Ermeni Kıpçakçası

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Ermeni Kıpçakçası
Xıpçaχ tili, bizim til, Tatarça
BölgeKırım
Dönem15-16.yüzyıl
Dil ailesi
Türk dilleri
Dil kodları
ISO 639-3
Ermeni Kıpçakçasıyla kaleme alınmış dua, Paris

Ermeni Kıpçakçası ya da Ermeni harfli Kıpçak Türkçesi (Kendilerince χıpçak tili, բիզիմ տիլ bizim til, թաթարչա tatarça; Ermenice Հայ-ղփչաղերեն, Հայ-ղփչաղական լեզու, Հայատառ ղփչաղ), Eski Kıpçakçaya giren ölü bir Türk dilidir. Hristiyanlığın Gregoryen mezhebine mensup Ermenilerin ve Gregoryen Kıpçakların[1] Orta Türkçe dönemine ait[2] 16-17. yüzyıllarda batı Ukrayna'da Ermeni alfabesini kullanarak Kıpçak Türk dilinde meydana getirdikleri vakayinameler (kronikler), dini ve hukuki belgelerle bilinir.[3][4][5][6]

Ermeni Kıpçakçası Türk dili tarihinde önemli bir yere sahiptir. Bu edebî dilin 1559-1664 yıllarından kalma eserleri daha eski 12. yüzyılın Codex Cumanicus dilinin devamı niteliğindedir.[7] Ses bilgisi ve gramer özellikleri bakımından Karaimce, Kumanca, Urumca ve Kırım Tatarcasıyla büyük bir benzerlik göstermektedir.[8]

Dönemleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Ermeni Kıpçakçası Nadejda Chirli'ye göre üç dönemde ele alınabilir:[8]

1. Konuşma dili olarak benimsenmesi ve dilin yazı öncesi dönemi (XIII. yy sonu – XV. yy)
2. Yazı dili olarak ortaya çıkışı ve yazı dilinin parlak dönemi (XVI. yy – XVII. yy ilk yarısı)
3. Düşüşü ve kaybolma dönemi (XVII. yy ikinci yarısı)

Yayılımı[değiştir | kaynağı değiştir]

16-17. yüzyıllarda başta Lvov ve Kamyanets-Podilski olmak üzere Ukrayna’da, Polonya’da, Romanya, Moldova, Kırım ve Türkiye’de bir buçuk yüzyıl boyunca rağbet gören Ermeni Kıpçakçası metinler 1521-1669 yıllarında Ermeni alfabesiyle, fakat Kıpçak dilinde düzenlenmiş ve günümüze kadar ulaşmış olan 112 yazılı eser yaklaşık 25-30 bin sayfaya ulaşmaktadır.[9]

Alıntılar[değiştir | kaynağı değiştir]

Ermeni Kıpçakçasının söz varlığında Arapça, Farsça, Ermenice ve Slavca (Lehçe, Ukraynaca ve Rusça) kökenli alıntılar da bulunmaktadır.[10]

Eserler[değiştir | kaynağı değiştir]

Ermeni Kıpçakçası ile kaleme alınmış eserlerden günümüze kadar gelebilenleri: Kiev’de (28 adet mahkeme defteri), Lvov’da (1 sözlük ve 26 farklı belge), Erivan’da (9 elyazması), Sankt-Peterburg’da (1 sözlük, velilerin yaşamlarını anlatan 1 kitap, 1 Zebur), Viyana’da (3 sözlük, 13 elyazması), Venedik’te (10 el yazması), Kraków, Varşova ve Vrotslav’da (11 elyazması), Paris’te (4 elyazması), Gerl’de (1 Zebur), Leiden’de (1 dua kitabı).[11]

Örnek[değiştir | kaynağı değiştir]

Kıpçakça Türkçe
Başlanıyırlar töräläri ėrmėnilärniŋ ėrmėni tilindän… Tilindän ėrmėniniŋ latingä çıχargandır, latindän polskiygä, a polskiydän bizim tilgä… Nė türlü ki bu bitiktä yazılıptır ėki türlü til bilä – nėmiççä da tatarčä Başlangıçta Ermeni töreleri Ermeni dilinde düzenlenmiştir…Ermeni dilinden Latince’ye çevrilmiş, Latince’den Lehçe’ye, Lehçe’den de bizim dile... Bu kitapta yazıldığı gibi Lehçe ve Tatarca olmak üzere iki farklı dilde yazılmıştır.[4]

Pederimiz duası:[12]

Atamız bizim ki köktesėn,
Ari bolsun atıŋ sėniŋ,
Kėlsin χanlıχıŋ sėniŋ,
Bolsun ėrkiŋ sėniŋ nėčik kökte alay yėrde,
Ötmekimizni bizim kündelik bėr bizge bugün,
Boşat bizge borçumuznu bizim,
Nėçik ki biz boşatırbiz bizim borçlularımızga,
Bermegin bizni sınamaχlıχka,
Yoχsa χutχar bizni yamandan,
Zere sėniŋdir χanlıχ da χuvat,
Da saŋa haybat mėŋilik.
Amėn.

Oniki Hayvanlı Türk Takvimi[değiştir | kaynağı değiştir]

Oniki Hayvanlı Türk Takvimi

Ermeni Kıpçakçasıyla 12 Hayvanlı Takvimin ay adları:[9]

No Kıpçakça Türkçe
1 siçχn ili sıçan yılı
2 ut ili sığır yılı
3 p‘ars pars
4 t‘uşχan tavşan
5 lu ejderha
6 ilan ~ yїlan yılan
7 at‘ at
8 γu koyun
9 piç maymun
10 t‘aχuγu tavuk
11 it‘ it (köpek)
12 t‘anguz ~ toηuz domuz

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Gökdağ, Bilgehan Atsız ve Yaşar Şimşek (2014). “Gregoryan Kıpçak Türkçesi mi Ermeni Kıpçakçası mı?” 19 Ağustos 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Yeni Türkiye (2014): 60.
  2. ^ Özyetkin, Ayşe Melek (2006). “Tarihten Bugüne Türk Dili Alanı” 16 Haziran 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., (Konferans) Chinese Academy of Social Science, Sino-Foreign Relationship Department of Institute of History, Beijing/CHINA (23 January 2006)
  3. ^ Kasapoğlu Çengel, Hülya (2012). Ermeni harfli Kıpçak Türkçesi 21 Ekim 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Dil Araştırmaları, sayı: 10, Bahar 2012, sayfa: 17-81
  4. ^ a b Aynakulova, Gülnisa (2009). Ermeni Kıpçaklar mı, Gregoryern Kıpçaklar mı? 1 Mayıs 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Millî Folklor Üç Aylık Uluslararası Kültür Araştırmaları Dergisi. C. 11. S. 84. Kış/2009
  5. ^ Kasapoğlu Çengel, Hülya (2007). Ermeni harfli Kıpçak Türkçesiyle yazılmış Töre Bitigi ve bu eserdeki töre, yargı, bitik terimleri üzerine 27 Ocak 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Gazi Türkiyat 2007/1:77 -96
  6. ^ Arıkan, İbrahim (2006). Ermeni harfli Kıpçak Türkçesi[ölü/kırık bağlantı]. Modern Türklük Araştırmaları Dergisi (2006), 3/4:130-141
  7. ^ Chirli, Nadejda (2007). Ermeni Kıpçakçasında edat gibi kullanılan kelimeler 26 Nisan 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Karadeniz Araştırmaları, sayı: 12, Kış 2007, 15-24
  8. ^ a b Karakaya, Merve (2010). Tarihî Kıpçak Metinlerinde Dini Terminoloji 6 Mayıs 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. TC. Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Türk Dili ve Edebiyatı Anabilim Dalı Türk Dili Bilim Dalı Yüksek Lisans Tezi, danışman: Hülya Kasapoğlu Çengel, Ankara 2010
  9. ^ a b Aynakulova, Gülnisa (2007). Gregoryen Kıpçaklar ve Oniki hayvanlı Türk takvimi üzerine 7 Ocak 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Millî Folklor, 2007, Yıl 19, Sayı 74, sayfa:21-28
  10. ^ Chirli, Nadejda (2005). Ermeni Kıpçakçasının söz varlığındaki Slavca kelimeler üzerine 31 Ağustos 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Enstitü dergisi / e-dergi ISSN: 1304-8899, yıl: 2005 / cilt: 14 sayı: 1
  11. ^ Öztürk, Abdulkadir (2011). Ermeni Harfli Kıpçak Türkçesinin Yayılma Alanları 8 Temmuz 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Gazi Türkiyat Türklük Bilimi Araştırmaları Dergisi, Bahar 2011 / Sayı 8
  12. ^ "Александр ГАРКАВЕЦ. Кыпчакские языки: куманский и армяно-кыпчакский.- Алма-Ата: Издательство «Наука» АН КазССР, 1987.- 223 стр". 21 Ekim 2004 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Mart 2013.