Emin Milli
Emin Milli | |
|---|---|
_(cropped).jpg) | |
| Doğum | 14 Ekim 1979 Bakü, Azerbaycan SSC, Sovyetler Birliği |
| İkamet | Almanya |
| Milliyet | Azeri |
| Vatandaşlık | Sovyetler Birliği (1979-1991) Azerbaycan (1991-) |
| Eğitim | Bakü Devlet Üniversitesi |
| Mezun olduğu okul(lar) | Saarland Üniversitesi Londra Üniversitesi Oryantal ve Afrika Çalışmaları Okulu |
| Meslek | Hukukçu, aktivist |
| Etkin yıllar | 1999-günümüz |
| Organizasyon | Uluslararası Cumhuriyet Enstitüsü Friedrich Ebert Vakfı |
Emin Milli (d. 14 Ekim 1979, Bakü), Azeri blogger ve insan hakları aktivisti. Aynı zamanda Meydan TV'de de genel müdür olarak görev yapmakta olan Milli, Almanya'da sürgünde yaşamaktadır.
İlk yılları ve eğitimi[değiştir | kaynağı değiştir]
14 Ekim 1979'da Sovyetler Birliği'ne bağlı Azerbaycan SSC'nin başkenti Bakü'de doğdu. 1999 yılında Bakü Devlet Üniversitesi'nin Hukuk ve Uluslararası İlişkiler bölümünden mezun oldu.[1] 2001-2002 yılları arasında Almanya'daki Saarland Üniversitesi Hukuk alanında yüksek lisans derecesi aldı. Londra Üniversitesi Oryantal ve Afrika Çalışmaları Okulu'nda (SOAS) okudu ve burada "yeni medya ve Arap devrimleri" üzerine tezini yazdı.
Kariyeri[değiştir | kaynağı değiştir]
1999-2000 yılları arasında Bakü'de Uluslararası Cumhuriyet Enstitüsü'nde koordinatör olarak, 2002-2004 arasında ise Friedrich Ebert Vakfı'nın Azerbaycan temsilciliğinde direktör olarak çalıştı. Aynı zamanda Azerbaycan'daki 40'tan fazla siyasi mahkum vakası hakkında Avrupa Konseyi'ne avukatlık ve danışmanlık hizmeti verdi ve bunların çoğu Konsey'in baskısı sonucu serbest bırakıldı. 2005 yılında Avrupa Güvenlik ve İş Birliği Teşkilatı (AGİT) Demokratik Kurumlar ve İnsan Hakları Ofisi'nin seçim gözlem misyonunda siyasi analist yardımcısı olarak çalıştı.
Gözaltına alınması ve yargılanması[değiştir | kaynağı değiştir]
8 Temmuz 2009'da Emin Milli ve Adnan Hacızade, Bakü şehir merkezinde bir restoranda iki kişi tarafından saldırıya uğradı ve ağır bir şekilde darp edildi. Milli ve Hacızade saldırıyla ilgili şikayette bulundular, ancak polis onları gözaltına aldı ve holiganlıkla suçlanan her iki kişi hakkında da ceza davası açtı. 10 Temmuz 2009'da, Bakü'deki Sabail bölge mahkemesinden Yargıç Rauf Ahmedov, her ikisini de iki ay süreyle duruşma öncesi gözaltında tutulması kararı verdi. Bakü'deki duruşma sırasında Emin Milli ile sadece Almanya Federal İnsan Hakları Komiseri Günter Nooke görüşebildi. Holiganlık ve bedensel yaralanmalara neden olmakla suçlanan Hacızade ve Milli, kelepçeli olarak mahkemeye çıkarıldı. Yargıç, duruşmanın halkı ve medyayı ağırlayacak daha büyük bir odada yapılması talebini reddetti. Hacızade ve Milli'yi yaralamakla suçlanan kişilerden birisinin avukatı, devlet sırlarının açığa çıkma olasılığı nedeniyle davanın kapatılması gerektiğini savundu. Azerbaycan mahkemesi Adnan Hacızade ve Emin Milli'nin bir sonraki mahkeme tarihine kadar cezaevinden tahliye edilme taleplerini reddetti. İki aylık mahkeme duruşmalarının ardından hem Adnan Hacızade hem de Emin Milli suçlu bulundu. Adnan iki, Emin ise iki buçuk yıl hapis cezasına çarptırıldı.
Sınır Tanımayan Gazeteciler, Avrupa Güvenlik ve İşbirliği Teşkilatı ve Avrupa Birliği'nin yanı sıra çok sayıda örgüt ve ülke Milli ve Hacızade'nin tutuklanmasını şiddetle kınarken, dava Adnan Hacızade'nin bulunduğu Richmond Üniversitesi'nden 18 yetkilinin ve çalıştığı BP'den kişilerin protestolarına yol açtı.[2][3] Uluslararası Af Örgütü ikiliyi düşünce mahkumu ilan etti.[4] Amerika Birleşik Devletleri Başkanı Barack Obama, 24 Eylül 2010'da New York'ta düzenlenen Birleşmiş Milletler Genel Kurulu toplantısında Azerbaycan Cumhurbaşkanı İlham Aliyev ile görüşmesi sırasında, tutuklu blog yazarları Emin Milli ve Adnan Hacızade'yi serbest bırakması için Azeri mevkidaşına çağrıda bulundu. Beyaz Saray daha sonra yaptığı yazılı açıklamada, "Obama'nın Aliyev'i insan haklarını koruma ve demokratik reformları uygulama çabalarının bir parçası olarak iki blog yazarını serbest bırakmaya çağırdığını söyledi" ifadelerini kullandı.
Serbest bırakılması ve sonraki çalışmaları[değiştir | kaynağı değiştir]
Azerbaycan hükûmeti üzerindeki güçlü uluslararası baskı nedeniyle, cezasının 16 ayını yattıktan sonra Kasım 2010'da şartlı olarak tahliye edildi.[5] Fakat Haziran 2011'e kadar Azerbaycan'dan ayrılmasına izin verilmedi ve yurtdışına çıkış yasağı konuldu. Serbest kalmasından sonra ülkedeki muhalefetin en kritik seslerinden biri olmaya devam etti ve Azerbaycan'daki tüm siyasi mahkûmların serbest bırakılması için uluslararası kampanyalar yürüttü. Milli, Kasım 2012'de İnternet Yönetişim Forumu sırasında Cumhurbaşkanı Aliyev'e Azerbaycan'daki gerçek durum hakkında gerçeği anlatan açık mektupla hitap etti. Açık mektup The Independent, Le Monde Blog, Der Tagesspiegel, Gazeta Wyborcza ve Azadlıq Radio gibi uluslararası medyada yayınlandı.[6] Milli daha sonra Almanya'da sürgün olarak yaşamaya başladı.[7]
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ Ellen Barry (24 Haziran 2011). "A Dissident Is Free From Jail, but His Punishment Is Not Over" (İngilizce). The New York Times. 29 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Temmuz 2021.
- ^ Afet Mehtiyeva (20 Temmuz 2009). "EU protests over arrest of bloggers in Azerbaijan". Reuters. 16 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Temmuz 2021.
- ^ Joshua Rhett Miller (5 Ağustos 2009). "Professors Protest Detention of Bloggers in Azerbaijan". Fox News. 16 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Temmuz 2021.
- ^ Lisa Schlein (9 Temmuz 2012). "UN says Journalists Need Greater Protection" (İngilizce). Amerika'nın Sesi. 16 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Temmuz 2021.
- ^ "Adnan Hajizade and Emin Milli". Uluslararası Af Örgütü. 18 Mayıs 2020. 24 Haziran 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Temmuz 2021.
- ^ Milli, Emin (7 Kasım 2012). "Internet Gesellschaft der Angst" (Almanca). Der Tagesspiegel. 18 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Temmuz 2021.
- ^ RICHARD KAUZLARICH; DAVID J. KRAMER (22 Eylül 2015). "Time to get tough on Azerbaijan" (İngilizce). Politico. 17 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Temmuz 2021.