Ordnungspolizei taburları

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Nazi işgali altındaki Polonya'nın Kraków kentinde geçit töreninde Ordnungpolizei taburları (1943)

Ordnungspolizei taburları Nazi Almanyası'nda Ordnungspolizei'a bağlı askerî birliklerin genel adıdır. II. Dünya Savaşı sırasında SS yönetimine verilmiştir. Bu taburlar Barbarossa Harekâtıyla işgal edilen Sovyet topraklarında cephe gerisinde görev yapmış, bu bölgelerde sivil halka karşı işlenen savaş suçlarını işlemiş, Holokost sürecinde kitlesel katliamlar yapmıştır. Einsatzgruppen ve Waffen-SS birlikleriyle beraber en çok katliam gerçekleştirmiş kurumlardandır.

Tarihçe[değiştir | kaynağı değiştir]

Ordnungspolizei Nazi Almanyasında en önemli güvenlik aygıtlarından birisiydi. II. Dünya Savaşı'ndan önce Naziler Weimar Cumhuriyetinden devraldıkları polis kuvvetini kendi amaçlarına uydurmak amacıyla Heinrich Himmler ve Kurt Daluege tarafından planlanmıştır. Bu polis birlikleri Avusturya'nın ilhakı ve Çekoslovakya'nın İşgalinde kullanılmıştır.

Polonya'nın işgali[değiştir | kaynağı değiştir]

Polonya'nın işgalinin ardından Ordnungspolizei 17 tabur halinde örgütlenmiş ve Eylül 1939 itibarıyla Wehrmacht ile beraber Polonya'ya geçmiştir. Burada Leh savaş esirlerinin gözlem altında tutulması ve Lebensraum politikası kapsamında yurtlarından atılan Lehlerin sürülmesinde kullanıldılar. Bu süreç sırasında Katolik ve Yahudilere karşı katliamlar gerçekleştiren taburlar bölgede oluşturulan Yahudi gettolarının denetimini SS ve SD birlikleriyle beraber gerçekleştirmiştir.

Sovyetler Birliği'nin işgali[değiştir | kaynağı değiştir]

Barbarossa Harekatına 23 Ordnungspolizei taburu doğrudan katılmış, 9 tabur da Wehrmacht yedek birlikleriyle beraber hareket etmiştir. SS'lere bağlı mobilize ölüm mangası olarak görev yapan Einsatzgruppen birliklerine 2 Ordnungspolizei taburu eşlik etmiştir. Ordnungspolizei taburlarının görevleri arasında düşman ordusunun kılıç artıklarını tasfiye etmek, savaş esirlerinin güvenliğini sağlamak, işgal edilen bölgelerde iletişim hatlarını korumak ve el geçirilen sanayi tesislerini sabotajlara karşı savunmak yeralıyordu. Ayrıca özellikle düşman saflarındaki siyasi komiserleri tasfiye etmeleri bekleniyordu.

Taburlar[değiştir | kaynağı değiştir]

Her birisi 550 mevcuttan oluşan yaklaşık 300 tabur silah altına alınmış 1905-1915 dönemi arası doğumlulardan oluşmaktaydı. Taburlarda öne çıkan grup Nazi ideolojisiyle, Yahudi karşıtlığıyla ve anti-komünizmle yetiştirilmiş kariyer polisleriydi. Taburların komutanları da genellikle sivil hayatta da polis amirliği yapmış olanlardan seçilmekteydi. Taburlar Sovyetler Birliği sınırlarına girdiklerinden itibaren önde gelen Nazi Partisi yetkililerinden oluşan SS und Polizeiführer liderine doğrudan bağlı olmaktaydı.[a] Bu taburlardan bazıları şu şekildedir:

  • 9.Ordnungspolizei Taburu
  • 45.Ordnungspolizei Taburu
  • 303.Ordnungspolizei Taburu
  • 304.Ordnungspolizei Taburu
  • 307.Ordnungspolizei Taburu
  • 309.Ordnungspolizei Taburu
  • 314.Ordnungspolizei Taburu
  • 315.Ordnungspolizei Taburu
  • 316.Ordnungspolizei Taburu
  • 320.Ordnungspolizei Taburu
  • 322.Ordnungspolizei Taburu
  • 101.Yedek Ordnungspolizei Taburu

Sonrası[değiştir | kaynağı değiştir]

Gerçekleştirmiş olduğu savaş suçları, insan hakları ihlalleri ve katliamlara rağmen Müttefikler tarafından suç örgütü olarak tanımlanmamıştır. Dolayısıyla Schutzstaffel örgütünün aksine savaşın ardından Nazilerden arındırma süreçlerine tabii olmamış, toplumsal hayata engelsiz katılmış, işledikleri suçlardan sorumlu tutulmamışlardır. Pek çok üyesi özellikle Avusturya ve Batı Almanya'da savaştan sonra polis olarak çalışmaya devam etmiş, kendi aralarında temasları devam ettiği için haklarında yapılması muhtemel hukukî işlemleri önceden haber alıp önlem almışlardır.[1]

Notlar[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Savaşın ilk dönemlerinde Reichskommissariat Ostland sorumlusu Hans-Adolf Prützmann iken Reichskommissariat Ukraine yöneticisi Friedrich Jeckeln idi.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Westermann, Edward (2005) Hitler's Police Battalions: Enforcing Racial War in the East.Kansas City, Kansas University Press s.231