Baskın parti sistemi

Vikipedi, özgür ansiklopedi
16.05, 31 Temmuz 2016 tarihinde Vikiçizer (mesaj | katkılar) tarafından oluşturulmuş 17422004 numaralı sürüm (→‎Kaynakça: düzeltme AWB ile)

Baskın parti sistemi veya Tek baskın parti sistemi (veya "Hakim parti sistemi") bir ülke içinde, bir siyasi partinin diğer tüm partilerden baskın ve geniş yetkiye sahip olmasına verilen isimdir. Bu sistem günümüzde birçok ülkede bulunmaktadır.

Belirleyici özellikler

Hakim Parti sistemi çok partili rejimlere özgü bir uygulamadır. Kesin bir zaman sınırlaması olmasa da bir ülkede bir siyasi parti yaklaşık olarak 10 yıl ve üzeri iktidarda kalırsa o ülkede baskın parti rejimi vardır denilebilmektedir.

Sistemin işleyişi içerisinde birden çok parti yasal olarak vardır ve kısmen de olsa eşit (veya denk) şartlar altında faaliyet gösterirler. Yani gerçekte çok partili ve çoğulcu bir uygulama vardır. Ancak içlerinden birisi, topladığı oy ve parlamentoda sağladığı çoğunluk bakımından diğerlerine oranla çok daha güçlü ve üstündür. Bu durum bir süreklilik gösterdiğinde ortaya bir “hakim (baskın/dominant) parti” çıkar. Küçük partiler de muhalefet görevlerini serbestçe yerine getirirler (hegemonyacı sistemin aksine). Fakat baskın partinin gücü nedeniyle iktidar uzun bir süre boyunca değiştirmez. Örneğin; Hindistan Ulusal Kongre Partisi.

Bazı hakim partiler halkın oylarıyla, zorlama veya şiddet olmadan demokratik yollarla iktidarda kalırlar. (Örneğin: Bazı Asya ülkeleri ve çok nadiren bir kaç Avrupa ülkesi). Ancak diğer taraftan, bazı ülkelerdeki hakim partiler, otoriter bir tutum sergileyerek iktidarda kalırlar. (Örneğin bazı Asya ve pek çok Afrika ülkeleri). Otoriter baskın partiler hakimiyetini devam ettirmek için değişik yöntemler kullanabilirler. Örneğin devlet imkanlarını parti etkinliği için kullanmak, devlet fonlarını partiye aktarmak, muhalifleri dışlamak, muhaliflere yönelik denetimleri artırmak, hatta daha riskli olan seçimlere şaibe karıştırmak gibi. Ancak bu durum her baskın partinin otoriter olacağı anlamına gelmediği gibi ulusal bütünleşme, ulusal bağımsızlık gibi koşullarda veya kalkınma, çağdaşlaşma gibi değerlerle bir araya gelen ve halkın desteğini alan örnekler çok fazladır. En ilginç örneklerden birisi, küçük bir ada devleti olan Samoa'daki 1982'den beri iktidarda olan İnsan Hakları Koruma Partisi'dir.

Uygulanan ülkeler

01/01/2014 tarihi itibariyle güncellenmiştir. (Kıtalara göre düzenlemiştir)

Afrika

  • Angola Angola: Angola Halk Kurtuluş Hareketi 11 Kasım 1975'den beri iktidardadır.
  • Botsvana Botsvana: Botsvana Demokrat Partisi 3 Mart 1965'den beri iktidardadır.
  • Burkina Faso Burkina Faso: Demokrasi ve İlerleme için Kongre 15 Ekim 1987 yılından beri iktidardadır.
  • Kamerun Kamerun: Kamerun Demokratik Halk Hareketi 6 Kasım 1982 yılından beri iktidardadır.
  • Çad Çad: Yurtsever Kurtuluş Hareketi 2 Aralık 1990 beri iktidardadır.
  • Ekvator Ginesi Ekvator Ginesi: Ekvator Ginesi Demokratik Parti 3 Ağustos 1979 yılından bu yana iktidardadır.
  • Etiyopya Etiyopya: Etiyopya Halkın Devrimci Demokratik Cephesi 28 Mayıs 1991'den beri iktidardadır.
  • Mozambik Mozambik: Mozambik Kurtuluş Cephesi 25 Haziran 1975'den beri iktidardadır.
  • Namibya Namibya: Güney Batı Afrika Halk Örgütü 21 Mart 1990'dan beri iktidardır.
  • Nijerya Nijerya: Demokratik Halk Partisi 29 Mayıs 1999'dan beri iktidardır.
  • Ruanda Ruanda: Ruanda Vatansever Cephesi 19 Temmuz 1994'den beri iktidardır.
  • Seyşeller Seyşeller: Halk Partisi 5 Haziran 1977'den beri iktidardır.
  • Güney Afrika Cumhuriyeti Güney Afrika Cumhuriyeti: Afrika Ulusal Kongresi 10 Mayıs 1994'den beri iktidardır.
  • Güney Sudan Güney Sudan: Sudan Halk Kurtuluş Hareketi 9 Temmuz 2011'den beri iktidar
  • Sudan Sudan: Ulusal Kongre 16 Ekim 1993'den eri iktidardadır.
  • Uganda Uganda: Ulusal Direniş Hareketi 29 Ocak 1986'dan beri iktidardır.
  • Zimbabve Zimbabve: Zimbabve Afrika Ulusal Birliği - Yurtsever Cephe 17 Nisan 1980'den beri iktidardır.

Asya

Avrupa

Okyanusya

Kaynakça

  • Parti Sistemleri ve Türkiyedeki Uygulamalar, Murat Yanık, İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi
  • Mair, Peter, ed. The West European Party System (Oxford University Press, 1990)
  • DUVERGER, Maurice, Siyasal Partiler, Çev. Ergun Özbudun, Bilgi Yayınevi, ikinci Basım, Ankara 1974
  • Klaus Detterbeck: Parteien und Parteiensystem, Konstanz 2011
  • Giovanni Sartori: Parties and Party Systems. A Framework for Analysis, Cambridge 1976, S. 119–216.
  • Doorenspleet, Renske; Nijzink, Lia (2014). Party Systems and Democracy in Africa. Basingstoke: Palgrave Macmillan. p. 174. ISBN 978-1-137-01170-1.

Dış bağlantılar