İçeriğe atla

Özgürlük ve Demokrasi için Halk Partisi

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Özgürlük ve Demokrasi için Halk Partisi
Volkspartij voor Vrijheid en Democratie
KısaltmaVVD
LiderDilan Yeşilgöz-Zegerius
BaşkanEric Wetzels
Senato LideriEdith Schippers
Temsilciler Meclisi LideriSophie Hermans
Kuruluş tarihi24 Ocak 1948
MerkezThorbeckehuis
Laan Copes van Cattenburch 52
Lahey
Gençlik koluÖzgürlük ve Demokrasi Gençlik Örgütü
Üyelik (2023)23,818
İdeolojiMuhafazakâr liberalizm[1]
Siyasi pozisyonMerkez sağ[2][3]
Uluslararası üyelikLiberal Enternasyonal
Resmî renklerMavi ve Turuncu
Senato
10 / 75
Temsilciler Meclisi
24 / 150
Kral Komisyonu
3 / 12
Yerel Yönetimler
63 / 570
Avrupa Parlamentosu
4 / 31
İnternet sitesi
Hollanda

Özgürlük ve Demokrasi için Halk Partisi (FelemenkçeVolkspartij voor Vrijheid en Democratie, VVD) (Felemenkçe telaffuz: [vɔl(ə)kspɑrtɛi voːr vrɛiɦɛit ɛn deːmoːˈkraːtsi]), Hollanda'da 24 Ocak 1948 tarihinde kurulan muhafazakâr-liberal[4][5][6][7] bir siyasi partidir.

VVD'nin öncülü olan Özgürlük Partisi, özel girişim ve ekonomik liberalizmi destekliyordu.[8][9][10]

Mark Rutte, 31 Mayıs 2006 tarihinden bu yana parti lideridir ve 14 Ekim 2010 tarihinden bu yana Hollanda Başbakanı'dır. İlk Rutte kabinesinin parlamento çoğunluğu Hristiyan Demokrat Çağrı ve Özgürlük için Parti tarafından sağlandı. Ancak bu çoğunluk Euro krizinde kemer sıkma önlemlerini desteklemeyi reddettiği için istikrarsız hale geldi.[11] Bu nedenle, genel seçimler Eylül 2012'de yapıldı.[12] VVD, 41 sandalyeyle en büyük parti olarak kaldı. Kasım 2012'den bu yana VVD, İşçi Partisi'yle "mor" bir koalisyon hükûmeti olan İkinci Rutte kabinesinin büyük ortağı oldu.

Seçim sonuçları

[değiştir | kaynağı değiştir]
Seçim Temsilciler Meclisi Meclis
Oy % Sandalye +/–
1948 391.908 7,9 (#5)
8 / 100
artış 2 Koalisyon
1952 470.820 8,8 (#5)
9 / 100
artış 1 Muhalefet
1956 502.325 8,7 (#4)
9 / 100
13 / 150
Sabit 0
artış 4
Muhalefet
1959 732.658 12,2 (#3)
19 / 150
artış 6 Koalisyon
1963 643.839 10,2 (#3)
16 / 150
azalış 3 Koalisyon
1967 738.202 10,7 (#3)
17 / 150
artış 1 Koalisyon
1971 653.092 10,3 (#3)
16 / 150
azalış 1 Koalisyon
1972 1.068.375 14,4 (#3)
22 / 150
artış 6 Muhalefet
1977 1.492.689 17 (#3)
28 / 150
artış 6 Koalisyon
1981 1.504.293 17,3 (#3)
26 / 150
azalış 2 Muhalefet
1982 1.897.986 23,1 (#3)
36 / 150
artış 10 Koalisyon
1986 1.595.377 17,4 (#3)
27 / 150
azalış 9 Koalisyon
1989 1.295.402 14,6 (#3)
22 / 150
azalış 5 Muhalefet
1994 1.792.401 20 (#3)
31 / 150
artış 9 Koalisyon
1998 2.124.971 24,7 (#2)
38 / 150
artış 7 Koalisyon
2002 1.466.722 15,4 (#3)
24 / 150
azalış 14 Koalisyon
2003 1.728.707 17,9 (#3)
28 / 150
artış 4 Koalisyon
2006 1.443.312 14,7 (#4)
22 / 150
azalış 6 Muhalefet
2010 1.929.575 20,5 (#1)
31 / 150
artış 9 Koalisyon
2012 2.504.948 26,6 (#1)
41 / 150
artış 10 Koalisyon
2017 2.238.351 21,3 (#1)
33 / 150
azalış 8 Koalisyon
2021 2,276,514 21,9 (#1)
34 / 150
artış 1 Koalisyon
2023 1,589,519 15,4 (#3)
24 / 150
azalış 10 Koalisyon
Seçim Senato
Oy % Sandalye +/–
1999 39.809 25,3 (#2)
19 / 100
azalış 4 Koalisyon
2003 31.026 19,2 (#3)
15 / 100
azalış 4 Koalisyon
2007 31.360 19,2 (#2)
14 / 100
azalış 1 Muhalefet
2011 34.590 20,83 (#1)
16 / 100
artış 2 Koalisyon
2015 28.523 16,87 (#1)
13 / 100
azalış 3 Koalisyon
2019 26,157 15,11 (#2)
12 / 100
azalış 1 Koalisyon
2023 22,194 12,40 (#2)
10 / 100
azalış 2 Koalisyon

Avrupa Parlamentosu

[değiştir | kaynağı değiştir]
Seçim Oy % Sandalye +/–
1979 914.787 16,1 (#3)
4 / 25
1984 1.002.685 18,9 (#3)
5 / 25
artış 1
1989 714.721 13,6 (#3)
3 / 25
azalış 2
1994 740.451 17,9 (#3)
6 / 31
artış 3
1999 698.050 19,7 (#3)
6 / 31
Sabit 0
2004 629.198 13,2 (#3)
4 / 27
azalış 2
2009 518.643 11,4 (#4)
3 / 25
azalış 1
2014 567.903 12 (#4)
3 / 26
Sabit 0
2019 805.100 14,6 (#2)
5 / 29
artış 1
2024 707,141 11,35 (#3)
4 / 31
azalış 1
  1. ^ Andeweg, R. and G. Irwin Politics and Governance in the Netherlands, Basingstoke (Palgrave) p.49
  2. ^ Hans Keman (2008), "The Low Countries: Confrontation and Coalition in Segmented Societies", Comparative European Politics, Taylor & Francis, s. 221, 3 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 15 Mart 2017 
  3. ^ Sean Lusk; Nick Birks (2014). Rethinking Public Strategy. Palgrave Macmillan. s. 168. ISBN 978-1-137-37758-6. 3 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mart 2017. 
  4. ^ Rudy W Andeweg; Lieven De Winter; Patrick Dumont (5 Nisan 2011). Government Formation. Taylor & Francis. s. 147. ISBN 978-1-134-23972-6. 25 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ağustos 2012. 
  5. ^ Jochen Clasen; Daniel Clegg (27 Ekim 2011). Regulating the Risk of Unemployment: National Adaptations to Post-Industrial Labour Markets in Europe. Oxford University Press. s. 76. ISBN 978-0-19-959229-6. 5 Ocak 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ağustos 2012. 
  6. ^ David Broughton (4 Ocak 1999). Changing Party Systems in Western Europe. Continuum International Publishing Group. s. 178. ISBN 978-1-85567-328-1. 5 Ocak 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Ağustos 2012. 
  7. ^ Thomas Poguntke; Paul Webb (21 Haziran 2007). The Presidentialization of Politics: A Comparative Study of Modern Democracies. Oxford University Press. s. 158. ISBN 978-0-19-921849-3. 3 Ocak 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ağustos 2012. 
  8. ^ T. Banchoff (28 Haziran 1999). Legitimacy and the European Union. Taylor & Francis. s. 123. ISBN 978-0-415-18188-4. 26 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ağustos 2012. 
  9. ^ Andeweg R.B. and G.A. Irwin Government & Politics in the Netherlands 2002 Palgrave p. 48
  10. ^ "Arşivlenmiş kopya". 15 Mayıs 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mart 2017. 
  11. ^ Bruno Waterfield (23 Nisan 2012). "Dutch prime minister Mark Rutte resigns over austerity measures". The Daily Telegraph. 23 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mart 2015. 
  12. ^ "Arşivlenmiş kopya". 14 Aralık 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mart 2017.