Magister militum

Vikipedi, özgür ansiklopedi
(Magister militum per Armeniam sayfasından yönlendirildi)

Magister militum, Roma İmparatorluğunda ve cumhuriyet döneminde bugünün genelkurmay başkanına denk gelen memurluk rütbesi. İmparatordan veya Konsülden sonra askeri alanda en yetkili rütbe magister militumdur. Roma İmparatorluğunun ikiye bölünmesinden sonra her iki imparatorlukta da bu rütbe sistemi devam etmiştir. Doğu Roma İmparatorluğu'nun son dönemlerinde imparatorların bu rütbeyi bizzat kendilerine verdikleri görülmüştür.

Meşhur magister militumlara örnek olarak Batı Roma İmparatorluğunu Attila'dan kurtaran Flavius Aethius gösterilebilir. Flavius Aethius son namlı ve büyük Roma generalidir.

Magister militum listesi[değiştir | kaynağı değiştir]

Antik Roma ordusu
İÖ 753 – İÖ 476

Yapısal tarih

Roma ordusu
(birim türleri, lejyonlar, Auxilia, generaller)

Roma donanması (filolar, amiraller)

Mücadele tarihi

Savaşların ve muharebelerin listeleri

Nişanlar ve cezalar

Teknolojik tarih

Askeri mühendislik
(castra, kuşatma makineleri, taklar, yollar)

Siyasi tarih

Strateji ve taktikler

Piyade taktikleri

Cepheler ve tahkimatlar
(limes, Hadrian Duvarı)


Belirsiz komutanlar[değiştir | kaynağı değiştir]

Comes et Magister Utriusque Militiae[değiştir | kaynağı değiştir]

per Gallias[değiştir | kaynağı değiştir]

per Hispanias[değiştir | kaynağı değiştir]

per Illyricum[değiştir | kaynağı değiştir]

per Orientem[değiştir | kaynağı değiştir]

per Armeniam[değiştir | kaynağı değiştir]

per Thracias[değiştir | kaynağı değiştir]

Praesentalis[değiştir | kaynağı değiştir]

per Africam[değiştir | kaynağı değiştir]

Batı İmparatorluğu[değiştir | kaynağı değiştir]

  • 373-375: Flavius Theodosius, magister equitum [9]
  • 386-398: Gildo, magister equitum et peditum[25]

Doğu İmparatorluğu[değiştir | kaynağı değiştir]

Bizans ve Orta Çağ İtalya'sında Magister Militae[değiştir | kaynağı değiştir]

Venedik[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

Özel
  1. ^ a b c d e f g h i j k PLRE I, p. 1114
  2. ^ PLRE I, p. 62
  3. ^ Arce (2004), Bárbaros y romanos en Hispania, 400-507 A.D, pág. 112
  4. ^ Gil, M.E. (2000), Barbari ad Pacem Incundam Conversi. El Año 411 en Hispania, pág. 83
  5. ^ Hughes, Ian: Aetius: Attila's Nemesis, pg. 74
  6. ^ Hughes, Ian: Aetius: Attila's Nemesis, pg. 75
  7. ^ Hughes, Ian: Aetius: Attila's Nemesis, pg. 85
  8. ^ Hughes, Ian: Aetius: Attila's Nemesis, pg. 87, Heather, Peter: The Fall of the Roman Empire, pg. 262, 491
  9. ^ a b c d e f g h i j k l m PLRE I, p. 1113
  10. ^ Hydatius, Chronica Hispania, 122
  11. ^ Hydatius, Chronica Hispania, 128
  12. ^ Hydatius, Chronica Hispania, 134
  13. ^ a b c d PLRE I, p. 1112
  14. ^ PLRE I, p. 125
  15. ^ PLRE I, p. 307
  16. ^ Jones, Arnold Hugh Martin; Martindale, J. R.; Morris, J. (1980). The Prosopography of the Later Roman Empire: Volume 2, AD 395-527 (İngilizce). Cambridge University Press. s. 228. ISBN 9780521201599. 
  17. ^ Martindale, J. R. (1992). The Prosopography of the Later Roman Empire 2 Part Set: Volume 3, AD 527-641 (İngilizce). Cambridge University Press. s. 845. ISBN 978-0-521-20160-5. 
  18. ^ Greatrex, Geoffrey; Lieu, Samuel N. C. (2005). The Roman Eastern Frontier and the Persian Wars AD 363-628 (İngilizce). Routledge. ISBN 978-1-134-75645-2. 
  19. ^ Kaegi, Walter Emil (2003). Heraclius, Emperor of Byzantium (İngilizce). Cambridge University Press. s. 22. ISBN 9780521814591. 
  20. ^ PLRE II, p. 597
  21. ^ PLRE I, pp. 1113-1114
  22. ^ PLRE I, p. 152
  23. ^ John Moorhead, Justinian (London, 1994), p. 16.
  24. ^ John Moorhead, Justinian (London, 1994), p. 17.
  25. ^ PLRE I, p. 395
Genel
Works cited