Stoyo Hacıyev
| Stoyo Nikolov Hacıyev | |
|---|---|
| |
| Meclis-i Mebûsan IV.(2) dönem mebusu | |
| Seçim bölgesi | 1912 – Serez |
| Kişisel bilgiler | |
| Doğum | 16 Mayıs 1879 Goleşovo, Osmanlı İmparatorluğu |
| Ölüm | 27 Eylül 1924 (45 yaşında) Pokrovnik, Bulgaristan |
| Milliyeti | Bulgar |
Stoyo Nikolov Hacıyev (Bulgarca: Стойо Хаджиев), İç Makedon-Edirne Devrimci Örgütü'nün Bulgar aktivisti.
Hayatı[değiştir | kaynağı değiştir]
Günümüzde Bulgaristan'da Blagoevgrad iline bağlı Sandanski içinde Goleşovo köyünde 16 Mayıs 1879[1] günü doğmuştur. Babası, modern Bulgar eğitimi ve kilisesi hareketinde aktif bir katılımcıydı. 1898'de Serez Pedagoji Okulu'ndan mezun olmuştur. Mezun olduktan hemen sonra, babası ile birlikte Türkler ile ihtilafa düştü ve 1900'de yeraltına geçtiler. Demirhisar müfrezesinin sekreteri oldu ve babasının ölümünden sonra Yane Sandanski'nin müfrezesine katıldı sonra İlinden-Başkalaşım İsyanı'na katıldı.
1904 afından sonra Yane Sandanski'nin talimatıyla önce Çereşnitsa'da ve daha sonra Dolna Suşitsa'da örgütsel faaliyetlerle ilgilenen öğretmen oldu. Tutuklanmak tehdidi karşısında kısa bir süre sonra Yane Sandanski'ye döndü ve Yurdan Stoyanov ile eyleme katıldı.[2]
1905'ten itibaren Demirhisar ilçe voyvodasıdır, 6-10 asi ile hareket etmiştir.[3] 1908 yılına kadar İç Makedon-Edirne Devrimci Örgütü'nün tüm kongrelerine katıldı. Jön Türk Devrimi (1908) sonrası yasal hale geldi, Halkın Federal Partisi'nin (Bulgar bölümü) aktivisti oldu ve 1909'da İliya Bijev ile birlikte Demirhisar bölgesinden partinin delegesi oldu. 1909'da Hareket Ordusu ile İstanbul yürüyüşüne katıldı ve 1912 seçimlerinde Aleksandr Buynov ile birlikte Selanik Vilayeti Serez Sancağı'ndan Meclis-i Mebusan mebusu seçildi.[4]
Balkan Savaşı sırasında Makedon-Edirne Gönüllüleri Demirhisar müfrezesinin voyvodasıydı ve daha sonra 1. ve 14. bölüklerin karargahlarında gönüllü olarak görev yaptı.[5]
Birinci Dünya Savaşı sırasında 11 Tümen 3. Piyade Alayı'nda görev yapmıştır. Savaştan sonra Ustrumca'nın bölge müdürüydü ve 1920'den beri Petriç'te avukatlık[6] ve şehirdeki Bölge Daimi Komisyonu başkanlığı yapmıştır.
Hacıyev, Eylül 1924'te Gorna Djumaya'da öldürüldü.[7][8][9][10]
Memleketi Goleşovo'ya anıtı dikilmiş ve Petriç kasabasında bir caddeye ismi verilmiştir.
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ Или на 6 септември 1880 г.; Peltekov, Alexander G. (2014). Makedonya ve Edirne'den devrimci isimler. Второ допълнено издание (Bulgarca). Sofya: Orbel. s. 491. ISBN 9789544961022.
- ^ Макдермот, Мерсия. „За свобода и съвършенство – биография на Яне Сандански“, Sofya, 1987, Наука и изкуство, s. 176.
- ^ Георгиев, Величко, Стайко Трифонов, История на българите 1878 - 1944 в документи, том 1 1878 - 1912, част втора, ss. 475-481., „Българските революционни чети в Македония според доклад на А. Тошев до министъра на външните работи и изповеданията Д. Станчов“
- ^ "Members of the Meclis-i Mebusan, 1912". Msu.edu. 15 Temmuz 2004 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ocak 2013. 23 Temmuz 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- ^ Македоно-одринското опълчение 1912-1913 г. : Личен състав по документи на Дирекция „Централен военен архив“ (PDF) (Bulgarca). Sofya: Главно управление на архивите, Дирекция „Централен военен архив“ В. Търново, Архивни справочници № 9. 2006. ss. 14, 750, 894. ISBN 954-9800-52-0. 13 Kasım 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 7 Mayıs 2021.
- ^ Николов, Борис Й (2001). Вътрешна македоно-одринска революционна организация : Войводи и ръководители (1893-1934) : Биографично-библиографски справочник (Bulgarca). Sofya: Издателство „Звезди“. s. 176. ISBN 954-9514-28-5.
- ^ Енциклопедия „Пирински край“, том II. Благоевград, Редакция „Енциклопедия“. Blagoevgrad: Редакция „Енциклопедия“. 1999. s. 370. ISBN 954-90006-2-1.
- ^ Македонски научен институт
- ^ Куманов, Милен. „Македония. Кратък исторически справочник“, София, 1993.
- ^ Сандански, Борис, „Поборници от Пиринско“, в. „Трета възраст“, бр. 30, 28.7 – 3.8.10 г., стр.10