi: 6 January 2021.  r eksik |soyadı1= (yardım)
  106. ^ "The Book of the Prohibited actions. Sunnah.com reference: Book 18, Hadith 222". Sunnah.com. Erişim tarihi: 10 February 2021. The Messenger of Allah (ﷺ) said, 'When a person calls his brother (in Islam) a disbeliever, one of them will certainly deserve the title. If the addressee is so as he has asserted, the disbelief of the man is confirmed, but if it is untrue, then it will revert to him.' 
  107. ^ Hassan (April 2007). "The Danger of Takfir (Excommunication): Exposing IS' Takfiri Ideology". Counter Terrorist Trends and Analyses. 9 (4): 3–12. Erişim tarihi: 10 February 2021. 
  108. ^ Frank Griffel (2001), Toleration and exclusion: al-Shafi 'i and al-Ghazali on the treatment of apostates, Bulletin of the School of Oriental and African Studies, 64(03), pp. 348–349
  109. ^ Zwemer. "The Law of Apostasy". The Muslim World. 14 (4): 41–42, Chapter 2. ISSN 0027-4909. 
  110. ^ Mohamed El-Awa (1993), Punishment in Islamic Law, American Trust Publications, 978-0892591428, pp. 53–54, 1–68
  111. ^ a b c d e Citizenship in the Arab World. Amsterdam University Press. 2009. s. 55. ISBN 9789089640451. Erişim tarihi: 16 January 2021. 
  112. ^ a b Crime and punishment in Islamic law. Cambridge, UK: Cambridge University Press. 2005. ss. 64–65. ISBN 978-0-521-79670-5.  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  113. ^ Marie-Luisa Frick, Andreas Th. Müller Islam and International Law: Engaging Self-Centrism from a Plurality of Perspectives Martinus Nijhoff Publishers 2013 978-9-004-23336-2 page 95
  114. ^ a b c Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; dforte isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: Kaynak gösterme)
  115. ^ Sacred Rage: The Wrath of Militant Islam. s. 203.  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  116. ^ Islamic law and international human rights law. Oxford: Oxford University Press. 2012. ss. 229–31. ISBN 978-0-19-964144-4.  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  117. ^ Human Rights: Universality and Diversity. Springer. 2001. s. 209. ISBN 9789041116185. Erişim tarihi: 12 December 2020. 
  118. ^ a b Larsson, Göran; Mantsinen, Teemu T., (Ed.) (2020). "Leaving Islam". Handbook of Leaving Religion (PDF). Brill. s. 85. Erişim tarihi: 6 January 2021.  r eksik |soyadı1= (yardım)
  119. ^ Cook (2006). "Apostasy from Islam – A Historical Perspective" (PDF). Journal of Arabic and Islamic Studies. 31: 277. Erişim tarihi: 6 January 2021. 
  120. ^ Accusations of Unbelief in Islam: A Diachronic Perspective on Takfīr. Brill. 2015. s. 14. ISBN 9789004307834. Erişim tarihi: 25 December 2020. 
  121. ^ "English: This Fatawa describes how an Egyptian man turned apostate and the subsequent punishment prescribed for him by the Al-Azhr Fatawa council". 17 November 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 November 2015.  Description Section
  122. ^ a b Douglas Jehl (March 14, 1996). "Mohammed al-Ghazali, 78, An Egyptian Cleric and Scholar". The New York Times. 
  123. ^ Rethinking tradition in modern Islamic thought. Cambridge University Press. 1996. s. 108. ISBN 0521570778. Erişim tarihi: 10 May 2018. 
  124. ^ Murphy (July 22, 1993). "Killing Apostates Condoned". The Washington Post. Erişim tarihi: 15 May 2018. 
  125. ^ AFP (news agency) (11 May 2014). "Qatar-based cleric calls for Egypt vote boycott". Yahoo News. 16 June 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  126. ^ "Yusuf al-Qaradawi". Oxford Bibliographies. 24 May 2018. Erişim tarihi: 6 December 2020. 
  127. ^ No.9 Sheikh Dr Yusuf al Qaradawi, Head of the International Union of Muslim Scholars – "The 500 most influential Muslims in the world 2009", Prof John Esposito and Prof Ibrahim Kalin – Edmund A. Walsh School of Foreign Service, Georgetown University
  128. ^ Product Description: The Global Mufti: The Phenomenon of Yusuf Al-Qaradawi (Paperback)by Bettina Graf (Author, Editor), Jakob Skovgaard-Petersen (Editor) C Hurst & Co Publishers Ltd (20 July 2009). ASIN 1850659397. 
  129. ^ Raymond William Baker, Islam Without Fear: Egypt and the New Islamists (2003), p.4
  130. ^ "Saudi Arabia gives top prize to cleric who blames George Bush for 9/11". Guardian. Agence France-Presse. 1 March 2015. Erişim tarihi: 1 July 2015. 
  131. ^ a b "Why a Saudi award for televangelist Zakir Naik is bad news for India's Muslims". 10 March 2015. 1 April 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 December 2013. 
  132. ^ "10 Times Zakir Naik Proved That He Promoted Anything But Peace". 7 July 2016. 20 July 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 July 2016. 
  133. ^ Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; Mazumdar isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: Kaynak gösterme)
  134. ^ Richard Gauvain, Salafi Ritual Purity: In the Presence of God, p 355. 9780710313560
  135. ^ "Alexa - Top Sites by Category: Top". www.alexa.com. 
  136. ^ Salafi Ritual Purity: In the Presence of God. Routledge. November 2012. s. 335. ISBN 978-0710313560. ...participants generally refer to the established Saudi scholars. In this case, the most common source of reference was Muhammad Salih al-Munajid's well-known website: Islam Question and Answer which provides normative Saudi Arabian Salafi responses. 
  137. ^ Deutsche Welle: "Women in Islam: Behind the veil and in front of it" retrieved September 2, 2016
  138. ^ "Whosoever will, let him disbelieve". 8 September 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 September 2017. ...the essential question before us is can a person who is Muslim choose a religion other than Islam? The answer is yes, they can because the Quran says, 'Unto you your religion, and unto me my religion,' [Quran, 109:6], and, 'Whosoever will, let him believe, and whosoever will, let him disbelieve,' [Quran, 18:29], and, 'There is no compulsion in religion. The right direction is distinct from error,' [Quran, 2:256].... [thus] the matter is left until the Day of Judgement, and it is not to be dealt with in the life of this world. It is an issue of conscience, and it is between the individual and Allah. 
  139. ^ "Apostasy in Islam" (PDF). 8 September 2017 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 7 September 2017. "Freedom of belief is protected and preserved in the Qur'an. Moreover, given that this is the stance of the Qur'an, it is likewise the stance of the Sunnah. The Qur'an makes clear that the punishment for a change in belief is one that will take effect in the life to come, while the Sunnah likewise makes clear that although a change in belief unaccompanied by anything else may have been interpreted to imply hostility against the Ummah and as a threat to its citizens and interests, there is, never-theless, no prescribed punishment for it in this earthly life 
  140. ^ [Grand Ayatollah Hossein-Ali Montazeri: 'Not Every Conversion is Apostasy'] |çeviri-başlık= kullanmak için |başlık= gerekiyor (yardım). BBC Persian (Persian). 2 February 2005 https://web.archive.org/web/20140528113827/http://www.bbc.co.uk/persian/iran/story/2005/02/050202_mj-montzari-renegade.shtml |arşivurl= eksik başlık (yardım). 28 May 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 October 2009.  Birden fazla yazar-name-list parameters kullanıldı (yardım); Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  141. ^ "REPORT – Definition of Islamic Law and the Crime of Apostasy in Islam". 19 May 2015. 8 September 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 September 2017. Ayatollah Seyyed Hossein Sadr, a Shi'a cleric based in Iraq, has also stated that Verse 2:256 was revealed to the Prophet Mohammad regarding Muslims who had converted to Christianity, and that the Prophet Mohammad advised against forcing them to return to Islam. 
  142. ^ Kamali (1998). "Punishment in Islamic Law: a Critique of The Hudud Bill of Kelantan, Malaysia". Arab Law Quarterly. 13 (3): 203–234. doi:10.1163/026805598125826102. 
  143. ^ Nisrine Abiad (2008), Sharia, Muslim States and International Human Rights Treaty Obligations, British Institute of International Comparative Law, 978-1905221417, pp. 25–31
  144. ^ "The Universal Declaration of Human Rights". United Nations. 28 November 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2013-11-29. 
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=İslam%27da_dinden_çıkma&oldid=28449776" sayfasından alınmıştır