Melih Duygulu

Bağlantı ekle
Vikipedi, özgür ansiklopedi
Melih Duygulu
Doğum1967
İstanbul
MilliyetTürk
MeslekEtnomüzikolog, Akademisyen

Melih Duygulu (d. 1967, İstanbul), Türk etnomüzikolog, akademisyen, yazar.

1986 yılından itibaren kişisel çabasıyla Anadolu’nun çeşitli yörelerinde yerel müzikler üzerine alan araştırmaları yaparak yerel ezgiler derlemiş; halk edebiyatı örnekleri, gelenek-görenekler, halk inançları, etnografik ve folklorik malzeme toplamıştır. Bu çalışmalar sonucunda, Türkiye’nin müzik kültürünü genel okur kitlesine sesli yayımlar halinde ulaştırmak üzere hazırladığı kitaplar ve CD çalışmalarıyla tanınır. Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesinde öğretim üyesidir.

Yaşamı[değiştir | kaynağı değiştir]

Eğitimi ve akademik yaşamı[değiştir | kaynağı değiştir]

1967 yılında İstanbul'da doğdu.[1] 1984'te İTÜ Türk Musikisi Devlet Konservatuvarı'na girdi.[2] 1989'da konservatuvarın Temel Bilimler Bölümünden mezun oldu. Lisansüstü öğrenimini de aynı okulda tamamladı.

1989-1994 arasında İTÜ Türk Musikisi Devlet Konservatuvarında ve 1989-1991 arasında İÜ Devlet Konservatuvarında görev yaptı.

1994 yılında Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi bünyesindeki İstanbul Devlet Konservatuvarı Müzikoloji Bölümünde öğretim görevlisi olarak çalışmaya başladı. 2004-2018 yılları arasında aynı kurumda Etnomüzikoloji ve Folklor Ana Bilim Dalı başkanlığı yaptı. Ayrıca Haliç Üniversitesi Konservatuvarında (2005-2013), Rotterdam Konservatuvarında (2006-2012) ve Okan Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Lisansüstü Müzik Programında (2015 yılından itibaren) halk müzikleri ve etnomüzikoloji ile ilgili dersler verdi.

Hollanda, Almanya, Belçika ve Fransa’da Türk müziği ve Ortadoğu müziğine ilişkin konferanslar verdi.[3] Çeşitli müzik kurullarında seçici kurul üyesi olarak çalıştı. 2010 senesinde ABD'nin Arizona eyaletindeki Müzik Enstrümanları Müzesinde (Music Instrument Museum) Türkiye Bölümünün küratörlüğünü yaptı.[4]

Derleme çalışmaları, kitapları ve sesli yayımları[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaval yapımı derlemesi sırasında, Tokat

1986 yılından itibaren kişisel çabasıyla Anadolu’nun çeşitli yörelerinde yerel müzikler üzerine alan araştırmaları yapmaktadır.[5][6] Bazı derlemelere stajları nedeniyle öğrencileri de dahil oldu.[7] Çalışmaları sonucu 70 kadar şehir ve 800’den fazla köyde 1000’den fazla kaynak kişi ile görüşerek ezgiler derledi. Duygulu; yerel ezgilerin yanı sıra halk edebiyatı örnekleri, gelenek-görenek, halk inançları, folklorik ve etnografik malzeme topladı. Araştırmalarının sonucunda 4000’e yakın halk ezgisi, 100'den fazla çalgı derlemiştir.[8] 1990 yılından itibaren yurt içi ve yurt dışındaki dergi ve ansiklopedilerde alanıyla ilgili bilimsel makaleleri yayımlandı.[9] Hazırladığı sesli CD'lerle, Türkiye’nin müzik kültürünü sesli yayımlar halinde hem Türkiye'deki genel okur kitlesine hem de uluslararası platforma tanıtmak için çalıştı.[10] Bu amaçla, 1997-2016 yılları arasında 32 adet kitaplı CD hazırlayıp yayımladı. Neşet Ertaş'ın elde kalan plaklarındaki kayıtları dinleyicilere ulaştıran 14 CD'lik serisi bu kapsamda hazırlandı.[11]

Tırnak kemâne hakkında bir derleme sırasında, Cide.

2002 yılında iki CD olarak yayımlanan Süryaniler adlı albümünü; Türkçe, İngilizce, Fransızca ve Süryanice hazırlanmış bir kitapla birlikte çıkardı.[12] Birinci CD'deki dinî müzik örnekleri Türkiye, Irak, Suriye ve Lübnan Süryanîlerinin ayinlerinde kaydedildi; ikinci CD'deki halk müziği örneklerini ise, Süryaniler'in doğu ve batı lehçelerinin yaygın olduğu bölgelerdeki yerel sanatçıların seslendirdiği özel icralardan seçti.[13] 38 parçanın yer aldığı albüm, Süryani müziği alanında, Türkiye'de bugüne kadar yapılmış en kapsamlı çalışma olarak değerlendirilmiştir.[14][15]

Anadolu’da ve Trakya’da yaptığı 1400’ün üzerinde saha çalışmasıyla Çingene toplumundaki geleneklerin müzikal öğelerini kayıt altına aldı.[16] 2006'da Türkiye'de Çingene Müziği / Batı Grubu Romanlarında Müzik Kültürü başlıklı kitabında ülkenin batısında yaşayan Çingenelerin (Romanların) müziğini inceleyerek Çingene kültürü ve müziği alanındaki çalışmalara öncülük etti.[17] Bu kitabın bütün güncel fotoğraflarını bizzat kendisi çekti.[16]

Araştırmacı, 2014'te Türk Halk Müziği Sözlüğü yayımladı.[18][19] 2018'de Bayburt’un Cumhuriyet dönemindeki müzik ortamını ve halk müziği üretimini farklı yanlarıyla ele alan "Bayburt Halk Müziği" adlı kitabı ve “İlk Kayıtlarıyla Bayburt Türküleri" adlı CD'yi yayımladı.[20][21]

Bir cumhuriyet dönemi âşığı olan Davut Sulari'yi konu alan Aşık Davut Sularî -Üç Telli Turna adlı araştırması 2022'de yayımlandı.[22]

Diğer çalışmaları[değiştir | kaynağı değiştir]

Çeşit radyo kanallarında radyo programcılığı yaptı.[23] 2005 yılında Türk Kültür Vakfı'nın oluşturduğu turkishmusicportal.org sitesinin ve aynı vakfın Türk yemek kültür hakkında hazırladığı turkish-cusine.org sitesinin oluşumuna katkı verdi.[24]

Eserleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Kitapları[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Gaziantep Türküleri (1995)
  • Alevî-Bektaşî Müziğinde Deyişler (1997)
  • Türkiye’de Çingene Müziği (2006)[25]
  • Türk Halk Müziği Sözlüğü (2014)
  • Türkiye’nin Halk Müziği Makamları (1. Baskı 2018), (2. Baskı 2022) [26]
  • Garip Kul Duran / Meçhul Vuslat (2018)
  • Bayburt Halk Müziği (2020)[27]
  • Âşık Davut Sularî / Üç Telli Turna (2022) [22]

Hazırladığı Kitaplı CD'lerden Bazıları[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Gaziantep Türküleri, 1997 (Kalan Müzik)[28]
  • Tahtacılar, 1997 (Kalan Müzik)
  • Anadolu Ermeni Müziği, 1997 (Kalan Müzik)
  • Feyzullah Çınar, 1997 (Kalan Müzik)
  • Edirne Romanları, 1998 (Kalan Müzik)
  • Arif Sağ, 1998 (Kalan Müzik)
  • Muhlis Akarsu, 1998 (Kalan Müzik)
  • Nida Tüfekçi, 1998 (Kalan Müzik)
  • Kurtuluş ve Cephe Türküleri, 1998 (Kalan Müzik)[29]
  • Talip Özkan, 1999 (Kalan Müzik)
  • Asya İçlerinden Balkanlara Saz, 1999 (Kalan Müzik)
  • Davut Sularî, 1999 (Kalan Müzik) [30]
  • Rumeli Bektaşîleri, 1999 (Kalan Müzik)
  • Malatyalı Fahri, 2000 (Kalan Müzik)
  • Türkiye'nin Ses Kayıt Tarihi (Cemal Ünlü ile), 2000 (Ekinciler Holding A.Ş. Kültür-Sanat Dizisi:4), 2000
  • Ali İzzet Özkan, 2001 (Kalan Müzik)
  • Süryaniler, 2002 (Kalan Müzik)
  • Urfa Âhengi, 2002 (Kalan Müzik)
  • Âşık Veysel, 2003 (Kalan Müzik)
  • Nesimi Çimen, 2003 (Kalan Müzik)
  • Neşet Ertaş (14 CD'lik seri) (Kalan Müzik)[31]
  • Hüseyin Çırakman, 2004 (Kalan Müzik)
  • Maçkalı Hasan Tunç, 2004 (Kalan Müzik)
  • Anadolu Ninnileri, 2006 (Kalan Müzik)[32]
  • Mustafa Kandıralı, 2008 (Uzelli Müzik)
  • Kul Ahmet, 2010 (Kalan Müzik)
  • Emirdağ Türküleri, 2012 (Kalan Müzik)[33]
  • Dersim (Tunceli) Türküleri, 2013 (Kalan Müzik)
  • Ferdi Özbeğen, 2013 (Uzelli)

Belgesel Filmi[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Gadev Akademisi" (PDF). Gadev Akademisi. 7 Haziran 2023 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. 
  2. ^ Cem Bahar, Onur Üner. "İstanbul, Müzik ve Tarih 4. bölüm". TRT. 8 Aralık 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  3. ^ "Melih Duygulu". Folklor Kurumu. 8 Ocak 2020. 20 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Haziran 2023. 
  4. ^ Duygulu, Melih. "Türk Halk Müziği Sözlüğü", 2014, s.6.
  5. ^ "Türkü topla benim için". Milliyet gazetesi. 12 Eylül 1999. 7 Haziran 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  6. ^ "Melih Duygulu, bütün yönleriyle Aşık Davut Sulari'yi anlattı". Yön TV. 18 Ocak 2023. 18 Ocak 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  7. ^ "Karalama Defteri 102.Bölüm İzle". Karalama Defteri 102.Bölüm İzle. 16 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Haziran 2023. 
  8. ^ Duygulu, Melih. "Âşık Davut Sularî-Üç Telli Turna", 2022.
  9. ^ "Melih Duygulu'nun TDV İslâm Ansiklopedisi'nde Kaleme Aldığı Maddeler" 25 Mart 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. islamansiklopedisi.org.tr. Erişim tarihi: 08.05.2023. Mak, Mahir. & Kurtişoğlu, Belma Oğul (2018). Mardinli Koçerler. MSGSÜ Sosyal Bilimler, (18), 327-348. https://dergipark.org.tr/en/pub/msgsusbd/issue/46981/589596 Erişim tarihi: 08.06.2023. Tekin Arıcı, Ezgi. & Güray, Cenk. (2018). Ege ve Orta Anadoluda Abdallık Geleneğinin Tarihsel ve Kültürel Özellklerinin Müzik Gelenekleri ve Müzikal Analiz Üzerinden Değerlendirilmesi. Uluslararası Müzik ve Sahne Sanatları Dergisi, (2), 21-39. https://dergipark.org.tr/en/pub/umssd/issue/41788/466794 Erişim tarihi: 08.06.2023.
  10. ^ "Melih Duygulu". Pankitap.com yazar tanıtım sayfası. 20 Eylül 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Haziran 2023. 
  11. ^ Meriç, Murat (3 Aralık 2020). "Türküleriyle yolumuzu çizen ses: Neşet Ertaş". www.hurriyet.com.tr. 6 Aralık 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Haziran 2023. 
  12. ^ "Anadolunun Solan Rengi: Süryani Müziği". Bianet. 19 Ekim 2002. 7 Haziran 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  13. ^ "İsa'nın dilinden şarkılar". www.hurriyet.com.tr. 18 Mayıs 2002. 7 Haziran 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Haziran 2023. 
  14. ^ "Süryani sesi tarihe geçti!." 15 Mayıs 2002. 7 Haziran 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  15. ^ "Kalan Müzikten Süryanice Albüm Çıktı - Süryaniler". Suryaniler.com. 7 Haziran 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Haziran 2023. 
  16. ^ a b Denizci, Özge (1 Mart 2016). "Çingene müziğini okumak: Türkiye'de Çingene Müziği". Kitapeki.com. 10 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi.  Göncüoğlu, Süleyman Faruk & Yavuztürk, Şükriye Pınar. (2009). Sulukule ve Çingeneleri. Güzel Sanatlar Enstitüsü Dergisi, 0 (23), 107-134. https://dergipark.org.tr/en/pub/ataunigsed/issue/2579/33178 Erişim tarihi: 08.06.2023. Kalafat, Yaşar (2008). Karaçi Halk İnançları. Motif Akademi Halkbilimi Dergisi, 1 (1) , 106-121. https://dergipark.org.tr/en/pub/mahder/issue/36127/405845 1 Ekim 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Erişim tarihi: 08.06.2023. Seeman, Sonia Tamar (2019), “Sounding Roman: Representation and Performing Identity in Western Turkey” Oxford University Press: s. 249, 364, xii, 462, 484. https://books.google.com.tr/books?hl=tr&lr=&id=w8SbDwAAQBAJ&oi=fnd&pg=PP1&dq=melih+duygulu&ots=02IN2Sk060&sig=U_WOm6zrktAVAqSLxPKNbZlNVAE&redir_esc=y#v=onepage&q&f=false 9 Haziran 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Erişim tarihi: 08.06.2023
  17. ^ Çelik, Fehmiye (1 Ocak 2007). "Çingene Çalar, Kim Oynamaz!". Kardesturkuler.com. 29 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Haziran 2023. 
  18. ^ Ensonhaber (2 Kasım 2017). "Melih Duygulu'dan Türk Halk Müziği Sözlüğü". Ensonhaber.com sitesi. 7 Haziran 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Haziran 2023. 
  19. ^ Çevik, Çağlayan (21 Aralık 2014). "Haftanın kitapları". Hurriyet.com.tr. 26 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Haziran 2023. 
  20. ^ "Amaç Bayburt'un Ses Mirasını Gelecek Kuşaklara Aktarmak". Artdogistanbul.com. 24 Ocak 2021. 7 Haziran 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Haziran 2023. 
  21. ^ "Bayburt'un kayıp türküleri". Yeni Şafak gazetesi. 31 Ocak 2021. 31 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Haziran 2023. 
  22. ^ a b "Ayhan Aydın ile Gönülden Gönüle Muhabbetler | Üç Telli Turna Davut Sulari | Melih Duygulu". Cem Tv. 31 Mayıs 2023. 13 Haziran 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Haziran 2023. 
  23. ^ Açık Radyo, Türk Halk Müziği Radyo Programı, Melih Duygulu. 6 Haziran 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. www.acikradyo.com.tr. Erişim tarihi: 07.06.2023, Açık Radyo, Ege'den Çıktık Yola, Melih Duygulu. 6 Haziran 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.www.acikradyo.com.tr. Erişim Tarihi: 07.06.2023
  24. ^ Turkish Music Portal, Künye 7 Mayıs 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Turkish Music Portal, Künye. Erişim tarihi: 09.06.2023. Turkish Cultural Foundation, News[ölü/kırık bağlantı] Turkish Cultural Foundation, News. Erişim tarihi: 09.06.2023.
  25. ^ Seeman, Sonia Tamar (2019), “Sounding Roman: Representation and Performing Identity in Western Turkey” Oxford University Press: s. 249, 364, xii, 462, 484. https://books.google.com.tr/books?hl=tr&lr=&id=w8SbDwAAQBAJ&oi=fnd&pg=PP1&dq=melih+duygulu&ots=02IN2Sk060&sig=U_WOm6zrktAVAqSLxPKNbZlNVAE&redir_esc=y#v=onepage&q&f=false 9 Haziran 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Erişim tarihi: 08.06.2023
  26. ^ Madanoğlu, Naci (2019). “Halk Türkülerinin Piyano Düzenlemeleri Bağlamında “Piyano İçin 9 Türkü” Kitabının Analizi. İstanbul Aydın Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi Dergisi, 5 (10), 85-96. https://dergipark.org.tr/en/pub/aydinsanat/issue/53892/727918 Erişim tarihi: 08.06.2023.
  27. ^ "'Şen ol Bayburt...'". www.hurriyet.com.tr. 7 Şubat 2021. 7 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Haziran 2023. 
  28. ^ Mazırık, Özge (Ocak 2017). "Gaziantep türküleri üzerine halk bilimsel bir inceleme" (PDF). Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü yüksek lisans tezi. 7 Haziran 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 7 Haziran 2023. 
  29. ^ "Kurtuluş ve cephe türküleri kaseti". www.hurriyet.com.tr. 25 Ekim 1998. 25 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Haziran 2023. 
  30. ^ Vodinalı, Selcen, Yurduşen Çanakçı, Yasemin, Sazak, Nilgün. "1993 – 2010 Yılları Arasında “Kalan Müzik Şirketi”nde Yer Alan Türk Halk Müziği Albüm Kapaklarının Göstergebilimsel Açıdan İncelenmesi". Akademik İncelemeler Dergisi 17 / 1 (April 2022): 22-47. https://doi.org/10.17550/akademikincelemeler.1037400 Erişim tarihi: 08.06.2023.
  31. ^ "Hasan Saltık ve İstanbul'la ilgili yaptığı kayıtlar: Murat Meriç'le söyleşi". 17 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi.  www.acikradyo.com. 17.06.2021. Erişim Tarihi: 07.06.2023.
  32. ^ "Çocuktan al haberi". www.hurriyet.com.tr. 26 Mart 2005. 7 Haziran 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Haziran 2023. 
  33. ^ "Emirdağ Türküleri Gent'te Hayat Buldu". Emirdag.gen.tr sitesi. 1 Ekim 2012. 7 Haziran 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Haziran 2023. 
  34. ^ Duygulu, Melih. "Âşık Davut Sularî-Üç Telli Turna", 2022, s.1.

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Melih_Duygulu&oldid=32393129" sayfasından alınmıştır