Özgürlük ve Demokrasi için Halk Partisi
Özgürlük ve Demokrasi için Halk Partisi Volkspartij voor Vrijheid en Democratie | |
---|---|
Kısaltma | VVD |
Lider | Dilan Yeşilgöz-Zegerius |
Başkan | Eric Wetzels |
Senato Lideri | Edith Schippers |
Temsilciler Meclisi Lideri | Sophie Hermans |
Kuruluş tarihi | 24 Ocak 1948 |
Merkez | Thorbeckehuis Laan Copes van Cattenburch 52 Lahey |
Gençlik kolu | Özgürlük ve Demokrasi Gençlik Örgütü |
Üyelik (2023) | 23,818 |
İdeoloji | Muhafazakâr liberalizm[1] |
Siyasi pozisyon | Merkez sağ[2][3] |
Uluslararası üyelik | Liberal Enternasyonal |
Resmî renkler | Mavi ve Turuncu |
Senato | 10 / 75
|
Temsilciler Meclisi | 24 / 150
|
Kral Komisyonu | 3 / 12
|
Yerel Yönetimler | 63 / 570
|
Avrupa Parlamentosu | 4 / 31
|
İnternet sitesi | |
Hollanda |
Özgürlük ve Demokrasi için Halk Partisi (Felemenkçe: Volkspartij voor Vrijheid en Democratie, VVD) (Felemenkçe telaffuz: [vɔl(ə)kspɑrtɛi voːr vrɛiɦɛit ɛn deːmoːˈkraːtsi]), Hollanda'da 24 Ocak 1948 tarihinde kurulan muhafazakâr-liberal[4][5][6][7] bir siyasi partidir.
VVD'nin öncülü olan Özgürlük Partisi, özel girişim ve ekonomik liberalizmi destekliyordu.[8][9][10]
Mark Rutte, 31 Mayıs 2006 tarihinden bu yana parti lideridir ve 14 Ekim 2010 tarihinden bu yana Hollanda Başbakanı'dır. İlk Rutte kabinesinin parlamento çoğunluğu Hristiyan Demokrat Çağrı ve Özgürlük için Parti tarafından sağlandı. Ancak bu çoğunluk Euro krizinde kemer sıkma önlemlerini desteklemeyi reddettiği için istikrarsız hale geldi.[11] Bu nedenle, genel seçimler Eylül 2012'de yapıldı.[12] VVD, 41 sandalyeyle en büyük parti olarak kaldı. Kasım 2012'den bu yana VVD, İşçi Partisi'yle "mor" bir koalisyon hükûmeti olan İkinci Rutte kabinesinin büyük ortağı oldu.
Seçim sonuçları
[değiştir | kaynağı değiştir]Parlamento
[değiştir | kaynağı değiştir]Seçim | Temsilciler Meclisi | Meclis | |||
---|---|---|---|---|---|
Oy | % | Sandalye | +/– | ||
1948 | 391.908 | 7,9 (#5) | 8 / 100
|
2 | Koalisyon |
1952 | 470.820 | 8,8 (#5) | 9 / 100
|
1 | Muhalefet |
1956 | 502.325 | 8,7 (#4) | 9 / 100 13 / 150
|
0 4 |
Muhalefet |
1959 | 732.658 | 12,2 (#3) | 19 / 150
|
6 | Koalisyon |
1963 | 643.839 | 10,2 (#3) | 16 / 150
|
3 | Koalisyon |
1967 | 738.202 | 10,7 (#3) | 17 / 150
|
1 | Koalisyon |
1971 | 653.092 | 10,3 (#3) | 16 / 150
|
1 | Koalisyon |
1972 | 1.068.375 | 14,4 (#3) | 22 / 150
|
6 | Muhalefet |
1977 | 1.492.689 | 17 (#3) | 28 / 150
|
6 | Koalisyon |
1981 | 1.504.293 | 17,3 (#3) | 26 / 150
|
2 | Muhalefet |
1982 | 1.897.986 | 23,1 (#3) | 36 / 150
|
10 | Koalisyon |
1986 | 1.595.377 | 17,4 (#3) | 27 / 150
|
9 | Koalisyon |
1989 | 1.295.402 | 14,6 (#3) | 22 / 150
|
5 | Muhalefet |
1994 | 1.792.401 | 20 (#3) | 31 / 150
|
9 | Koalisyon |
1998 | 2.124.971 | 24,7 (#2) | 38 / 150
|
7 | Koalisyon |
2002 | 1.466.722 | 15,4 (#3) | 24 / 150
|
14 | Koalisyon |
2003 | 1.728.707 | 17,9 (#3) | 28 / 150
|
4 | Koalisyon |
2006 | 1.443.312 | 14,7 (#4) | 22 / 150
|
6 | Muhalefet |
2010 | 1.929.575 | 20,5 (#1) | 31 / 150
|
9 | Koalisyon |
2012 | 2.504.948 | 26,6 (#1) | 41 / 150
|
10 | Koalisyon |
2017 | 2.238.351 | 21,3 (#1) | 33 / 150
|
8 | Koalisyon |
2021 | 2,276,514 | 21,9 (#1) | 34 / 150
|
1 | Koalisyon |
2023 | 1,589,519 | 15,4 (#3) | 24 / 150
|
10 | Koalisyon |
Seçim | Senato | ||||
Oy | % | Sandalye | +/– | ||
1999 | 39.809 | 25,3 (#2) | 19 / 100
|
4 | Koalisyon |
2003 | 31.026 | 19,2 (#3) | 15 / 100
|
4 | Koalisyon |
2007 | 31.360 | 19,2 (#2) | 14 / 100
|
1 | Muhalefet |
2011 | 34.590 | 20,83 (#1) | 16 / 100
|
2 | Koalisyon |
2015 | 28.523 | 16,87 (#1) | 13 / 100
|
3 | Koalisyon |
2019 | 26,157 | 15,11 (#2) | 12 / 100
|
1 | Koalisyon |
2023 | 22,194 | 12,40 (#2) | 10 / 100
|
2 | Koalisyon |
Avrupa Parlamentosu
[değiştir | kaynağı değiştir]Seçim | Oy | % | Sandalye | +/– |
---|---|---|---|---|
1979 | 914.787 | 16,1 (#3) | 4 / 25
|
|
1984 | 1.002.685 | 18,9 (#3) | 5 / 25
|
1 |
1989 | 714.721 | 13,6 (#3) | 3 / 25
|
2 |
1994 | 740.451 | 17,9 (#3) | 6 / 31
|
3 |
1999 | 698.050 | 19,7 (#3) | 6 / 31
|
0 |
2004 | 629.198 | 13,2 (#3) | 4 / 27
|
2 |
2009 | 518.643 | 11,4 (#4) | 3 / 25
|
1 |
2014 | 567.903 | 12 (#4) | 3 / 26
|
0 |
2019 | 805.100 | 14,6 (#2) | 5 / 29
|
1 |
2024 | 707,141 | 11,35 (#3) | 4 / 31
|
1 |
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Andeweg, R. and G. Irwin Politics and Governance in the Netherlands, Basingstoke (Palgrave) p.49
- ^ Hans Keman (2008), "The Low Countries: Confrontation and Coalition in Segmented Societies", Comparative European Politics, Taylor & Francis, s. 221, 3 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 15 Mart 2017
- ^ Sean Lusk; Nick Birks (2014). Rethinking Public Strategy. Palgrave Macmillan. s. 168. ISBN 978-1-137-37758-6. 3 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mart 2017.
- ^ Rudy W Andeweg; Lieven De Winter; Patrick Dumont (5 Nisan 2011). Government Formation. Taylor & Francis. s. 147. ISBN 978-1-134-23972-6. 25 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ağustos 2012.
- ^ Jochen Clasen; Daniel Clegg (27 Ekim 2011). Regulating the Risk of Unemployment: National Adaptations to Post-Industrial Labour Markets in Europe. Oxford University Press. s. 76. ISBN 978-0-19-959229-6. 5 Ocak 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ağustos 2012.
- ^ David Broughton (4 Ocak 1999). Changing Party Systems in Western Europe. Continuum International Publishing Group. s. 178. ISBN 978-1-85567-328-1. 5 Ocak 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Ağustos 2012.
- ^ Thomas Poguntke; Paul Webb (21 Haziran 2007). The Presidentialization of Politics: A Comparative Study of Modern Democracies. Oxford University Press. s. 158. ISBN 978-0-19-921849-3. 3 Ocak 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ağustos 2012.
- ^ T. Banchoff (28 Haziran 1999). Legitimacy and the European Union. Taylor & Francis. s. 123. ISBN 978-0-415-18188-4. 26 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ağustos 2012.
- ^ Andeweg R.B. and G.A. Irwin Government & Politics in the Netherlands 2002 Palgrave p. 48
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 15 Mayıs 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mart 2017.
- ^ Bruno Waterfield (23 Nisan 2012). "Dutch prime minister Mark Rutte resigns over austerity measures". The Daily Telegraph. 23 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mart 2015.
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 14 Aralık 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mart 2017.