İkinci Cins
| Le deuxième sexe | |
 Fransızca baskısı (1949) | |
| Yazar | Simone de Beauvoir |
|---|---|
| Ülke | Fransa |
| Dil | Fransızca |
| Konu | Feminizm · toplumsal cinsiyet |
| Yayım | 1949 |
İkinci Cins (Le deuxième sexe), Simone de Beauvoir'in 1949 tarihli kitabı. Feminizm ve toplumsal cinsiyet çalışmalarında kaynak kitaplardandır. Eserde Beauvoir kadınların hangi süreçler neticesinde "ikincil statüye" düşürüldüğünü ele alırken bu durumu tanımlamak için "öteki" ve "ikinci cins" kavramlarını tercih etmiştir. Kadınların siyasi, toplumsal ve kamusal alanda görünürlüğünün olmayışı "öteki" kavramıyla ele alınmaktadır. Beauvoir eserinde kadın doğulmadığı sonradan kadın olunduğu düşüncesini paylaşmaktadır. Bu düşünceye göre bireyin toplum içindeki görünürlüğünü saptayacak belirlenmiş temeller (biyolojik, ruhsal, kalıtımsal) yoktur. Erkek ve kadın cinsiyetleri birtakım gelişim süreci aşamalarını benzer şiddetlerde yaşarlar ancak toplumsal alanda görünürlük durumuna gelindiğinde kadın ikinci plana düşürülmektedir.[1]
Hakkında[değiştir | kaynağı değiştir]
Eserde kadın konusuna varoluşçu bir bakış hâkimdir. Süregelen olgular, mitler, biyolojik veriler, psikanalizm ve tarihi materyalizmin tarihsel, edebî ve antropolojik yansımaları kritik edilerek temelsiz olduğu tezi işlenir.[2]
İlk ciltte yer alan "Tarih" bölümünde yazı ve kültür sahasında öne çıkıp eser veren Christine de Pisan (1364-1430), Marguerite de Navarre (1492-1549), Louise Labé (1524-1566) ve Emma Goldman (1869-1940) gibi kadınlara yer verilmektedir. Eserde kadın ve erkeklik toplumsal bir olgu olarak ele alınmakta ve tartışılmaktadır. Biyolojik cinsiyet ile toplumsal cinsiyetin ayrı kavramlar olduğunu söyleyen ilk eserlerdendir. İkinci cildi Søren Kierkegaard'ın "... kadın olmanın en büyük talihsizliği, bunun bir talihsizlik olduğunu anlamamaktır" sözüyle başlamaktadır.[3]
Beauvoir Feminist bilinçlenmesinde bu eseri yazarken deneyimlediklerinin etkisi olduğunu ifade etmişti. Kendi deyişiyle erkek-egemen bir toplumu kabul etmiş olmasının yarattığı "yanlış hayatı yaşıyorum" farkındalığını bu eseri yazma sürecinde elde etmişti. John Gerassi'ye, 1976'da kitabı hakkında verdiği röportajında yaşadığı farkındalık sürecine dair birçok özeleştiride bulunmuştu.[4]
Türkçede basımları[değiştir | kaynağı değiştir]
Eser Türkiye'de 1970'te Payel Yayınları tarafından "Kadın" başlığıyla 3 cilt halinde yayımlandı ancak Bertan Onaran çevirisi olan bu basım, isim, içerik, dil ve görsellik açısından oldukça sorunluydu. Bu durum eserin özüne tezat oluşturmuştu.[1] 2019 yılında ise Gülnur Acar-Savran'ın çevirisiyle Koç Üniversitesi Yayınları'ndan yeni bir baskısı çıktı.[3] Bu yeni basımda, kitabın çevirisi düzeltilirken adı da İkinci Cinsiyet olarak değiştirildi.[5]
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ a b Bayramoğlu, Yener. ""İkinci Cins"siz Dönüşüm Mümkün Değil". Bianet. 5 Aralık 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Haziran 2020.
- ^ Emel, Koç (2015). "Simone de Beauvoir'in "İkinci Cins"i: Öteki Olarak Kadın". Sosyal Bilimler Dergisi, 4. s. 3. doi:10.16990/SOBIDER.70.
- ^ a b Alpay, Necmiye. "İkinci Cinsiyet devrimi". K24. 3 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Haziran 2020.
- ^ Özkan, Selahattin. "Gerassi'nin 1976 Tarihli Beauvoir Röportajı: 25. Yılında "İkinci Cins"". 5harfliler.com. 5 Eylül 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Haziran 2020.
- ^ Gülnur Acar Savran (11 Aralık 2019). "İkinci Cinsiyet'in başına gelenler". Çatlak Zemin. 14 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Temmuz 2020.
.svg)
