Ülkelere göre seri katiller listesi

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Bu maddede kayda değer seri katillerin bir listesi yer almaktadır.

Ülkelere göre mahkûm seri katiller[değiştir | kaynağı değiştir]

Afganistan[değiştir | kaynağı değiştir]

Antigua ve Barbuda[değiştir | kaynağı değiştir]

  • John Baughman: 1995 yılında ikinci karısını Royal Antiguan Oteli'nin çatısından iten eski Amerikan polis memuru; yakın bir arkadaşı ve ilk karısını ABD’de öldürdüğünden şüphelenildi; 2000 yılında intihar etti.[2]

Arjantin[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Marcelo Antelo: "San La Muerte Katili" olarak da bilinir; Şubat ve Ağustos 2010 arasında en az dört kişiyi (iddiaya göre bir pagan azizi adında) öldüren uyuşturucu bağımlısı; ömür boyu hapis cezasına çarptırıldı.[3]
  • Florencio Fernández: "Arjantinli Vampir" olarak da bilinir; 1950'lerde memleketindeki Monteros'ta on beş kadını öldürdü.
  • Cayetano Santos Godino: "Petiso Orejudo" ("Büyük Kulaklı Cüce") olarak da bilinir; 16 yaşında, 1912'de dört çocuğu öldürdü; 1944'te hapishanede öldü.[4]
  • Cayetano Domingo Grossi: Arjantin tarihinin ilk seri katili; 1896-1898 yılları arasında babası olduğu yeni doğan beş çocuğunu öldüren İtalyan göçmen; 1900 yılında idam edildi.[5]
  • Francisco Antonio Laureana: "San Isidro'nun Satiri" (Satir: seks düşkünü erkek) olarak da bilinir; 1974'ten 1975'e kadar on beş kadını öldürdü, bunların on üçüne tecavüz etti; 1975'te polisle yaptığı bir çatışmada öldü.[6]
  • Yiya Murano: "Monserrat'ın Zehri" olarak da bilinen bu katil 1979'da Buenos Aires'te üç kadını zehirledi.
  • Robledo Puch: "Ölüm Meleği" ve "Kara Melek" olarak da bilinir; 1972'de tutuklanmasından önce 11 kişiyi öldürdü; 1980 yılında ömür boyu hapis cezasına çarptırıldı.[7]

Avustralya[değiştir | kaynağı değiştir]

  • John Balaban: "Romen Manyak" olarak da bilinir; Karısı ve ailesi de dahil olmak üzere, 1948'den 1953'e kadar Fransa ve Avustralya'da en az beş kişiyi öldüren Romen göçmen; 1953'te idam edildi.[8]
  • David ve Catherine Birnie: "Moorhouse Cinayetleri" nin sorumlusu bir çift; 1986'da dört kadını öldürdüler.[9]
  • Gregory Brazel: 1982 silahlı soygununda bir kadını öldürdü ve 1990'da iki fahişeyi öldürdü.[10][11]
  • John Bunting, Robert Wagner ve James Vlassakis: 1992-1999 yılları arasında on iki kişinin öldüğü Snowtown cinayetinden mahkûm edildiler.[12]
  • Robert Francis Burns: sekiz cinayeti itiraf etti; 1883'te Ararat'ta asıldı.[13]
  • Thomas ve John Clarke: demiryolu istasyonlarını soyan haydut kardeşler; beş polis memurunu öldürdüler; haydutların görüldüğü yerde öldürülmesine izin veren 1886 Felons Yakalama Yasası, bu haydutlar yüzünden yaratıldı; 1867'de ikisi de asıldı.[14]
  • Eric Edgar Cooke: 1959 ve 1963 arasında en az sekiz kişiyi öldürdü ve Perth ve çevresinde daha birçok insanı öldürmeye çalıştı; Batı Avustralya’da asılmış en son kişi.[15]
  • John Leslie Coombes: 1984’te iki adam, 2009’da Victoria’da bir kadını öldürdü.[16]
  • Bandali Debs: 1990'lı yıllarda iki polis ve iki fahişe öldürmekten suçlu bulundu.[17]
  • Paul Denyer: "Frankston Katili" olarak da bilinir; 1993'te Frankston'un Melbourne banliyösünde üç kadını öldürdü.[18][19]
  • Peter Dupas: Victoria’da birçok cinayet ve tecavüz suçlamasıyla üç kez ömür boyu hapis cezası verildi.[20]
  • Kathleen Folbigg: 1991-1999 yılları arasında babası olduğu dört çocuğunu öldürdü.[21]
  • Leonard Fraser: "Rockhampton Tecavüzcüsü" olarak da bilinir; Queensland, Rockhampton'da dört kadını öldürmekten suçlu bulundu.[22]
  • John Wayne Glover: "Büyükanne Katili" olarak da bilinir; Sidney'de altı yaşlı kadını öldürdü; 2005 yılında intihar etti.[23][24]
  • Caroline Grills: 1947 ve 1953 yılları arasında New South Wales'de beş aile üyesinin seri şekilde zehirledi.[25]
  • Paul Steven Haigh: 1970'lerin sonlarında Victoria'da yedi kişiyi öldürmekten dolayı şartlı tahliye edilmeden ömür boyu hapis cezasına çarptırıldı.[26]
  • Matthew James Harris: 1998’de Wagga Wagga’da bir arkadaşının erkek kardeşini, bir kız arkadaşını ve bir erkek komşusunu boğdu.[27]
  • Thomas Jeffries: beş kişinin cinayetlerinden sorumlu Tazmanyalı ceza kolonisi kaçağı; 1826'da idam edildi.[28]
  • Frances Knorr: "Bebek Bakıcısı Katil" olarak da bilinir; Üç bebeği öldürmüş İngiltere doğumlu bebek bakıcısı; 1894'te idam edildi.[29]
  • Eddie Leonski: Melbourne’da üç kadını öldüren ABD Ordusu askeri; 1942'de idam edildi.[30][31][32][33]
  • John Lynch: "Berrima Balta Katili" olarak da bilinir; 1835'ten 1841'e kadar on kişiyi öldürdü.[34]
  • William MacDonald: Haziran 1961 ile Nisan 1963 arasında Sidney’de en az beş kişi öldüren İngiliz göçmen.[35]
  • John ve Sarah Makin: 19. yüzyılın sonlarında, on iki çocuğu öldürüp evlerinin ardına gömen bebek bakıcısı çift.[36]
  • Malachi Martin: Jane Macmanamin'i öldürmekten suçlu bulundu ve annesinin şüpheli ölümüne karıştığı gibi dört kişi daha öldürdüğünden şüphelenildi; 1862'de Adelaide Gaol'a asıldı.[37]
  • Ivan Milat: 1989-1993 yılları arasında Belanglo Eyalet Ormanı, New South Wales'de en az yedi turisti öldürdü; Newcastle'daki benzer kayıplardan da ondan şüphelenildi.[38]
  • Dan Morgan: "Çılgın Köpek" olarak da bilinir; 1864-1865 yılları arasında üç kişiyi öldüren vahşi haydut; Victoria polisi tarafından öldürüldü.[39]
  • Martha Needle: "Richmond'un Kara Dul" olarak da bilinir; dört aile üyesinin zehirlenmesinden ve erkek arkadaşının erkek kardeşinin zehirlenmesinden sorumludur; 1894 yılında idam edildi.[40]
  • Alexander Pearce: Diğer yedi mahkûmla hapishaneden kaçan İrlandalı mahkûm; bunlardan beşi öldürüldü ve yamyamca yendi, Pearce kalan tek kişiydi; 1824'te asıldı.[41]
  • Derek Percy: 1969'da bir çocuğu öldürdü, fakat aynı zamanda 60'lardaki diğer sekiz çocuğun ölümüyle bağlantılıydı; akciğer kanserinden hapishanede öldü.[42]
  • Martha Rendell: 1907-08'de üç üvey çocuğunu hidroklorik asitle öldürdü; Batı Avustralya'da asılmış son kadın.[43]
  • Lindsey Robert Rose: 1984-1994 yılları arasında beş kişiyi öldüren New South Wales seri ve kiralık katili.[44]
  • 'Karlı' Rowles: daha sonra yayınlanmamış yazarı Arthur Upfield olan bir kitaptan bir yöntem kullanarak üç kişiyi öldüren bir katil.[45]
  • Albert Schmidt: "Wagga Katili" olarak da bilinir; 1888'den 1890'a kadar en az üç seyahat arkadaşını öldüren Alman göçmen; 1890'da bir cinayetten idam edildi.[46]
  • Arnold Sodeman: 1930'larda Melbourne'de dört çocuğu öldürdü.[47]
  • John "Rocky" Whelan: beş kişinin cinayetlerinden sorumlu Tazmanyalı ceza kolonisi kaçağı; 1855'te idam edildi.[48]
  • Christopher Worrell ve James Miller: "Truro Katilleri" olarak da bilinir; 1976-1977'de yedi kişiyi öldürmekten mahkûm edildiler.[49]

Avusturya[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Elfriede Blauensteiner: "Kara Dul" olarak da bilinir; üç kişinin zehirleyicisi; 2003 yılında hapishanede öldü.[50]
  • Max Gufler: kadınları zehirledi ve boğdu; dört cinayetten ve iki cinayete teşebbüsten mahkûm oldu, ancak 18 cinayet işlendiğine inanılıyor; 1996 yılında öldü.
  • Dariusz Kotwica: 2015'te Avusturya ve İsveç'te en az üç emekli öldüren Polonyalı serseri; Hollanda, Çek Cumhuriyeti ve Birleşik Krallık'ta daha fazla cinayetten şüpheleniliyor; rızası olmadan hastaneye yatırıldı.[51]
  • Martha Marek: 1932-1937 yılları arasında üç aile üyesini ve evinde oda kiracısı olarak kalan birini talyum ile zehirledi; 1938'de idam edildi.[52]
  • Wolfgang Ott: 1995'te birkaç kadını kaçırıp, ikisini öldüren seks suçlusu ve şüpheli seri katil; 1996 yılında ömür boyu hapis cezasına çarptırıldı.[53]
  • Harald Sassak: 1971-1972 yılları arasında soygun amacıyla altı kişiyi öldüren gazhane çalışanı; 2013 yılında açıklanmayan bir hastalıktan öldü.[54]
  • Hugo Schenk: 1883'te ortağı Karl Schlossarek'le dört hizmetçi öldüren dolandırıcı; daha fazla cinayetten şüpheleniliyor; 1884'te idam edildi.[55]
  • Jack Unterweger: yazar ve cinsel sadist; on cinayetten mahkûm edildi; on iki kadını öldürdüğüne inanılıyor; 1994 yılında cezaevinde intihar etti.[56]
  • Maria Gruber, Irene Leidolf, Stephanija Mayer ve Waltraud Wagner: "Lainz Ölüm Melekleri" olarak da bilinirler; 1983-1989 yılları arasında Viyana’daki Lainz Genel Hastanesi’nde bulunan ve 49 hasta öldürdüğünü itiraf eden hemşireler.[57]
  • Guido Zingerle: 1946 ve 1950 yılları arasında İtalya ve Avusturya'daki kadınlara vahşice tecavüz eden bir İtalyan, bir taş yığını altına gömerek en az iki kişinin ölümüne yol açtı; 1962'de karaciğer kanserinden hapishanede öldü.[58]

Bahamalar[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Cordell Farrington: 2002'den 2003'e kadar dört çocuğu ve eşcinsel sevgilisini öldürdü; önce ölüm cezasına çarptırıldı fakat daha sonra cezası ömür boyu hapis cezasına çevrildi.[59]
  • Michaiah Shobek: "Lucifer Katilinin Melekleri" olarak da bilinir; 1973'ten 1974'e kadar üç Amerikalı turisti öldüren Amerikalı göçmen; 1976 yılında idam edildi.[60]

Bangladeş[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Roshu Kha: sevgilisi tarafından reddedilmesi nedeniyle öfkeli olan Roshu, Chandpur Bölgesinde en az on bir giysi işçisini öldürdü. Onları seviyormuş gibi davrandı, sonra vahşice öldürdü.[61]
  • Ershad Sikder: 1990'lı yıllarda sayısız insanın işkence cinayetlerinden sorumlu kariyerli suçlu ve yozlaşmış politikacı; yedi cinayetten suçlu bulundu ve 2004 yılında idam edildi.[62]

Belarus[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Ivan Kulesh: Grodno Bölgesi'nde 2013-2014 arasında üç satış elemanı kadını öldüren sarhoş; 2016 yılında idam edildi.[63]
  • Eduard Lykov: 2002'den 2011'e kadar sarhoş kavgalarında beş kişiyi öldüren Rus göçmen; 2014 yılında idam edildi.[64]
  • Gennady Mikhasevich: 1971 ve 1985 yılları arasında görev odaklı öldürdüğü 36 kadının cinayetinden sorumludur. Kendi cinayetlerini polis gönüllüsü olarak araştırmıştır; 1987 yılında idam edildi.[65]
  • Igor Mirenkov: "Svietlahorsk Kabusu" olarak bilinir; 1990'dan 1993'e kadar altı çocuğu öldüren çocuk katili; 1996 yılında idam edildi.[66]
  • Sergey Pugachev ve Alexander Burdenko: "Polotsk Dörtlüsü" nün liderleri; 2001'den 2002'ye kadar iki kız ve iki otomobil tutkununun öldürülmesinden sorumlu suçlular. Aynı zamanda iki suç ortağı ile yaptıkları birçok sayıda soygun vardır. Pugachev 2005 yılında idam edildi ve Burdenko ömür boyu hapis cezasına çarptırıldı.[67]
  • Alexander Sergeychik: 2000'den 2006'ya kadar Shchuchyn ve Grodno Bölgelerinde altı kişiyi öldürdü; on iki cinayeti itiraf etti; 2007 yılında idam edildi.[68]

Belçika[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Marie Alexandrine Becker: Digitalis ile en az on bir kişiyi zehirledi; ömür boyu hapis cezasına çarptırıldı; 1938'de öldü.
  • Jan Caubergh: 1979'da hamile komşusunu, kız arkadaşını ve çocuklarını boğdu; ölüme mahkûm edildi, ancak daha sonra ömür boyu hapis cezasına çarptırıldı.[69][70][71][72]
  • Etienne Dedroog: "Lodgers 'Katili" olarak da bilinir; Ekim'den Kasım 2011'e kadar Fransa'da bir B&B sahibi ve Belçika'da bir çift öldürdü; İspanya'da bir cinayetten de şüpheleniliyor; ömür boyu hapis cezasına çarptırıldı.[73]
  • Marc Dutroux: 1995 ve 1996 yılları arasında 8-19 yaşları arasındaki altı kız çocuğunu kaçırdığı, işkence ettiği ve cinsel istismara maruz bıraktığı için mahkûm edildi. Kurbanlarının dördü öldü; son ikisi kurtarıldı.[74]
  • Staf Van Eyken: "Muizen Vampiri" olarak da bilinir; Muizen ve Bonheiden'de 1971'den 1972'ye kadar üç kadını tecavüz etti ve boğdu; önce ölüm cezasına çarptırıldı fakat daha sonra ömür boyu hapis cezasına çarptırıldı.[75]
  • Renaud Hardy: "Parkinson Katili" olarak da bilinir; Flaman Topluluğunda iki ila üç kadını 2009-2015 yılları arasında öldürmüş katil; ömür boyu hapis cezasına çarptırıldı.[76]
  • Ronald Janssen: 2007'de bir kadını ve daha sonra komşusu ve erkek arkadaşını 2010 yılında Flaman Brabant'ta öldürdü; 1993 yılında işlenen beş tecavüz suçunu itiraf etti, ancak 20'den şüphelenildi; 2011 yılında ömür boyu hapis cezasına çarptırıldı.[77][78]
  • Marie-Therese Joniaux: 1894-1895 arasında kendi aile üyelerinden üçünü zehirledi; 1895'te ölüm cezasına çarptırıldı, ancak sonra ömür boyu hapis cezasına çarptırıldı; 1923'te Anvers'te öldü.[79]
  • Andras Pándy: 1986-1990 yılları arasında Brüksel'deki iki karısının ve dört çocuğunun, kızı Ágnes Pándy'nin yardımıyla öldürülmesi ve tecavüz edilmesinden mahkûm edilmiş Macar göçmen; 2013 yılında hapishanede öldü.[80]
  • Nestor Pirotte: "Çılgın Katil" olarak da bilinir; büyük teyzesi de dahil olmak üzere 1954'ten 1981'e kadar yedi kişinin öldürülmesinden sorumludur. En kötü Belçika suçlularından biri olarak kabul edildi; 2000 yılında kalp krizinden öldü.[81]

Bolivya[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Ramiro Artieda: erkek kardeşini 1920'lerin başında parasal amaçlar için öldürdü; Amerika Birleşik Devletleri'ne göç etti ancak daha sonra ülkesine döndü ve 1938'e kadar yedi kadını öldürdü; 1939'da tutuklandı, suçunu itiraf etti ve idam edildi.[82]

Brezilya[değiştir | kaynağı değiştir]

  • José Augusto do Amaral: "Preto Amaral" olarak da bilinir; ilk belgelenmiş Brezilya seri katili; 1926’da São Paulo’daki üç genci öldürmesinden ve cesetlerine tecavüz edilmesinden şüpheleniliyordu; tutuklanmadan önce hapse atılırken tüberkülozdan öldü.[83]
  • Marcelo Costa de Andrade: "Niterói'nin Vampiri" olarak da bilinir; tecavüz edip on dört çocuğu öldürdü.
  • Marcelo de Jesus Silva: "Chucky" olarak da bilinir; Yirmi cinayet, soygun, uyuşturucu kaçakçılığı ve ölüm mangası suçlu olan cüce adam.
  • José Paz Bezerra: "Morumbi Canavarı" olarak da bilinir; 1960'larda ve 1970'lerde São Paulo ve Pará'da yirmiden fazla kadına işkence ve tecavüz edip öldürdü; 30 yıl hapis cezasına çarptırıldı ve 2001 yılında serbest bırakıldı.[84]
  • Febrônio Índio do Brasil: 1925'ten 1927'ye kadar en az altı kişiyi, çoğunlukla genç erkekleri ve ergenleri öldüren kuruntusal dinsel manyak ve suç bağımlısı; delilik nedeniyle beraar etmiş ve bir hastanesine gönderilmiştir ve 1989'da kronik obstrüktif akciğer hastalığından öldüğü bir akıl hastanesine gönderilmiştir.[85]
  • Abraão José Bueno: Dört çocuk hastasını öldüren Rio de Janeirodan bir hemşire; 2005 yılında 110 yıl hapis cezasına çarptırıldı.[86]
  • Francisco das Chagas Rodrigues de Brito: 1989'dan 2003'e kadar Maranhão ve Pará'da oğlanlara cinsel tacizde bulunan, öldüren ve sakat bırakan sübyancı; 217 yıl hapis cezasına çarptırıldı.[87]
  • Pedro Rosa da Conceição: Üç kişiyi öldüren ve 22 Nisan 1904'te on üç kişiyi yaralayan Brezilyalı katliamcı. 1911'de hücre arkadaşı ve bir gardiyanı öldürdü ve belirtilmeyen bir tarih ve yılda on iki kişilik bir aileyi öldürdüğü söyleniyor. 1919'da öldü.
  • Pedro Rodrigues Filho: 70 cinayetten mahkûm olarak 128 yıl hapis cezasına çarptırıldı; 40'ı mahkûm dahil olmak üzere 100'den fazla kurban öldürdüğü iddia edildi.[88]
  • Roneys Fon Firmino Gomes: "Kule Manyağı" olarak bilinen; 2005-2015 yılları arasında Maringá şehrinde en az altı fahişeyi öldürdü, cesetlerini elektrik kuleleri altına attı; 21 yıl hapis cezasına çarptırıldı.[89]
  • Francisco de Assis Pereira: 1990'larda São Paulo'daki bir parkta on bir kadına tecavüz ve işkence edip öldürmekten ve dokuz kişiye saldırmaktan tutuklandı.[90]
  • Tiago Henrique Gomes da Rocha: Goiás eyaletinde 39 kişiyi öldürdüğü iddia edilen güvenlik görevlisi.[91]
  • Edson Izidoro Guimarães: Méier'in Rio de Janeiro semtinde dört hastayı öldüren hemşire; toplam 131 ölümden şüpheleniliyor.[92]
  • José Vicente Matias: 1999-2005 yılları arasında altı kadına tecavüz eden, öldüren ve parçalara ayıran eski esnaf; 23 yıl hapis cezasına çarptırıldı.[93]
  • Florisvaldo de Oliveira: 1982 yılında São Paulo eteklerinde 50'den fazla cinayetle suçlanan eski polis memuru; 2012'de bilinmeyen saldırganlar tarafından öldürüldü.[94]
  • Sebastião Antônio de Oliveira: "Bragança Canavarı" olarak da bilinir; 1953-1975 yılları arasında beş çocuğu öldüren ve en az sekiz kişiye tecavüz eden akıl hastası adam; 1976'da yargılanmadan önce intihar etti.[95]
  • Diogo Figueira da Rocha: São Paulo civarında 1894-1897 yılları arasında en az 50 cinayetten sorumlu kariyerli suçlu; 1897'de polisle yapılan çatışmada öldürüldüğü sanılıyor.[96]
  • Orlando Sabino: "Capinópolis Canavarı" olarak da bilinir; Minas Gerais ve Goiás çevresindeki birçok belediyeden on iki kişiyi öldürmüş olmasından şüpheleniliyor; 2013 yılında kalp krizinden öldü.[97]
  • Anísio Ferreira de Sousa: Altamira'dan üç çocuk cinayetinden mahkûm olan ancak toplam 19 kişinin kaybolması ile ilişkisi bulunan jinekolog.[98]
  • Jorge Luiz Thais Martins: Ağustos 2010 ile Ocak 2011 arasında oğlunun ölümünün öcünü almak için dokuz uyuşturucu bağımlısını öldüren eski Askeri İtfaiye Birliği Albayı.[99]
  • Marcos Antunes Trigueiro: "Endüstriyel Manyak" olarak bilinen Contagem ve Belo Horizonte'de 2009'dan 2010'a beş kadını öldüren eski taksi şoförü.

Burundi[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Ivomoku Bakusuba: 67'den fazla çocuğu öldürdüğünü itiraf etti. "Muhtemelen 1940'ların sonlarında veya 1950'lerin başlarında" intihar etti.

Bulgaristan[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Hristo Georgiev: "Sadist" olarak da bilinir; 1974'ten 1980'e kadar Sofya'da dört kadını ve bir adamı öldüren eski milis; 1980 yılında idam edildi.[100]
  • Sokrat Kirshveng: "Adze'li Katil" olarak da bilinir; 1919'da iki sevgilisini öldürdü ve önce ölüm cezasına çarptırıldı daha sonra 17 yıl hapis cezasına çarptırıldı ve 1937'de serbest bırakıldıktan sonra teyzesini ve kayınvalidesini öldürdü; 1937'de idam edildi.[101]
  • Lenko Latkov: Haskovo'da 1999'dan 2000'e kadar üç yaşlı kadını öldürdü ve iki çocuğa tecavüz etti; Plovdiv Eyaletindeki diğer üç cinayetten şüphelenildi; 2003 yılında hücre arkadaşı tarafından öldürüldü.[102]
  • Mihail Leshtarski: dağlarda yaşayan, 2009'dan 2011'e kadar en az beş yaşlı emekliyi öldürmekten şüphelenilen hırsızlık bağımlısı; bir cinayetten mahkûm olarak ömür boyu hapis cezasına çarptırıldı.[103]
  • Ludwig Tolumov ve Ivan Serafimov: "Ekşi ve Tatlı" olarak da bilinirler; Mayıs-Temmuz 2000 tarihleri arasında üç cinayetten ortak olarak suçludurlar; Sadece 1996 cinayetinden sorumlu olan Serafimov, daha sonra tutuklanan ve ömür boyu hapis cezasına çarptırılan Tolumov tarafından öldürüldü.[104]

Kanada[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Gerald Thomas Archer: memleketindeki Ontario kentinde üç kadın otel çalışanını öldürdü; 1995 yılında kalp krizinden öldü.[105][106]
  • Paul Bernardo: karısı Karla Homolka'nın yardımıyla üç genç kızı (karısının kız kardeşi dahil) öldüren bir Toronto seri tecavüzcüsü.[107]
  • Wayne Boden: 1968-1971 yılları arasında dört kadını öldürdü; 2006 yılında hapishanede öldü.[108]
  • John Martin Crawford: 1996'da Saskatoon'daki üç kadın cinayeti nedeniyle mahkûm edildi.[109]
  • Léopold Dion: "Pont-Rouge Canavarı" olarak da bilinir; 1960'ta dört genç çocuğa tecavüz etti ve öldürdü;[110] 1972 yılında bir hapishane arkadaşı tarafından öldürüldü.[111]
  • William Patrick Fyfe: 1979-1999 yılları arasında Montreal’de beş kadını öldürmekten suçlu bulundu; diğer bazı cinayetlerde şüpheli konumundadır.
  • Russell Maurice Johnson: 1970'lerde üç kadına tecavüz edip öldürmekten suçlu bulundu; daha sonra toplam mağdur sayısının daha yüksek olduğu bulundu.
  • Gilbert Paul Jordan: Vancouver'da sekiz ila on kadını alkol zehirlenmesiyle öldürdü; 2006 yılında öldü.[112][113]
  • Joseph LaPage: "Fransız Canavarı" olarak da bilinir; 1867'den 1875'e kadar Kanada ve ABD'de dört kadını öldürdü; 1878'de idam edildi.[114]
  • Cody Legebokoff: Kanada’nın en genç seri katillerinden biri; 2009-2010 yılları arasında British Columbia, Prince George civarında üç kadını ve genç kızı öldürmekten suçlu bulundu.[115]
  • Allan Legere: "Miramichi'nin Canavarı" olarak da bilinir; beş kişinin katili.[116]
  • Bruce McArthur: 2010 ve 2017 yılları arasında sekiz kişiyi öldüren ve parçalayan Torontolu bir adam; 2019 yılında hapis cezasına çarptırıldı.[117]
  • Michael Wayne McGray: bir kadın, çocuk ve bir hücre arkadaşı da dahil olmak üzere yedi kişiyi öldürdü, on bir kişiyi öldürdüğü iddia edildi.[118][119]
  • Dellen Millard: babası dahil üç kişiyi öldürmekten suçlu; iki cinayeti suç ortağı Mark Smich'in yardımıyla işledi.[120]
  • Clifford Olson: 1980'lerin başında Britanya Kolombiyası'nda onbir çocuğu öldürdü; 2011 hapishanesinde öldü.[121]
  • Robert Pickton: Port Coquitlam, Britanya Kolombiyası adamı, 26 kadından birinci derece cinayetle suçlandı; 9 Aralık 2007’de altı suçla ikinci dereceden cinayet ile hüküm giydi.[122]
  • Yves Trudeau: 1973 ve 1985 yılları arasında 43 cinayette yer alan bir yasadışı motosiklet çetesinin eski üyesi; 2008 yılında kemik iliği kanserinden öldü.[123]
  • Elizabeth Wettlaufer: Ontario'da sekiz kıdemli vatandaşı ölümcül insülin enjeksiyonları ile öldüren ve 2007 ve 2016 yılları arasında altı kişiye ölümcül olmayan enjeksiyonlar yapan kayıtlı hemşire.[124]
  • Russell Williams: Kanada Kuvvetleri eski albayı; iki kadını öldürdü ve üçüncüsünü öldürmekten şüpheleniliyor; ömür boyu hapis cezasına çarptırıldı.[125]
  • Peter Woodcock: 1956 ve 1957'de Toronto'da üç çocuğu ve 1991'de bir psikiyatri enstitüsü hastasını öldürdü; 2010 yılında hapsedilirken öldü.[126]

Şili[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Émile Dubois: Sözde tefecileri öldürdüğü için “Şili Robin Hood” olarak saygı gören Fransız doğumlu katil ve halk kahramanı; 1907'de idam edildi.[127]
  • Catalina de los Ríos y Lisperguer: "La Quintrala" olarak da bilinir; 40'tan fazla cinayetten yargılanan 17. yüzyıl toprak sahibi; 1665 yılında öldü.[128]
  • Julio Pérez Silva: "Alto Hospicio'lu Psikopat" olarak da bilinir, 1998'den 2001'e kadar on dört kadını öldürdüğü için ömür boyu hapis cezasına çarptırıldı.
  • Jorge Sagredo ve Carlos Topp: 5 Ağustos 1980 - 1 Kasım 1981 tarihleri arasında Viña del Mar'da on cinayet ve dört tecavüz gerçekleştirdiler; 29 Ocak 1985'te idam edildiler; Şili'de idam edilen son insanlardı.[129]

Çin Halk Cumhuriyeti[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Bai Baoshan: üç ilde birkaç karakola saldıran hırsız; on beş kişiyi öldürdü; 1998 yılında idam edildi.
  • Li Yijiang: 2000'lerin başında yedi kişiyi öldürdü; 2004 yılında vuruldu.[130]
  • Liu Pengli: M.Ö. 2. yüzyılda Han Prensi; Tarihsel kaynakların gösterdiği en eski seri katillerden biri.[131]
  • Gao Chengyong: "Çinli Karındeşen Jack" olarak anıldı, 1988-2002 yılları arasında Baiyin ve İç Moğolistan'da 11 kadını öldürdü; 2019'da idam edildi.[132]
  • Gong Runbo: Jiamusi'de 2005'ten 2006'ya kadar 9-16 yaşları arasındaki altı çocuk ve gencin cinayetleri için suçlu buldu; 2007 idam edildi.[133]
  • Huang Yong: Eylül 2001 ile 2003 arasında en az on yedi genci öldürdü; 2003 yılında idam edildi.[134]
  • Shen Changyin ve Shen Changping: Lanzhou ve Taiyuan'da 1999-2004 yılları arasında gerçekleşmiş on bir fahişe cinayeti için suçlu bulundular; 2005 yılında ölüme mahkûm edildiler.[135]
  • Wang Qiang: 45 cinayet ve on tecavüzden sorumludur; 17 Kasım 2005 tarihinde idam edilmiştir.[136]
  • Wang Zongfang ve Wang Zongwei: "Er Wang" olarak bilinen; Hunan, Hubei ve Jiangsu'da silah ve el bombası kullanarak askerleri öldüren katiller; 1983 yılında silahlı kuvvetler tarafından öldürüldü.[137]
  • Yang Xinhai: 2000-2003 yılları arasında 65 kişinin ölümünden sorumlu; 2004 yılında idam edildi.[138]
  • Zhang Jun: 1993'ten 2000 yılına kadar Çin genelinde 28 kişiyi suç ortaklarıyla öldüren soyguncu; 2001 yılında yakalandı ve idam edildi.[139]
  • Zhang Yongming: Mart 2008 ve Nisan 2012 arasında on bir erkek öldürdü; 2013 yılında idam edildi.[140]
  • Zhao Zhihong: "Gülen Katil" olarak bilinir; 1996-2005 yılları arasında İç Moğolistan'da altı kadına tecavüz etti ve öldürdü; masum bir adamın idam edildiği cinayeti itiraf etti; 2019'da idam edildi.[141]
  • Zhou Kehua: ATM kullanıcılarını hedef alan eski asker; Jiangsu ve Chongqing'de on kişiyi öldürdü ve bir yıl süren insan avının ardından 2012'de polisle yapılan çatışmada öldürülmeden önce 8 yıl boyunca yasadan kaçındı.[142]

Kolombiya[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Andrés Leonardo Achipiz: "Balık" olarak da bilinir; Bogota’da 2009’dan 2013’e 30-35 kişi öldürmüş psikopatik bir katil.[143]
  • Daniel Camargo Barbosa: 1970'lerde ve 1980'lerde Kolombiya ve Ekvador'da 150'den fazla genç kıza tecavüz edip öldürdüğüne inanılıyor; "El Charquito Sadisti" olarak da bilinir.[144]
  • Manuel Octavio Bermúdez: Kolombiya'nın uzak bölgelerinde en az yirmi bir çocuğa tecavüz edip öldürdüğünü itiraf etti.[145]
  • Esneda Ruiz Cataño: 2001-2010 yılları arasında hayat sigortası için üç kocasını öldürdü.[146]
  • Tomás Maldonado Cera: Barranquilla'daki şeytani ritüellerde yedi ila on kişiyi öldürdü.[147]
  • Cristopher Chávez Cuellar: 2015 yılında dört reşit olmayan erkek kardeş de dahil olduğu altı kişiyi öldürdü; 1990'lara dayanan en az onbeş cinayetten şüphelenildi; 40 yıl hapis cezasına çarptırıldı.[148]
  • Luis Garavito: 1990'larda 140 genç çocuğu öldürdüğünü ve tecavüz ettiğini itiraf etti.[149]
  • Rubén Villalobos Herrera: 2012'den 2017'ye dokuz kadına tecavüz eden ve öldüren nekrofil.[150]
  • María Concepción Ladino: "Katil Cadı" olarak da bilinir; 1994'ten 1998'e kadar altı kişiyi dolandırdı ve öldürdü; 40 yıl hapis cezasına çarptırıldı.[151]
  • Pedro López: 1969 ile 1980 arasında Güney Amerika'da 300'den fazla kıza tecavüz ettiği ve öldürdüğü iddia edildi.[152]
  • Jaime Iván Martínez: eşi ve iki çocuğu da dahil olmak üzere 2005'ten 2016'ya kadar Guarne'da en az dört kişiyi öldürdü; 42 yıl hapis cezasına çarptırıldı.[153]
  • Nepomuceno Matallana: "Doktor Mata" olarak da bilinir; 1947'de bir tüccar cinayetinden mahkûm olan, ancak diğer cinayetlerden şüphelenilen dolandırıcı; 1960 yılında kalp yetmezliği ile birlikte bronşitte öldü.[154]
  • Luis Alberto Malagón Suárez: "Rincón Sadisti" olarak da bilinir; 1995'ten 1997'ye kadar Suba'da beş kızı kaçırdı, tecavüz etti ve öldürdü; 2012 yılında karısının 2001'deki cinayeti nedeniyle hapsedildi.[155]
  • John Jairo Moreno Torres: Bogotá'da 1997-1998 yılları arasında en az dört kişiyi acımasızca öldüren çete lideri; 1998'de birkaç mahkûm tarafından hapishanede öldürüldü.[156]
  • Yadira Narváez: 2011'de beş ila altı erkeği Karbofuran ile zehirledi, ancak diğer cinayetleri itiraf etti; 100 yıl hapis cezasına çarptırıldı.[157]
  • Luis Gregorio Ramírez Maestre: çeşitli belediyelerde 30 sürücüyü öldürdü; 2012 yılında ele geçirdi; 2032 yılında serbest bırakılacağı tahmin ediliyor.[158]
  • Fredy Armando Valencia: 2012-2014 yılları arasında Eastern Hills bölgesinde uyuşturucu bağımlısı en az dokuz kadına tecavüz etti ve boğdu; daha fazla cinayeti itiraf etti; 36 yıl hapis cezasına çarptırıldı.[159]

Kosta Rika[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Adrián Arroyo Gutiérrez: San José'de altı ila on uyuşturucu bağımlısı fahişeye tecavüz edip boğdu; 110 yıl hapis cezasına çarptırıldı.[160]

Hırvatistan[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Vinko Pintarić: 1973-1990 yılları arasında karısı da dahil olmak üzere beş kişiyi öldürdü; Gözaltından üç kez kaçtı, 1991'de polisle çatışmasında öldürüldü.[161]

Çekya[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Oto Biederman: eski bir suç ortağı da dahil olmak üzere, 1993-1995 yılları arasında beş kişiyi öldüren "Kolínský Gang" üyesi; ömür boyu hapis cezasına çarptırıldı.[162]
  • Jaroslava Fabiánová: 1981-2003 yılları arasında dört kişiyi maddi sebeplerle öldürdü; ömür boyu hapis cezasına çarptırıldı.[163]
  • Marie Fikáčková: Sušice'de, 1961'de on bebeğin cinayeti için asılarak idam edilen kadın hemşire.
  • Ladislav Hojer: Çekoslovakya'da 1978'den 1981'e kadar en az beş kadına tecavüz edip boğan sadist; 1986'da idam edildi.[164]
  • Václav Mrázek: Chomutov çevresindeki yedi kadının cinayetinden mahkûm edildi; 1957 yılında idam edildi.[165]
  • Martin Lecián: üç polisi ve bir hapishane görevlisini öldürmekten sorumlu; 1927 yılında idam edildi.[166]
  • Hubert Pilčík: sınırı Çekoslovakya'dan Batı Almanya'ya geçmesine yardım ettiği en az beş kişiyi öldürdü; 1951'de cezaevinde intihar etti.[167]
  • Martin Roháč: 1568-1571 yılları arasında 59 kişiyi suç ortakları ile soyup öldüren eski asker; suç ortakları ile beraber 1571'de idam edildi.[168]
  • Ivan Roubal: 1991'den 1994'e kadar beş kişiyi öldüren okültist; ömür boyu hapis cezasına çarptırıldı ve 2015 yılında öldü.[169]
  • Jaroslav ve Dana Stodolovi: 2001'den 2002'ye kadar sekiz emekliyi soyup öldüren çift; her ikisi de ömür boyu hapis cezasına çarptırıldı.[170]
  • Petr Zelenka: Havlíčkův Brod'daki yedi hastayı, doktorları "test etmek" için ölümcül enjeksiyonlarla öldürmekten suçlu bulunan erkek hemşire; ömür boyu hapis cezasına çarptırıldı.[171]

Danimarka[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Christina Aistrup Hansen: Nykøbing Falster Hastanesinde üç hastayı öldüren hemşire; suçlamalar üç cinayetten, dört cinayete teşebbüs suçlamasıyla değişince cezasıda ömür boyu hapis cezasından 12 yıl hapis cezasına dönüştürüldü.[172]
  • Peter Lundin: annesini 1991 yılında Amerika'da öldürdü, sonra metresini ve iki çocuğunu Danimarka'da 9 yıl sonra öldürdü; ömür boyu hapis cezasına çarptırıldı.[173]
  • Dagmar Overbye: dokuz ila yirmi beş çocuğu öldüren çocuk bakıcısı; 1921 yılında ölüme mahkûm edildikten sonra cezası ertelendi; 6 Mayıs 1929'da hapishanede öldü.[174]

Ekvador[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Gilberto Chamba: "Machala Canavarı" olarak da bilinir; Ekvador’da sekiz, İspanya’da bir kişiyi öldürdü; 5 Kasım 2006'da İspanya'da 45 yıl hapis cezasına çarptırıldı.[175]
  • Juan Fernando Hermosa: "Niño del Terror" olarak da bilinir; 1991-1992 arasında Quito'da çoğunlukla taksi şoförleri ve eşcinseller olmak üzere yirmi üç kişinin cinayetlerinin küçük ortağı; dört yıl hapis cezasına çarptırıldı ve sonra serbest bırakıldı, daha sonra bilinmeyen saldırganlar tarafından 20. doğum gününde öldürüldü.[176]

Mısır[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Ramadan Abdel Rehim Mansour: 2000'li yıllarda Mısır'daki evsiz çocuklara tecavüz edip, trenlerin önüne atarak veya bazen canlı gömerek, öldüren suçlu. 2010 yılında idam edildi.[177][178][179]
  • Raya ve Sakina: Mısır'ın en ünlü seri katilleri ve modern Mısır devleti tarafından idam edilen ilk Mısırlı kadınlar; 1921 yılında eşleriyle birlikte idam edildiler.[180]

Estonya[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Johannes-Andreas Hanni: 1982'de üç kişiyi öldüren katil, tecavüzcü ve yamyam; 6 Kasım 1982'de gözaltında intihar etti.[181]
  • Märt Ringmaa: Tallinn'de halka açık yerlerde patlayan IED'leri (Improvised explosive device) kullanarak on yıl boyunca yedi kişiyi öldürdü.[182]
  • Aleksandr Rubel: 1990'larda Tallinn'deki altı kişinin cinayetinin Ukrayna doğumlu küçük ortağı; 8 Haziran 2006'da hapishaneden serbest bırakıldı.
  • Yuri Ustimenko ve Dmitry Medvedev: Soygun yapan Rus ikilisi, beş kişiyi öldürdü; Medvedev polis tarafından öldürüldü ve Ustimenko Polonya'da yakalandı, Estonya'ya iade edildi ve ömür boyu hapis cezasına çarptırıldı.[183]

Finlandiya[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Juhani Aataminpoika: 1849 yılında, ebeveynleri de dahil olmak üzere, 18 ay içinde on iki kişiyi öldürdü; ölüme mahkûm edilmiş fakat daha sonra cezası ömür boyu hapis cezasına çevirlmiştir; 1854 yılında öldü.[184]
  • Matti Haapoja: üç kişinin katili olduğu konusunda suçlu bulunmasına karşın, 18 kişiyi öldürdüğünü itiraf etti. Kanıtlar, Finlandiya ve Sibirya'da 1867-1894 arasında 22-25 kişiyi öldüğünü gösteriyor. Ömür boyu hapis cezasına çarptırıldı, ancak bir hapishane hücresine kendini asarak intihar etti.
  • Ismo Junni: 1980'de karısını öldürdü, daha sonra 1986'dan 1989'a kadar Helsinki'deki Kivinokka hobi bahçesindeki kundaklama saldırılarında dört kişiyi öldürdü; gözaltındayken intihar etti.
  • Ensio Koivunen: Temmuz ve Ağustos 1971 arasında üç kadın otostopçuyu kaçırdı ve öldürdü; 25 yıl hapis cezasına çarptırıldı, ancak 1980'lerde serbest bırakıldı; 2003 yılında öldü.[185]
  • Jukka Lindholm: 1985'ten 1993'e kadar Oulu ve çevresindeki üç kadını, 2018'de Helsinki'de birini öldürdü; ömür boyu hapis cezasına çarptırıldı ve şu anda karara itiraz ediyor. Suçları işlediği tarihler arasında 25 yıl hapis yattı.[186]
  • Aino Nykopp-Koski: 2004-2009 yılları arasında beş cinayetten ve beş cinayette teşebbüsten suçlu bulunan bir kadın hemşire. Müebbet hapise mahkûm edildi.[187]
  • Kaisa Vornanen-Karaduman: 2005-2013 yılları arasında yeni doğmuş çocuklarını kasten ihmal etti ve ölene kadar aç bıraktı; başlangıçta ömür boyu hapis cezasına çarptırılmış, daha sonra adam öldürme nedeniyle cezası 13 yıla düşürülmüştür.[188]

Fransa[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Vincenzo Aiutino: 1991-1992 yılları arasında Meurthe-et-Moselle'de üç kadına tecavüz edip boğan İsviçreli erkek; şartlı tahliye olmaksızın ömür boyu hapis cezasına çarptırıldı.[189]
  • Patrice Alègre: 1989'dan 1997'ye kadar beş kadını öldüren avcı; daha fazla cinayetten şüpheleniliyor; ömür boyu hapis cezasına çarptırıld.[190]
  • Marie-Madeleine-Marguerite d'Aubray, Marquise de Brinvilliers: üç kişiyi zehirlemiş aristokratik Fransız; 1676 yılında idam edildi.[191][192]
  • Jean-Charles-Alphonse Avinain: soygun amacıyla 1867 yılının Mart ve Haziran aylarında iki kişiyi öldüren kasap; Aynı yıl giyotin ile idam edildi.[193]
  • Marcel Barbeault: "Gölge Katili" olarak da bilinir; gece veya sabah erken saatlerde 1969-1976 arasında yedi kadını ve bir adamı öldürdü; ömür boyu hapis cezasına çarptırıldı.[194]
  • Ludivine Chambet: "Chambéry'in Zehirleyicisi" olarak da bilinir; antidepresanlar kullanarak 2012'den 2013'e kadar on yaşlı kişiyi zehirleyen hemşire yardımcısı; 25 yıl hapis cezasına çarptırıldı.[195]
  • Pierre Chanal: 1980 ve 1987 yılları arasında Marne'de on yedi erkek ve çocuğu öldüren asker ve askeri eğitmen; 2003 yılında intihar etti.[196]
  • Dominique Cottrez: 1989-2006 yılları arasında Villers-au-Tertre'deki evinde yenidoğan bebeklerinin sekizini öldürdü; 2015 yılında 9 yıl hapis cezasına çarptırıldı.[197]
  • Véronique Courjault: üç bebeğini öldürdüğünü itiraf etti, ikisini Güney Kore'deki aile evlerindeki dondurucuya sakladı; 2010 yılında 8 yıl hapis cezasına çarptırıldı; 2010'da salındı.[198]
  • Martin Dumollard: 1855'ten 1861'e kadar hizmetçilerin ölümü sebebiyle tutuklandıktan ve suçlandıktan sonra giyotin ile idam edildi.
  • Michel Fourniret: dokuz genç kız cinayeti itiraf etti; iddiaya göre 1987 ile 2001 arasında on kişi daha öldürdü.[199]
  • Gilles Garnier: 1572-1573 Ocak tarihleri arasında dört çocuğu öldürdüğünü itiraf etti.
  • Guy Georges: "Bastille Canavarı" olarak da bilinir; 1991-1997 yılları arasındaki yedi cinayetten ömür boyu hapis cezasına çarptırıldı.[200]
  • Jacquy Haddouche: 1992'den 2002'ye kadar altı kadına saldıran suçlu, üçünü öldürdü; ömür boyu hapis cezasına çarptırıldı; hapsedilirken intraserebral kanamadan öldü.[201]
  • Francis Heaulme: 1984 ile 1992 arasında yirmi cinayetten ömür boyu hapis cezasına çarptırıldı.
  • Hélène Jégado: 1833-1851 yılları arasında Brittany'de en az yirmi üç kişiyi zehirleyen yerli hizmetçi; 1852 yılında idam edildi.
  • Yvan Keller: "Yastık Katili" olarak da bilinir; 1989'dan 2006'ya kadar en az yirmi üç kadını öldürdü ve soydu; Fransa, İsviçre ve Almanya'da 150 cinayeti itiraf etti; 2006 yılında yargılanmadan önce intihar etti.[202]
  • Pierre François Lacenaire: 1834-1835 yılları arasında iki kişiyi suç ortaklarıyla öldüren şair ve ordu savunucusu; 1836'da giyotin ile idam edildi.[203]
  • Henri Désiré Landru: on bir kişiyi öldürdü; Charlie Chaplin'in oynadığı Mösyö Verdoux karakterine ilham verdi; 25 Şubat 1922 tarihinde giyotin ile idam edildi.[204]
  • Claude Lastennet: Ağustos 1993 ile Ocak 1994 arasında Augustle-de-France’de beş yaşlı kadını öldürmekten suçlu bulundu; ömür boyu hapis cezasına çarptırıldı.[205]
  • Celine Lesage: 2000-2007 yılları arasında altı çocuğunu boğdu; 2007 yılında 15 yıl hapis cezasına çarptırıldı.[206]
  • Émile Louis: Yonne'de 1970'lerde genç engelli kadınları (yedi cinayet) avladı; 2013 yılında hapishanede öldü.[207]
  • Christine Malèvre: Mantes-la-Jolie'de en az 30 ölümcül hastalık hastasını öldürmesi ile mahkûm olmuş hemşire.[208]
  • Albert Millet: 1954 ve 1979'da iki kız arkadaşını öldürdü; 2007 yılında sevgilisinin arkadaşını öldürdü; tutuklanmamak için intihar etti.[209]
  • Catherine Monvoisin: "La Voisin" olarak da bilinir; Binlerce bebeği öldürdüğü iddia edilen 17. yüzyıl kiralık zehirleyicisi; 1680 yılında yakılarak öldürüldü.[210]
  • Rodica Negroiu: 1985 ve 2004'te Nancy'de iki kocasını zehirleyen Romen kadın; Romanya’daki ilk kocasının 1982 cinayetinden şüphelenildi; 20 yıl hapis cezasına çarptırıldı; 2017 yılında serbest bırakıldı.[211]
  • Yoni Palmier: "Essonne Katili" olarak da bilinir; motosiklet sürerken 2011'den 2012'ye kadar dört kişiyi silahla vurup öldürdü; ömür boyu hapis cezasına çarptırıldı.[212]
  • Thierry Paulin: "Montmartre Canavarı" olarak da bilinir; 1980'lerde yaşlıları avladı ve yirmi bir kadını öldürdü.[213]
  • Michel Peiry: "Romont'un Sadisti" olarak da bilinir; 1981 ve 1987 yılları arasında İsviçre, Fransa ve Amerika Birleşik Devletleri'nde cinsel tacizde bulunan ve en az beş otostopçuyu öldüren İsviçreli asker; Daha fazla cinayetten şüpheleniliyor.[214]
  • Albert Pel: 1872'den 1884'e kadar ailesini ve sevgililerini zehirleyen saatçi; 1924'te öldüğü Yeni Kaledonya'da hapis cezasına çarptırıldı.[215]
  • Marcel Petiot: Paris'te Nazilerden 63 mülteci öldüren doktor; 1946'da idam edildi.[216]
  • Louis Poirson: "Rambo" olarak da bilinir; 1995-2000 yılları arasında kadınları kaçıran ve dördünü öldüren Madagaskar doğumlu taş ustası; ömür boyu hapis cezasına çarptırıldı.[217]
  • Victor Prévost: "La Chapelle Kasabı" olarak da bilinir; 1877-1879 yılları arasında bir tanıdık ve kendi metresini öldüren eski barış koruyucusu; diğer iki kayıpta şüphelenildi; 1880 yılında idam edildi.[218]
  • Gilles de Rais: 400 kişi öldürdüğü söylenen 15. yy satanisti ve çocuk katili; 23 Ekim 1440'ta idam edildi.[219]
  • Tommy Recco: vaftiz babasını 1960 yılında öldürdü; 1977'de serbest bırakıldı, daha sonra 1979'dan 1980'e kadar Béziers ve Carqueiranne'de toplam altı kasiyer öldürdü; ayrıca bir Alman turist üçlüsünü öldürmekten de şüpheli; en yaşlı Fransız mahkûmlardan biri.[220]
  • Sid Ahmed Rezala: 1999'da üç kadını öldüren Cezayir doğumlu seri katil; 2000 yılında gözaltında intihar etti.[221]
  • Rémy Roy: 1990’dan 1991’e kadar sadomazoşistik eylemler yaptıktan sonra üç eşcinsel adamı öldürdü; ömür boyu hapis cezasına çarptırıldı.[222]
  • Giuseppe Sasia: "Çobanlar Katili" olarak bilinir; 1934'te Draguignan'da birkaç ay boyunca en az dört kişiyi öldüren İtalyan bir suçlu, ayrıca bir 1930 cinayetinden şüphelenildi; 1936'da idam edildi.[223]
  • Antoinette Scieri: On iki yaşlı hastayı öldürdüğünü itiraf eden, 27 Nisan 1926'da mahkûm olan ve hapishanede ölen hemşire.[224]
  • Nadir Sedrati: 1999'da üç kişiyi öldürdü ve parçaladı, kalıntıları Marne-Ren Kanalı'na attı; ömür boyu hapis cezasına çarptırıldı.[225]
  • Alfredo Stranieri: 1997 ve 1999'da iki çifte cinayet işleyen İtalyan doğumlu adam; ömür boyu hapis cezasına çarptırıldı.[226]
  • Patrick Tissier: 1971'den 1993'e kadar üç kişiyi öldüren tecavüzcü; en az 30 yıl ömür boyu hapis cezasına çarptırıldı.[227]
  • Joseph Vacher: 19. yüzyıl on bir kişinin seri katili; giyotin ile 31 Aralık 1898 tarihinde idam edildi.[228]
  • Denis Waxin: 1985'ten 1992'ye kadar Nord'da altı çocuğa tecavüz eden ve üçünü öldüren pedofil; en az 29 yıl ömür boyu hapis cezasına çarptırıldı.[229]
  • Jeanne Weber: on çocuğu boğma cinayetinden mahkûm edildi; 1918'de gözaltında intihar etti.[230]
  • Eugen Weidmann: Amerikalı dansçı Jean de Koven'i boğan ve soyan Alman, 1937'de Paris'te eski bir suç ortağını vurdu ve Paris'te dört kişiyi öldürdü.[231]

Almanya[değiştir | kaynağı değiştir]

Gana[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Charles Quansah: Accra'daki dokuz kadının boğularak ölümlerinden mahkûm edildi; 34 kişi öldürdüğünden şüpheleniliyor; 2003 yılında ölüme mahkûm edildi.[232]

Yunanistan[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Antonis Daglis: 1997 yılında birini boğdu, üç kadının parçaladı ve altı kişiyi öldürmeye teşebbüs etti; 1997'de polis nezaretinde intihar etti.[233]
  • Hermann Duft ve Hans Wilhelm Bassenauer: 1969'da kısa sürede Yunanistan'da altı kişiyi öldüren Almanlar, 1969'da yakalandı, yargılandı, ölüm cezasına çarptırıldı ve idam edildiler.[234]
  • Aristidis Pagratidis: iddiaya göre 1958'den 1959'a kadar Selanik'in banliyölerinde bulunan Seikh Sou'nin ormanlık alanında çiftlere saldırdı, üç kişi öldürdü; 1968 yılında idam edildi ve o zamandan beri suçluluğu sorgulandı.[235]
  • Kyriakos Papachronis: 1981'den 1982'ye kadar üç kadını öldürdü, başka suçlar da işledi; ömür boyu hapis cezasına çarptırıldı; 2004 yılında kefaletle serbest bırakıldı.[236]
  • Mariam Soulakiotis: "Kadın Rasputin" olarak da bilinir; 1939'dan 1951'e kadar 177 zengin kadın ve çocuğu cezbedip, işkence eden ve öldüren manastırı başrahibesi; 1954'te öldü.[237]
  • Dimitris Vakrinos: beş kişiyi öldürdü ve 1987-1996 yılları arasında küçük kavgalar için yedi cinayet girişiminde bulundu; 1997'de kendini hapishanede astı.[238]

Hong Kong[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Lam Kor-wan: 1980'lerde dört kadını öldüren ve parçalayan cinsel sadist; ölüm cezasına çarptırıldı (o sırada geleneklere göre ömür boyu hapis cezasına çarptırıldı).[239]
  • Lam Kwok-wai: Üç kadını öldürdü, 1993 yılında yakalandı ve ömür boyu hapis cezasına çarptırıldı (ölüm cezası çoktan kaldırıldı).[240]

Macaristan[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Angel Makers of Nagyrév: 1914-1929 yılları arasında Nagyrév köyünde yaklaşık 300 kişiyi zehirleyen Susanna Fazekas liderliğindeki kadın grubu.[241][242]
  • Erzsébet Báthory: hizmetçi kızları öldüren kontes; 600'den fazla kişi öldürdüğü rivayet edildi.[243]
  • Aladár Donászi: 1991'den 1992'ye kadar ortağı László Bene ile dört kişiyi öldüren soyguncu; 2001 yılında cezaevinde intihar etti.[244]
  • Béla Kiss: En az yirmi dört kadını öldürdü, I. Dünya Savaşı kargaşasında adaletten kaçtı.[245]
  • Péter Kovács: "Martfű Monster" olarak da bilinir; 1957-1967 arasında kurbanlarına tecavüz edip öldüren, muhtemelen daha fazla cinayetten sorumlu olan kamyon şoförü; 1968 yılında idam edildi.[246]
  • Gusztáv Nemeskéri: "Katóka Sokağı Katili" olarak da bilinir; üvey kardeşi de dahil olmak üzere borçlarını ödemek için 1996-1999 arasında dört kişiyi öldürdü; ömür boyu hapis cezasına çarptırıldı.[247]
  • Zoltán Szabó: "Balástya Canavarı" olarak da bilinir; 1998-2001 yılları arasında Balástya'daki çiftliğinde en az dört kadını öldürdü ve sakat bıraktı; 2016 yılında hapsedilirken intihar etti.[248]

İzlanda[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Björn Pétursson: "Axlar-Björn" olarak da bilinir; 16. yüzyılda en az dokuz yolcu öldürdü.

Hindistan[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Thug Behram (yaklaşık 1765-1840): 900'den fazla kişiyi öldürdüğü iddia edildi; 1840 yılında idam edildi.[249][250][251]
  • Seema Gavit ve Renuka Shinde (1975 ve 1973 doğumlu): 1990-1996 yılları arasında beş çocuğu kaçırıp öldüren kız kardeşler.[252]
  • M. Jaishankar (1977 doğumlu): Tamil Nadu civarında yaklaşık 30 tecavüz, cinayet ve hırsızlık olayına karıştı.[253]
  • Chandrakant Jha (1967 doğumlu): 1998'den 2007'ye kadar yedi erkek göçmenle dost olup ve öldürdü; ömür boyu hapis cezasına çarptırıldı.[254]
  • Joshi-Abhyankar seri cinayetleri: Pune'daki dört sanat öğrencisi tarafından işlenen on cinayet dizisi; hepsi 27 Kasım 1983'te idam edildi.[255]
  • Kampatimar Shankariya (1952 - 16 May 1979): (1952 - 16 Mayıs 1979): 1977-78'de en az 70 kişiyi çekiçle öldürdü; asıldı.[256]
  • KD Kempamma (1970 doğumlu): 1999'dan 2007'ye kadar altı kadını siyanürle zehirledi; Hindistan'ın ilk mahkûm kadın seri katili; önce ölüm cezasına sonra ömür boyu hapis cezasına çarptırıldı.[257][258]
  • Surendra Koli (1970-71 doğumlu): 2005'te ve 2006'da Delhi'de dört çocuğa tecavüz edip öldürmekten suçlu bulundu; on iki vakadan daha daha sorumlu olduğu düşünülüyor.[259][260]
  • Mohan Kumar (1963 doğumlu): "Siyanür Mohan" olarak da bilinir; doğum kontrol hapı olduklarını iddia ederek yirmi kadın kurbanı siyanürle öldürdü; 2013 yılında ölüme mahkûm edildi.[261]
  • Ravinder Kumar (1991 doğumlu): 2008'den 2015'te tutuklanmasına kadar fakir ailelerin çocuklarını öldürdü.[262]
  • Motta Navas (1966 doğumlu): kaldırım sakinlerini 2012'de Kollam'da üç aylık bir süre içinde uykularında öldürdü.[263]
  • Santosh Pol (1974 doğumlu): "Dr. Ölüm" olarak da bilinir; Dhom kasabasında süksinilkolin ile altı kişiyi öldürdü.[264]
  • Raman Raghav (1929-1995): Evsizleri ve diğer insanları uykusunda öldüren bir Mumbaili.[265][266]
  • Umesh Reddy (takma adı BA Umesh, 1969 doğumlu): dokuz davada mahkûm olduğu on sekiz tecavüz ve cinayeti itiraf etti.[267]
  • Katil Jayanandan (1968 doğumlu): Soygun sırasında yedi kişiyi öldürdü.[268]
  • Satish (1973 doğumlu): "Bahadurgarh Bebek Katili" olarak da bilinir; on cinayeti itiraf etti ve bu cinayetlerden mahkûm oldu; ömür boyu hapis cezasına çarptırıldı.[269]
  • Oto Shankar (1954-1995): 1988'de altı aylık bir süre boyunca Chennai'deki Thiruvanmiyur'da dokuz genç kızı öldürdü; 1995 yılında idam edildi.[270][271]
  • Darbara Singh (1952 doğumlu): iki cinayetten mahkûm edildi; 17 cinayet kurbanının olduğu tahmin ediliyor.[272] Singh'in üç çocuğu vardı; karısı, “kötü alışkanlıkları” nedeniyle onu evlerinden kovdu.
  • Charles Sobhraj (1944 doğumlu): 1970'lerde Güneydoğu Asya'da en az on iki Batılı turisti öldürdü; Hindistan'da (serbest bırakıldı) ve Nepal'de (hapishanede) hapsedildi.[273][274]
  • Akku Yadav (died 2004): en az üç kişiyi öldürdü ve cesetlerini demiryolu raylarına attı; Nagpur'da yaklaşık 200 kişilik kadın kalabalığı tarafından linç edildi.[275][276][277]

Endonezya[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Baekuni: 1993'ten 2010'a kadar dört ila on dört arasında erkek çocuğu öldüren pedofil; ömür boyu hapis cezasına çarptırıldı, daha sonra ölüm cezasına çarptırıldı.[278]
  • Very Idham Henyansyah: 2008 yılında 11 kişinin ölümünden mahkûm edildi.[279]
  • Ahmad Suradji: Medan'da 42 kadını öldürdüğünü kabul etti; 10 Temmuz 2008'de ölüm cezasına çarptırıldı ve idam edildi.[280]

Irak[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Ali Asghar Borujerdi: Irak ve İran'da 33 genç yetişkin öldürdü; 26 Haziran 1934'te infaz edildi.[281]
  • Louay Omar Mohammed al-Taei: Kerkük'te 43 yaralı polis memuru, asker ve yetkiliyi öldürdüğü bulundu; isyancı bir hücrenin üyesiydi.[282]

İran[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Mohammed Bijeh: “Tahran Çölü Vampiri” olarak da bilinir; Tahran'ın yakınında en az on altı genç çocuğu öldürdü; 2005 yılında idam edildi.
  • Saeed Hanaei: Meşhed civarında en az on altı kadını öldürdü; 2002 yılında idam edildi.[283]
  • Esmail Jafarzadeh: 2017'de genç bir kızı öldürdü, tutuklanmasının ardından 2012 ve 2014'te iki kadını öldürdüğünü itiraf etti; 2017 yılında idam edildi.[284]
  • Gholamreza Khosroo Kurdieh: 1997'de Tahran'da dokuz kadını öldürdü, ardından cesetleri yaktı; 1997 yılında idam edildi.[285]
  • Majid Salek Mohammadi: 1981'den 1985'e kadar yirmi dört kişiyi (özellikle kocalarına karşı sadık olmayan kadınları) öldürdü; hapis cezasına çarptırılmadan önce intihar etti.[286]

İrlanda Cumhuriyeti[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Geoffrey Evans ve John Shaw: 1976'da İrlanda'ya seyahat eden ve haftada bir kadını öldürmeye yemin eden, iki kişiyi öldüren İngilizler; tutuklandı ve mahkûm edildiler.[287]
  • Darkey Kelly: 18. yüzyılda altı kişiyi öldüren genelev yöneticisi; büyücülükle suçlandı ve 1761'de yakılarak idam edildi.[288][289]
  • Alice Kyteler: "Kilkenny'nin Cadısı" olarak da bilinir; 14. yüzyılda dört koca zehirlediği iddia edilen cadı; İngiltere'ye kaçtı, kaderi bilinmiyor.[290]

İsrail[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Yahya Farhan: Dana Bennett de dahil olmak üzere 1994'ten 2004'e kadar iki ila dört kişiyi öldüren Bedevi seri katili; art arda üç ömür boyu hapis cezasına çarptırıldı ve daha sonra bir cinayetten beraat etti.[291]
  • Nicolai Bonner: 2005'te üçü evsiz olan Hayfa'da dört kişiyi öldürdü; ömür boyu hapis cezasına çarptırıldı.[292]

İtalya[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Wolfgang Abel and Marco Furlan: 1987'de 27 cinayetten on tanesini için suçlu bulunmuş Alman-İtalyan ikilisi.
  • Şeytanın Canavarları: 1998'den 2004'e kadar üç ünlü ritüel cinayeti işleyen Şeytan kültü üyeleri.[293]
  • Marco Bergamo: "Bolzano Canavarı" olarak da bilinir; Bolzano'da 1985'ten 1992'ye kadar beş kadını öldürdü; 2017'de bir akciğer enfeksiyonundan öldü.[294]
  • Donato Bilancia: "Liguria Canavarı" olarak da bilinir, 1997 ve 1998 arasında yedi ayda yedi kişiyi öldürdü.[295]
  • Antonio Boggia: "Milano Canavarı" olarak da bilinir; ilk belgelenmiş İtalyan seri katili; 1849-1859 arasında dört kişiyi parasal amaçlarla öldürdü; 1862’de asıldı.[296]
  • Ralph Brydges: “Roma Canavarı” olarak da bilinir; 1920'lerde Roma'da beş, diğer ülkelerde ise dört kızı öldürdüğüne inanılan İngiliz papaz; suçlarından ötürü asla mahkûm edilmedi.[297]
  • Sonya Caleffi: 2003-2004 yılları arasında ölümcül hastalık hastalarını zehirleyen, bunların 15 ila 18'ini öldüren hemşire; 20 yıl hapis cezasına çarptırıldı.[298]
  • Luigi Chiatti: "Foligno Canavarı" olarak da bilinir; 1992 ve 1993'te iki çocuğu kaçırdı ve öldürdü; iki kez ömür boyu hapis cezasına çarptırıldı, ancak yargılanmaya uygun olmadığı düşünülerek ve bir akıl hastanesine 30 yıl kapatılmasına karar verildi.[299]
  • Leonarda Cianciulli: aynı zamanda "Correggio'nun Sabun Yapıcısı" olarak da bilinir; 1939-1940 yılları arasında üç kadının katili; 1970 yılında bir kadın suçlu akıl hastahanesinde öldü.[300]
  • Ferdinand Gamper: "Merano Canavarı" olarak da bilinir; 1996 yılında altı kişiyi öldürdü.[301]
  • Pier Paolo Brega Massone: Milano'da en az dört kişiyi öldürdü ve gereksiz ameliyatlar sonucu yasadışı olarak büyük miktarda para iadesi almak için diğer düzinelerce kurbanını sakat bıraktı; ömür boyu hapis cezası verildi.[302]
  • Andrea Matteucci: "Aosta Canavarı" olarak da bilinir; 1980'den 1995'e kadar Aosta'da bir tüccarı ve üç fahişeyi öldürdü; bir akıl hastanesinde 3 yıl hapis ve 28 yıl hapis cezasına çarptırıldı.[303]
  • Maurizio Minghella: 1978'de memleketi Cenova'da beş kadını öldürdü; tutuklandı ve serbest bırakıldı, daha sonra en az dört kişiyi daha öldürdü ve 1997 ile 2001 yılları arasındaki diğer cinayetlerden şüphelenildi; ömür boyu hapis cezasına çarptırıldı.[304]
  • Giorgio Orsolano: "San Giorgio'nun Sırtlanı" olarak da bilinir; memleketi San Giorgio Canavese'de 1834'ten 1835'e kadar üç kıza tecavüz etti, öldürdü ve parçaladı; 1835 yılında idam edildi[305]
  • Ernesto Picchioni: "Nerola Canavarı" olarak da bilinir; evinin çevresindeki insanları öldürdü; 1967'de kalp krizinden öldü.[306]
  • Milena Quaglini: 1995'ten 1999'a kadar ona tecavüz etmeye çalışan iki kişiyi ve kocasını öldürdü; 2001 yılında hapsedilirken intihar etti.[307]
  • Gianfranco Stevanin: "Terrazzo Canavarı" olarak da bilinir; 1993-1994 yılları arasında şiddet içeren seks oyunlarından sonra fahişelere tecavüz edip öldürdü; bir kurbanın cesedine dahi şiddet uyguladı; ömür boyu hapis cezasına çarptırıldı.[308]
  • Roberto Succo: Ebeveynleri de dahil olmak üzere en az beş kişiyi öldürdü; 1988'de hapishanede iken intihar etti.[309]
  • Giulia Tofana: 17. yüzyılda bir grup kadın zehirleyicinin lideri; Yatağında öldü, hiç tutuklanmadı.[310]
  • Giorgio Vizzardelli: 1937'den 1939'a kadar Sarzana'da beş kişiyi vurup öldürdü; ömür boyu hapis cezasına çarptırıldı; 1973'te boğazını bir mutfak bıçağıyla keserek intihar etti.[311]

Jamaika[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Lewis Hutchinson: 18. yüzyılda onlarca kişiyi vurmaktan suçlu bulunan İskoç göçmen; 1773 yılında idam edildi.[312]

Japonya[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Satarō Fukiage: 20. yüzyılın başlarında en az yedi kıza tecavüz etti ve öldürdü; 2 Temmuz 1926'da idam edildi.[313]
  • Hiroaki Hidaka: 1996 yılında Hiroşima'da dört fahişe öldürdü; 25 Aralık 2006'da idam edildi.[314]
  • Miyuki Ishikawa: 1940'larda tahmini 103 bebeği öldüren ebe.[315][316]
  • Chisako Kakehi: kocasını ve diğer iki kişiyi zehirleyerek öldürdü, dördüncü bir adamı öldürmeye çalıştı ve yedi ölümden daha şüpheli; 2017 yılında ölüme mahkûm edildi.[317]
  • Kiyotaka Katsuta: 1972 ve 1982 yılları arasında bazı soygunlar sırasında en az sekiz kişiyi vuran ve boğan itfaiyeci.[318]
  • Yoshio Kodaira: Japonya ve Çin'de on bir kişiyi asker olarak öldürdüğü düşünülen tecavüzcü; 5 Ekim 1949'da idam edildi.[319]
  • Genzo Kurita: altı kadını ve iki çocuğu öldürmüş tecavüzcü ve nekrofili; 16 Ocak 1959'da idam edildi.[320]
  • Hiroshi Maeue: "İntihar İnternet Sitesi Katili" olarak da bilinir; intihar kulüplerinden kurbanlarını kendisiyle beraber öldürme vaadi ile kandırmış Osakalı.[321]
  • Futoshi Matsunaga ve Junko Ogata: “Korku Evi” olarak da bilinir; Ogata'nın ailesi de dahil olmak üzere, 1996-1998 yılları arasında en az yedi kişiye işkence edip öldürdüler.[322]
  • Tsutomu Miyazaki: "Otaku Katili", "Küçük Kız Katili" ve "Drakula" olarak da bilinir; dört okul öncesi çağdaki kız çocuğunu öldürdü ve bir kurbanın elini yedi; 2008 yılında idam edildi.[323]
  • Seisaku Nakamura: en az dokuz kişiyi öldürdü; 1943 yılında idam edildi.[324]
  • Akira Nishiguchi: Beş kişiyi öldürmüş bir sahtekar; 11 Aralık 1970 tarihinde idam edildi.[325]
  • Kiyoshi Ōkubo: 1971’de 41 gün boyunca sekiz genç kadına tecavüz etti ve öldürdü.
  • Yukio Yamaji: 2000 yılında kendi annesini öldürdü ve sonra 27 yaşındaki bir kadını ve 19 yaşındaki kız kardeşini 2005 yılında öldürdü.[326]

Kazakistan[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Nikolai Dzhumagaliev: 1980'de Almatı'da bir baltayla yedi kadına tecavüz edip öldürdü, sonra sıra dışı sahte dişlerini kullanarak cenazelerin üzerinde yamyamlık yaptı.[327]
  • Yuri Ivanov: 1974'ten 1987'ye kadar Ust-Kamenogorsk'ta erkeklerle kötü konuşan 16 kıza ve genç kadına tecavüz edip öldürdü; 1987 yılında idam edildi.[328]

Letonya[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Ansis Kaupēns: 1920'den 1926'ya kadar 30 soygun ve 19 cinayet işleyen asker kaçağı; 1927 yılında Vircava Parish'de idam edildi.[329]
  • Kaspars Petrovs: 2005 yılında on üç yaşlı kadını öldürmekten suçlu; 38'i öldürdüğünü itiraf etti.[330]
  • Stanislav Rogolev: "Ajan 000" olarak da bilinir; 1980'den 1982'ye kadar on kadını soydu, tecavüz etti ve öldürdü; 1984'te idam edildi.[331]

Lübnan[değiştir | kaynağı değiştir]

  • George ve Michel Tanielian: "Taksi Şoförü Katilleri" olarak da bilinirler; Temmuz - Kasım 2011 tarihleri arasında Matn Bölgesi'nde çoğunlukla taksi şoförlerini öldüren ve soyan Suriyeli kardeşler; her ikisi de ölüme mahkûm edildi.[332]

Litvanya[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Antanas Varnelis: Temmuz ve Aralık 1992 arasında altı emekliyi öldürdü ve soydu; Litvanya'da ilk bilinen seri katil; 1994 yılında idam edildi.[333]

Malta[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Silvio Mangion: Malta'da bilinen tek seri katil; 1984-1998 yılları arasında soygunlar sırasında üç yaşlı emekliyi öldürdü; ömür boyu hapis cezasına çarptırıldı.[334]

Meksika[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Macario Alcala Canchola: "Jack Mexicano" ("Meksikalı Jack") olarak da bilinir, 1960'larda aktif Karındeşen Jack taklitçisidir.[335]
  • Sara Aldrete: "La Madrina" olarak da bilinir; Adolfo Constanzo'nun kült takipçisi; 1994 yılında Constanzo ile ilişkili olduğu sıralarda birkaç kişiyi öldürmekten suçlu bulundu.[336]
  • David Avendaño Ballina: 1997-2007 yılları arasında müşterilerini soyan ve zehirleyen bir seks kölesi çetesinin lideri olduğunu iddia edildi; 2008'de tutuklandı.[337]
  • Juana Barraza: 25 Ocak 2006'ya kadar Meksiko metropol bölgesi içinde aktif bir katil.[338][339]
  • José Luis Calva: bir yamyam; Polis, evinde birden fazla kadın kurbanın kalıntılarını buldu; 11 Aralık 2007'de intihar etti.[340]
  • Gregorio Cárdenas Hernández: 1942'de Tacuba semtinde dört kadını boğdu; 1999 yılında doğal nedenlerle öldü.[341]
  • Andrés Ulises Castillo Villarreal: 2015 yılında Chihuahua'da üç kişiyi uyuşturdu, tecavüz etti, öldürdü ve sakat bıraktı; on iki cinayeti itiraf etti, ancak toplamda yirmi kişiden şüphelenildi; 120 yıl hapis cezasına çarptırıldı.[342]
  • Ciudad Juárez İsyancıları: 1995-1996 yılları arasında Ciudad Juárez'de kadınları öldüren seri katiller çetesi; 10 cinayetten şüphelenildi, sekiz cinayetten mahkûm edildiler; Abdul Latif Sharif için çalıştıkları iddia edildi.[343]
  • Adolfo Constanzo: Meksika'da bir seri katil ve kült lideri; 1989'da intihar etti.[344]
  • Edgar Álvarez Cruz ve Francisco Granados: Cruz, uyuşturucu bağımlısı Granados’un yardımı ile 1993 ve 2003 yılları arasında en az 8-10 genç kadını kaçırdı, şeytani törenlerde tecavüz etti, işkence etti ve öldürdü; toplam on dört cinayetten şüpheleniliyor.[345]
  • Pedro Padilla Flores: Pedro Padilla Flores: "El Asesino de Rio Bravo" olarak da bilinir; 1986'da üç kadını öldürdü; ABD'ye kaçtı ancak Meksika'ya geri gönderildi; Ciudad Juárez cinayetlerinde şüpheli.[346]
  • Gabriel Garza Hoth: 1991-1998 yılları arasında Mexico City'de üç kadını öldürdü, kurbanları eş ve sevgilileri idi.[347]
  • Delfina and María de Jesús González: Guanajuato'da toplam 91 kişi öldü; 1964'te tutuklandı ve 40 yıl hapis cezasına çarptırıldı.[348]
  • Francisco Guerrero Pérez: Meksika'da belgelenen ilk seri katil; Mexico City'de 1880-1888 yılları arasında yaklaşık yirmi ve 1908'de de bir tane cinayet işledi.[349][350]
  • Fernando Hernández Leyva: 1986'da 137 cinayetten şüphelenildi, 33 cinayetten mahkûm edildi.[351]
  • Juan Carlos Hernández ve Patricia Martínez: 2012 ve 2018 arasında aktif olup on ila yirmi arasında kadına tecavüz eden, öldüren ve yamyamlık yapan çift.[352]
  • Luis Oscar Jiménez Herrera: Nuevo León'da on altı kadını 2013 ve 2016 arasında öldürdü; San Luis Potosi’deki bir 2010 cinayetinde şüpheli; 123 yıl hapis cezasına çarptırıldı.[353]
  • César Armando Librado Legorreta: "El Coqueto" olarak da bilinir; 2011 ve 2012 arasında Greater Mexico City'de altı kadına tecavüz etti ve öldürdü; 240 yıl hapis cezasına çarptırıldı.[354]
  • Rudolfo Infante ve Anna Villeda: Sekiz kadın cinayetinden sorumlu bir çift. 1991'de yakalandılar.[355]
  • Abdul Latif Sharif: Ciudad Juárez'deki bilinmeyen sayıda kadını öldürmekten sorumlu Mısırlı bir adam, muhtemelen on beş kadar cinayetten sadece bir tanesinden mahkûm edildi; hapishanede öldü.[356] possibly as many as fifteen but convicted of only one; died in prison.
  • Daniel Audiel López Martínez: Ciudad Juárez'de 2007-2010 yılları arasında beş kadını öldürdü.[357]
  • Raúl Osiel Marroquín: Mexico City'de dört eşcinsel adamı öldürdü.[358]
  • Filiberto Hernández Martínez: 2010-2013 yılları arasında San Luis Potosi’de altı kişiyi öldürdü.[359]
  • Jorge Humberto Martínez Córtez: "El Matanovias" olarak da bilinir; 2011'den 2014'e kadar romantik partnerlerinden ikisi ila üçünü öldürdü; şu anda hüküm bekliyor.[360][361]
  • Alejandro Máynez: 50'den fazla (kadını suç ortağı ile) öldürmüş olabilir.[362]
  • Tadeo Fulgencío Mejía: 1890'larda ve 1900'lerde meydana gelen birkaç cinayetten sorumlu, ölen karısıyla temasa geçme fikri ile kendini motive etti.[363]
  • Silvia Meraz: gizli bir mezhebe dahil olup üç kişiyi öldüren Sonoralı kadın.[364]
  • Agustín Salas del Valle: Mexico City Merkez Bölgesinde yirmiden fazla kadını öldürdü.[365]
  • Felícitas Sánchez Aguillón: Mexico City'de 1930'larda, bilinmeyen sayıda (muhtemelen 50) cinayetten sorumlu bir hemşire, ebe ve bebek bakıcısı.[366]
  • Cristina Soledad Sánchez Esquivel: "La Matataxistas" olarak da bilinir; 2010 yılında Nuevo León'da suç ortağı Aarón Herrera Hernández ile birlikte beş ila altı taksi şoförünü öldürdü; 130 yıl hapis cezasına çarptırıldı.[367]
  • Magdalena Solís: ritüel ayinlerde sekiz kişiyi öldürmüş dini fanatik.[368]
  • Mario Alberto Sulú Canché: 2007-2008 yılları arasında Mérida, Yucatán'da üç genç kızı öldürdü; daha sonra hapishanede öldü.[369]

Moldova[değiştir | kaynağı değiştir]

Fas[değiştir | kaynağı değiştir]

Hollanda[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Klaas Annink: karısı Anna ve oğlu Jannes ile birlikte soygun ve cinayet işledi; kendisi ve eşi 1775 yılında idam edildi.[371]
  • Hendrikje Doelen: 1845'ten 1846'ya kadar düşkünlerevinde birkaç kişiyi zehirleyen 19. yüzyıl çiftlik hanımı, üçünü öldürdü; 1847'de doğal sebeplerden öldü.[372]
  • Willem van Eijk: "Harkstede Canavarı" olarak da bilinir; 1971 ve 2001 yılları arasında beş kadın cinayetinden mahkûm edildi.
  • Koos Hertogs: 1979 ve 1980 arasında üç kadın cinayetinden mahkûm edildi.
  • Aalt Mondria: 1978'de üç kişilik bir aileyi öldüren akıl hastası; Serbest bırakıldıktan sonra 1997'de kız arkadaşının oğlunu öldürdü; 2011 yılında tedavi edilmemiş Hepatit C'den öldü.[373]
  • Gustav Müller: 1897'de Rotterdam'da karısını ve oğlunu öldüren Alman saatçi; Teslim oldu ve ardından ebeveynlerini ve en az on dört eşini daha öldürdüğünü itiraf etti; delilik nedeniyle beraat etti ve bir akıl hastanesine kapatıldı.[374]
  • Patrick Soultana: 2010 yılında iki kadını boğdu, üç cinayetten şüphelenildi; 2014 yılında 25 yıl artı provizyon cezasına çarptırıldı.[375]
  • Michel Stockx: 1991 yılında Assen civarında üç çocuğu öldürdü; 1992 yılında 20 yıl hapis cezasına çarptırıldı; 2001 yılında yaptığı çalışma terapisi sırasındaki bir olaydan kaynaklanan ciddi yanıklardan öldü.[376]
  • Maria Swanenburg: 1880'lerde Leiden'de arsenikle 27 ila 90 kişinin öldürülmesinden şüphelenildi; 1915 yılında hapishanede öldü.
  • Hans van Zon: Eski bir sevgilisi de dahil olmak üzere Nisan ile Ağustos 1967 arasında üç kişiyi öldürdü; diğer birkaç cinayetten daha şüphelenildi; 1998 yılında alkol zehirlenmesinden öldü.[377]

Yeni Zelanda[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Robert Butler: 1880'de Dunedin'de üç kişilik bir aileyi öldürdüğü iddia edilen İrlandalı otoyolcu; beraat etti ancak daha sonra Avustralya’da bir adamı vurmak suçundan asıldı.[378]
  • Daniel Cooper: iki bebeği ve sözde ilk eşini öldürdü; 1932 yılında idam edildi.[379]
  • Minnie Dean: 1890'larda Laudanum ile zehirleme ve boğarak en az üç çocuğu öldüren İskoç göçmen bebek bakıcısı; 1895 yılında asılarak idam edildi.[380]

Makedonya[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Viktor Karamarkov: Mart-Ekim 2009 arasında Üsküp'te dört yaşlı kadını öldüren uyuşturucu bağımlısı; ömür boyu hapis cezasına çarptırıldı.[381]
  • Vlado Taneski: Haziran 2008'de ölümlerini yazdığı üç yaşlı kadını öldürmekten tutuklanan suç muhabiri; polis nezaretinde intihar etti; başka bir kadını daha öldürdüğünden şüpheleniliyor.[382]

Norveç[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Arnfinn Nesset: Orkdal Alders-og Sjukeheim kurumundaki yirmi iki kişiyi 1983 yılında mahkûm edilmeden önce zehirleyen geriatrik bakım evinin müdürü.[383]

Pakistan[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Javed Iqbal: 100 erkek çocuğa tecavüz edip öldürdüğü düşünülüyordu, 1991'de hapishanede intihar etti.[384]
  • Amir Qayyum: "Tuğla Katili" olarak da bilinir; Lahor'da on dört evsiz erkeği uyurken kaya veya tuğla ile öldürdü ve Mayıs 2006'da ölüme mahkûm edildi.[385]

Panama[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Silvano Ward Brown: Panama tarihinin ilk seri katili; Panamá'da 1959-1973 yılları arasında üç kadını boğdu; 1993 yılında 20 yıl hapis cezası çektikten sonra serbest bırakıldı.[386]
  • Gilberto Ventura Ceballos: 2010'dan 2011'e kadar La Chorrera'da beş Çin kökenli Panama gencini öldüren Dominikli; 50 yıl hapis cezasına çarptırıldı.[387]
  • William Dathan Holbert: "Vahşi Bill" olarak da bilinir; Beş Amerikalı'nın cesedini kendi mülküne gömen Amerikan gurbetçi; paralarını ve mallarını almak için insanları öldürebilirdi; karısı Laura Michelle Reese de tutuklandı.[388][389]

Peru[değiştir | kaynağı değiştir]

Filipinler[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Edgar Matobato: Davao Ölüm Takımının bir parçası olarak yüzlerce insanı öldürdüğünü iddia eden itirafçı bir tetikçi ve seri katil.[391]

Polonya[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Bogdan Arnold: Katowice'de 1966'dan 1967'ye kadar dört kadını öldürdü; ayrıca üçüncü karısını zehirlemeye çalıştı; 1968 yılında idam edildi.[392]
  • Władysław Baczyński: 1946'dan 1957'ye kadar Wrocław ve Bytom'da bir kadını ve üç adamı öldürdü; 1960 yılında idam edildi.[393]
  • Józef Cyppek: "Niebuszewo Kasabı" olarak da bilinir; 1952'de komşusunu parçaladı; ölüm cezasına çarptırıldı ve aynı yıl idam edildi; diğer cinayetlerden şüpheleniliyor.[394]
  • Tadeusz Ensztajn: 1933 yılında Łowicz ve çevresinde yedi kadına tecavüz etti ve öldürdü; 1934 yılında 15 yıl hapis cezasına çarptırıldı.[395]
  • Krzysztof Gawlik: "Akrep" olarak da bilinir; 2001 yılında susturulmuş makineli tüfekle beş kişiyi öldürdü; ömür boyu hapis cezasına çarptırıldı.[396]
  • Tadeusz Grzesik: Sözde "Bürokratlar Çetesi" nin lideri; başta döviz bürosu sahipleri olmak üzere çetesiyle birlikte birkaç Polonya voyvodalığında sekiz ila yirmi arasında kişiyi öldürdü; daha fazla cinayetten şüpheleniliyor; ömür boyu hapis cezasına çarptırıldı.[397]
  • Joachim Knychała: 1975 ve 1982 yılları arasında beş kadını öldürdü; "Bytom Vampiri" veya "Frankenstein" olarak da bilinir.[398][399]
  • Edmund Kolanowski: 1970'ten 1982'ye kadar üç kadını öldüren nekrofil; ayrıca şapellerden kazdığı cesetleri tahrip etti ve yok etti; 1986'da idam edildi.[400]
  • Karol Kot: 1964'ten 1966'ya kadar Kraków'da iki kişiyi öldürdü, daha birçok cinayete teşebbüs etti; 1968 yılında idam edildi.[401]
  • Henryk Kukuła: 1980'den 1990'a kadar dört çocuğu öldüren pedofil; 28 yıl hapis cezasına çarptırıldı (2020 yılında serbest bırakılması bekleniyor).[402]
  • Tadeusz Kwaśniak: 1990 ve 1991'den beş çocuğa tecavüz edip öldüren vahşi sübyancı; ayrıca birçok soygundan da sorumludur; hapis cezasına çarptırılmadan önce kendini hapishanede astı.
  • Zdzisław Marchwicki: on dört kadını öldürmekten suçlu; 1976 yılında idam edildi.[403]
  • Nikifor Maruszeczko: Soygun amacıyla dört kişiyi öldürdü; 1938 yılında idam edildi.[404]
  • Władysław Mazurkiewicz: 30'a varan kadın cinayetinden sorumludur; 1957 yılında asılarak infaz edildi.[405]
  • Stanisław Modzelewski: 1960'larda Łódź'da yedi kadını öldürdü; 1970 yılında idam edildi.
  • Henryk Moruś: 1986'dan 1992'ye kadar Piotrków Voyvodalığında yedi kişiyi öldürdü; 25 yıl hapis cezasına çarptırıldı; 2013 yılında muhtemel kalp yetmezliğinden öldü.[406][407]
  • Grzegorz Musiatowicz: 2002-2014 yılları arasında üç kişiyi öldüren vahşi suçlu; ömür boyu hapis cezasına çarptırıldı.[408]
  • Leszek Pękalski: "Bytów Vampiri" olarak da bilinir; on yediye varan kadın cinayetinden sorumludur.[409]
  • Kazimierz Polus: 1971'den 1982'ye kadar iki oğlanı ve bir adamı öldüren pedofil; 1985 yılında idam edildi.[410]
  • Deri Avcıları: Karol Banaś, Andrzej Nowocień, Dr. Janusz Kuliński ve Dr. Paweł Wasilewski; Łódź'da hastaları kâr amacıyla öldüren sağlık görevlileri ve doktorlar; dört kişi de mahkûm edildi; yetkililer olası suç ortaklarını araştırıyor.[411]
  • Mariusz Sowiński: 1994'ten 1997'ye kadar dört kadına tecavüz etti ve öldürdü; 50 yıl hapis cezasına çarptırıldı.[412]
  • Paweł Tuchlin: "Akrep" olarak da bilinir; dokuz kadını öldürdü ve daha iyi hissetmek için on bir kişiyi daha öldürmeye çalıştı; 1987 yılında idam edildi.[413]
  • Mieczysław Zub: dört kadını öldürdü; 1985 yılında intihar etti.[414]

Portekiz[değiştir | kaynağı değiştir]

Romanya[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Vera Renczi: 1920'lerde ve 1930'larda iki kocasını, bir oğlunu ve taliplerinin 32'sini zehirledi.[417][418]
  • Ion Rîmaru: 1970-1971 yılları arasında Bükreş'te genç kadınları öldürdü ve tecavüz etti; 1971 yılında idam edildi.[419]
  • Vasile Tcaciuc: kurbanlarını balta ile öldürdü ve en az 26 cinayet işlediğini itiraf etti; cezaevinden kaçmaya çalışırken bir polis memuru tarafından öldürüldü.[420]
  • Romulus Vereș: 1970'lerde beş cinayetten mahkûm edildi; bir akıl hastanesine gönderildi; 1993 yılında öldü.[421]

Rusya[değiştir | kaynağı değiştir]

Sırbistan[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Baba Anujka: 1928'de yakalanana kadar 50 ile 150 arasında insanı zehirleyen profesyonel zehirleyici.[422]

Slovakya[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Matej Čurko: "Slovak Yamyam" olarak da bilinir; 2010'da Kysak'ta iki gönüllü kurbanı öldürdü ve yamyamlık yaptı; 2011 yılında polis tarafından öldürüldü.[423]
  • Juraj Lupták: 1978'den 1982'ye kadar üç kadına tecavüz eden ve boğan çoban; 1987 yılında Bratislava'da idam edildi.[424]
  • Ondrej Rigo: Amsterdam, Münih ve Bratislava'da dokuz kadını öldürdü, tecavüz etti ve sakat bıraktı; ellerine her zaman çorap giyerdi; en çok mağdur sayısına sahip olan Slovak katili unvanını taşımaya devam ediyor; aynı zamanda modern Slovak tarihinin en üretken seri katilidir.[425]
  • Jozef Slovák: 1978'deki ilk cinayeti için sadece 8 yıl hapishanede kaldıktan sonra, 1990'ların başında Slovakya ve Çekya'da en az dört kadını öldürdü; son derece akıllı biri ve elektronik alanında sayısız patent sahibi.[426]

Slovenya[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Silvo Plut: 1990'dan 2006'ya kadar Slovenya ve Sırbistan'da üç kadını öldürdü; 2007 yılında cezaevinde intihar etti.[427]
  • Metod Trobec: 1976-1978 yılları arasında en az beş kadına tecavüz edip öldürdü; 2006 yılında cezaevinde intihar etti.[428]

Güney Afrika Cumhuriyeti[değiştir | kaynağı değiştir]

Ekim 2014 itibarıyla, Güney Afrika, 1950'den bu yana 160 kayıtlı seri katile sahipti. Bu katillerin çoğu beyaz olmasına rağmen katillerin mağdurları arasında hiçbir ırksal grubun mağdur olma olasılığı diğerlerinden çok daha yüksek değildi.[429]

  • Asande Baninzi: Mthutuzeli Nombewu ile birlikte 2001 yılında üç ay boyunca on sekiz kişiyi öldürdü; 19 kez ömür boyu hapis ve 189 yıl hapis cezasına çarptırıldı.[430]
  • Pierre Basson: İlk belgelenen Güney Afrika seri katili; 1903-1906 yılları arasında Claremont'ta dokuz kişiyi öldürdü ve arka bahçesine gömdü; tutuklanmamak için intihar etti.[431]
  • Sibusiso Duma: 2007'de Pietermaritzburg bölgesinde yedi kişiyi öldürdü.[432]
  • Gamal Lineveldt: Ekim'den Kasım 1940'a kadar dört Avrupalı kadını öldürdü; 1942 yılında idam edildi.[433]
  • Cedric Maake: seri tecavüzcü; 1996-1997 arasında en az 27 kişiyi öldürdü.[434]
  • Bulelani Mabhayi: Doğu Cape'deki Tholeni köyünde 2007'den 2012'ye kadar yirmi kadını ve çocuğunu öldürdü.[435]
  • Simon Majola: ortağı Themba Nkosi ile birlikte 2000'den 2001'e kadar Bruma Gölü'nde en az sekiz erkek soydu ve boğdu; ikisi de ömür boyu hapis cezasına çarptırıldı.[436]
  • Fanuel Makamu: suç ortağı Henry Maile ile birlikte Şubat-Eylül 2000 tarihleri arasında altı kadını soydu, tecavüz etti ve öldürdü; Maile 14 Eylül'de polis tarafından vurulurken, Makamu yakalandı ve 165 yıl hapis cezasına çarptırıldı.[437]
  • Jimmy Maketta: "İsa Katili" olarak da bilinir, 1996-1999 yılları arasında on altı cinayet, on dokuz tecavüz suçundan mahkûm edildi.[438]
  • Johannes Mashiane: on üç cinayet ve on iki sodomize (1982-1989 yılları arasında).[439]
  • Daisy de Melker: zehirleyici; 1923-1932 arasında iki kocasını ve bir oğlunu öldürdü; 1932 yılında idam edildi.[440]
  • Samuel Bongani Mfeka: 1993'ten 1996'ya kadar KwaZulu-Natal'da altı kadını boğdu.[441][442]
  • Jack Mogale: 2008 ve 2009'da Johannesburg'da on altı kadına tecavüz edip öldürmekten suçlu bulundu.[443]
  • Elifasi Msomi: 1953-1955 yılları arasında Tokoloshe'nin etkisi altında on beş kişiyi öldürdü.[444]
  • Mukosi Freddy Mulaudzi: "Limpopo Seri Katili" olarak da bilinir; 1990'da iki cinayetten sorumlu bulunmuştur ve yasadan kaçmıştır; Kaçakken 2005 ile 2006 arasında on bir kişiyi daha öldürdü; 11 kez ömür boyu hapis cezası aldı.[445]
  • Nicholas Lungisa Ncama: 1997'de altı kişiyi öldürdü; ömür boyu hapis cezasına çarptırıldı.[446]
  • Velaphi Ndlangamandla: "Salon Katili" olarak da bilinir; Nisan-Eylül 1998 tarihleri arasında Mpumalanga çevresindeki on dokuz kişiyi öldüren soyguncu; 137 yıl hapis cezasına çarptırıldı.[447]
  • David Randitsheni: "Modimolle Seri Katili" olarak da bilinir; 2004-2008 yılları arasında on çocuğa tecavüz etti ve öldürdü (daha çoğunu kaçırdı ve tecavüz etti).[448]
  • Gert van Rooyen: 1988-1989 yılları arasında Güney Afrika'da en az altı kızı kaçırdığı ve öldürdüğü iddia edildi.[449]
  • Louis van Schoor: 100 kişiyi öldürdüğünü itiraf eden eski güvenlik görevlisi; şartlı tahliye üzerinde serbest bırakıldı.[450]
  • Khangayi Sedumedi: Century City'de 2011-2015 yılları arasında dört ila altı kadına tecavüz etti, soydu ve öldürdü; ömür boyu hapis cezasına çarptırıldı.[451]
  • Samuel Sidyno: 1998-1999'da Pretoria'da yedi kişiyi öldürdü.[452]
  • Norman Afzal Simons: Cape Flats'te 1986-1994 yılları arasında yirmi iki çocuğa tecavüz etti, sodomize etti ve öldürdü.[453]
  • Moses Sithole: 1994-1995 arasında Atteridgeville, Boksburg ve Cleveland'da en az 38 genç kadına tecavüz etti ve öldürdü.[444][454]
  • Thozamile Taki: "Şeker Kamışı Seri Katili" olarak da bilinir; KwaZulu Natal’da on, East Cape’de ise üç kadını soyup öldürdü, vücutlarını şeker kamışı ve çay tarlalarına attı.[455]
  • Sipho Thwala: 1996'dan 1997'ye kadar KwaZulu Natal'ın şeker kamışı alanlarındaki on dokuz kadına tecavüz etti ve öldürdü.[456]
  • Stewart Wilken: 1990-1997 arasında Port Elizabeth ve çevresinde en az yedi kurbana tecavüz etti, sodomize etti ve öldürdü.[457][458][459]
  • Elias Xitavhudzi: 1960'larda Atteridgeville'de on altı kişiyi öldürdü.[460]
  • Christopher Mhlengwa Zikode: 1994-1995 arasında Donnybrook, KwaZulu-Natal'da 18 kişiyi öldürdü.[461]

Güney Kore[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Chijon ailesi: beş kişiyi öldürdüğü için ölüm cezasına çarptırılan yamyam çetesi; 1994 yılında ölüme mahkûm edildiler; tüm üyeler 2 Kasım 1995’e asılarak idam edildi.[462]
  • Taç Prens Sado: Saray personeline tecavüz edip öldüren Joseon prensi; bir pirinç sandık içinde mühürlendi ve öldü.[463]
  • Jeong Du-yeong: 1986'da bir memuru öldürdü; serbest bırakıldıktan sonra, 1999'dan 2000'e kadar soygunlarda sekiz kişiyi öldürdü; ölüme mahkûm edildi.[464]
  • Jeong Nam-gyu: 2004'ten 2006'ya kadar on dört kişiye cinsel saldırıda bulundu ve öldürdü; hastanede ölmesinden önceki gün kendini asmayı denedi ama başaramadı; sonra hastanede öldü.[465]
  • Kang Ho-sun: 2010 yılında, karısı ve kayınvalidesi de dahil olmak üzere on kadını öldürdüğü için ölüm cezasına çarptırıldı.[466]
  • Kim Hae-sun: 2000 yılında üç çocuğa tecavüz edip öldüren bir sarhoş; 2001 yılında idam edildi.[467]
  • Lee Choon-jae: “Hwaseong seri cinayetlerinden” sorumludur; Kız kardeşi de dahil olmak üzere on beş kadını öldürdü ve çok sayıda başkalarına tecavüz etti; 1994 yılında bir cinayetten ömür boyu hapis cezasına çarptırıldı ve on yıllar sonra diğer cinayetleri de ortaya çıktı.[468]
  • Yoo Young-chul: bir yamyam; Eylül 2003'ten Temmuz 2004'e kadar yirmi bir kişiyi, özellikle de genç kadınları ve zengin erkekleri öldürdü; 2004 yılında ölüme mahkûm edildi.[469]

İspanya[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Andrés Aldije Monmejá ve José Muñoz Lopera: 1889'dan 1904'e kadar altı ziyaretçiyi öldüren yasadışı bir kumarhanenin sahipleri; ikisi de 1906'da boğulmuş.[470]
  • Francisca Ballesteros: La Viuda Negra,[471] ("Kara Dul") olarak da bilinir, Valensiya'da 1990 ve 2004 yılları arasında kocasını ve üç çocuğunu zehirledi (biri hayatta kaldı), 2005 yılında 84 yıl hapis cezasına çarptırdı.
  • Manuel Blanco Romasanta: kurt adam olduğunu iddia eden, on üç cinayeti itiraf eden ve 1853'te sekizinden mahkûm edilmiş olan seyyar satıcı.[472]
  • Manuel Delgado Villegas: İspanya, Fransa ve İtalya'da işlediği 48 cinayeti (kız arkadaşı da dahil) itiraf eden XYY sendromlu suçlu; yedi cinayetten suçlu olarak kabul edildi; 1998 yılında ölümüne kadar akıl hastanesine kaldı.
  • Joaquín Ferrándiz Ventura: 1995-1996 yılları arasında Castellón eyaletinde beş kadını öldüren sigorta satıcısı.[473]
  • Alfredo Galán: 2003 yılında altı kişiyi öldüren İspanyol Ordusu onbaşısı; "Oyun Kartı Katili" olarak da bilinir.[474]
  • Juan Díaz de Garayo: Álava’da 1870’ten 1879’a kadar altı kişiyi öldürdü. 1881 yılında idam edildi.[475][476]
  • Francisco García Escalero: El Mendigo Asesino[471] ("Katil Dilenci") olarak da bilinir; 1995'ten beri bir psikiyatri hastanesine on bir cinayetten mahkûm olan şizofren dilenci
  • Gila Giraldo: "La Serrana de la Verra" olarak da bilinir; yattığı erkeklerin başını kesen 15.-16. yüzyıl seri katili olduğu iddia ediliyor.
  • Tony Alexander King: 1999 ve 2003 yıllarında Malaga'da iki kızı öldüren İngiliz seks suçlusu; Birleşik Krallık'ta muhtemelen daha fazla cinayet işlediğinden şüpheleniliyor; 19 yıl hapis cezasına çarptırıldı.[477]
  • Ramón Laso: Evlilik dışı ilişkilerini sürdürmek için iki karısını, çocuğunu ve kayın biraderini öldürdü.[478]
  • Enriqueta Martí: 20. yüzyılın başlarında Barcelona'da küçük çocukları kaçıran, fuhuş yapan ve kalıntılarıyla iksir hazırlayan kendi kendini ifşa etmiş cadı (evinde 12 ceset tespit edildi); 1913 yılında yargılanmayı beklerken hapishanede öldürüldü[479]
  • Dámaso Rodríguez Martín: seri tecavüzcü ve ressam; 1981 yılında bir çifte saldırdıktan, adamı öldürüp kadına tecavüz ettikten sonra hapsedildi. 1991'de hapishaneden Anaga dağlarına kaçtı, burada iki Alman yürüyüşçüyü öldürdü (biri tecavüze uğradı). Terk edilmiş bir evde köşeye sıkıştırıldı, kendisini vurmaya çalıştı ama başarısız oldu ardından kolluk kuvvetleri tarafından vurularak öldürüldü.[480]
  • José Antonio Rodríguez Vega: El Mataviejas[471] ("Yaşlı Kadın Katili"); en az on altı yaşlı kadına tecavüz etti ve öldürdü; 1995 yılında 440 yıl hapis cezasına çarptırıldı, 2002 yılında diğer mahkûmlar tarafından öldürüldü.
  • Abdelkader Salhi: 1988'de Almanya'da bir soygun cinayetinden mahkûm olan, daha sonra İspanya'ya taşınan ve Ağustos ayından Eylül 2011'e kadar üç fahişeyi öldürdüğü iddia edilen Alman; şu anda hüküm bekleniyor.[481]
  • Gustavo Romero Tercero: "Valdepeñas Katili"; 1993'ten 1998'e kadar üç kişiyi öldürdü.[482]
  • Margarita Sánchez Gutiérrez: "Barselona'nın Kara Dulu" olarak bilinir; aile üyeleri ve akrabalarını zehirledi, dördünü öldürdü; cinayetlerden beraat etti, ancak diğer suçlardan 34 yıla mahkûm edildi.[483]

Svaziland[değiştir | kaynağı değiştir]

  • David Thabo Simelane: 28 kadına tecavüz etti ve öldürdü (45'ten şüpheleniliyor); 2011 yılında ölüme mahkûm edildi.[484]

İsveç[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Anders Hansson: kurbanlarını Ekim 1978 ve Ocak 1979 arasında deterjan Gevisol ve Ivisol ile zehirledi; eylemlerine "Malmö Östra hastane cinayetleri" denildi.[485]
  • Anders Lindbäck: fakir insanları arsenikle zehirledi ve üç kişinin ölümüne sebep oldu; 1865'te gözaltında intihar etti.
  • John Ingvar Lövgren: 1958-1963 yılları arasında Stockholm bölgesinde işlediği dört cinayeti itiraf etti.[486]
  • Hilda Nilsson: sekiz çocuğu öldüren Helsingborglu bebek bakıcısı; 1917'de gözaltında intihar etti.[487]

İsviçre[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Roger Andermatt: “Luzern'in Ölüm Muhafızı” olarak da bilinir; 1995'ten 2001'e kadar yirmi iki kişiyi öldüren hemşire; ömür boyu hapis cezasına çarptırıldı.[488]
  • Werner Ferrari: kurbanlarını popüler şenliklerden çeken ve onları boğan çocuk katili; ömür boyu hapis cezasına çarptırıldı.[489]
  • Erich Hauert: 1982'den 1983'e kadar on bir tecavüz ve üç cinayet işleyen seks suçlusu; ömür boyu hapis cezasına çarptırıldı; Davası, İsviçre'deki tehlikeli cinsel suçluların tedavisini büyük ölçüde etkiledi.[490]

Tayvan[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Zhang Renbao: 1993'ten 2003'e kadar üç kadını öldürdü, ayrıca ilk kurbanı cinsel şiddete maruz bıraktı; ölüm cezasına çarptırıldı.[491]

Tunus[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Naceur Damergi: 1980'lerde Nabeul bölgesinde on üç çocuğu öldüren tecavüzcü; 1990 yılında asılarak idam edildi.[492][493]

Türkiye[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Süleyman Aktaş: “Çivileme Katili” olarak da bilinir; beş kişiyi öldürdü ve gözlerine ve kafalarına çivi çaktı; psikiyatri hastanesinde tutuluyor.[494]
  • Adnan Çolak: "Artvin'in Canavarı" olarak da bilinir; 1992'den 1995'e kadar Artvin'de on yedi yaşlı kadını öldürdü; 2000 yılında altı kez, 40 yıl hapis cezasına çarptırıldı.
  • Seyit Ahmet Demirci: "Mobilya satıcıları katili" olarak da bilinir; rastgele seçtiği üç mobilya satıcısını gençlik döneminde işvereni tarafından cinsel tacize uğradığı için öldürdü;[495] ölüm cezasına çarptırıldı.[496]
  • Özgür Dengiz: Dört kişiyi öldüren ve en az birinin üzerinden yamyamlık yapmış Ankaralı seri katil.[497]
  • Atalay Filiz: 2012'den 2016'ya kadar dört cinayetin şüphelisi.[498]
  • Ali Kaya: "Bebek Yüzlü Katil" olarak da bilinir; on cinayetten sorumlu.[499]
  • Hamdi Kayapınar: "Avcı" olarak da bilinir; 1994’ten 2018’e kadar sekiz kişiyi öldürdü; ömür boyu hapis cezasına çarptırıldı.[500]
  • Yavuz Yapıcıoğlu: "Tornavida Katili" olarak da bilinir; en az on sekiz cinayetten sorumlu.[501]

Ukrayna[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Zaven Almazyan: Voroshilovgrad'da üç kadına tecavüz eden ve öldüren Rus askeri; 1973 yılında idam edildi.[502]
  • Oleksandr Berlizov: "Gece Şeytanı" olarak da bilinir; 1969'dan 1972'ye kadar Dnipropetrovsk'ta çok sayıda kadına tecavüz eden ve dokuz kişiyi öldüren cinsel psikopat; 1972 yılında idam edildi.
  • Sergei Dovzhenko: on yedi ila on dokuz kişi arasında kişiyi kendisiyle alay ettiği gerekçesi ile öldürdü; ömür boyu hapis cezasına çarptırıldı.[503]
  • Tamara Ivanyutina: 1976'dan 1987'ye kadar nefreti ettiği insanları zehirledi, dokuz kişiyi öldürdü; 1987 yılında idam edildi.[504]
  • Ruslan Khamarov: 2000'den 2003'e kadar evinde baştan çıkararak kandırdığı on bir kadını öldürdü; ömür boyu hapis cezasına çarptırıldı.[505]
  • Oleg Kuznetsov: Rusya ve Ukrayna'da toplam on kişiyi öldürdü; ölüme mahkûm edildi, ancak daha sonra cezası ömür boyu hapis cezasına çevrildi.[506]
  • Anatoly Onoprienko: "Terminatör" olarak da bilinir; 1989’dan 1996’da yakalanmasına kadar 52 kişiyi öldürdü; 2013 yılında cezaevinde öldü.[507][508]
  • Serhiy Tkach: 1980-2005 arasında 36 kadına tecavüz edip öldürmekten suçlu bulundu; fakat kurban sayısının toplamda 100 olduğunu iddia ediyor.[509][510]
  • Vladyslav Volkovich ve Volodymyr Kondratenko: 1991-1997 yılları arasında Kiev'de on altı kurbanı öldürmek, bıçaklamak ve darp etmekle suçlandı; Kondratenko duruşma sırasında cezaevinde intihar etti; Volkovich suçlu bulundu ve ömür boyu hapis cezasına çarptırıldı.[511]
  • Dnepropetrovsk manyakları: 2007 yılında Ukrayna'nın Dnipropetrovsk kentinde yaşayan ve aralarında kadınlar, yaşlılar, hayvanlar ve hamilelerin olduğu 29 kişiye yönelik saldırıda bulunup hırsızlık yapan ve 21 kişiyi canice öldüren ve işledikleri cinayetleri fotoğraf ve video olarak çekip sosyal paylaşım siteleri üzerinden paylaşan, "Sayenko", "Suprunyuk" ve "Hanja" isimli 3 seri katilden oluşan çetedir.[512]

Birleşik Krallık[değiştir | kaynağı değiştir]

İngiltere[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Stephen Akinmurele: 1995 ve 1998 yılları arasında Blackpool ve Man Adası'ndaki beş yaşlı insanın cinayetinin yargılanmayı beklerken 1999'da Strangeways'de intihar etti.[513]
  • Beverley Allitt: "Ölüm Meleği" olarak da bilinir; Bakımına verilmiş dört bebeği öldüren ve en az dokuz kişiyi yaralayan Lincolnshire çocuk hemşiresi; 1991 yılında ömür boyu hapis cezasına çarptırıldı.[514]
  • Mary Bateman: "Yorkshire Cadısı" olarak da bilinir; bir çiftin zehirlemiş (koca kurtuldu) 19. yüzyıl hırsızı; üç ölümden daha ondan şüphelenildi; 1809'da idam edildi.
  • Levi Bellfield: 2002’ de Amanda Dowler’i öldürmekten ve Güney Batı Londra’da 2003 ve 2004’te genç kadınlara iki ölümcül saldırı yapmaktan suçlu bulundu.[515]
  • John Bishop, Thomas Williams, Michael Shields ve James May: Burke ve Hare' nin İngilizce kopyaları.[516]
  • Geordie Bourne: Doğu İngiliz Marşları çevresinde yedi kişiyi öldüren İskoç 16. yüzyıl haydutu; idam edildi.[517]
  • Ian Brady ve Myra Hindley: 1963-1965 yılları arasında 10 ila 17 yaşları arasındaki beş çocuğu öldürdüler.[518]
  • Mary Ann Britland: 1886'da kızı, kocası ve sevgilisinin karısını zehirledi; yine 1886'da Manchester'daki Strangeways Hapishanesinde asılarak idam edildi.[519]
  • Peter Bryan:1993'te kadına ölümcül çekiç saldırısı için bakım evine kondu; 2004'te bir arkadaşını yamyamlaştırdığı için tekrar tutuklandı, fakat aylar sonra başka bir hastayı ölümüne dövdü.[520]
  • George Chapman: 1897-1902 yılları arasında üç kadını öldüren Polonya doğumlu zehirleyici; bazı yazarlar tarafından Karındeşen Jack olduğundan şüpheleniliyor. 1903'te idam edildi.[521]
  • John Childs: Birleşik Krallık'taki en üretken tetikçi olarak bilinen Ermeni, cesetlerin hiçbiri bulunamamasına rağmen 1979'da altı sözleşme cinayeti nedeniyle suçlu bulunmuştu.[522]
  • John Christie: Londra, Notting Hill'deki evinde cesetleri gizleyerek 1943'ten 1953'e kadar en az beş kadını gazladı, tecavüz etti ve boğdu; Ayrıca karısı Ethel’i ve komşusu Timothy Evans’ın karısı ve bebeğini (kız) boğdu. Karısının ve bebeğinin ölümünden dolayı Timothy Evans yanlışlıkla idam edilmiştir.[523]
  • Robert George Clements: dördüncü karısını zehirlediği için tutuklandığında intihar eden doktor; diğer üç karısı savaşlar arası dönemde şüpheli bir şekilde öldü.[524]
  • Mary Ann Cotton: Victorian katili; yirmiden fazla mağduru zehirlendiğini söyledi; 1873'te asıldı.[525]
  • Thomas Neill Cream: Amerika'da ölüm çılgınlığına başladı ve daha sonra çılgınlığını Londra'ya taşıdı; 1892'de asıldı.[526]
  • Dale Cregan: 2012 yılında dört cinayet (ikisi polis memuru) suçundan hapis cezasına çarptırıldı.[527]
  • Sarah Dazley: kocasını arsenikle zehirledi; ilk kocasını ve çocuğunu öldürmüş olmasından şüphelenildi; 1843'te asıldı.[528]
  • Frederick Bailey Deeming: 1891’de İngiltere’de karısını ve dört çocuğunu öldürdü; yeniden evlenerek Avustralya’ya taşındı ve ardından yeni karısını öldürdü.[529]
  • Joanna Dennehy: öldürmek için üç kişiyi bıçakladı ve 2013 yılında "Peterborough Ditch Cinayetleri" olarak bilinen olaylarda rastgele seçilen iki kişiyi öldürmeye çalıştı; ömür boyu hapis cezasına çarptırıldı.[530][531]
  • John Duffy ve David Mulcahy: "Demiryolu Katilleri" olarak da bilinirler; 1980'lerde tren istasyonları yakınlarında üç kadını öldürdüler.[532]
  • Amelia Dyer: Bakımına verilen bebekleri öldürdü; 1896'da Newgate Hapishanesinde asılarak infaz edildi.[533]
  • Kenneth Erskine: 1988'de yedi emekliyi öldürdüğü için ömür boyu hapis cezasına çarptırıldı.[534]
  • Catherine Flannigan ve Margaret Higgins: "Liverpool'un Kara Dulları" olarak bilinen iki İrlandalı kadın; 1880'li yıllarda sigorta parası almak için zehirleyerek en az dört kişiyi öldürdüler.
  • Steven Grieveson: 1990-1994 yılları arasında Sunderland, Tyne ve Wear'de dört genci öldürdü.[535]
  • Stephen Griffiths: 2009 ve 2010’da Bradford’da üç fahişeyi öldürmekten suçlu bulundu.[536]
  • Allan Grimson: bir Kraliyet Donanması subayı; 1997'den 1998'e kadar gerçekleşmiş iki cinayetten mahkûm edildi; İngiltere, Cebelitarık ve Yeni Zelanda'da yirmi kadar insanı öldürmüş olmasında şüpheleniliyor.[537]
  • John Haigh: 1940'larda İngiltere’de aktif; altı cinayetten mahkûm, ancak dokuz kişiyi öldürdüğü iddia edildi; 1949'da idam edildi.[538]
  • Anthony Hardy: üç cinayetten mahkûm; en az dört cinayet için şüpheli.[539]
  • Trevor Hardy: "Manchester Canavarı" olarak da bilinir; 1974’ten 1976’ya Manchester’de üç genç kızı öldürdü.[540]
  • Philip Herbert: katliamdan mahkûm olmuş ancak sonra serbest bırakılmış bir 17. yüzyıl soylusu; daha sonra savcıyı öldürdü.[541]
  • Colin Ireland: 1990'ların başında Londra'da beş eşcinsel adamı öldürdü; 2012 yılında hapishanede öldü.[542]
  • Theodore Johnson: 1981'den 2016'ya kadar karısını ve iki kız arkadaşını öldüren Jamaikalı göçmen; 26 yıl hapis cezasına çarptırıldı.[543]
  • Bruce George Peter Lee: Hull kasabasında 1973'ten 1979'a kadar 26 ölümden sorumlu seri katil ve kundakçı.[544]
  • Robin Ligus: 1994'te Shropshire'da bir demir çubukla üç kişiyi ölümüne dövmekten ve soymaktan mahkûm edilmiş uyuşturucu bağımlısı.
  • Michael Lupo: "Kurt Adam" olarak da bilinir; 1980'lerde Londra'da dört erkek cinayetinden ve iki cinayet teşebbüsünden mahkûm olmuş İtalyan doğumlu bir adam. 1995 yılında hapishanede öldü.[545]
  • Patrick Mackay: Londra ve Kent'te beş kişinin cinayetleri ile suçlandı, üçünden mahkûm edildi; 1974'ten 1975'e kadar on bir kişiyi öldürdüğünü itiraf etti.[546]
  • Robert Maudsley: 4 kişi öldürdü.[547][548]
  • Raymond Morris: "A34 Katili" olarak da bilinir; bir cinayetten suçlu bulundu fakat en az iki cinayet daha işlediği düşünülüyor.[549]
  • Robert Hicks Murray: ilk karısını ve üç çocuğunu öldüren ve daha sonra 1912'de bir intiharda kendini öldüren iki eşli kişi bir adam; ölümünden önce en az yedi önceki eşinin ölümüyle bağlantılıdır.[550]
  • Robert Napper: 1990'larda iki kadını ve bir çocuğu öldürdü.[551]
  • Donald Neilson: "Kara Panter" olarak da bilinir; varisi Lesley Whittle dahil dört kişiyi öldürdü.[552]
  • Dennis Nilsen: 1978 ve 1983 yılları arasında Kuzey Londra'da onbeş (muhtemelen 16) erkeğin katili.[553]
  • Colin Norris: 2001-2002 yılları arasında Leeds hastanelerinde dört hastayı öldürmekten mahkûm olan hemşire.[554]
  • William Palmer: "Zehirleyici Palmer" olarak da bilinir; sayısız cinayette şüpheli konumunda birinden mahkûm edilmiş; 1856'da asıldı.[555]
  • Stephen Port: 2014-2015 yılları arasında Barking, Londra'da dört kişiyi uyuşturmuş, tecavüz etmiş ve öldürmüştür; 2016 yılında mahkûm edilmiştir.[556]
  • Elizabeth Ridgeway: 1684 yılında kocasını zehirledi; tutuklandıktan sonra, üç kişiyi daha zehirlediğini itiraf etti; 1684'te idam edildi.[557]
  • Amelia Sach and Annie Walters: bilinmeyen sayıda bebeği zehirlemek için klorodin kullanmış bebek bakıcıları; ikisi de 1903'te HM Cezaevi Holloway'de asıldı.[558]
  • Harold Shipman: "Dr. Ölüm" olarak da bilinir; doktor onbeş cinayetten suçlu bulundu; bir sonraki soruşturmada, 25 yıllık bir süre zarfında en az 215 ve muhtemelen 457 kişiye kadar varan sayıda insanı öldürdüğü belirtildi; 2004 yılında cezaevinde intihar etti.[559]
  • George Joseph Smith: üç kadını öldürmüş bir katil.[560]
  • Rebecca Smith: 1849 yılında bebek oğlunu arsenikle zehirledi, daha sonra diğer çocuklarından yedi tanesine de aynısını yaptığını itiraf etti; 1849'da idam edildi.[561]
  • John Straffen: 1951-1952 arasında üç çocuğu öldürdü.[562]
  • Peter Sutcliffe: 1981'de 13 kadını öldürmekten ve 1975'ten 1980'e kadar yedi kişiye saldırmaktan mahkûm edildi.[563]
  • Thomas Griffiths Wainewright: dört kişiyi zehirlediği düşünülen sanatçı.[564]
  • Margaret Waters: bakımındaki bebeklere ilaç verip aç bırakmış Brixton'da bir bebek bakıcısı;en az on dokuz çocuğu öldürdüğüne inanılıyor; 11 Ekim 1870 tarihinde idam edildi.[565]
  • Fred West ve Rosemary West: "Korkular Evi" katilleri olarak da bilinirler; on cinayetten mahkûm edildiler; Her ikisinin de 1967 ve 1987 arasında, on iki genç kadına (çoğuna Gloucester'daki evlerinde) işkence ettiklerine ve öldürdüklerine inanılıyor; 1995'te yargılanmayı beklerken erkek mahkûm intihar etti.[566]
  • Ada Williams: Eylül 1899’da bir bebek boğmuş bir bebek bakıcısı; daha fazla cinayetten şüpheleniliyor; 1900 yılında idam edildi.[567]
  • Catherine Wilson: 19. yüzyılda yedi kişiyi zehirlediği düşünülen hemşire; 1862 yılında idam edildi.[568]
  • Mary Elizabeth Wilson: iki kocasını zehirleyerek öldürmekten suçlu bulundu ve iki kişiyi daha öldürdüğü düşünülüyor.[569]
  • Steve Wright: 2006 sonlarında Ipswich çevresinde altı haftada beş kadını öldürdü.[570]
  • Graham Young: 1962'den 1971'e kadar üç kişiyi öldürdü; 1990 yılında hapishanede öldü.[571]

Kuzey İrlanda[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Shankill Kasapları: Shankill Kasapları, birçoğu Ulster Gönüllü Gücünün (UVF/Ulster Volunteer Force) üyesi olan Ulster'in sadık bir çetesiydi. UVF 1975 ile 1982 arasında Kuzey İrlanda'nın Belfast kentinde aktifti. Çete Shankill bölgesinde bulunuyordu ve çoğu mezhep saldırısında ölen İrlandalı Katolikler olan en az yirmi üç kişinin ölümünden sorumluydu.[572]

İskoçya[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Robert Black: kız öğrenci katili; 1981 ve 1986 yılları arasında Kuzey İrlanda, İngiltere ve İskoçya'da dört cinayetten suçlu bulundu; 2016 yılında hapishanede öldü.[573][574]
  • William Burke ve William Hare: 19. yüzyılda Edinburg'da ünlü ceset hırsızları.[575]
  • Archibald Hall: 1970'lerde beş kişiyi, üçünü suç ortağı Michael Kitto'yla birlikte, öldürdü.[576]
  • Peter Manuel: "Birkenshaw Canavarı" olarak da bilinir; Amerika doğumlu yedi kişinin katili, 15 kişiyi öldürdüğünden şüpheleniliyordu; 1958 yılında idam edildi.[577]
  • Edward William Pritchard: 1865'te eşi ve annesini Glasgow'da zehirleyen İngiliz doktor; iki yıl önce, hizmetçileri gizemli bir yangında ölmüştü.[578]
  • Angus Sinclair: Edinburgh'daki "Dünyanın Sonu Cinayetleri" de dahil olmak üzere dört genç kadının cinayetinden suçlu bulunmuştu; 2019 yılında hapishanede öldü.[579]
  • Peter Tobin: 1991-2006 yılları arasında İskoçya ve İngiltere'de üç kadının tecavüzcüsü ve katili; ömür boyu hapis cezasına çarptırıldı.[580]

Galler[değiştir | kaynağı değiştir]

  • John Cooper: 1985'te bir erkek ve kız kardeşin ve 1989'da bir çiftin cinayetinden sorumlu Pembrokeshire hırsızı.[581]
  • Peter Moore: "Siyahlı Adam" olarak da bilinir; 1995 yılında Kuzey Galler'de rastgele dört kişiyi öldüren iş adamı.[582]

Amerika Birleşik Devletleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Uruguay[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Pablo Goncálvez: Tenisçi Patricia Miller'in üvey kız kardeşi ve diğer iki kadını öldüren İspanyol doğumlu katil; 2016'da serbest bırakıldı, ancak 2017'de Paraguay'da kayıtsız bir silah ve bir miktar kokain taşımaktan tutuklandı.[583][584][585][586]

Özbekistan[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Polatbay Berdaliyev: 2011 ve 2012 yılları arasında Özbekistan ve komşu ülke Kazakistan'da toplam 11 kadına tecavüz etti, öldürdü ve soydu; her iki ülkede de ömür boyu hapis cezasına çarptırıldı.[587]

Venezuela[değiştir | kaynağı değiştir]

Yemen[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Abdallah al-Hubal: 1990'da Yemen'in birleşmesinden sonra yedi kişiyi öldürdü; 1998'de hapishaneden kaçtı ve genç bir çift ve diğer üç kişiyi öldürdü; Polisle yaptığı bir çatışmada öldürüldü.[589]
  • Muhammed Adam Omar: "Sana'a Katili" olarak bilinen; 1975'ten 1999'a kadar Yemen ve diğer ülkelerde iki ila 51 kadını öldüren Sudanlı morg yardımcısı; 2001 yılında idam edildi.[590]
  • Dhu Shanatir: 5. yüzyıl Yemeni (eski Himyarit) seri katili.[591]

Zambiya[değiştir | kaynağı değiştir]

Zimbabve[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Richard McGown: "Dr. Ölüm" olarak da bilinir; 1986'dan 1992'ye kadar Harare'deki en az beş hastaya ölümcül morfin dozlarını uygulamaktan sorumlu İskoç doktor; iki kusurlu cinayet suçundan mahkûm edildi ve bir yıl hapis cezasına çarptırıldı, daha sonra serbest bırakıldı ve İngiltere'ye geri döndü.[593]

Tanımlanamayan seri katiller[değiştir | kaynağı değiştir]

Bu liste tanımlanamayan seri katillerin bir listesidir. Bir şüphelinin tutuklandığı, ancak hüküm giymediği durumları da içerir.

Avustralya[değiştir | kaynağı değiştir]

Belçika[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Brabant katilleri: 1982'den 1985'e kadar Brabant ilinde faaliyet gösteren seri katiller çetesi; 28 kişiyi öldürdüler ve 40 kişi yaraladılar.[599]
  • Mons Kasabı: Ocak 1996 ile Temmuz 1997 arasında Mons'ta beş cinayet işleyen kimliği belirsiz seri katil. Karadağlı katil Smail Tulja’nın Mons Kasabı olduğundan şüpheleniliyor.[600]

Brezilya[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Paturis Parkı cinayetleri: katil "Gökkuşağı Manyağı" olarak da bilinir; Carapicuíba, Paturis Parkında Temmuz 2007 ile Ağustos 2008 tarihleri arasında on üç eşcinsel erkeğin silahla öldürülmeleri.[601]

Kanada[değiştir | kaynağı değiştir]

Kosta Rika[değiştir | kaynağı değiştir]

  • El Psicópata: 1986-1996 yılları arasında Cartago, Curridabat ve Desamparados'ta 19 kişiyi öldürdü; diğer benzer suçlardan şüpheleniliyor.[604]

Finlandiya[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Järvenpää Seri Katili: 1991'de bir kadını öldürdü ve 1993'te başka birinin kaybolmasından şüphelenildi; 20. yüzyılın sonlarındaki diğer kaçırılma ve cinayetlerden sorumludur.[605]

Almanya[değiştir | kaynağı değiştir]

Hindistan[değiştir | kaynağı değiştir]

İtalya[değiştir | kaynağı değiştir]

Japonya[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Paraquat cinayetleri: Japonya'da on iki kişinin öldürüldüğü 1985 yılında yapılan ayrım gözetmeyen zehirlenmeler serisi.[610]

Meksika[değiştir | kaynağı değiştir]

Namibya[değiştir | kaynağı değiştir]

  • B1 Kasabı: 2005-2007 yılları arasında B1 Ulusal Karayolu ile ilgili tüm cinayetlerde ölen en az beş kadının cinayetinden sorumludur.[612]

Nikaragua[değiştir | kaynağı değiştir]

Polonya[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Łódź Gey Katili: 1988'den 1993'e kadar Łódź 'da yedi eşcinsel erkeği öldürdü.[613]

Portekiz[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Lisbon Katili: 1992 ve 1993 yılları arasında Lizbon'da üç kadını öldürdü.[614]

Rusya[değiştir | kaynağı değiştir]

Güney Afrika Cumhuriyeti[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Uykulu Oyuk Katil: Pietermaritzburg ve çevresinde 1990'ların sonlarında, en az 13 kadının, 2007'de üç kadının daha öldürülmesinden sorumlu olduğu düşünülüyordu.[615]

Birleşik Krallık[değiştir | kaynağı değiştir]

  • İncil John: 1960'ların sonlarında Glasgow, İskoçya'da üç kadının ölümünden sorumlu olduğu düşünülüyordu.[616]
  • Karındeşen Jack: 1888'de Londra'nın Doğu Yakasındaki fahişeleri öldürdü.[617]
  • Striptizci Jack: 1964 ve 1965 yılları arasında Londra'daki "Hammersmith çıplak cinayetleri" nden sorumludur.[618]
  • Thames Torso Katili: Londra'da 1887-1889 arasında dört kadının öldürülmesinden ve parçalanmasından sorumlu olduğu düşünülüyordu.[619]

Amerika Birleşik Devletleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Azerbaycan[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Ağayev Kamil: 1987 doğumlu 12 kadın 26 erkek cinayeti yüzünden ömürlük hapis cezasına çarptırılmıştır.
  • Brılynat Asgerli: 2008 doğumlu genç katilin 3 kadın 2 erkek cinayeti işlediği düşünülüyor polis bürosunun elinde suçları işlediğine dair kanıt olmadığından hãlã dışarıda dolaşmakta. Genç katilin lakabı hayalet general.
  • Leyla Alekberov: 1979 doğumlu katil ailesinin bir gecede ölümüne sebep olmuş çocuklarını kocasını anne ve babasını zehirleyerek öldürmüştür.

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Arşivlenmiş kopya". 8 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2019. 
  2. ^ Donato, Marla; Heinzmann, David (2 Haziran 2000). "Family's Built-Up Pain Eased By Hanging In Antigua". Chicago Tribune. 14 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  3. ^ Ezcurra, Horacio; Ezcurra, Rodrigo; Antelo, Marcelo (9 Eylül 2012). "El largo prontuario de Marcelo Antelo" [The long record of Marcelo Antelo]. Clarín (İspanyolca). 10 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  4. ^ "Arşivlenmiş kopya". 3 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2019. 
  5. ^ "Arşivlenmiş kopya". 11 Ocak 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2019. 
  6. ^ Kablan, Pablo (2 Şubat 2014). "Francisco Laureana, el serial de San Isidro". Diario Popular (İspanyolca). 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  7. ^ Abós, Alvaro (5 Mart 2006). "Robledo Puch: The Black Angel". La Nación. 25 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Nisan 2014. 
  8. ^ "Murder Confession Alleged". The Barrier Miner. LXVI (17445). Broken Hill, New South Wales. 4 Mayıs 1953. s. 1. 25 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Kasım 2019 – National Library of Australia vasıtasıyla. 
  9. ^ "Arşivlenmiş kopya". 9 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2019. 
  10. ^ Butler, Mark (14 Eylül 2006). "Killer gets compensation payout". The Australian. 15 Eylül 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  11. ^ Butler, Mark (31 Ekim 2006). "Killer caught with jail list". Sunday Herald Sun. 15 Haziran 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  12. ^ "Bodies-in-barrels trial not over". The Sydney Morning Herald. AAP. 19 Aralık 2004. 14 Haziran 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ocak 2014. 
  13. ^ "Burns's Confession Sustained". Mount Alexander Mail (7696). Castlemaine, Victoria. 3 Aralık 1883. s. 3. 26 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019 – National Library of Australia vasıtasıyla. 
  14. ^ "Arşivlenmiş kopya" (PDF). 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 10 Aralık 2019. 
  15. ^ Christian, Bret (1 Şubat 2003). "Police decoy used in killer hunt sting". Post Newspapers. Subiaco, Western Australia. 2 Şubat 2003 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Eylül 2006. 
  16. ^ Millar, Paul; Petrie, Andrea (26 Ağustos 2011). "Triple killer to die in jail for murder that 'ought never have happened'". The Age. Melbourne. 15 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Eylül 2017. 
  17. ^ "Arşivlenmiş kopya". 30 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2019. 
  18. ^ Deery, Shannon (21 Temmuz 2011). "Family of Paul Denyer tell of killer's death threat". Herald Sun. Melbourne. Erişim tarihi: 28 Ocak 2018. [ölü/kırık bağlantı]
  19. ^ Robbo (20 Nisan 2012). "Paul Charles Denyer -The Frankston Serial Killer". Aussie Criminals and Crooks. 8 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ocak 2018. 
  20. ^ "Call for second life term for murderer Dupas". The Age. Melbourne. 13 Ağustos 2004. 12 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  21. ^ Szego, Julie; Cauchi, Stephen (30 Ağustos 2003). "Killing them softly". The Age. Melbourne. 20 Mayıs 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Eylül 2008. 
  22. ^ Bassingthwaighte, Ted (Kasım 2006). "From Sexual Predator to Murderer" (PDF). Police News. Police Association of New South Wales. 15 Haziran 2005 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ocak 2007. 
  23. ^ Gibson, Jano (9 Eylül 2005). "Granny killer found dead in cell". The Sydney Morning Herald. 24 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ekim 2015. 
  24. ^ O'Dwyer, Erin (18 Eylül 2005). "Mystery woman pays for killer's funeral". The Sydney Morning Herald. 20 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ekim 2015. 
  25. ^ "Murder, tried and true". The Sydney Morning Herald. 11 Şubat 2003. 23 Nisan 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ocak 2008. 
  26. ^ Merhab, Belinda (19 Nisan 2011). "Serial killer wins right to seek parole". The Sydney Morning Herald. 19 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  27. ^ Şablon:Cite AustLII
  28. ^ Thomas Jeffries convict No. 3634, conduct record, State Archives of Tasmania.
  29. ^ "Arşivlenmiş kopya". 11 Ocak 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2019. 
  30. ^ "Melbourne Police Hunt "Brownout" Strangler". The Sun (10100). Sydney, New South Wales. 20 Mayıs 1942. s. 3. 3 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Mart 2017 – National Library of Australia vasıtasıyla. 
  31. ^ "Leonski, Enigma In Life And In Death, Carries His Secret To Grave". Truth (2758). Sydney, New South Wales. 15 Kasım 1942. s. 14. 3 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Mart 2017 – National Library of Australia vasıtasıyla. 
  32. ^ "Killed To Show His Strength". The Mirror. 29 (1612). Perth, Western Australia. 19 Nisan 1952. s. 8. 3 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Mart 2017 – National Library of Australia vasıtasıyla. 
  33. ^ Robinson, Russell (3 Haziran 2012). "Macabre and detailed hangman's journal reproduced in detail for True Crime Scene". Herald Sun. Melbourne. Erişim tarihi: 26 Aralık 2017. 
  34. ^ Paul B. Kidd (1 Ağustos 2011). Australia's Serial Killers (İngilizce). Macmillan Publishers Aus. ISBN 978-1-74262-798-4. 3 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2019. 
  35. ^ "Arşivlenmiş kopya". 14 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2019. 
  36. ^ Radi, Heather (2005). "Makin, John (1845–1893)". Australian Dictionary of Biography. National Centre of Biography, Australian National University. 12 Nisan 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Aralık 2010. 
  37. ^ Martin's marriage certificate shows this spelling, while on that certificate he signed his name "Malacky" (1858 marriage certificate indexed by Births, Deaths and Marriages South Australia at Book 317, Page 541). On his petition to the Governor in December 1862 Martin signed his name "Malaky Martin" (Malachy Martin's petition to the Governor & Executive Council of South Australia, GRG 24/6/1862/1215). In oral tradition the name is pronounced in a way that indicates it should be spelt "Malachy" rather than the Biblical "Malachi". John Bowyer Bull, who had met Malachy, mentions him in his memoirs, and although he spells the name several ways, they are all closer to "Malachy" than to "Malachi" (J.B. Bull, unpublished manuscript The Life of John Bowyer Bull, The Australian Bushman & Explorer, 1838–1894, PGR 507/3, pp 62-65).
  38. ^ Lennon, Troy (19 Eylül 2017). "Twenty five years ago the first victims of Backpacker Killer Ivan Milat were found in Belanglo Forest". The Daily Telegraph. Sidney. 9 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ocak 2018. 
  39. ^ "Bloodthirsty Morgan". The Singleton Argus. Singleton, New South Wales. 14 Haziran 1924. s. 3. Erişim tarihi: 16 Nisan 2012 – National Library of Australia vasıtasıyla. 
  40. ^ "Arşivlenmiş kopya". 2 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2019. 
  41. ^ "Arşivlenmiş kopya". 9 Aralık 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2019. 
  42. ^ "Arşivlenmiş kopya". 12 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2019. 
  43. ^ "Arşivlenmiş kopya". 4 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2019. 
  44. ^ Şablon:Cite AustLII
  45. ^ Acott, Kent (6 Mart 2018). "Heritage nod for site of grisly outback murders". The West Australian. Perth. 3 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  46. ^ "The Late Wagga Murder". The Wagga Wagga Advertiser. XX (2165). Wagga Wagga, New South Wales. 15 Mayıs 1890. s. 2. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019 – National Library of Australia vasıtasıyla. 
  47. ^ "Sent To Reformatory". The Argus (22,491). Melbourne. 30 Ağustos 1918. s. 3. Erişim tarihi: 7 Ekim 2013 – National Library of Australia vasıtasıyla. 
  48. ^ "Arşivlenmiş kopya". 26 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2019. 
  49. ^ "Arşivlenmiş kopya". 27 Eylül 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2019. 
  50. ^ Leidig, Michael (20 Nisan 2001). "The Black Widow is guilty of two more murders". The Daily Telegraph. Londra, UK. 1 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  51. ^ Dawar, Anil (30 Kasım 2015). "Did Euro Ripper strike in Britain? UK detectives trawl DNA over pensioner rapes and deaths". Daily Express. Londra, UK. 15 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  52. ^ Sabitzer, Werner (2007). "Ein fast perfekter Mord" [An almost perfect murder] (PDF). Öffentliche Sicherheit (Almanca) (May-June bas.). =Directorate General for the Public Security. ss. 47-54. 11 Aralık 2013 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  53. ^ "Doppelmörder nach Überdosis im Spital" [Double murderer in hospital after overdose]. ORF (Almanca). 27 Nisan 2017. 10 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ocak 2018. 
  54. ^ Lohninger, Markus (28 Ağustos 2013). ""Gaskassier" Sassak starb in Weitra" ["Gasman" Sassak dies in Weitra]. NÖN.at. 12 Eylül 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  55. ^ "Hugo Schenk aka "The Viennese Housemaids Killer"". Serial Killer Calendar.com. 28 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  56. ^ Malnic, Eric (30 Haziran 1994). "Austrian Slayer of L.A. Prostitutes Kills Self". Los Angeles Times. 20 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  57. ^ Protzman, Ferdinand (18 Nisan 1989). "Killing of 49 Patients By 4 Nurse's Aides Stuns the Austrians". The New York Times. 17 Nisan 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Haziran 2013. 
  58. ^ ""Brav sein, sonst holt dich der Zingerle" - Die Geschichte des "Ungeheuers von Tirol"" [Be good, otherwise Zingerle will get you - The story of the "Monster of Tyrol"]. Stol.it (Almanca). 27 Ekim 2009. 5 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ağustos 2014. 
  59. ^ Luscombe, Richard (10 Kasım 2003). "Serial murder police find remains". The Guardian. 1 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  60. ^ "Bahamas to Execute an American Today for Murder of 3 Tourists". The New York Times. Associated Press. 19 Ekim 1976. 25 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  61. ^ "Confessed serial killer sentenced to hang in Bangladesh". The Guardian. Lagos, Nigeria. 23 Nisan 2015. 12 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  62. ^ "Arşivlenmiş kopya". 30 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2019. 
  63. ^ "Arşivlenmiş kopya". 10 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2019. 
  64. ^ "Arşivlenmiş kopya". 23 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2019. 
  65. ^ Michael Newton (1 Ocak 2006). The Encyclopedia of Serial Killers (İngilizce). Infobase Publishing. ISBN 978-0-8160-6987-3. 1 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2019. 
  66. ^ "Arşivlenmiş kopya". 20 Haziran 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2019. 
  67. ^ "Бандиты получили свое" [Bandits got theirs]. Sovetskaya Belorussiya – Belarus' Segodnya (Rusça). 12 Temmuz 2005. 20 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  68. ^ Charovskaya, Katerina (23 Mayıs 2007). "Расплата высшей мерой" [Reckoning with capital punishment]. Sovetskaya Belorussiya – Belarus' Segodnya (Rusça). 2 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  69. ^ Matthyssen, Kristin (5 Aralık 2013). "Moordenaar heeft 34 jaar aan mijn hart gevreten" [Murder has eaten at my heart for 34 years]. Gazet van Antwerpen (Felemenkçe). 26 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Aralık 2013. 
  70. ^ De Bock, Steven (2 Haziran 2010). "77-jarige meervoudige moordenaar staat weer terecht" [77-year-old multiple murderer is on trial again]. Het Nieuwsblad (Felemenkçe). 3 Haziran 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Haziran 2010. 
  71. ^ "Oudste gevangene van ons land overleden" [Oldest prisoner in our country dies]. De Standaard (Felemenkçe). 3 Aralık 2013. 4 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Aralık 2013. 
  72. ^ Huyberechts, Pieter (3 Aralık 2013). "Oudste Belgische moordenaar sterft in de cel" [The oldest Belgian serial killer dies in a cell]. Het Nieuwsblad (Felemenkçe). 5 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Aralık 2013. 
  73. ^ "B&B-moordenaar veroordeeld tot 25 jaar cel in Frankrijk" [B&B Murderer sentenced to 25 years imprisonment in France]. Het Nieuwsblad (Felemenkçe). 5 Mayıs 2017. 16 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  74. ^ Osborn, Andrew (25 Ocak 2002). "Belgium still haunted by paedophile scandal". The Guardian. 13 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Temmuz 2015. 
  75. ^ "Arşivlenmiş kopya". 26 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2019. 
  76. ^ Coopmans, Veronique (27 Şubat 2018). "'Topdokter' Van der Linden: "Hardy wordt pas seriemoordenaar op moment dat hij parkinsonmedicatie neemt"" ['Top doctor' Van der Linden: "Hardy only becomes a serial killer when he takes Parkinson's medication"]. Het Laatste Nieuws (Felemenkçe). Erişim tarihi: 8 Mart 2018. 
  77. ^ Dupont, Gilbert (17 Eylül 2011). "Ronald Janssen: les aveux du tueur en série" [Ronald Janssen: the confessions of a serial killer]. La Dernière Heure (Fransızca). 21 Mart 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Mart 2018. 
  78. ^ Bouche, Michaël (23 Ekim 2011). "Ronald Janssen, portrait d'un tueur de la nuit" [Ronald Janssen, portrait of a killer in the night]. 7SUR7.be (Fransızca). 30 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Mart 2018. 
  79. ^ Arşivlenmiş kopya. 23 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2019. 
  80. ^ "Arşivlenmiş kopya". 28 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2019. 
  81. ^ "Arşivlenmiş kopya". 14 Nisan 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2019. 
  82. ^ Amanda Howard; Martin Smith (1 Ağustos 2004). River of Blood (İngilizce). Dissertation.com. ISBN 978-1-58112-518-4. 2 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ekim 2020. 
  83. ^ Ninni, Karina (1 Aralık 2009). "Preto Amaral - O 1º serial killer brasileiro" [Preto Amaral - The 1st Brazilian serial killer]. Diário Insano (Portekizce). 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Şubat 2010. 
  84. ^ "Reportagem Retrô: José Paz Bezerra, o monstro estrangulador" [Retro Report: José Paz Bezerra, the strangling monster]. O Aprendiz Verde (Portekizce). 19 Mart 2018. 29 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  85. ^ Wunderlich, Alexandre (1 Temmuz 2000). "Os casos de Piérre Rivière e Febrônio Índio do Brasil como exemplos de uma violência institucionalizada" [The cases of Piérre Rivière and Febrônio Índio do Brasil as examples of institutionalized violence]. Jus Navigandi (Portekizce). 5 (43). Teresina. ISSN 1518-4862. 23 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  86. ^ "Ex-enfermeiro que matou crianças em hospital do Rio é condenado a 110 anos" [Former nurse who killed children in Rio hospital is sentenced to 110 years]. Último Segundo (Portekizce). 16 Mayıs 2008. 16 Şubat 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  87. ^ Teixeira, Jerônimo (10 Ocak 2007). "Ele matava, abusava, mutilava" [He killed, abused, mutilated]. Veja (Portekizce). 31 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  88. ^ Rezende, Marcelo (11 Haziran 2012). "Exclusivo: Marcelo Rezende entrevista criminoso que matou mais de cem pessoas" [Exclusive: Marcelo Rezende interview with criminal that killed more than one hundred people]. R7 News (Portekizce). 12 Ağustos 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  89. ^ Souza, William (15 Mart 2019). "'Maníaco da Torre' é condenado a 21 anos e 4 meses de prisão" ['Tower Maniac' is sentenced to 21 years and 4 months in prison]. G1 (Portekizce). 13 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  90. ^ Capriglione, Laura (12 Ağustos 1998). "Fui eu" [Was me]. Veja. 21 Ekim 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Şubat 2014. 
  91. ^ "Brazil man 'confesses to 39 murders'". BBC News. 16 Ekim 2014. 15 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ekim 2014. 
  92. ^ Yorker, Beatrice Crofts; Kizer, Kenneth W.; Lampe, Paula; Forrest, A.R.W.; Lannan, Jacquetta M.; Russell, Donna A. (Kasım 2006). "Serial Murder by Healthcare Professionals". Journal of Forensic Sciences. 51 (6). Wiley-Blackwell. ss. 1362-1371. doi:10.1111/j.1556-4029.2006.00273.x. 
  93. ^ "'Corumbá' condenado a 23 anos por matar estudante" ['Corumbá' sentenced to 23 years for killing student]. Jornal Pequeno (Portekizce). 4 Haziran 2008. 9 Haziran 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  94. ^ Ferreira, Luiz Carlos (25 Mart 2015). "Cabo Bruno mata 50 e morre com 20 tiros" [Cabo Bruno kills 50 and dies with 20 shots]. Folha de S.Paulo (Portekizce). 29 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Aralık 2017. 
  95. ^ Torres, Edison (5 Şubat 1975). "O monstro de Bragança". O Cruzeiro (Portekizce). XLVII (6). ss. 28-33. 10 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019Biblioteca Nacional do Brasil vasıtasıyla. 
  96. ^ Schneider, Marília (2003). "Além Da Justiça: O Homicida Dioguinho e Seus Cúmplices" [Beyond Justice: The Murderer Dioguinho and His Accomplices] (PDF). Revista de Jurisprudência (Portekizce). 3 (6). Tribunal de Justiça do Estado do Rio Grande do Sul. ISSN 1676-5834. 19 Eylül 2020 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019 – Biblioteca Digital Jurídica do Superior Tribunal de Justiça vasıtasıyla. 
  97. ^ "A história do Monstro de Capinópolis ganha livro" [The story of the Monster of Capinópolis earns a book]. Portal de Araguari (Portekizce). 25 Mayıs 2011. 14 Nisan 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Temmuz 2016. 
  98. ^ "Meninos Emasculados de Altamira: Resumo do Caso" [Emaculated Boys of Altamira: Case Summary] (PDF). Hospital das Clínicas da Universidade de São Paulo (Portekizce). 7 Mart 2009 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  99. ^ Struck, Jean-Philip (27 Ocak 2011). "Ex-comandante dos bombeiros do PR é suspeito de matar 9" [Former PR fire chief is suspected of killing 9]. Folha de S.Paulo (Portekizce). 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  100. ^ Gŭlŭbov, Stoyan (Eylül 2015). "Милиционер-сериен убиец хвърля в ужас София през 70-те – II част" [A serial killer plagues Sofia in the 1970s - Part II]. Спомени от Народната република [Memories of the Peoples Republic] (Bulgarca). 16 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  101. ^ Tracheva, Milena (4 Mayıs 2018). "Злoвeщaтa иcтoрия нa първия ceриeн убиeц в Бългaрия - жecтoкия Coкрaт Киршвeнг" [The creepy story of Bulgaria's first serial killer - the cruel Sokrat Kirshveng]. Fakti.bg (Bulgarca). 23 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  102. ^ Dimitrov, Hristo (16 Eylül 2003). "Осъден на 8 г. затвор пребил до смърт сериен убиец на жени" [Man sentenced to 8 years in jail beats to death serial killer of women]. Sega.bg (Bulgarca). 22 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  103. ^ "две доживотни присди за "убиеца от пешчерата"" [Two life sentences for "The Killer from the Cave"]. bTV News (Bulgarca). 21 Mart 2013. 23 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  104. ^ "Серийните убийци на България. Убийственото дуо" [Bulgaria's Serial Killers. The Deadly Duo]. Crimes.bg (Bulgarca). 18 Ocak 2015. 23 Ocak 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  105. ^ "New book claims London was once serial killer capital of the world". CTV News London. 12 Mart 2014. 10 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Mart 2017. 
  106. ^ Lindzon, Jared (19 Ağustos 2015). "What turned one city in Canada into the 'serial killer capital' of the world?". The Guardian. 10 Mayıs 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Mart 2017. 
  107. ^ Easton, Eric B. (1997). "Journalism Ethics and the Internet: Ethical Implications of Online Defiance of a Canadian Publication Ban". The Electronic Journal of Communication / La Revue Electronique de Communication. 7 (4). Communication Institute for Online Scholarship. 20 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Temmuz 2016. 
  108. ^ Noel, Albert (13 Nisan 1972). "Doesn't Look Like a Killer". Montreal Gazette. s. 33. 
  109. ^ Paul, Daniel N. "Serial Killer - John Martin Crawford". danielnpaul.com. 15 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  110. ^ Fulford, Robert (21 Eylül 1963). "The Tragic History of a Sex Criminal". Maclean's. 4 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  111. ^ Brunet-Aubry, Lise (1976). "Littérature carcérale québécoise" [Québec Prison Literature] (PDF). Criminologie (Fransızca). 9 (1-2). ss. 191-195. doi:10.7202/017057ar. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 24 Kasım 2019Érudit vasıtasıyla. 
  112. ^ "'Predator' back in jail". CBC News. 31 Ağustos 2000. 6 Haziran 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  113. ^ "Gilbert Paul Jordan – 1965-1988". Criminal Encyclopedia. 3 Ocak 2017. 22 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  114. ^ "Justice At Last: Joseph LaPage Expiates His Awful Crimes on the Gallows". Burlington Weekly Free Press. XXIV (39). Burlington, Vermont. 22 Mart 1878. 17 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019Chronicling America vasıtasıyla. 
  115. ^ Blatchford, Christie (11 Eylül 2014). "Cody Legebokoff found guilty in murder of four B.C. women". National Post. 12 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Mayıs 2018. 
  116. ^ Cameron, Corey (25 Kasım 2001). "Profiles of 5 SHU Inmates: Canada's most dangerous cons". Canoe News. 13 Eylül 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mart 2014 – douglaschristie.com vasıtasıyla. 
  117. ^ Sanchez, Ray (8 Şubat 2019). "Toronto serial killer Bruce McArthur sentenced to life in prison". CNN. 10 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Şubat 2019. 
  118. ^ Wetsch, Elisabeth. "McGray, Michael Wayne". Serial Killer Crime Index. 10 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Mayıs 2018. 
  119. ^ Anderssen, Erin (24 Mart 2000). "'I got very good at it,' killer says". The Globe and Mail. 15 Mayıs 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  120. ^ Humphreys, Adrian (24 Eylül 2018). "Dellen Millard's conviction in father's death makes him Canada's latest serial killer". National Post. Erişim tarihi: 25 Eylül 2018. 
  121. ^ "Parole hearing being planned for Clifford Olson". CTV News. 21 Haziran 2006. 1 Temmuz 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Eylül 2011. 
  122. ^ "Pickton Indictments, 27 first degree murders charges". MissingPeople.net. 25 Mayıs 2005. 22 Mart 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  123. ^ Cherry, Paul (16 Temmuz 2008). "He killed at least 43, now ex-biker faces death". Montreal Gazette. 6 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ekim 2011. 
  124. ^ Gillis, Wendy; Siekierska, Alicja; Goffin, Peter (29 Ekim 2016). "From caring nurse to accused serial killer: who is Elizabeth Wettlaufer?". Toronto Star. 6 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Haziran 2017. 
  125. ^ Rankin, Jim; Contenta, Sandro (9 Ekim 2010). "Col. Russell Williams: A serial killer like none police have seen". Toronto Star. 12 Ekim 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ekim 2010. 
  126. ^ Bourrie, Mark (9 Mart 2010). "The serial killer they couldn't cure dies behind bars". Toronto Star. 12 Mart 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Temmuz 2010. 
  127. ^ "Emile Dubois, el inmigrante francés que se convirtió en mito" [Emile Dubois, the French immigrant who became a myth]. La Nación (İspanyolca). Santiago. 24 Mart 2007. 28 Mart 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  128. ^ "Catalina de los Ríos y Lisperguer: 1604-1665". Biografia de Chile (İspanyolca). 3 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  129. ^ "El Caso Completo" [The Complete Case]. Sicopatas De Viña.cl. 3 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Kasım 2013. 
  130. ^ "北京连环杀人案变态男子的学生时代" [The student life of the man in the Beijing serial killing case]. Xinhua News (Çince). 29 Ağustos 2003. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ağustos 2018. 
  131. ^ Book of Han
  132. ^ Forsythe, Michael (29 Ağustos 2016). "Man Thought to Be China's Jack the Ripper Is Arrested". The New York Times (İngilizce). ISSN 0362-4331. 30 Mart 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Mart 2018. 
  133. ^ Wetsch, Elisabeth. "Runbo Gong". Serial Killer Crime Index. 10 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Şubat 2014. 
  134. ^ "Huang Yong". Serial Killers A-Z. 27 Ekim 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Aralık 2010. 
  135. ^ "Brothers 'confess' to butchering 11 women: report". The Sydney Morning Herald. 3 Eylül 2004. 14 Haziran 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Eylül 2008. 
  136. ^ "辽特大系列杀人、强奸案告破 百日会战显成效" [A Series of Murders and Rapes in Liaoning Province solved: The Hundred Days Battle Proved Effective]. Sohu (Çince). 19 Temmuz 2003. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Temmuz 2010. 
  137. ^ "Killers ran, but they couldn't hide". JS China.com. 10 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Şubat 2012. 
  138. ^ "Chinese serial killer gets death sentence for slaying 67". Asian Political News. 9 Şubat 2004. 21 Eylül 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019The Free Library vasıtasıyla. 
  139. ^ "抓捕张君!" [Arrest Zhang Jun!]. Tencent (Çince). 22 Şubat 2016. 10 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  140. ^ "Cannibal killer who sold human flesh is executed". The Sowetan. Johannesburg. 10 Ocak 2013. 10 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  141. ^ "Серийного маньяка казнили вслед за казненным невиновным" [Serial killer executed following execution of innocent man]. Lenta.ru (Rusça). 30 Temmuz 2019. 30 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  142. ^ "Serial killer Zhou Kehua dead". China Internet Information Center. 14 Ağustos 2012. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ağustos 2012. 
  143. ^ Correa, Juan David Ramírez (6 Mayıs 2013). "Pescadito". El Colombiano (İspanyolca). Medellín. 27 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Mayıs 2019. 
  144. ^ "Cronologia de los Asesinatos de Camargo Barbosa" [Timeline of the Murders of Barbosa Camargo]. Hoy (İspanyolca). Ecuador. 15 Kasım 1994. 29 Mayıs 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mart 2010. 
  145. ^ "La historia de cinco asesinos en serie de Colombia" [The story of five serial killers from Colombia]. KienyKe (İspanyolca). 20 Temmuz 2013. 10 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Şubat 2014. 
  146. ^ "Capturada mujer acusada de asesinar a sus esposos para cobrar millonarios seguros de vida" [Captured woman accused of murdering her husbands to collect millions in life insurance]. RCN Radio (İspanyolca). 30 Ocak 2013. 9 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Mayıs 2019. 
  147. ^ "Los macabros detalles del asesino serial colombiano que le rendía tributo al diablo" [The macabre details of the Colombian serial killer who paid tribute to the devil]. Infobae (İspanyolca). 14 Şubat 2019. 14 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mayıs 2019. 
  148. ^ "El asesino de los 4 niños del Caqueta, comenzó su carrera criminal en Ibagué" [The murderer of 4 children of in Caqueta, began his criminal career in Ibagué]. CambioIn (İspanyolca). 16 Şubat 2015. 28 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  149. ^ Benecke, M.; Rodriquez, A.; Zabeck, M.; Mätzler, A. (Eylül 2005). "Two Homosexual Pedophile Sadistic Serial Killers: Jürgen Bartsch (Germany, 1946-1976) and Luis Alfredo Garavito Cubillos (Colombia, 1957)" (PDF). Minerva Medicolegale. 125 (3). Torino: Edizioni Minerva Medica S.p.A. ss. 153-169. ISSN 0026-4849. 3 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 20 Haziran 2010. 
  150. ^ "Cayó feminicida y violador en serie que aterrorizaba a Villavicencio" [Serial killer and rapist who terrorized Villavicencio captured]. Diario del Sur (İspanyolca). 31 Mayıs 2017. 8 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  151. ^ Pujadas, Edda (5 Mayıs 2013). "La bruja asesina" [The murderous witch]. Diario La Voz (İspanyolca). 13 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  152. ^ "Who is Pedro Lopez?". Matthew White. 20 Şubat 2005. 21 Ekim 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ağustos 2013. 
  153. ^ "Condenan a 42 años de prisión al llamado "asesino en serie" de Guarne" [The "serial killer" of Guarne sentenced to 42 years in prison]. RCN Radio (İspanyolca). 20 Ocak 2017. 23 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mayıs 2019. 
  154. ^ Aguilera Peña, Mario (Ocak 2004). "Doctor Mata, el tinterillo asesino". Credencial Historia, 169. Bogotá. ISSN 0121-3296. 7 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019 – Biblioteca Virtual del Banco de la República vasıtasıyla. 
  155. ^ "Capturado Homicida de Niñas de Suba" [Murderer of Suba girls captured]. El Tiempo (İspanyolca). 1 Şubat 2002. 27 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ağustos 2019. 
  156. ^ "Sicópata de 20 años tenía aterrorizados a los habitantes de Kennedy y Fontibón" [20-year-old psychopath terrified the inhabitants of Kennedy and Fontibón]. Caracol Radio (İspanyolca). 28 Şubat 1998. 10 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Mayıs 2019. 
  157. ^ "Yadira: la asesina en serie". Diario del Huila (İspanyolca). 18 Mayıs 2014. 25 Şubat 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Şubat 2019. 
  158. ^ Rojas, Julián Espinos (16 Nisan 2013). "La macabra ruta del 'Monstruo de Tenerife'" [The macabre journey of the 'Monster of Tenerife']. El Tiempo (İspanyolca). 10 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Eylül 2014. 
  159. ^ "La historia del 'Monstruo de Monserrate', asesino en serie de mujeres" [The story of the 'Monster of Monserrate', serial killer of women]. RCN Radio (İspanyolca). 2 Aralık 2015. 9 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Mayıs 2019. 
  160. ^ Gamboa, Carlos Castro (9 Eylül 2016). ""Psicópata del Sur" acepta 6 asesinatos y 2 violaciones" ["Psycho of the South" admits to 6 murders and 2 rapes]. Diario Extra (İspanyolca). 24 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  161. ^ Lazarević, Branko (8 Ocak 2003). "Ako Baricu ne puste iz pritvora pobit ću 30 ljudi" (PDF). Vjesnik (Hırvatça). Erişim tarihi: 4 Nisan 2010. [ölü/kırık bağlantı]
  162. ^ Taud, Rostislav; Vojtová, Tereza (19 Ekim 2016). "Případ Apollo aneb pět vražd Kolínského gangu" [The Apollo case or the five murders of the Kolínský gang]. Czech Radio (Çekçe). 20 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  163. ^ Duchoslav, Petr (25 Mart 2018). "Krvavá blondýna: Prostitutka, která muže uspávala hypnotiky a pak je umlátila kladivem, rozsekala sekáčkem na maso nebo znetvořila šídlem" [Bloody blonde: A prostitute who drugged her victims then beat, slashed or stabbed them]. Security Magazin (Çekçe). 5 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Aralık 2018. 
  164. ^ "Rozhovor s posledním českým katem!" [Interview with the last Czech executioner!]. Příběhy odsouzených v ČR (Çekçe). 30 Temmuz 2007. 11 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2019. 
  165. ^ Pánek, Jiří. "Fotogalerie: Část protokolu o popravě Václava Mrázka" [Photogallery: Part of the protocol on the execution of Václav Mrázek]. iDNES.cz (Çekçe). 22 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  166. ^ "Martin Lecián - postrach Moravy" [Martin Lecián - the terror of Moravia]. Olomouc.cz (Çekçe). 9 Kasım 2005. 23 Eylül 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Şubat 2014. 
  167. ^ Vejvodová, Miroslava (24 Ağustos 2008). "Mohl být vrah Pilčík tajným agentem?" [Could the murderer Pilčík be a secret agent?]. Plzeňský deník (Çekçe). 2 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ocak 2017. 
  168. ^ "Brutální vojenská loupežná vražda" [A brutal military robbery]. Detektorweb.cz (Çekçe). 30 Ocak 2006. 3 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Mayıs 2018. 
  169. ^ "Chovatel prasat a mystik Roubal byl odsouzen za pět vražd..." [Pig-breeder and mystic Roubal was sentenced for five murders...]. SecurityMagazin.cz (Çekçe). 4 Nisan 2018. 10 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Nisan 2018. 
  170. ^ Kotĕšovcová, Iva (5 Mart 2008). "Domy hrůzy! Nikdo je nechce... Místa, kde zabíjeli Stodolovi" [Houses of horror! No one wants them...The places where the Stodolovis killed]. Aha! (Çekçe). 13 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Temmuz 2018. 
  171. ^ Velinger, Jan (5 Aralık 2006). "Nurse Committed Murders To "Test" Doctors". Radio Prague. 10 Nisan 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  172. ^ Corfixen, Kristian (9 Haziran 2016). "Anklagers afsluttende bemærkning: Sygeplejerske dræbte i et bizart skuespil" [Prosecutor's closing remarks: Nurse killed in a bizarre acts]. Politiken (Danca). 10 Mart 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Mart 2018. 
  173. ^ Tradsfeldt, Niels (9 Eylül 2007). "Lundin: Morderen der vidste at ligene sladrer" [Lundin: The killer who knew that bodies will talk]. TV 2 (Danca). 17 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Mart 2009. 
  174. ^ Nielsen, Hanne Rimmen (2003). "Dagmar Overby (1887–1929)". Dansk kvindebiografisk leksikon (Danca). KVINFO. 2 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  175. ^ "Gilberto Chamba alias "El Monstruo de Machala": Una historia real a lo Alfred Hitchcock" [Gilberto Chamba alias the "Moster of Machala": A true story of Alfred Hitchcock]. Hoy (İspanyolca). Quito. 8 Kasım 2006. 22 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  176. ^ "El 'Niño del terror' mataba a balazos" [The 'Child of Terror' shot to death]. El Telégrafo (İspanyolca). 13 Haziran 2014. 26 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Mart 2019. 
  177. ^ Bradley, John R. (2008). Inside Egypt: The Land of the Pharaohs on the Brink of a Revolution (İngilizce). Palgrave Macmillan. ss. 199-200. ISBN 978-1-4039-8477-7. 
  178. ^ "Street Children: From Negligence to Confrontation" (PDF). Qatr an-Nada: Towards a Fair Start for Children in the Arab World, 11. Arab Resource Collective. 2007. ss. 2-3. 27 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Ocak 2009. 
  179. ^ el-Jesri, Manal (Ocak 2007). "Killing Kids". Egypt Today. 9 Aralık 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Ocak 2009. 
  180. ^ Rizk, Yunan Labib (23 Haziran 1999). "The women killers". Al-Ahram Weekly (434). 7 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Nisan 2015. 
  181. ^ "Andreas Hanni – Tallinna inimsööja" [Andreas Hanni - Tallinn cannibal]. Maaja (Estonca). 9 Nisan 2007. 13 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ağustos 2018. 
  182. ^ "Pae tänava pommimees läheb kohtusse" [Pae Street bomb man goes to court]. Eesti Päevaleht (Estonca). 20 Ocak 2007. 23 Ocak 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  183. ^ Õunapuu, Tanel (12 Kasım 2002). "Sarimõrvar Ustimenko toodi Eestisse täiendatud" [Serial killer Ustimenko brought to Estonia]. Eesti Päevaleht (Estonca). Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  184. ^ Lehtonen, Veli-Pekka (1 Kasım 2016). "Juhani Adaminpoika tappoi kaksitoista ihmistä ja koki lopulta mestaustakin karmeamman kohtalon – elokuvan taustavoimina kaksi eturivin näyttelijää" [Juhani Adaminpoika killed twelve people and finally suffered the brutal fate of casting - two front-line actors behind the film]. Helsingin Sanomat (Fince). 4 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  185. ^ "Kolme liftarityttöä lähti viimeiselle matkalleen "Häkä-Enskan" amerikanraudan kyydissä" [Three hitchhiking girls began their last journey in "Häkä-Enska"'s American car]. Ilta-Sanomat (Fince). 20 Mayıs 2017. 23 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Temmuz 2018. 
  186. ^ Mäkinen, Rami; Viljakainen, Miika (7 Mayıs 2018). "Epäillään murhasta: Näin oululaisesta Jukka Lindholmista kasvoi sarjakuristajana tunnettu Michael Maria Penttilä – ensimmäinen uhri oli oma äiti" [Suspected Murder: Jukka Lindholm from Oulu became Michael Maria Penttilä a well-known serial killer - the first victim was his own mother]. Ilta-Sanomat. 15 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Haziran 2018. 
  187. ^ "Finnish nurse gets life for murdering five patients". The Daily Telegraph. 22 Aralık 2010. 10 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  188. ^ Kemppainen, Susanna (10 Haziran 2016). "The Surprise Turn: The verdict on the baby murder case changed dramatically". Kaleva. 3 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Haziran 2016. 
  189. ^ "Vincenzo Aiutino, le tueur de femmes du pays haut" [Vincenzo Aiutino, the country's top killer of women]. L'Est Républicain (Fransızca). 10 Eylül 2013. 14 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  190. ^ Huret, Marie (7 Şubat 2002). "L'homme qui aimait tuer les femmes" [The man who loved to kill women]. L'Express (Fransızca). 14 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  191. ^ Dumas, Alexandre (1850s). The Marquise de Brinvilliers. Paris: Marpon et Flammarion. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2019 – IntraText CT vasıtasıyla. 
  192. ^  Chisholm, Hugh, (Ed.) (1911). "Brinvilliers, Marie Madeleine Marguerite d'Aubray, Marquise de". Encyclopædia Britannica. 4 (11. bas.). Cambridge University Press. s. 572. 
  193. ^ "Cour d'assises of Seine. The butcher of Avinain". Criminocorpus (Fransızca). 17 Kasım 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Ocak 2012. 
  194. ^ "Les grands crimes du XXe siècle : Marcel Barbeault" [The great crimes of the 20th century: Marcel Barbeault]. France-Soir (Fransızca). 9 Ağustos 2009. 2 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  195. ^ "13 personnes âgées empoisonnées : l'aide-soignante condamnée à 25 ans" [13 Poisoned seniors: caregiver sentenced to 25 years]. L'Indépendant (Fransızca). 23 Mayıs 2017. 27 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  196. ^ Jacobson, Philip (17 Aralık 2000). "Sadistic sergeant tries to escape serial killer trial". The Daily Telegraph. 31 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mayıs 2016. 
  197. ^ "Details emerge in French baby killing case". BBC News. 29 Temmuz 2010. 10 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Nisan 2017. 
  198. ^ Jaffer, Nabeelah (8 Aralık 2014). "The Babies in the Freezer". Pacific Standard. 8 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ocak 2016. 
  199. ^ "Le tueur en série Michel Fourniret a avoué les meurtres de deux femmes" [Serial killer Michel Fourniret confessed to the murders of two women]. Libération (Fransızca). 16 Şubat 2018. 16 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Şubat 2018. 
  200. ^ "Beast of Bastille: Guy Georges – Crime Files". Crime & Investigation Network. 1 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  201. ^ Thiollier, Raphaël (27 Ekim 2010). "Beauvais: mort de Jacquy Haddouche en prison" [Beauvais: death of Jacquy Haddouche in prison]. L'Observateur de Beauvais (Fransızca). 22 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  202. ^ "Tueur en série: l'affaire Yvan Keller est définitivement close" [Serial Killer: The Yvan Keller affair is definitely closed]. Le Parisien (Fransızca). 27 Mayıs 2013. 24 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Kasım 2018. 
  203. ^ Brouwer, Marilyn (6 Eylül 2017). "Pierre François Lacenaire: The Murderous Poet Dandy who Inspired "Crime and Punishment"". BonjourParis.com. 22 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  204. ^ Cawthorne, Nigel; Greig, Charlotte (21 Eylül 2017). Serial Killers & Psychopaths (İngilizce). Londra, UK: Arcturus Publishing. s. 51. ISBN 978-1-78828-657-2. 
  205. ^ Henry, Michel (23 Ekim 1997). ""Il a fait ce qu'Il avait à faire, sans sentiment". Claude Lastenet a étranglé cinq femmes âgées. Aujourd'hui l'accusé voudrait que ce procès l'aide à comprendre pourquoi cet autre lui-même qu'il appelle "Il" l'a poussé à tuer" ["He did what He had to do, without feeling." Claude Lastenet strangled five elderly women. Today the accused would like this trial to help him understand why this other himself whom he calls "He" pushed him to kill]. Libération (Fransızca). 1 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  206. ^ Davies, Lizzy (19 Mart 2010). "French woman sentenced to 15 years for killing six babies". The Guardian. 10 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  207. ^ "French serial killer given life". BBC News. 26 Kasım 2004. 10 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  208. ^ Sage, Adam (16 Haziran 1999). "'Mercy killer' on murder charges". The Times. Londra, UK – Academic OneFile vasıtasıyla. 
  209. ^ Boutry, Timothée (21 Kasım 2007). "Albert Millet, meurtrier jusqu'à son dernier jour" [Albert Millet, murderer until his last day]. Le Parisien (Fransızca). 23 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  210. ^ Ramsland, Katherine (2005). The Human Predator. New York: Berkley Books. ISBN 978-0-42526-553-6. 
  211. ^ Nicolas, Éric (25 Ocak 2015). "Rodica Negroiu : " Ils m'ont volé ma vie… "" [Rodica Negroiu: "They stole my life ..."]. L'Est Républicain (Fransızca). 28 Ocak 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ocak 2015. 
  212. ^ "Tueur de l'Essonne : en larmes, l'ex-petite amie raconte sa vie avec l'accusé, Yoni Palmier" [Killer of Essonne: in tears, the ex-girlfriend tells her life with the accused, Yoni Palmier]. Outre-mer la 1ère (Fransızca). 2 Nisan 2015. 22 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  213. ^ Moréas, G. (27 Ocak 2009). "Le complice du tueur des vieilles dames est libéré" [The accomplice of the killer of the old ladies is released]. Le Monde (Fransızca). 8 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  214. ^ "Michel Peiry "Le sadique de Romont"" [Michel Peiry "The sadist of Romont"]. Meurtres en tout genre. 22 Kasım 2007. 30 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  215. ^ Brouardel, Paul (1886). The Pel Affair. Baillière. s. 48. 
  216. ^ Newton, Michael. "Crime Library: Serial Killers: Dr. Marcel Petiot". TruTV.com. 10 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Haziran 2013. 
  217. ^ Albouy, Stéphane (30 Mayıs 2002). "Plongée dans le terrible passé du tueur en série" [Diving into the terrible past of the serial killer]. Le Parisien (Fransızca). 28 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  218. ^ La Lanterne & 10/12/1880, s. 1
  219. ^ Gribben, Mark. "Gilles de Rais: The Pious Monster". The Crime Library. 30 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Kasım 2011. 
  220. ^ Mousset, L. (19 Mayıs 2017). "Corse : Tommy Recco, auteur de 7 meurtres, demande une nouvelle fois sa libération à l'âge de 83 ans" [Corsica: Tommy Recco, perpetrator of 7 murders, again requests release at the age of 83]. La Chaîne Info (Fransızca). 10 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  221. ^ "'Confession' in Peake murder". BBC News. 19 Mayıs 2000. 10 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  222. ^ Vital-Durand, Brigitte (29 Haziran 1996). "Le tueur du Minitel condamné à perpétuité. Rémy Roy était jugé pour le meurtre de trois homosexuels rencontrés par le biais de messageries" [The killer of Minitel sentenced to life. Rémy Roy was tried for the murder of three homosexuals met through couriers]. Libération. 23 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  223. ^ "Faits-Divers: Les assassinats de bergers dans le Haut-Var" [News in brief: The murders of shepherds in the Haut-Var]. Le Temps (Fransızca). 9 Aralık 1934. s. 3. Erişim tarihi: 23 Kasım 2019 – RetroNews vasıtasıyla. 
  224. ^ Nash, Jay Robert (1 Kasım 1986). Look for the Woman: A Narrative Encyclopedia of Female Prisoners, Kidnappers, Thieves, Extortionists, Terrorists, Swindlers and Spies from Elizabethan Times to the Present (İngilizce). Lanham, Maryland: M. Evans and Company. ISBN 978-1-4617-4772-7. 1 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2019. 
  225. ^ "Nadir Sedrati, tueur machiavélique" [Nadir Sedrati, Machiavellian killer]. L'Est Républicain (Fransızca). 12 Eylül 2013. 26 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  226. ^ Bertrand, Olivier (21 Temmuz 1999). "Quatre cadavres avec preuves d'achat. Ce sont les ex-propriétaires des commerces rachetés par Stranieri" [Four corpses with proof of purchase. These are the former owners of the shops bought by Stranieri]. Libération. 29 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  227. ^ "Patrick Tissier est condamné à la réclusion criminelle à perpétuité" [Patrick Tissier is sentenced to life imprisonment]. La Croix. 2 Şubat 1998. 10 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  228. ^ Lane, Brian; Gregg, Wilfred (1992). The Encyclopedia of Serial Killers (İngilizce). Londra, UK: Headline. ISBN 978-0-74723-731-0. 7 Ocak 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ocak 2013 – Murderpedia vasıtasıyla. Yes, I committed the crimes... I committed them all in moments of frenzy. 
  229. ^ Renoul, Bruno (4 Ağustos 2009). "Le cauchemar du pompiste pédophile" [The nightmare of the pedophile pump attendant]. Nord éclair. 1 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  230. ^ "Jeanne Weber, l'Ogresse de la Goutte d'Or" [Jeanne Weber, the Ogress of the Goutte d'Or]. 28 rue Affre (Fransızca). 27 Kasım 2014. 10 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  231. ^ Flanner, Janet (29 Ocak 1938). "American in Paris". The New Yorker. 26 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  232. ^ "Serial Killer Speaks Out". The Ghana Resource Center. 20 Ağustos 2003. 24 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  233. ^ "Police charge 21-year-old with murder of two prostitutes". Athens News Agency Bulletin. 26 Ocak 1996. 10 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  234. ^ Kontogiannidis, Tásou (16 Aralık 2013). "Η εκτέλεση των Ντουφτ και Μπασενάουερ" [The execution of Duft and Basenauer]. Palmographos (Yunanca). 18 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  235. ^ Αδαμου, Ντονατελλασ (11 Nisan 2013). "Οι θεωρίες συνωμοσίας για τον "δράκο" του Σέιχ Σου! Η σκοτεινή υπόθεση και τα φονικά που ανατριχιάζουν ακόμα και μισό αιώνα μετά!!!" [The conspiracy theories about the "dragon" of the Sheikh Shu! The dark affair and the killings that shake even half a century later!!!]. Athens Magazine (Yunanca). 10 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  236. ^ Καρανατση, Ελενα (9 Aralık 2004). "Ελεύθερος ο Παπαχρόνης που αποκήρυξε τον Εωσφόρο". Kathimerini (Yunanca). 30 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Mayıs 2018. 
  237. ^ Σταματίου, Ελίνα (9 Mayıs 2016). "Η μοναχή serial killer Μαριάμ της Κερατέας" [The serial killer nun Mariam of Keratea]. Ρεπορτερ (Yunanca). 27 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Nisan 2019. 
  238. ^ Μπιτσικα, Παναγιωτα (13 Nisan 1997). "Το… βρουβάκι του χωριού". To Vima (Yunanca). 3 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  239. ^ Li, Jessica (13 Ağustos 2017). "From our archives: the capture of Hong Kong's Jars Killer". South China Morning Post. 6 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  240. ^ "Tuen Mun rapist loses plea". South China Morning Post. 17 Ağustos 1995. 29 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  241. ^ Fish, Jim (29 Mart 2004). "Unearthing Hungary husband murders". BBC News. 25 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2016. 
  242. ^ Yeoman, Barry (1 Kasım 1999). "Bad Girls". Psychology Today. Sussex Publishers, LLC. 4 Ağustos 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2016. 
  243. ^ Ramsland, Katherine. "Countess Elizabeth Bathory – The Blood Countess". The Crime Library. 1 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  244. ^ "Írnoka volt Donászi, a hírhedt gyilkos" [Clerk was Donászi, the notorious killer]. Kisalföld (Macarca). 25 Mart 2006. 23 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Eylül 2015. 
  245. ^ Bovsun, Mara (9 Şubat 2014). "Hungarian man murdered 24, pickled each corpse in barrels of alcohol in early 1900s". New York Daily News. 2 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Mart 2016. 
  246. ^ "Hatodik típusú sorozatgyilkosság" [Sixth type serial killer]. Népszabadság (Macarca). 17 Mayıs 2009. 6 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ağustos 2015. 
  247. ^ "Tényleges életfogytiglant kapott a négyszeres gyilkos" [The four-time killer got life imprisonment]. Index (Macarca). 9 Ekim 2003. 23 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Mayıs 2017. 
  248. ^ "Életfogytiglani fegyház a "balástyai rém" megérdemelt büntetése" [Life imprisonment is a well-deserved punishment for "Balástya's Nightmare"]. Ma.hu (Macarca). 20 Kasım 2003. 23 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ekim 2015. 
  249. ^ Dash, Mike (2005). Thug: The True Story of India's Murderous Cult (İngilizce). Londra, UK: Granta Books. ss. 283-289. ISBN 1-86207-604-9. 2 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ekim 2020. 
  250. ^ Ash, Russell (1995). The Top Ten of Everything 1996 (İngilizce). Londra, UK: Dorling Kindersley. s. 65. ISBN 0-7894-0196-7. 
  251. ^ Rubinstein, William D. (2004). Genocide: A History (İngilizce). Harlow, Essex: Pearson Education Limited. s. 83. ISBN 978-0-58250-601-5. 13 Eylül 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ekim 2020. 
  252. ^ Rashid, Atikh (18 Ağustos 2014). "Thieves who kidnapped, used and killed babies". The Indian Express. 10 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  253. ^ Sudhir, T. S.; Swamy, Rohini; Reddy, Shreesha (6 Eylül 2013). "Psycho Shankar – How the serial rapist and killer was nabbed". India Today. 10 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  254. ^ "Rohini Court awards death sentence to serial killer Chandrakant Jha". India Today. 5 Şubat 2013. 10 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  255. ^ Chandawarkar, Rahul (6 Eylül 1998). "The Evil and the Dead". Sunday Mid-Day. 15 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019 – rahulchandawarkar.com vasıtasıyla. 
  256. ^ Newton, Michael (2006). The Encyclopedia of Serial Killers (İngilizce). Infobase Publishing. s. 239. ISBN 978-0-8160-6987-3. 1 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2019. 
  257. ^ "First woman serial killer nabbed". The Times of India. 1 Ocak 2008. 14 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Mayıs 2018. 
  258. ^ Anand, Pinky (10 Ocak 2018). "Women who kill: The story behind India's first woman serial killer". Daily O. 10 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Mayıs 2018. 
  259. ^ "How Indira Jaising got midnight reprieve for convict Koli". Rediff. 8 Eylül 2014. 25 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  260. ^ Vij, Shivam (17 Eylül 2014). "Nine reasons not to hang alleged Nithari serial killer Surendra Koli". Scroll.in. 13 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  261. ^ "Mangalore: Neighbours, Family, Refuse to Accept Mohan as Serial Killer". Daijiworld.com. 23 Ekim 2009. 19 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  262. ^ "Delhi serial rapist Ravinder Kumar admits to killing more than 30 children". Firstpost. 21 Temmuz 2015. 10 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  263. ^ "Man held on charge of five murders". The Hindu. 3 Kasım 2012. 21 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Aralık 2012. 
  264. ^ "Maharashtra's 'Dr Death' confesses to 6 murders, five of them women". India Today. 16 Ağustos 2016. 17 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ağustos 2016. 
  265. ^ Nair, Smita (26 Haziran 2016). "The real man behind Raman Raghav 2.0: Mumbai's first big-ticket serial killer". The Indian Express. 14 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Eylül 2017. 
  266. ^ Saxena, Poonam (11 Haziran 2016). "Inside the mind of Raman Raghav, Mumbai's serial killer of the 1960s". Hindustan Times. 27 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Eylül 2017. 
  267. ^ Verma, Varun (8 Kasım 2009). "Murders most foul". The Telegraph. 8 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  268. ^ "Ripper Jayanandan gets life sentence". The Times of India. 24 Aralık 2011. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  269. ^ "Serial killer's life spared". The Times of India. 22 Ocak 2008. 17 Şubat 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  270. ^ Thomas, K. M. (9 Eylül 1990). "The mass murderer of Madras". The Indian Express. 14 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ocak 2013. 
  271. ^ "Auto Shankar, two others sentenced to death". The Indian Express. 1 Haziran 1991. 14 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ocak 2013. 
  272. ^ "India's cruel serial baby killer Darbara Singh, who murdered seventeen babies". India TV. 17 Şubat 2013. 24 Şubat 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  273. ^ "International Serial Killer Charles Sobhraj, 64, Engaged to Woman, 20". Fox News. 5 Temmuz 2008. 22 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  274. ^ Gribben, Mark. "Charles Sobhraj". Crime Library. 24 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Şubat 2014. 
  275. ^ "Trial in Akku Yadav murder case begins". The Times of India. 22 Ekim 2012. 5 Temmuz 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  276. ^ Prasad, Raekha (16 Eylül 2005). "'Arrest us all': the 200 women who killed a rapist". The Guardian. 26 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  277. ^ Kristof, Nicholas D. (15 Ocak 2006). "In India, One Woman's Stand Says 'Enough'". The New York Times. 25 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  278. ^ "Mutilasi, Baekuni Lebih Keji, Ryan Henyansah Lebih Rumit" [Mutilation, Baekuni more vile, Ryan Henyansah more complex]. Kompas (Endonezyaca). 17 Ocak 2010. 30 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  279. ^ "Indonesia seeks death for singing serial killer". ABC News. 24 Mart 2009. 17 Şubat 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ocak 2011. 
  280. ^ Bell, Thomas (11 Temmuz 2008). "Black Magic Killer executed for 42 murders". The Daily Telegraph. 22 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Aralık 2016. 
  281. ^ Schayegh, Cyrus (2005). "Serial Murder in Tehran: Crime, Science, and the Formation of Modern State and Society in Interwar Iran" (PDF). Comparative Studies in Society and History. 47 (4). Cambridge University Press. ss. 836-862. doi:10.1017/S001041750500037X. ISSN 0010-4175. JSTOR 3879345. 20 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2019. 
  282. ^ Cockburn, Patrick (23 Mart 2006). "Insurgent doctor killed dozens of wounded soldiers". The Independent. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  283. ^ Fathi, Nazila (18 Nisan 2002). "Iran Executes Worker Who Strangled 16 Women Over 2 Years". The New York Times. 4 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  284. ^ "قاتل آتنا دو زن ديگر را هم کشته‌ است" [Athena's killer has also killed two other women]. Fararu (Farsça). 6 Ağustos 2008. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  285. ^ "شد؟ 214 اعدام‌‏‎ چگونه‌‏‎ دختران‌‏‎ و‏‎ زنان‌‏‎ قاتل‌‏‎" [214 was it? Execution of killer of girls and women]. Hamshahri (Farsça). 23 Ağustos 1997. 3 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  286. ^ "White rope murders". Iranian Students News Agency (Farsça). 20 Ağustos 2016. 10 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Temmuz 2018. 
  287. ^ "Brittas bay killer Geoffrey Evans dies". Wicklow News. 21 Mayıs 2012. 24 Mayıs 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mayıs 2012. 
  288. ^ Hayes, Cathy (12 Ocak 2011). "Was Irish witch Darkey Kelly really Ireland's first serial killer?". IrishCentral.com. 12 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Mart 2015. 
  289. ^ McLoughlin, Eamonn (19 Ocak 2011). "No Smoke Without Hellfire Part I". PodOmatic (Podcast). Erişim tarihi: 4 Mart 2015. 
  290. ^ Seymour, St. John D., B.D. (1913). "Chapter II: "Dame Alice Kyteler, the Sorceress of Kilkenny". Irish Witchcraft and Demonology. Dublin: Hodges, Figgs. ss. 25-26. 
  291. ^ Mizrahi, Yossi (21 Temmuz 2010). "See: Farhan reconstructs Bennett's murder". Mako (İbranice). 10 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  292. ^ "Homeless Man Found Guilty of Haifa Serial Murders". Haaretz. 7 Kasım 2006. 19 Eylül 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  293. ^ Bagnall, Sam (23 Kasım 2005). "Investigating the 'death metal' murders". BBC News. 10 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  294. ^ "Morto Marco Bergamo, il "mostro di Bolzano" che aveva ucciso 5 donne" [Marco Bergamo, the "Monster of Bolzano" who had killed 5 women, is dead]. Corriere della Sera (İtalyanca). 17 Ekim 2017. 23 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  295. ^ Del Frate, Daniele (31 Ekim 2004). "Donato Bilancia". Occhi Rossi (İtalyanca). 6 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  296. ^ Crovi, Luca (22 Ağustos 2013). "Storia del primo serial killer italiano" [History of the first Italian serial killer]. Il Giornale (İtalyanca). 2 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Haziran 2017. 
  297. ^ "Il mostro e il commissario che lo braccò fino a Genova" [The monster and the commissioner who chased him to Genoa]. Il Giornale (İtalyanca). 9 Mayıs 2012. 10 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  298. ^ "Sonya Caleffi a 'Grazia': 'Non sono un'assassina'" [Sonya Caleffi to 'Grazia': 'I am not a murderer']. IlDue.it (İtalyanca). 28 Mart 2006. 14 Mayıs 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  299. ^ "Luigi Chiatti non è uscito dal carcere né ha mai chiesto la semilibertà" [Luigi Chiatti was not released from prison and has never asked for parole]. Umbria24 (İtalyanca). 18 Kasım 2010. 2 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  300. ^ "The Correggio soap-maker". Museo Criminologico. 12 Eylül 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  301. ^ "Ferdinand Gamper: the monster Merano". Italia Criminale (İtalyanca). 30 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Mart 2016. 
  302. ^ "Clinica degli orrori: Ergastolo per Brega Massone, arresto in aula" [Clinic of horrors: life imprisonment for Brega Massone, arrest in court]. Corriere della Sera (İtalyanca). 9 Nisan 2014. 28 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  303. ^ Montolli, Edoardo (5 Haziran 2015). "L'inquietante parabola di Andrea Matteucci, il mostro di Aosta" [The disturbing parable of Andrea Matteucci, the monster of Aosta]. GQ Italia (İtalyanca). 24 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  304. ^ Numa, Massimo (22 Ekim 2008). "Il pugile schizofrenico che strangola e dimentica; Diciotto anni di prigione Liberato, torna a uccidere" [The schizophrenic boxer who strangles and forgets; freed after eighteen years in prison to kill again]. La Stampa (İtalyanca). 22 Ekim 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  305. ^ "Death mask of Giorgio Orsolano". Torino Museo di Anatomia (İtalyanca). 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2018. 
  306. ^ Blanco, Juan Ignacio. "Ernesto Picchioni A.K.A.: "The Monster of Nerola"". Murderpedia. 10 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  307. ^ "1995-1998: Milena Quaglini, La Donna Che Uccideva gli Uomini Violenti" [Milena Quaglini, The Woman Who Killed Violent Men]. Misteri d'Italia (İtalyanca). 14 Haziran 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  308. ^ "'Sono Morte Dopo Un Gioco Di Sesso Estremo ...'" ['I Died After An Extreme Sex Game ...']. la Repubblica (İtalyanca). 25 Ağustos 1996. 24 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  309. ^ Romney, Jonathan (2 Haziran 2002). "Cédric Kahn: Inside the mind of a killer". The Independent. 10 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  310. ^ Dash, Mike (6 Nisan 2015). "Aqua Tofana: Slow-Poisoning and Husband-Killing in 17th Century Italy". A Blast From the Past. 22 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  311. ^ "Il mostro di Sarzana 80 anni dopo" [The monster of Sarzana 80 years later]. Il Giornale (İtalyanca). 14 Nisan 2013. 10 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  312. ^ Tortello, Rebecca (6 Kasım 2002). "Pieces of the Past – Lewis Hutchinson: The Mad Master". Jamaica Gleaner. 27 Ocak 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  313. ^ "Child Killers: 吹上佐太郎". Monsters (Japonca). 17 Kasım 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Kasım 2007. 
  314. ^ "Lawyer to sue after prison bars meeting before inmate is executed". The Japan Times. 9 Şubat 2007. 22 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Şubat 2008. 
  315. ^ Koseki, Takashi. "Arşivlenmiş kopya" 養護施設の子どもたち・・・・・・児童と福祉に関連するできごと. Koseki-t (Japonca). 11 Şubat 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Şubat 2008. 
  316. ^ "15 March 1948". Kousinren (Japonca). 13 Temmuz 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Şubat 2008. 
  317. ^ Palin, Megan (7 Kasım 2017). "Japan's 'Black Widow' given death penalty for murders". News.com.au. 30 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Kasım 2017. 
  318. ^ "Serial killer, two other murderers hanged". The Japan Times. 1 Aralık 2000. 20 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Mart 2008. 
  319. ^ "Peace, It's Wonderful". TIME. 17 Ekim 1949. 30 Ekim 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Şubat 2008. 
  320. ^ "第024回国会 法務委員会公聴会 第2号" [The 24th Diet Legal Committee Hearing No.2]. National Diet Library (Japonca). 10 Mayıs 1956. 10 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ocak 2008. 
  321. ^ "Man gets death for murdering suicidal trio". The Japan Times. 29 Mart 2007. 6 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Şubat 2008. 
  322. ^ "Pair accused of slaying 7 face gallows". The Japan Times Weekly. 3 Mart 2005. 27 Aralık 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Şubat 2008. 
  323. ^ "Miyazaki unrepentant to the last / Serial child killer goes to execution without apologizing or explaining his thinking". Yomiuri Shimbun. Tokyo. 18 Haziran 2008. 21 Haziran 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Haziran 2008. 
  324. ^ Kanga, Eruo. "Arşivlenmiş kopya" 戦前の少年犯罪. Juvenile crime database (Japonca). 10 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Kasım 2007. 
  325. ^ "Arşivlenmiş kopya" 西口彰連続強盗殺人事件. 無限回廊 (Japonca). 2 Mayıs 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Kasım 2007. 
  326. ^ "Man to hang for sisters' murders". The Japan Times. 14 Aralık 2006. 27 Eylül 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  327. ^ Washburn, Michael (17 Mayıs 2012). "Modern cannibalism: Six killers with a taste for human flesh". TruTV.com. 10 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ocak 2014. 
  328. ^ "Громкие преступления советского времени: Усть-каменогорский маньяк" [High-profile crimes of the Soviet era: Ust-Kamenogorsk maniac]. Novosti Kazakhstana. 29 Temmuz 2013. 5 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  329. ^ Ziņas, Zemgales (11 Kasım 2005). "Ansis Kaupēns (1895-1927)". Vietas.lv (Letonca). 23 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  330. ^ "Latvian serial killer sentenced to life in prison for 13 murders". Pravda.ru. 12 Mayıs 2005. 27 Mart 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  331. ^ Ищук, Игорь (13 Mayıs 2010). "Ретродетектив. Дело Рогалева: маньяк был личным агентом генерала Кавалиериса" [Retrodetective. The case of Rogalev: the maniac was a personal agent of General Cavalieris]. Kriminal.lv (Letonca). 10 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  332. ^ "Beirut serial killer mystery solved". Lebanon News. 15 Kasım 2011. 4 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  333. ^ Knispeliu, Egidijumi (21 Temmuz 2010). ""Events that shocked Lithuania" The Story of A. Varnelis. Danish TV reported: Lithuanian psychopath executed". DELFI. 14 Şubat 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Kasım 2019. 
  334. ^ "Man On trial for third murder: Mangion made 'serial killer' joke about his tattoos". The Malta Independent. 4 Temmuz 2012. 22 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2019. 
  335. ^ Rivera, Horacio B. (10 Şubat 2010). "Macario Alcala Canchola. "Jack el Mexicano" (México)" [Macario Alcala Canchola. "Mexican Jack" (Mexico)]. Enciclopedia de los Asesinos en serie (İspanyolca). 10 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Nisan 2014. 
  336. ^ "Leader in Cult Slayings Ordered Own Death, Two Companions Say". The New York Times. 8 Mayıs 1989. 14 Temmuz 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. The leader of a drug-smuggling cult that is believed to have killed fifteen people and buried their bodies along the United States-Mexican border ordered his own killing when the police closed in on him, two of his companions said today. 
  337. ^ Olmos, Manuel (13 Şubat 2008). "Cayó El Hamburguesa, líder de la banda de "Las Goteras"" [The fall of 'El Hamburguesa', leader of the band of "Las Goteras"]. Organización Editorial Mexicana (İspanyolca). 5 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ağustos 2012. 
  338. ^ "Life for Mexico's Old Lady Killer". BBC News. 1 Nisan 2008. 6 Nisan 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mart 2009. 
  339. ^ "Mexico's "Little Old Lady Killer" gets life term". Reuters. 1 Nisan 2008. 10 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mart 2009. 
  340. ^ "'Cannibal' killer commits suicide". CNN. 11 Aralık 2007. 15 Aralık 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Aralık 2007. 
  341. ^ "El Goyo Cárdenas, one of Mexico's most infamous serial killers". El Universal. 16 Kasım 2016. 18 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  342. ^ Durán King, José Luis (9 Ocak 2016). "El Descuartizador de Chihuahua" [The Chihuahua Ripper]. Milenio (İspanyolca). 5 Şubat 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Aralık 2018. 
  343. ^ Rivera, Horacio B. (29 Eylül 2009). "El Depredador De Ciudad Juárez" [The Predator of Ciudad Juárez]. Encyclopedia of serial killers. 13 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ocak 2013. ... the detainees were: Sergio Armendariz Diaz "El Diablo", Jose Luis Rosales, Fernando Germes Aguirre, Juan Jose Contreras Jurado, Gerardo Fernandez Molina, Carlos Hernandez Molina Mariscal, Carlos Barrientos Vidales, Hector Raymundo Olivares, Romel Omar Ceniceros Garcia and Ericka Fierro, the majority were released due to lack of incriminating evidence ... 
  344. ^ Applebome, Peter (13 Nisan 1989). "Drugs, Death and the Occult Meet In Grisly Inquiry at Mexico Border". The New York Times. Erişim tarihi: 28 Temmuz 2008. 
  345. ^ Sánchez, Adrián. "Vinculan feminicidios con actos satánicos" [They link feminicides with satanic acts]. Organización Editorial Mexicana (İspanyolca). 5 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Şubat 2013. 
  346. ^ Rivera, Horacio B. (3 Şubat 2011). "Pedro Padilla Flores "El Asesino del Río Bravo" (México)". Enciclopedia de los asesinos en serie (İspanyolca). 23 Mayıs 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mayıs 2012. 
  347. ^ Newton, Michael (Şubat 2006). The Encyclopedia of Serial Killers (İngilizce). New York: Facts On File, Inc. ISBN 0-8160-6195-5. Erişim tarihi: 2 Kasım 2013. 
  348. ^ "Most prolific murder partnership". Guinness World Records. 29 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Nisan 2018. 
  349. ^ Pilcher, Jeffrey M. (2006). "2. The Porfirian Jungle". The Sausage Rebellion: Public Health, Private Enterprise, and Meat in Mexico City, 1890–1917 (İngilizce) (1. bas.). Albuquerque, New Mexico: University of New Mexico Press. ss. 62-65. ISBN 978-0-8263-3796-2. Erişim tarihi: 20 Temmuz 2012. 
  350. ^ Viñas, Gerardo Villadelángel (1888). "13. El Chalequero". Libro Rojo, Vol. 1 (İspanyolca) (1. bas.). Mexico City, Mexico: Fondo de Cultura Económica. ss. 128-145. ISBN 9681686152. Erişim tarihi: 20 Temmuz 2012. 
  351. ^ Wetsch, Elisabeth. "Fernando Hernández Leyva". Serial Killer Crime Index. 1 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Şubat 2013. 
  352. ^ "Serial killers of Ecatepec confess to eating the remains of their victims". Mexico News Daily. 10 Ekim 2018. 10 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ekim 2018. 
  353. ^ "Dan 123 años por homicidios y secuestros" [Given 123 years for homicides and kidnappings]. El Mañana (İspanyolca). Nuevo Laredo. 10 Mart 2018. 21 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ağustos 2019. 
  354. ^ "César Armando Librado Legorreta alias "El Coqueto"" (PDF). Procuraduría General de Justicia del Estado de México (İspanyolca). 2012. 22 Ekim 2013 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mart 2012. 
  355. ^ Newton, Michael (Şubat 2006). The Encyclopedia of Serial Killers (İngilizce). New York, NY: Facts On File, Inc. ISBN 0-8160-6195-5. 1 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2013. 
  356. ^ Newton, Michael. "Ciudad Juarez:The Serial Killer's Playground". TruTV.com. s. 4. 10 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Temmuz 2012. 
  357. ^ "Detienen a asesino serial de mujeres de Ciudad Juarez" [Serial killer of women captured in Ciudad Juarez]. Excelsior (İspanyolca). 3 Ocak 2011. 10 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Haziran 2014. 
  358. ^ "Conferencia de Prensa que ofreció Genaro García Luna, titular de la Agencia Federal de Investigación para anunciar la detención del presunto asesino serial y secuestrador Raúl Marroquín Reyes" [Press conference held by Genaro García Luna, head of the Federal Investigation Agency, to announce the capture of the serial killer Raúl Marroquín Reyes]. Procuraduría General de Justicia (İspanyolca). 26 Ocak 2006. 26 Şubat 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Temmuz 2014. 
  359. ^ "Filiberto Hernandez, Child Serial Killer Suspect, Confesses To 5 Murders: Cops". Omaha Sun Times. Omaha, Nebraska. 5 Temmuz 2014. 2 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ocak 2015. 
  360. ^ "Interpol captura en Guatemala al "Matanovias"; la PGJ-CDMX solicitará su traslado" [Interpol captures the "Matanovias" in Guatemala; the PGJ-CDMX requests his transfer]. Proceso (İspanyolca). Comunicación e Información S.A. de C.V. 24 Ekim 2017. 3 Nisan 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Nisan 2018. 
  361. ^ Meléndez, José (15 Ekim 2017). "Entregan a "El Matanovias" a PGR en Guatemala" [They deliver "El Matanovias" to PGR in Guatemala]. El Universal (İspanyolca). 3 Nisan 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Nisan 2018. 
  362. ^ Washington Váldez, Diana (2005). Cosechja de mujeres: safarí en el desierto mexicano (İngilizce). University of Texas. ss. 168-170. ISBN 9706519882. 
  363. ^ Enciso, Alejandra (16 Haziran 2011). "Tragedia en Casa de los Lamentos". TV Azteca (İspanyolca). 8 Şubat 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Kasım 2013. 
  364. ^ "Children 'sacrificed' to Mexico's cult of Saint Death". The Daily Telegraph. 31 Mart 2012. 22 Mayıs 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Nisan 2014. 
  365. ^ Rivera, Horacio B. (19 Ocak 2010). "Agustín Salas del Valle, "El Estrangulador de mujeres" (México)". Enciclopedia de los asesinos en serie (İspanyolca). 31 Mart 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Temmuz 2017. 
  366. ^ Rivera, Horacio B. (6 Aralık 2010). "Felícitas Sánchez Agillón. "La Descuartizadora de la Colonia Roma". (México)". Enciclopedia de los asesinos en serie (İspanyolca). 25 Mayıs 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Aralık 2013. 
  367. ^ Victor, Badillo (17 Haziran 2010). "La matataxistas actuó por venganza contra los hombres" [La Matataxistas acted for revenge against men]. INFO7 (İspanyolca). 24 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ekim 2018. 
  368. ^ Ramsland, Katherine. "Crime Library: The Vampire Killers". TruTv. 10 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Temmuz 2012. 
  369. ^ Rivera, Horacio B. (19 Şubat 2010). "Mario Alberto Sulú Canché. El Matachavitas. (México)" [Mario Alberto Sulú Canché. The Young-Girls-Killer]. La enciclopedia de los asesinos en serie (İspanyolca). 12 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mayıs 2014. 
  370. ^ "Почерк преступника 2. Дело Скрынника" [Handwriting of the criminal 2. The case of Skrynnik]. BRW Журнал. 25 Ekim 2017. 24 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  371. ^ "Huttenkloas". Molenaarshuis (Felemenkçe). 20 Haziran 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  372. ^ "Hendrikje Doelen". Drenlias.nl. 27 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2019. 
  373. ^ "Seriemoordenaar Aalt Mondria overleden" [Serial killer Aalt Mondria dies]. De Stentor (Felemenkçe). 28 Eylül 2011. 10 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  374. ^ "Slew Fourteen Wives". Waterbury Evening Democrat. 9 Kasım 1897. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019 – Chronicling America vasıtasıyla. 
  375. ^ "Patrick S. bekent betrokkenheid bij moord op Farida Zargar" [Patrick S. confesses involvement in the murder of Farida Zargar]. de Volkskrant (Felemenkçe). 24 Mart 2017. 3 Mayıs 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  376. ^ Korterink, Hendrik Jan. "Michel Stockx en de dode kinderen" [Michel Stockx and the dead children]. Misdaad Journalist (Felemenkçe). 14 Mayıs 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  377. ^ "'Gentleman-killer' Hans van Z. vast voor poging tot doodslag buurman" ['Gentleman-killer' Hans van Z. charged with attempted homicide of neighbor]. Trouw (Felemenkçe). 12 Mart 1997. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  378. ^ O'Brien, Brian. "Robert Butler". Dictionary of New Zealand Biography. Ministry for Culture & Heritage. 
  379. ^ Treadwell, C. A. L. (1936). Notable New Zealand Trials. New Plymouth: Thomas Avery. 
  380. ^ Hutchins, Graham (2010). Bad: Crooks, Creeps and Killers in New Zealand (İngilizce). Auckland: Hodder Moa. ISBN 978-1-86971-174-0. 
  381. ^ "Доживотен затвор за Виктор Карамарков" [Life imprisonment for Viktor Karamarkov]. Makfax (Makedonca). 16 Haziran 2010. 14 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  382. ^ Smith, Helena (24 Haziran 2008). "The shocking story of the newspaper crime reporter who knew too much". The Guardian. Londra, UK. 10 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Haziran 2008. 
  383. ^ "Slayer of 22 sentenced". Spokane Chronicle. 19 Mart 1983. Erişim tarihi: 12 Ağustos 2011. 
  384. ^ "Serial killer Javed Iqbal who sexually abused and killed 100 children in Pakistan". India TV. 25 Şubat 2013. 10 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  385. ^ "Death for Lahore 'brick killer'". Turkish Weekly. 11 Mayıs 2006. 2 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Şubat 2014. 
  386. ^ "Las muertes de las prostitutas" [The deaths of prostitutes]. La Prensa (İspanyolca). 13 Temmuz 2003. 4 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  387. ^ González, Nimay (9 Temmuz 2018). "Dictan 50 años de prisión para Ventura Ceballos y Méndez por asesinato de 5 jóvenes chorreranos" [Ventura Ceballos and Méndez setenced to 50 years in prison for the murder of 5 young chorreranos]. Telemetro (İspanyolca). 19 Şubat 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  388. ^ "Desmienten que "Wild Bill" haya sido designado como capellán" [They deny that "Wild Bill" has been appointed as chaplain]. Telemetro (İspanyolca). 12 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Eylül 2014. 
  389. ^ Sabloff, Nicholas (5 Ağustos 2010). "William Holbert Panama Murders: More Bodies Found at Hostel of U.S. Man Accused of Serial Killings". Huffington Post. 17 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2014. 
  390. ^ "Pedro Pablo Nakada, el mayor asesino en serie del Perú" [Pedro Pablo Nakada, the greatest serial killer of Peru]. El Telégrafo (İspanyolca). 1 Kasım 2013. 26 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  391. ^ Hofileña, Chay F. (27 Eylül 2016). "Edgar Matobato: Liar or truth-teller?". Rappler. 21 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  392. ^ Zajączkowska, Joanna (30 Aralık 2011). "Bestia z Katowic. Horror na poddaszu" [The beast from Katowice. Horror in the attic]. Wiadomości (Lehçe). 10 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Nisan 2018. 
  393. ^ Kijek, Karolina (1 Ekim 2017). "Seryjny zabójca strzelał do ludzi we Wrocławiu lat 50. Milicja Obywatelska była bezradna" [The serial killer shot people in Wrocław in the 1950s. Citizens' Militia was helpless]. Gazeta Wyborcza (Lehçe). 28 Şubat 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Şubat 2019. 
  394. ^ Adamowskiej, Moniki. "RzeĽnik z Niebuszewa- Józef Cyppek" [The butcher of Niebuszewo – Józef Cyppek]. Poczciarz (Lehçe). 19 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Nisan 2013. 
  395. ^ "The story of a descendant of a rapist". Voice of the Morning (Lehçe). 22 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Aralık 2015. 
  396. ^ "Morderstwa pięciu osób z Poznania i Wrocławia" [Murders of five people from Poznań and Wrocław]. Karasmierci (Lehçe). 1 Mart 2003. 21 Kasım 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ekim 2010. 
  397. ^ "Hodowca truskawek ze swoim gangiem mordował właścicieli kantorów. Kolejne zarzuty" [Strawberry grower and his gang murdered the owners of money exchange offices. Further allegations]. Fakt (Lehçe). 8 Nisan 2017. 10 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ocak 2018. 
  398. ^ "Wampir z Bytomia". Życie Bytomskie (Lehçe). 7 Şubat 2011. Erişim tarihi: 24 Mayıs 2012. [ölü/kırık bağlantı]
  399. ^ Sjoblom, Erika (12 Kasım 2008). "Śląski Frankenstein" [Silesian Frankenstein]. Onet.pl (Lehçe). 16 Temmuz 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mayıs 2012. 
  400. ^ Żytnicki, Piotr (18 Şubat 2012). "Zanim znów zaatakuje... Historia nekrofila" [Before he attacks again ... History of the necrophile]. Gazeta Wyborcza (Lehçe). 29 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  401. ^ "Mordercy: Kot Karol" [Killers: Kot Karol]. Killer.radom.net (Lehçe). 1999. 15 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Mart 2011. 
  402. ^ Molenda, Maciej (10 Haziran 2017). "Fakt24 ujawnia historię monstrum z Chorzowa" [Fakt24 reveals the history of the monster from Chorzów]. Fakt (Lehçe). 17 Haziran 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Haziran 2017. 
  403. ^ Blanco, Juan Ignacio. "Zdislaw Marchwicki". Murderpedia. 10 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  404. ^ Szymczak, Damian (27 Haziran 2013). "Kilka śmiertelnych miesięcy" [A few deadly months]. Focus (Lehçe). 12 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  405. ^ Drożdżak, Artur (23 Kasım 2013). "Skazani na śmierć: Władysław Mazurkiewicz. Elegancki morderca" [Condemned to death: Władysław Mazurkiewicz. An elegant killer]. Gazeta Krakowska (Lehçe). 30 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  406. ^ Okolny, Marek (6 Eylül 2013). "Bezwględny morderca z Sulejowa nie żyje. Henryk Moruś zmarł w więzieniu" [The ruthless murderer from Sulejów is dead. Henryk Moruś died in prison]. Dziennik Lodzki (Lehçe). 25 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  407. ^ "Morderca z Sulejowa bez łaski" [A murderer from Sulejów without grace]. Piotrków Trybunalski (Lehçe). 19 Haziran 2008. 10 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ocak 2010. 
  408. ^ Bratkowska, Marta (8 Mayıs 2019). "Dożywotniacy: "Kim są więźniowie skazani na najwyższy wymiar kary?" Lizut: "W każdym z nich jest inna historia"" [Dożywotniacy: "Who are the prisoners sentenced to the highest sentence?" Lizut: "Each of them has a different story"]. Gazeta Wyborcza. 25 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  409. ^ Hickey, Eric W. (23 Haziran 2009). Serial Murderers and their Victims (İngilizce) (5. bas.). Cengage Learning. s. 321. ISBN 978-0-495-60081-7. 
  410. ^ "Kazimierz Polus - burial place in Miłostów in Poznań" (Lehçe). 20 Mayıs 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Temmuz 2017. 
  411. ^ Easton, Adam (16 Aralık 2003). "Paramedic held in funeral scam". BBC News. 18 Mayıs 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mayıs 2010. 
  412. ^ "Wampir ze Stefankowic (Hrubieszowskie) - 4 morderstwa i gwałty" [Vampire from Stefankowice (Hrubieszowskie) - 4 murders and rapes]. Krasmierci (Lehçe). 26 Haziran 2000. 9 Ocak 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2019. 
  413. ^ Ornacka, Ewa (3 Ocak 1999). "Łowcy" [Hunters]. Wprost. 9 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  414. ^ Molenda, Maciej (6 Nisan 2017). "Nieuchwytny psychopata terroryzował Śląsk" [An elusive psychopath terrorized Silesia]. Fakt. 20 Nisan 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Mayıs 2017. 
  415. ^ "Убийца с Акведука: История Диого Алвеша, Самого Известного Преступника Португалии" [Aqueduct Killer: The Story of Diogo Alves, Portugal's Most Famous Criminal]. Переулки Лиссабона (Rusça). 22 Haziran 2015. 8 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  416. ^ Franco, Hugo; Moleiro, Raquel; Gustavo, Rui (25 Kasım 2014). "Os vizinhos de Sócrates na prisão" [Sócrates's prison neighbours]. Expresso (Portekizce). 12 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Mayıs 2016. 
  417. ^ Stănilă, Ionela (1 Haziran 2016). "Sfârşitul cumplit al celei mai sadice criminale. Văduva Neagră, femeia misterioasă care a ucis 35 de bărbaţi" [The terrible end of the most sadistic criminal. The Black Widow, the mysterious woman who killed 35 men]. Adevărul (Rumence). 10 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  418. ^ Nicolae, Adrian (11 Ekim 2008). "Vaduva Neagra sau Castelana din Berkerekul" [Black Widow or Chatelaine of Berkerekul]. Descoperă (Rumence). 10 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  419. ^ Bouleanu, Elisabeth (4 Aralık 2015). "Secretele faimosului criminal Râmaru, "vampirul din Bucureşti": sugea sângele victimelor şi le sfâşia organele genitale cu dinţii" [Secrets of the famous criminal Râmaru, "the vampire from Bucharest": sucked the blood of his victims and ripped their genitals with his teeth]. Adevărul (Rumence). 6 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Aralık 2015. 
  420. ^ "Vasile Tcaciuc – Macelarul din Iasi" [Vasile Tcaciuc - Butcher from Iasi]. Procuror (Rumence). 2009. 15 Haziran 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Şubat 2014. 
  421. ^ "Citeşte povestea celui mai temut criminal al Clujului: "Omul cu ciocanul"" [Read the story of the most feared criminal in Cluj: "The man with the hammer"]. Clujeanul (Rumence). 17 Şubat 2008. 10 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Mart 2008. 
  422. ^ "Baba Anujka je bila prvi serijski ubica u Srbiji, ubila 150 ljudi" [Baba Anujka was the first serial killer in Serbia, killing 150 people]. Večernje novosti (Sırpça). 5 Mayıs 2019. 5 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  423. ^ Sideri, Massimo (2 Ağustos 2011). "Slovak Cannibal's Possible Italian Victims – Thirty Missing Women Profiled". Corriere della Sera. Watson, Giles tarafından çevrildi (English bas.). 13 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  424. ^ Bombová, Eva (18 Şubat 2011). "Dievča vymodelovalo tvár svojho vraha. Bol ním "krvavý bača"" [The girl modeled the face of her killer. He was "bloody shepherd"]. Korzár (Slovakça). 19 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Haziran 2017. 
  425. ^ Kulhánek, František (4 Haziran 2016). "Ondrej Rigo: Na svedomí má 9 životov a vyslúžil si titul najbrutálnejší sériový vrah Slovenska" [Ondrej Rigo: He killed 9 and is Slovakia's most brutal serial killer]. Refresher.sk (Slovakça). 22 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  426. ^ "Vrah génius!" [Killer genius!]. Plus JEDEN DEŇ (Slovakça). 9 Haziran 2008. 20 Aralık 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Aralık 2014. 
  427. ^ "Silvo Plut obsojen na 30 let zaporne kazni" [Silvo Plut sentenced to 30 years in prison]. Dnevnik (Slovence). 2 Ekim 2006. 12 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  428. ^ Zakrajšek, Vojko (5 Ocak 2012). "Dolenja vas, kraj nesrečnega imena" [Dolenja Vas, a place of unlucky name]. Slovenske novice (Slovence). 21 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  429. ^ Geach, Chelsea (16 Ekim 2014). "Most SA serial killers are white males". Cape Argus. 19 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ekim 2014Independent Online vasıtasıyla. 
  430. ^ Wetsch, Elisabeth (2005). "Asande Baninzi". Serial Killer News. 10 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  431. ^ Marsh, Rob (2009). "Murdering for money, Pierre Basson: 1903". AfricaCrime-Mystery.co.za. 10 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Kasım 2016. 
  432. ^ "Life in jail for Serial Killer". News24. 17 Ağustos 2009. 16 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Nisan 2010. 
  433. ^ Blanco, Juan Ignacio. "Gamal Salie Lineveldt". Murderpedia. 10 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  434. ^ "Serial killer jailed for 1,340 years". BBC News. 16 Mart 2000. 7 Eylül 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  435. ^ "Serial killer pleads guilty to 20 murders". News24. 28 Ağustos 2013. 10 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Nisan 2014. 
  436. ^ Retief, Hanlie (13 Eylül 2011). "Dredging up the lake serial killers". The Saturday Star. 21 Eylül 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019Independent Online vasıtasıyla. 
  437. ^ Kuhlase, Zenzele; Mnisi, Oris (27 Temmuz 2004). "Serial killer gets 165 years". News24. 10 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  438. ^ Dolley, Caryn (3 Mayıs 2007). "Serial killer guilty on 47 counts". Independent Online. 15 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ağustos 2009. 
  439. ^ "Serial Killers". A History of Madness: An Index of Serial Killers and Murderers. 15 Ocak 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Nisan 2010. 
  440. ^ Tomlins, Marilyn Z. (13 Ekim 2009). "Daisy de Melker: South Africa's First Serial Killer". Crime Magazine.com. 10 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  441. ^ Newton, Michael (Şubat 2006). The Encyclopedia of Serial Killers (İngilizce). Infobase Publishing. s. 381. ISBN 978-0-8160-6987-3. 3 Kasım 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2019. 
  442. ^ Schechter, Harold (27 Kasım 2012). The A to Z Encyclopedia of Serial Killers (İngilizce). Simon & Schuster. s. 341. ISBN 978-1-4391-3885-4. 15 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2019. 
  443. ^ "West-End killer awaits sentencing". News24. 16 Mart 2011. 30 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Mart 2011. 
  444. ^ a b Louw, Leandi (6 Ağustos 2018). "South Africa's 3 Most Memorable Serial Killers". Medium.com. 24 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  445. ^ "Limpopo serial killer case postponed". Independent Online. 11 Ekim 2006. 24 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  446. ^ Mzimba, Stan (9 Aralık 1997). "Serial Killer Suspect in Court". Daily Dispatch. 1 Mayıs 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  447. ^ "'Saloon killer' gets 137 years for 19 murders". Independent Online. 19 Eylül 2000. 24 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  448. ^ "Serial killer found hanging by a sheet". Independent Online. SAPA. 31 Ağustos 2009. 15 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ağustos 2009. 
  449. ^ Gallagher, Christina (7 Nisan 2007). "Feared God but 'loved' young girls". The Star. 18 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Haziran 2018 – Independent Online vasıtasıyla. 
  450. ^ Hollands, Barbara (31 Ekim 2004). "Serial killer freed after 12 years in prison". Independent Online. 21 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Aralık 2015. 
  451. ^ Rice, Catherine (9 Haziran 2016). "Century City killer's modus operandi revealed". Independent Online. 10 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  452. ^ "Sadistic serial killer gets seven life terms". Independent Online. 5 Eylül 2000. 22 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  453. ^ Bailey, Candice (16 Ağustos 2005). "Revisiting the Station Strangler cases". Independent Online. 22 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Aralık 2015. 
  454. ^ Kendal, Rebekah (3 Mayıs 2007). "Worst criminals of SA". iAfrica.com. 12 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ocak 2011. 
  455. ^ "Sugarcane killer : Release her". News24. 2 Mart 2010. 10 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Nisan 2010. 
  456. ^ "Crimes That Shook The World: The Phoenix Strangler". Discovery Channel: Crimes and Forensics. 2009. 8 Aralık 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  457. ^ Hickey, Eric W. (23 Haziran 2009). Serial Murderers and their Victims (İngilizce). Cengage Learning. s. 344. ISBN 978-0-495-60081-7. 31 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2019. 
  458. ^ Pistorius, Micki (2002). Strangers on the Street: Serial Homicide in South Africa (İngilizce). Penguin. ISBN 978-0-14-100356-6. 31 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Nisan 2012. 
  459. ^ "Story of a Serial Killer". North Harbour News. 30 Ekim 2008. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Nisan 2012. 
  460. ^ Newton, Michael (Şubat 2006). The Encyclopedia of Serial Killers (İngilizce). Infobase Publishing. ss. 207 & 246. ISBN 978-0-8160-6987-3. 1 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2019. 
  461. ^ Hickey, Eric W. (23 Haziran 2009). Serial Murderers and their Victims (İngilizce). Cengage Learning. s. 341. ISBN 978-0-495-60081-7 – Google Books vasıtasıyla. 
  462. ^ "살인마 지존파 원래 조직명은 마스칸" [Murderer tribe originally named Maskan]. JoongAng Ilbo (Korece). 12 Temmuz 2009. 27 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ağustos 2016. 
  463. ^ Jin Eun-Soo (15 Ekim 2015). "The ever-changing history of Prince Sado". Korea JoongAng Daily. 26 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  464. ^ "열달새 9명 죽였다…부산 中企회장부부 살해범 자백" [Killed nine people in ten months ... confessed to murder of husband and wife]. The Dong-a Ilbo (Korece). 16 Nisan 2000. 21 Ocak 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  465. ^ "연쇄살인범 정남규 서울구치소서 자살" [Serial Killer Chung Nam-gyu commits suicide at Seoul detention center]. Naver. Yonhap News Agency. 22 Kasım 2009. 9 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  466. ^ "Death sentence for South Korean serial killer". The Standard. 10 Kasım 2013. 10 Kasım 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Kasım 2013. 
  467. ^ "어이없고 해괴한 범죄 '사이코패시'족들!" [A ridiculous and bizarre crime psychopath!]. Daum.net. 23 Mart 2006. 8 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  468. ^ "South Korean serial killer who inspired 'Memories of Murder' identified after 30 years". BNO News. 18 Eylül 2019. 21 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Eylül 2019. 
  469. ^ Ahn, Yong-hyun (13 Ağustos 2004). "Serial Killer Claims to Have Eaten Victims' Organs". The Chosun Ilbo. 30 Temmuz 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Temmuz 2016. 
  470. ^ "El huerto del francés, un peligroso casino en la Andalucía profunda" [The French Orchard, a dangerous casino in deepest Andalusia]. La Gaceta (İspanyolca). 26 Mayıs 2017. 1 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Kasım 2017. 
  471. ^ a b c "La negra lista de asesinos en serie de España" [The black list of serial killers in Spain]. ABC (İspanyolca). 1 Aralık 2010. 17 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  472. ^ m.p. (13 Kasım 2007). "The Wolfman of Allariz". Typically Spanish. 30 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  473. ^ Fabra, María (10 Eylül 1998). "La Guardia Civil detiene al supuesto asesino de Sonia Rubio en Benicàssim. El supuesto asesino de Sonia Rubio ya fue condenado por abuso sexual" [The Civil Guard arrests the presumed killer of Sonia Rubio in Benicàssim. The presumed killer of Sonia Rubio had been convicted previously of sexual assault]. El País (İspanyolca). Madrid, Spain. 5 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Eylül 2017. 
  474. ^ "La Parte Oscura de la Mente: Alfredo Galán Sotillo - El Asesino de la Baraja" [The Dark Part of the Mind: Alfredo Galán Sotillo - The Killer of the Baraja]. El Observador del Mundo (İspanyolca). 19 Ağustos 2011. 14 Nisan 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mart 2014. 
  475. ^ Becerro de Bengoa, Ricardo (1881). El Sacamantecas. Su Retrato y sus Crímenes. Narración escrita con arreglo a todos los datos auténticos (İspanyolca). Vitoria: Viuda e Hijos de Iturbe. 
  476. ^ Bernaldo de Quirós, Constancio (1909). Vidas Delincuentes (İspanyolca). Madrid: Centro Editorial Góngora. 
  477. ^ "El asesino de Sonia y Rocío estranguló a cinco mujeres en Reino Unido" [The murderer of Sonia and Rocío who strangled five women in the United Kingdom]. El Mundo (İspanyolca). Madrid, Spain. 23 Eylül 2003. 20 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Eylül 2017. 
  478. ^ Rada, Juan (15 Ocak 2017). "El enterrador convertido en asesino cuyas víctimas jamás aparecieron" [The undertaker turned murderer whose victims were never found]. El Español (İspanyolca). Madrid, Spain. 9 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Eylül 2017. 
  479. ^ "Poco después de las tres y media de la madrugada de ayer, falleció en la cárcel de mujeres la tristemente célebre secuestradora Enriqueta Martí Ripoli..." [Shortly after half past three in the morning yesterday, the sadly celebrated kidnapper Enriqueta Martí Ripoli died in the women's prison...]. La Vanguardia (İspanyolca). 13 Mayıs 1913. s. 3. 21 Nisan 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Nisan 2018. 
  480. ^ Herrero, Antonio (15 Şubat 2016). "'El Brujo', la bestia de El Moquinal" ['El Brujo', the beast of El Moquinal]. La Opinión (İspanyolca). 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  481. ^ "'Costa del Sol Serial Killer' arrested". EuroWeekly News. 29 Eylül 2011. 22 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  482. ^ "Condenan a 103 años de prisión a Gustavo Romero por el asesinato de tres personas en Valdepeñas" [Gustavo Romero sentenced to 103 years in prison for the murder of three people in Valdepeñas]. El Mundo (İspanyolca). Madrid, Spain. 22 Nisan 2005. 14 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Eylül 2017. 
  483. ^ Martin, Andreu (1 Ağustos 1996). "Un buzón como un nicho abierto" [A mailbox as an open niche]. El País (İspanyolca). Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  484. ^ Jele, Linda (2 Nisan 2011). "David Simelane gets death penalty, to be hanged". Swaziland News. 26 Nisan 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  485. ^ Hjertén, Linda (24 Nisan 2011). "99 dagar – 27 mord" [99 days - 27 murders]. Aftonbladet (İsveççe). 2 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ocak 2014. 
  486. ^ "Vi kartlägger Fleminggatan nummer för nummer" [We map Fleminggatan number by number]. Stockholm – en guide till kultur, sevärdheter och (İsveççe). 17 Aralık 2012. 10 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ocak 2014. 
  487. ^ Andersson, Martin (2 Aralık 2012). "Åtskilliga spädbarn dog hos änglamakerskorna" [Several infants died at the hands of angel makers]. Sydsvenskan (İsveççe). Malmö. 10 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Aralık 2015. 
  488. ^ "Es bleibt bei lebenslänglich für den "Todespfleger"" [It remains a life sentence for the "death-keeper"]. Neue Zürcher Zeitung (Almanca). 16 Şubat 2006. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  489. ^ "Die Eltern der ermordeten Fabienne Imhof klagen an: "Warum bloss lernen die Richter nichts?"" [The parents of the murdered Fabienne Imhof complain: "Why are the judges learning nothing?"]. Blick (Almanca). 8 Mart 2012. 7 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Eylül 2014. 
  490. ^ Neue Zürcher Zeitung, 20 September 1996, p. 53.
  491. ^ "箱屍案變態殺人犯判死" [Box corpse case murderer sentenced to death]. Apple Daily (Çince). 17 Haziran 2004. 21 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  492. ^ "Comment a été pendu le tueur en série de Nabeul" [How was the serial killer of Nabeul hanged]. Leaders (Fransızca). 17 Mayıs 2013. 24 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  493. ^ "Worldwide Hangings: Naceur Damergi". True Crime Library. 2014. 22 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  494. ^ Gül, Aziz (16 Şubat 2007). "'Çivici katil'den folklor gösterisi" [Folklore show from 'The Nail Killer']. Haber7.com. 10 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Mart 2014. 
  495. ^ "Mobilyacı seri katili" [The serial killer]. Hürriyet. 6 Şubat 2000. 13 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ağustos 2018. 
  496. ^ "Türkiye'nin korkunç cinayetler işleyen 14 seri katili" [Turkey's 14 serial killers committed terrible murders]. CNN Türk. 13 Haziran 2016. 10 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ağustos 2018. 
  497. ^ Çelik, Mansur; Tahincioğlu, Gökçer (16 Eylül 2007). "Yerli Hannibal'ın anatomisi" [Anatomy of the native Hannibal]. Milliyet. 5 Kasım 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  498. ^ Şen, Banu; Yıldırım, Taylan (12 Haziran 2016). "Son dakika haberi: Atalay Filiz yakalandı, üstünden çıkanlar şoke etti!" [Breaking news: Atalay Filiz caught, shocked by those on top!]. Hürriyet. 12 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Haziran 2016. 
  499. ^ Günebakan, Adsız (6 Ocak 2014). "'Bebek yüzlü katil' firar etti" ['Baby-faced killer' escaped]. Sabah. 15 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ocak 2014. 
  500. ^ "Seri katil Hamdi Kayapınar adliyeye sevk edildi" [Serial killer Hamdi Kayapınar was sent to court]. Habertürk. 7 Ağustos 2018. 10 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ağustos 2018. 
  501. ^ Özcan, Erdal (25 Aralık 2002). "Tornavidalı seri cinayet" [Serial murder with a screwdriver]. Radikal. 5 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Mart 2014. 
  502. ^ "Луганский маньяк Завен Алмазян" [Lugansk maniac Zaven Almazyan]. AllKriminal.ru (Rusça). 3 Ekim 2011. 18 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ekim 2013. 
  503. ^ Sumtsov, D. (1 Ocak 2003). "Одиночка ли серийный убийца и зачем он убивал?" [Is he a lone serial killer and why did he kill?]. Illichivets (Rusça). 16 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  504. ^ Poddubny, Nikolay (24 Ocak 2012). "Отравление века". Бульвар Гордона (Rusça). 12 Nisan 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Kasım 2012. 
  505. ^ ""Бердянский Маньяк" Требует Привести Девушку Прямо К Нему В Камеру". Segodnya (Rusça). 24 Nisan 2004. 9 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  506. ^ "Мордовская "единичка" - приговоренные к жизни" [Mordovian "one" - sentenced to life]. Tyurma.com (Rusça). 10 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  507. ^ "Accused Ukrainian serial killer makes surprise request at trial". CNN. 30 Kasım 1998. 19 Mayıs 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Eylül 2008. 
  508. ^ Commarasamy, James (23 Kasım 1998). "The lives changed by Onoprienko". BBC News. 10 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Eylül 2008. 
  509. ^ Elder, Miriam (24 Aralık 2008). "Man sentenced to life in prison for murdering 36 women". The Daily Telegraph. 9 Şubat 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Aralık 2008. 
  510. ^ "BBC News: Serial killer jailed in Ukraine". BBC News. 24 Aralık 2008. 11 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Aralık 2008. 
  511. ^ "Дуэт серийных убийц" [The Serial Killer Duo]. Podrobnosti. 2 Haziran 2003. 10 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ocak 2009. 
  512. ^ Mert Şuşut (18 Şubat 2016). "Garip Öyküler- Dnepropetrovsk Manyakları". Hürriyet. 18 Şubat 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mayıs 2016. 
  513. ^ Wilson, Jamie (30 Ağustos 1999). "'Serial killer' found hanged". The Guardian. 2 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  514. ^ Foster, Jonathan (15 Ekim 1993). "Child murderer confesses at last". The Independent. Londra, UK. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  515. ^ "He murdered two... how many more did Bellfield target?". The Herald. 26 Şubat 2008. 1 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  516. ^ "Early Murder Investigations". History by the Yard. 2 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ocak 2007. 
  517. ^ Powell, G. H., (Ed.) (1905). Memoirs of Robert Carey, Earl of Monmouth. Londra, UK: Alexander Moring Ltd. The De La More Press. ss. 42-45. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  518. ^ "Hindley: I wish I'd been hanged". BBC News. 29 Şubat 2000. 14 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ağustos 2009. 
  519. ^ Berry, James (1892). Ward, H. Snowden (Ed.). My Experiences as an Executioner. Londra, UK: Percy Lund & Co. ss. 74-76. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  520. ^ Hazlett, Alexandra (3 Eylül 2009). "Series of blunders frees schizophrenic cannibal Peter Bryan, who kills two more people". New York Daily News. 5 Eylül 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Kasım 2009. 
  521. ^ De Loriol, Peter (2010). Murder and Crime in London. History Press Limited. ss. 61-62. ISBN 978-0-7524-5657-7. 
  522. ^ "British hired killer shocks Old Bailey". Montreal Gazette. UPI. 6 Aralık 1979. Erişim tarihi: 23 Şubat 2014. 
  523. ^ Marston, Edward (2007). John Christie (İngilizce). Kew, Surrey: The National Archives. s. 108. ISBN 978-1-90561-516-2. 
  524. ^ Gaute, J. H. H.; Odell, Robin (1989). The New Murderers' Who's Who. Londra, UK: Harrap. s. 86. ISBN 978-0-245-54639-6. 
  525. ^ Armstrong, Neil (31 Ekim 2016). "Dark Angel: the gruesome true story of Mary Ann Cotton, Britain's first serial killer". The Daily Telegraph. 24 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ekim 2016. 
  526. ^ Edwards, Wallace (2013). I am Jack The... (İngilizce). Absolute Crime. ISBN 978-1484872215. 
  527. ^ "Dale Cregan trial: Police killer sentenced to whole of life in jail". BBC News. 13 Haziran 2013. 10 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Aralık 2017. 
  528. ^ "The Potton Poisoner, Wrestlingworth, Beds, UK - Infamous Crime Scenes". Waymarking.com. 11 Kasım 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  529. ^ "The Windsor Tragedy: Search For the Murderer: Discovery of Clues". The Age (11553). Melbourne, Victoria. 5 Mart 1892. s. 7. Erişim tarihi: 11 Nisan 2018 – National Library of Australia vasıtasıyla. 
  530. ^ "Peterborough ditch deaths: Joanna Dennehy pleads guilty". BBC News. 18 Kasım 2013. 10 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Şubat 2014. 
  531. ^ Williams, Rob (18 Kasım 2013). "Joanna Dennehy trial: Serial killer stuns Old Bailey by pleading guilty to murdering three men and dumping bodies in ditches". The Independent. 8 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Şubat 2014. 
  532. ^ "Murder victims' fate 'revealed'". BBC News. 3 Ekim 2000. 21 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  533. ^ "The Baby Farmer". Thames Valley Police. 2 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ekim 2015. 
  534. ^ "'Strangler' wins murders appeal". BBC News. 14 Temmuz 2009. 15 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  535. ^ "Gay serial killer is given three life sentences". The Independent. 29 Şubat 1996. 15 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  536. ^ "Bradford murders timeline". The Guardian. Londra, UK. 27 Mayıs 2010. 15 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Haziran 2010. 
  537. ^ Bennetto, Jason (23 Haziran 2003). "Police search Gibraltar for sailor missing since 1986". The Independent. 3 Mart 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Şubat 2017. 
  538. ^ Ramsland, K. (2006). "John George Haigh: a malingerer's legacy". The Forensic Examiner. 15 (4). 29 Haziran 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2019FindArticles vasıtasıyla. 
  539. ^ "Camden Ripper must never be released, judge rules". The Guardian. Press Association. 14 Mayıs 2010. 4 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Haziran 2017. 
  540. ^ Osuh, Chris (13 Haziran 2008). "Serial killer will die in jail". Manchester Evening News. 20 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  541. ^ Rayner, J.L.; Crook, G.T, (Ed.) (1926). "Philip, Earl of Pembroke and Montgomery, Tried for the Murder of Nathaniel Cony by his Brother Peers in 1678 and found guilty of Manslaughter later". The Complete Newgate Calendar. Londra, UK: Navarre Society. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019 – Ex-Classics.com vasıtasıyla. 
  542. ^ "Colin Ireland". Crime + Investigation. 30 Haziran 2017. 30 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  543. ^ Grierson, Jamie (5 Ocak 2018). "Killer on conditional release who murdered partner given life sentence". The Guardian. 15 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  544. ^ "Special hospital for young man who admitted killing 26 people and ten charges of arson". The Times. 21 Ocak 1984. s. 3. Erişim tarihi: 7 Temmuz 2010.  (Library card access)
  545. ^ Bennetto, Jason (18 Şubat 1995). "Serial killer with HIV virus dies in jail". The Independent. 28 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Kasım 2016. 
  546. ^ Ramsland, Katherine. "Patrick Mackay, psychopathic repeat killer". Crime Library. 10 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  547. ^ Thompson, Tony (27 Nisan 2003). "The caged misery of Britain's real 'Hannibal the Cannibal'". The Guardian. 28 Şubat 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ocak 2016. 
  548. ^ Shennan, Paddy (7 Mayıs 2003). "Tragic life that led to Hannibal killings". Liverpool Echo. 17 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Kasım 2016. 
  549. ^ "Chase killer jailed for life". Express & Star. 16 Kasım 1968. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  550. ^ "Tragedy Reveals Modern Bluebeard Who Had Murdered Seven Wives". The Evening Times. 7 (216). Grand Forks. 11 Eylül 1912. s. 1. 31 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019 – Chronicling America vasıtasıyla. 
  551. ^ O'Neill, Sean; Fresco, Adam (18 Aralık 2008). "Inside the mind of Robert Napper". The Times. 14 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  552. ^ Lockley, Mike (17 Ocak 2015). "Black Panther Donald Neilson's trail of Terror and Murder of Lesley Whittle 40 Years ago Remembered by Top Cop". The Birmingham Mail. 14 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Aralık 2017. 
  553. ^ Nicholson, David (5 Kasım 1983). "Nilsen given 25-year sentence". The Times (61682). Londra, UK. s. 1. 
  554. ^ "Colin Norris case: Murder convictions 'unsafe'". BBC News. 4 Ekim 2011. 6 Ekim 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ekim 2011. 
  555. ^ Dickens, Charles (1897). "The Demeanor of Murderers". Old Lamps For New Ones, And Other Sketches and Essays Hitherto Uncollected. New York: New Amsterdam Book Company. s. 269. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2014. 
  556. ^ "Stephen Port: Serial killer guilty of murdering four men". BBC News. 23 Kasım 2016. 10 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  557. ^ Newton, John (1684). The penitent recognition of Joseph's brethren: a sermon occasion'd by Elizabeth Ridgeway, who for the petit treason of poysoning her husband, was, on March 24, 1683/4, according to the sentence of the Right Honourable Sir Thomas Street ... burnt at Leicester ... : to which is prefixed a full relation of the womans fact, tryal, carriage, and death. Londra, UK: Printed for Richard Chiswel. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019 – University of Michigan University Library vasıtasıyla. 
  558. ^ Asher, Penninah (5 Haziran 2011). "The baby killer in my family: Researching your background has never been so popular... but the past can hide horrific secrets". Daily Mail. 29 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ocak 2018. 
  559. ^ "Harold Shipman: The killer doctor". BBC News. 13 Ocak 2004. 1 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Kasım 2014. 
  560. ^ John, Adam (17 Şubat 2018). "George Joseph Smith and the notorious 'Brides in the Bath' murders". Kent and Sussex Courier. 22 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  561. ^ Watson, Katherine D. (Kasım 2008). "Religion, Community and the Infanticidal Mother: Evidence from 1840s Rural Wiltshire". Family & Community History. 11 (2). s. 119. 26 Kasım 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  562. ^ Stratton, Allegra (19 Kasım 2007). "Longest-serving UK prisoner dies, aged 77". The Guardian. 30 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  563. ^ Steel, Fiona. "A Killer's Mask". TruTV.com. 21 Mart 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ekim 2015. 
  564. ^ Hodgman, V. W. (1967). "Wainewright, Thomas Griffiths (1794–1847)". Australian Dictionary of Biography, Volume 2. MUP. ss. 558-559. Erişim tarihi: 28 Eylül 2007. 
  565. ^ Newton, Michael (2006). The Encyclopedia of Serial Killers (İngilizce). Infobase Publishing. s. 428. ISBN 978-0-81606-987-3. 9 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Haziran 2012. 
  566. ^ Donnelley, Paul (4 Nisan 2014). "The Chilling Confession of Serial Killer Fred West about His 16-year-old Daughter's Murder to be Heard in New Television Documentary". Eveyo.com. 28 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mart 2018. 
  567. ^ "Babies Slaughtered". The New Zealand Herald. XXXVII (11270). 13 Ocak 1900. 10 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019Papers Past vasıtasıyla. 
  568. ^ "The Gallows". Harper's Weekly. 22 Kasım 1862. s. 743. 16 Eylül 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019 – Son of the South.net vasıtasıyla. 
  569. ^ Robson, Ian (31 Ekim 2016). "Dark Angel: We look at another North East woman serial killer - The Merry Widow of Windy Nook Case bears similarities to Dark Angel killer Mary Ann Cotton". Evening Chronicle. 21 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  570. ^ Allen, Nick (21 Şubat 2008). "Steve Wright: A real Jekyll and Hyde". The Daily Telegraph. Londra, UK. 29 Nisan 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Eylül 2010. 
  571. ^ Lane, Brian (1993). The Murder Guide: 100 Extraordinary, Bizarre and Gruesome Murders. Londra, UK: Robinson. s. 191. ISBN 1-85487-083-1. 
  572. ^ "Arşivlenmiş kopya". 9 Haziran 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2019. 
  573. ^ "Arşivlenmiş kopya". 10 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2019. 
  574. ^ "Arşivlenmiş kopya". 6 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2019. 
  575. ^ "Arşivlenmiş kopya". 10 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2019. 
  576. ^ "The Murderous Butler: Archibald Thomson Hall, alias Roy Fontaine". Watford Observer. 24 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  577. ^ Hector MacLeod; Malcolm McLeod (1 Nisan 2011). Peter Manuel, Serial Killer (İngilizce). Random House. ISBN 978-1-84596-883-0. 3 Kasım 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2019. 
  578. ^ Bruce, Leighton (21 Kasım 2005). "A deadly beside manner". The Scotsman. 7 Mart 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  579. ^ Womersley, Tara (14 Haziran 2001). "Child killer gets life for 1978 death of teenager". The Daily Telegraph. Londra, UK. 28 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Şubat 2014. 
  580. ^ "Piecing together serial killer Peter Tobin's past". 10 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2019. 
  581. ^ "Arşivlenmiş kopya". 2 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2019. 
  582. ^ Barlow, Eleanor (3 Mart 2011). "Flintshire murderer Peter Moore in European Court of Human Rights appeal over life sentence". Flintshire Chronicle. 20 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ekim 2011. 
  583. ^ "Pablo Goncálvez en libertad: salió de Campanero a las 23:57 del jueves 23 de junio" [Pablo Goncálvez released: he left Campanero at 23:57 on Thursday, June 23]. Teledoce (İspanyolca). Uruguay. 24 Haziran 2016. 12 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Aralık 2016. 
  584. ^ "Paraguay analiza la expulsión de Goncálvez" [Paraguay analyzes the expulsion of Goncálvez]. El País (İspanyolca). Uruguay. 27 Haziran 2017. 27 Haziran 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Haziran 2017. 
  585. ^ "Bonomi: "Paraguay pidió informacion" sobre Pablo Goncálvez" [Bonomi: "Paraguay asked for information" about Pablo Goncálvez]. El Observador (İspanyolca). Uruguay. 26 Haziran 2017. 27 Haziran 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Haziran 2017. 
  586. ^ "La historia de Pablo Goncálvez, ahora preso en Paraguay" [The story of Pablo Goncálvez, now imprisoned in Paraguay]. Subrayado (İspanyolca). Uruguay. 25 Haziran 2017. 29 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Haziran 2017. 
  587. ^ Orlova, Irina (19 Ekim 2018). "Такси на тот свет" [Taxi to the next world]. Kazakhskaya Pravda (Rusça). 26 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  588. ^ "Arşivlenmiş kopya". 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2019. 
  589. ^ "Arşivlenmiş kopya". 2 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2019. 
  590. ^ Burns, John F. (14 Ağustos 2001). "Sana Journal; A Fittingly Gory Finale To a Sordid Murder Case". The New York Times. 13 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  591. ^ "Arşivlenmiş kopya". 6 Eylül 2005 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2019. 
  592. ^ "Arşivlenmiş kopya". 2 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2019. 
  593. ^ Shaw, Angus (11 Ocak 1995). "'Race-trial' doctor guilty of homicide". The Independent. 26 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  594. ^ Jones, Caroline (4 Eylül 2006). "Truth be Told (transcript)". Australian Story. Australian Broadcasting Corporation. ABC Television. 1 Temmuz 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  595. ^ "Lone cop to tell inquest name of killer suspect". The Sydney Morning Herald. 8 Şubat 2004. 29 Şubat 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  596. ^ Bullock, Chris (20 Temmuz 1997). "The Ghosts of Bowraville (transcript)". Background Briefing. Australian Broadcasting Corporation. ABC Radio National. 1 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Şubat 2019. 
  597. ^ "Arşivlenmiş kopya". 29 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2019. 
  598. ^ "The Butchered Boys". Crime Investigation Australia. Seri 1. § 16. Crime & Investigation Network. 
  599. ^ "Arşivlenmiş kopya". 12 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2019. 
  600. ^ Schmidle, Nicholas (5 Ocak 2012). "On the Trail of an Intercontinental Killer". The New York Times. 21 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  601. ^ "Arşivlenmiş kopya". 14 Aralık 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2019. 
  602. ^ "Arşivlenmiş kopya". 29 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2019. 
  603. ^ "Dead babies remain a mystery". St. Catharines Standard. QMI Agency. 6 Mart 2011. 25 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  604. ^ Araya, Hugo (13 Şubat 2001). "De Jack el Destripador de Londres al Destripador de San José" [From Jack the Ripper of London to the Ripper of San José]. Diario Extra (İspanyolca). 21 Kasım 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  605. ^ Jarkko, Malin (15 Temmuz 2008). "Jarvenpaan sarjamurhaaja yrittanyt ehka uusia tekonsa" [Järvenpää's serial killer perhaps tried new things]. Uusimaa (Fince). Erişim tarihi: 22 Nisan 2014. [ölü/kırık bağlantı]
  606. ^ Iyer, Vignesh (12 Temmuz 2008). "'Beer Man' acquitted in second murder case too". Hindustan Times. 7 Mayıs 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mayıs 2017. 
  607. ^ Ghosh, Ritujay (30 Aralık 2006). "The elusive stoneman of Kolkata". Hindustan Times. 7 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  608. ^ "Arşivlenmiş kopya". 10 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2019. 
  609. ^ "In un ventennio 14 omicidi e 3 arresti" [In twenty years, 14 murders and 3 arrests]. Messaggero Veneto – Giornale del Friuli (İtalyanca). 27 Ocak 2012. 18 Aralık 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Aralık 2014. 
  610. ^ Haberman, Clyde (10 Aralık 1985). "Japanese Puzzle: The Vending Machine Murders". The New York Times. 16 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  611. ^ Olivera, Mercedes (1 Mart 2006). "Violencia Femicida : Violence Against Women and Mexico's Structural Crisis". Latin American Perspectives. 33 (104). ss. 104-114. doi:10.1177/0094582X05286092. 
  612. ^ a b Menges, Werner (29 Nisan 2008). "B-1 Butcher: DNA evidence in spotlight". The Namibian. 26 Aralık 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2019. 
  613. ^ Masłowski, Marcin; Urazińska, Agnieszka; Walczyk, Jerzy (31 Mayıs 2010). ""Zdarzyło się w Łodzi": Mordował gejów na Fabrycznym" ["It happened in Łódź": He murdered gays on Fabryczny]. Gazeta Wyborcza (Lehçe). 22 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ocak 2016. 
  614. ^ "Arşivlenmiş kopya". 27 Ekim 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2019. 
  615. ^ "Arşivlenmiş kopya". 24 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2019. 
  616. ^ Skelton, Douglas (10 Şubat 1989). "A Kiss Before Dying: 20 years on, the mystery of Bible John still haunts a city". Evening Times. Erişim tarihi: 22 Mayıs 2013. 
  617. ^ "Arşivlenmiş kopya". 1 Temmuz 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2019. 
  618. ^ Gates, James (12 Mart 2012). "Retro: The mystery of the Jack the Stripper murders". Get West London. 4 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ocak 2017. 
  619. ^ R. Michael Gordon (3 Ekim 2015). The Thames Torso Murders of Victorian London (İngilizce). McFarland. ISBN 978-1-4766-1665-0.