Ebu Fatıma el-Caheyşi

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Ebu Fatıma el-Caheyşi
DoğumNi'ma Abd Nayef al-Jabouri
20. yüzyıl
Irak
Tanınma nedeniIrak ve Şam İslam Devleti'nin liderlerinden birisi olması

Ni'ma Abd Nayef al-Jabouri doğum adıyla bilinen Ebu Fatıma el-Caheyşi, (Arapçaأبو فاطمة الجحيشي) Irak ve Şam İslam Devleti'nin liderlerinden birisidir. Örgütün Kerkük sorumlusu olmadan önce Irak'ın güneyinde gerçekleştirilen IŞİD operasyonlarının komutanlığını yapmıştır.[1] Örgütün koalisyon güçlerinin müdahalesiyle birlikte kan kaybetmesi sonrası birçok bölgede valilik görevi üstlenmiş, IŞİD hiyerarşisinde yükselmeye başlamıştır.[2][3] Ebu Bekir el-Bağdadi öldürülmeden önce el-Caheyşi'nin Bağdadi'nin yanındaki militanlardan birisi olduğu, Irak'ta Bağdadi'nin temsilcisi olarak görev yaptığı çeşitli kaynaklarca bildirilmiştir.[4] Ebu Müslim et-Türkmeni'nin 18 Ağustos 2015'te Musul'da Amerika Birleşik Devletleri saldırısı sonucu öldürülmesiyle birlikte et-Türkmeni'nin yerine atanmıştır.[5][6]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Exclusive: Top ISIS leaders revealed". Al Arabiya English (İngilizce). 13 Şubat 2014. 14 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Mayıs 2020. 
  2. ^ "Islamic State Senior Leadership: Who's Who" (PDF). web.archive.org. 5 Şubat 2015. 5 Şubat 2015 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Mayıs 2020. 
  3. ^ team, Hisham al-Hashimi and Telegraph interactive. "Revealed: the Islamic State 'cabinet', from finance minister to suicide bomb deployer". 10 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Mayıs 2020. 
  4. ^ "Who might lead ISIS if al-Baghdadi dies?". CNN. 13 Mayıs 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Mayıs 2020. 
  5. ^ "US Claims Airstrike Kills Islamic State's Second-in-Command | Voice of America - English". www.voanews.com (İngilizce). 7 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Mayıs 2020. 
  6. ^ "Islamic State second-in-command killed in U.S. air strike - White House". Reuters (İngilizce). 21 Ağustos 2015. 15 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Mayıs 2020.