Özgürlük Partisi

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Özgürlük Partisi
Partij voor de Vrijheid
KısaltmaPVV
KurucuGeert Wilders
LiderGeert Wilders
BaşkanGeert Wilders
Senato LideriMarjolein Faber
Temsilciler Meclisi LideriGeert Wilders
Kuruluş tarihi22 Şubat 2006 (18 yıl önce) (2006-02-22)
Üyelik1[1][2][3][4]
İdeolojiHollanda milliyetçiliği[5]
Sağ popülizm[5][6]
İslam karşıtlığı[5][7]

Göçmen karşıtlığı[5][7]
Ağır Avrupa şüphecliği[5][7]
Antikomünizm
Sosyal muhafazakârlık
Siyasi pozisyonSağdan[8][9] aşırı sağa
Uluslararası üyelikUluslararası Özgürlük İttifakı
Avrupa üyeliğiAvrupa Özgürlüğü İttifakı
Resmî renkler               Mavi, Beyaz, Kırmızı
(Hollanda üç renkli bayrağı)
Senato
4 / 75
Temsilciler Meclisi
37 / 150
Yerel Yönetimler
34 / 570
Avrupa Parlamentosu
0 / 26
İnternet sitesi
Parti bayrağı
Hollanda

Özgürlük Partisi (FelemenkçePartij voor de Vrijheid, PVV) Hollanda'da 22 Şubat 2006 tarihinde Geert Wilders tarafından kurulan, sağ popülist Hollanda milliyetçisi siyasi partidir.

2006'da Temsilciler Meclisinde Geert Wilders'ın tek kişilik partisinin ardılı olarak kurulan parti 2006 genel seçimlerinde dokuz sandalye kazandı ve parlamentoda beşinci en büyük parti oldu. 2010 genel seçimlerinde 24 sandalye kazanarak üçüncü büyük parti oldu. O zaman PVV, kabineye bakan vermeden Başbakan Mark Rutte liderliğindeki azınlık hükûmetini desteklemeyi kabul etti. Bununla birlikte, Catshuis'teki bütçe kesintileri üzerindeki farklılıklardan dolayı Nisan 2012'de desteğini geri çekti.[10] Parti 2014 Avrupa Parlamentosu seçimlerinde üçüncülüğe ulaşıldı ve 4 sandalye kazandı.[11][12]

Göçmenlerin Hollanda toplumuna entegrasyonu konusundaki idari gözaltı ve güçlü asimilasyonist tutum gibi program ögeleriyle Hollanda'da kurulan merkez sağ partilerden (Demokrasi ve Özgürlükler için Halk Partisi ve Hristiyan Demokrat Canlanış gibi) ayrılmaktadır. Buna ek olarak parti Avrupa şüphecisi[13][14] ve Temmuz ayının başlarından bu yana, Eylül ayında yapılan seçimler için sunduğu programa göre, Hollanda'nın AB'den çekilmesini şiddetle savunmaktadır.[15]

Tek üyesi Geert Wilders olan bir partidir. Parti, Hollanda hükûmetinin finansmanı için uygun olmayıp bağışlarla ayakta kalmaktadır.[16]

Seçim sonuçları[değiştir | kaynağı değiştir]

Parlamento[değiştir | kaynağı değiştir]

Seçim Temsilciler Meclisi Hükümet
Oy % Sandalye +/–
2006 579.490[17] %5,89[17]
9 / 150
Muhalefet
2010 1.454.493[17] %15,45[17]
24 / 150
artış 15 VVD-CDA Azınlık
2012 950.263[17] %10,08[17]
15 / 150
azalış 9 Muhalefet
2017 1.372.941[18] %13,1[18]
20 / 150
artış 5 Muhalefet
Seçim Senato Hükümet
Oy % Sandalye +/–
2011 72[19] %12,74[19]
10 / 75
2015 66[19] %11,58[19]
9 / 75
azalış 1

Avrupa Parlamentosu[değiştir | kaynağı değiştir]

Seçim Oy % Sandalye +/–
2009 772.746[20] %16,97[20]
4 / 25
2014 633.114[20] %13,32[20]
4 / 26
Sabit
2019 194.178[20] %3,53[20]
0 / 26
azalış 4

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Wilders PVV'nin tek üyesidir.
  2. ^ "Partij voor de Vrijheid (PVV) 28 Nisan 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi." (in Dutch), Parlement & Politiek. Retrieved 5 March 2017.
  3. ^ "Favorita en de duistere financiering van partijen 20 Şubat 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi." (in Dutch), de Volkskrant, 2008. Retrieved 20 February 2017.
  4. ^ "Ondemocratische PVV 16 Ocak 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi." (in Dutch), NRC Handelsblad, 2010. Retrieved 20 February 2017.
  5. ^ a b c d e Pauwels, Teun (2014). Populism in Western Europe: Comparing Belgium, Germany and The Netherlands. Routledge. ss. 117-118. ISBN 9781317653912. 
  6. ^ Merijn Oudenampsen (2013). "https://books.google.com/books?id=EUhMAQAAQBAJ&pg=PA191 Explaining the Swing to the Right: The Dutch Debate on the Rise of Right-Wing Populism". In Ruth Wodak, Majid KhosraviNik, Brigitte Mral. Right-Wing Populism in Europe: Politics and Discourse. A&C Black. p. 191.
  7. ^ a b c Thompson, Wayne C. (2014). Western Europe 2014. Rowman & Littlefield. s. 185. ISBN 9781475812305. 
  8. ^ Rita C-K Chin (2009). After the Nazi racial state: difference and democracy in Germany and Europe. University of Michigan Press. s. 239. 3 Ocak 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mart 2017. 
  9. ^ "Are Dutch voters really turning to populist Geert Wilders?". 12 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mart 2017. 
  10. ^ "Dutch elections loom as budget talks collapse". Euronews. 23 Nisan 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Nisan 2012. 
  11. ^ "Meeste stemmen D66, CDA grootst". nos.nl. 29 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mart 2017. 
  12. ^ "CDA met vijf zetels grootste partij". RTL Nieuws (Felemenkçe). 25 Mayıs 2014. 7 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Mayıs 2014. 
  13. ^ Magone, José M. (2011). Comparative European Politics: An Introduction. Routledge. s. 17. 23 Kasım 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Ocak 2019. 
  14. ^ Albertazzi, Daniele; McDonnell, Duncan (2008), Twenty-first century populism: The spectre of Western European democracy, Palgrave Macmillan, s. 164 
  15. ^ "PVV: Nederland moet uit EU. (The Netherlands should get out of the EU)". Nos.nl. 23 Nisan 2010. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ocak 2014. 
  16. ^ "Arşivlenmiş kopya". 11 Mart 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mart 2017. 
  17. ^ a b c d e f "Verkiezingsuitslagen Tweede Kamer 1918 - heden 18 Temmuz 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi." (in Dutch), Kiesraad. Retrieved 9 March 2017.
  18. ^ a b "Uitslag van de verkiezing van de leden van de Tweede Kamer van 15 maart 2017 – Kerngegevens 22 Mart 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi." (in Dutch), Kiesraad, 2017. Retrieved 24 March 2017.
  19. ^ a b c d "Verkiezingsuitslagen Eerste Kamer 1918 - heden 4 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi." (in Dutch), Kiesraad. Retrieved 9 March 2017.
  20. ^ a b c d e f "Verkiezingsuitslagen Europees Parlement 1918 - heden 9 Ekim 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi." (in Dutch), Kiesraad. Retrieved 9 March 2017.