Giuseppe Garibaldi (C551)

Vikipedi, özgür ansiklopedi
(Giuseppe Garibaldi (551) sayfasından yönlendirildi)

2004 yılında Giuseppe Garibaldi
Tarihçe
İtalya
Adı Giuseppe Garibaldi
Adının geldiği yer/kişi Giuseppe Garibaldi
İnşa eden Fincantieri Monfalcone (Gorizia)
Maliyet ₤428 milyar (1981) (2019'da €903.63 milyona eşdeğer)
Kızağa konuluşu 26 Mart 1981[1]
Denize indirilişi 11 Haziran 1983
Görevlendirme 30 Eylül 1985
Limanı Taranto
Kimlik Borda numarası: 551
Slogan Obbedisco
Statü Aktif hizmette
Genel karakteristik
Tipi ASW uçak gemisi
Deplasman
  • - 10,100 t (9,940 emperyal ton) (standart)
  • - 13,850 t (13,631 emperyal ton) (tam dolu)[2]
  • - 14,150 t (13,927 emperyal ton) (tam dolu, 2003 MLU'dan sonra)
Uzunluk 180,2 m (591 ft)
Genişlik 33,4 m (110 ft)
Çekiş 8,2 m (27 ft)
İtme gücü
Hız 30 kn (56 km/sa; 35 mph)+
Menzil 7.000 nmi (13.000 km; 8.100 mi) 20 kn (37 km/sa; 23 mph) hızda
Kişi kapasitesi
  • - 830:
  • 550 Mürettebat
  • Filo Hava Kolu için 180'e kadar
  • 100'e kadar C4 personeli
Sensörler ve
işleme sistemleri
  • - Selenia MM/SPS-768 (RAN 3L) uzun menzilli radar
  • - Selenia SPS-774 (RAN-10S) erken uyarı radarı
  • - Hughes AN/SPS-52C erken uyarı, E bandı radarı
  • - Selenia SPS-702 CORA yer arama radarı
  • - 2 x GEM Elettronica SPN-749 navigasyon radarı
  • - Selenia SPN-728 yaklaşma radarı
  • - 3 x Selenia RTN-30X atış kontrol radarı, Albatross/Aspide
  • - 3 x Selenia RTN-20X atış kontrol radarı, CIWS 40/70 mm
  • - Raytheon DE 1160 LF gövde sonarı (2003 yılında WASS DMS-2000 ile değiştirildi)
  • - Selenia CMS SADOC-3
  • - TACAN Face Standart URN-25
    • Elektronik harp
    ve tuzakları
  • - Elettronica Spa SLQ-732 karıştırma sistemi
  • - 2 x OTO Melara SCLAR sahte hedef fırlatıcı
  • - AN/SLQ-25 Nixie torpido tuzağı
    • Silah donanımı
  • 2 × Sea Sparrow/Selenia Aspide SAM için Mk.29 sekizli fırlatıcı
  • 3 × Oto Melara Twin 40L70 DARDO
  • 2 × 324 mm üçlü torpido tüpleri
  • 4 × Otomat Mk 2 SSMs (2003'te kaldırıldı)
    • Uçak mevcudu
  • 18'e yükseltilebilir
  • AV-8B Harrier II avcı/bombardıman uçakları
  • Augusta SH-3D ya da AgustaWestland AW101 helikopterler (ASW, ASH ve AEW)
    • Notlar uçuş güvertesi 1.740 m (5.710 ft) uzunluğunda ve 300 m (980 ft) genişliğindedir

    Giuseppe Garibaldi, İtalya Donanması için inşa edilmiş bir uçak gemisidir. Giuseppe Garibaldi, uçuş güvertesine sahip olan, sabit kanatlı uçakların iniş kalkışına uygun olarak inşa edilen ilk İtalyan gemisidir. Kısa kalkış ve dikey iniş (STOVL) uçakları ve helikopterleri ile donatılmıştır. Giuseppe Garibaldi Somali, Kosova, Afganistan ve Libya açıklarındaki muharebe hava operasyonlarında yer aldı.

    Tasarım[değiştir | kaynağı değiştir]

    Giuseppe Garibaldi, 19. yüzyılda İtalyan Donanmasında görev yapmış İtalyan General Giuseppe Garibaldi'nin adını taşıyan dördüncü gemidir. Füze kruvazörü de dahil olmak üzere dört geminin tamamı, armada Garibaldi'nin bir görüntüsü ile birlikte tasvir edilmiştir.

    Giuseppe Garibaldi'nin güverte düzeni
    Güvertedeki bir SH-3 Sea King

    Fincantieri (Italcantieri) tarafından Trieste Körfezi'ndeki Monfalcone tersanelerinde inşa edildi, 26 Mart 1981'de kızağa indirildi,[1] 11 Haziran 1983'te denize indirildi ve 30 Eylül 1985'te hizmete girdi. Garibaldi, bir denizaltı karşıtı savaş gemisi (ASW) olarak sınıflandırılır ve Taranto'da bulunur.

    Gemi, GE lisansı altında üretilen ve 81.000 hp (60 MW) sürekli güç sağlayan dört Fiat COGAG gaz türbini ile çalışmaktadır. Gemi iki şafta sahiptir ve maksimum hızı 30 knot (56 km/sa; 35 mph)'dur ve 20 knot (37 km/sa; 23 mph) hızında yaklaşık 7.000 deniz mili (13.000 km; 8.100 mi) mesafe kat edebilir.

    Gemi, kıç tarafına yerleştirilmiş dört adet Otomat Mk2 kısa menzilli karadan karaya füze sistemi (uçuş güvertesi ve uydu iletişimini iyileştirmek için 2003 yılında kaldırıldı) ve iki adet ILAS üç adet üç hücreli torpido fırlatıcı ile donatıldı. Geminin savunma sistemi ise SARH Aspide füzesini ateşleyen iki adet sekiz hücreli karadan havaya füze fırlatıcı ve üç Oto Melara Twin 40L70 DARDO CIWS tarafından sağlanmaktadır.

    Gemide ayrıca şaf, sahte hedef, işaret fişeği veya karıştırıcılar için iki SCLAR yirmi namlulu fırlatıcı, AN/SLQ-25 Nixie ve SLAT anti-torpido sistemleri ve ECM sistemleri dahil olmak üzere çeşitli karşı önlemler bulunmaktadır.

    Hava kolu, en fazla on altı AV-8B Harrier II ve iki arama ve kurtarma helikopteri veya on sekiz Agusta helikopteri veya helikopter ve avcı uçağı karışımından oluşur. Uçuş güvertesi, STOL uçaklar için 6.5 derecelik ski jump pisti ile karakteristik eksen dışı tasarıma sahip; 174 m (571 ft) uzunluğunda ve 304 m (997 ft) genişliğindedir.[3]

    1937 tarihli bir yasa ile, tüm ulusal sabit kanatlı hava varlıklarının kontrolü İtalya Hava Kuvvetlerine verildi ve donanmanın yalnızca helikopter kullanmasına izin verildi. Garibaldi hizmete alındığı sırada, İtalyan Deniz Havacılığı Harrier'larını teslim almadı, bu nedenle gemi Incrociatore portaeromobili (İtalyanca uçak taşıyan kruvazör için kullanılır) olarak yeniden sınıflandırıldı. 1988 yılına kadar güvertesine yalnızca İtalyan helikopterleri ve NATO ortak tatbikatları sırasında Kraliyet Donanmasına ait deniz Harrier'ları indi. Sabit kanatlı uçak yasağı 1989'da kaldırıldı ve İtalya Donanması, Giuseppe Garibaldi'de kullanmak üzere Harrier II uçaklarını satın aldı.[4]

    Giuseppe Garibaldi 2009'da, İtalya Donanmasının amiral gemisi olarak yeni inşa edilen ve daha büyük boyuttaki Cavour ile değiştirildi. Gemi, 2003 yılında modernize edildi ve 2013 yılında kapsamlı olarak yeniden yapılandırıldı.

    Hizmet geçmişi[değiştir | kaynağı değiştir]

    Giuseppe Garibaldi ve ABD uçak gemisi USS Harry S. Truman, Fas kıyılarında gerçekleştirilen Majestic Eagle 2004 adındaki çok uluslu askerî tatbikatına katılırken Atlas Okyanusu'nda yan yana faaliyet göstermekteler.

    İtalya, 1999'da Balkanlar'daki Kosova Savaşı esnasında, 13 Mayıs'tan Haziran 1999'un başına kadar Giuseppe Garibaldi'de yer alan Harrier AV-8B II+ savaş uçaklarını görevlendirdi. Uçaklar, 63 saatlik uçuşta 30 sorti gerçekleştirdi. Uçaklar, Mk 82 GBU-16 bombaları ve AGM-65 Maverick füzelerini kullandı. İtalyan Deniz Kuvvetleri, hava grubuyla birlikte uçak gemisi Giuseppe Garibaldi'ye ek olarak, Maestrale sınıfı fırkateyn Zeffiro'yu da görevlendirdi.

    11 Eylül saldırıları ve ABD Başkanı Bush'un teröre karşı savaş ilan etmesinin ardından İtalya, Afganistan'da Sonsuz Özgürlük Operasyonu'na katıldı. Giuseppe Garibaldi, Etna'daki devriye ekibi ve havacı tedarikçisi Zeffiro'nun da dahil olduğu 1 İtalyan Denizcilik Grubu GRUPNAVIT I'in komuta gemisi olarak görevlendirildi. Grup, 18 Kasım 2001'de Taranto'dan yola çıktı. 3 Aralık 2001'den 1 Mart 2002'ye kadar Hint Okyanusu'nda eğitim aldılar ve 18 Mart 2002'de Taranto'ya döndüler. 3 Aralık 2001'den 1 Mart 2002'ye kadar Hint Okyanusu'nda eğitim aldılar ve 18 Mart 2002'de Taranto'ya döndüler. Görev sırasında AV-8B Harrier birimi, toplam 860 saatlik uçuş için 288 görev gerçekleştirdi. Yürütülen görevler arasında önleme/engelleme, deniz ve hava desteği ve Afganistan'da uçak tecrit harekâtı yer almaktaydı.

    Giuseppe Garibaldi'de yer alan bir TAV-8B Harrier II

    NATO'ya yetki devri ve hava-kara taarruz operasyonlarına katılma kararının ardından 2011 Libya askerî müdahalesine katılan İtalyan hükûmeti, İtalya Hava Kuvvetleri uçaklarına ek olarak NATO komutası altında dört İtalyan Donanması AV-8B+ (Garibaldi'den) görevlendirdi.[5] 24 Mart itibarıyla İtalya Donanması, hafif uçak gemisi Garibaldi, Maestrale sınıfı fırkateyn Libeccio ve yardımcı gemi Etna ile Operation Unified Protector adı verilen operasyona katıldı.[6] Ek olarak, Şablon:Sclass2 Andrea Doria ve Maestrale sınıfı firkateyn Euro, hava savunma rolüyle Sicilya kıyılarında devriye gezdiler.[7][8] Toplamda, Libya'daki görevin sonuna kadar, Giuseppe Garibaldi uçak gemisinden havalanan sekiz İtalyan Donanmasına ait AV-8B, 1221 uçuş saati boyunca 160 güdümlü bomba attı.[9]

    Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

    Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

    1. ^ a b Gardiner, Robert (1983). Conway's All the World's Fighting Ships 1947–1982, Part One: The Western Powers. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. s. 66. ISBN 0-87021-918-9. 
    2. ^ "Giuseppe Garibaldi Portaeromobili". GlobalSecurity. 29 Kasım 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ocak 2015. 
    3. ^ Giuseppe Garibaldi – light aircraft carrier 31 Aralık 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. military-today.com
    4. ^ "Issue 11 – Harrier: The Harrier Abroad". Aviation Classics. 28 Temmuz 2011. 1 Ocak 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ocak 2015. 
    5. ^ "contributo nazionale operazione "Odissey Dawn"". Italian Ministry of Defense. 11 Haziran 2011. 20 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
    6. ^ "Operazione "Unified Protector": navi italiane partecipano all'embargo" (İtalyanca). Italian Ministry of Defense. 25 Mart 2011. 14 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
    7. ^ "La Marina Militare in campo per la crisi libica e i flussi migratori" (İtalyanca). Ministry of Defence of the Italian Republic. 21 Mart 2011. 9 Aralık 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ocak 2015. 
    8. ^ "Libia: nave Andrea Doria nel canale di Sicilia con compiti di difesa aerea da attacchi missilistici" (İtalyanca). GrNet.it. 19 Mart 2011. 7 Aralık 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ocak 2015. 
    9. ^ Kington, Tom (14 Aralık 2011). "Italy Gives Bombing Stats for Libya Campaign". Defense News. 28 Temmuz 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ocak 2015. 

    Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

    "https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Giuseppe_Garibaldi_(C551)&oldid=32471024" sayfasından alınmıştır