Özgür Dengiz

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Özgür Dengiz
Doğum1984 (39-40 yaşında)
Ankara, Türkiye
Takma ad(lar)Ankara Yamyamı
Ankara'nın Hannibal'ı
Suçlama(lar)Cinayet, Yamyamlık
CezaAkıl hastalarına özgü güvenlik tedbiri
Yakalanma durumuYakalandı
Kurbanlar3

Özgür Dengiz (1984, Ankara) bir Türk seri katil ve yamyamdır. 14 Eylül 2007'de Ankara'da yakalanan sanık, iki kişiyi öldürdüğünü, başka bir kişiyi öldürmeye teşebbüs ettiğini ve kurbanlarından birini yediğini itiraf etti. "Ankara Yamyamı" ve "Ankara'nın Hannibal'i" lakaplarıyla anılır.[1]

İlk yılları[değiştir | kaynağı değiştir]

Özgür Dengiz, Atilla Harekatı'nda gazi olmuş astsubay ile terzi Sultan'ın çocuğu olarak dünyaya geldi. Ailesiyle sürekli kavga etti ve sık sık evden kaçtı. Ortaokulu bitirdikten sonra eğitimine devam etmedi.

17 yaşındayken bir tartışma sırasında bir arkadaşını öldürmüş ve yaşının küçük olması nedeniyle 10 yıl daha hapis cezasına çarptırılmıştı. Onu polise teslim eden babasıydı. Cumhurbaşkanı Ahmet Necdet Sezer tarafından affedilmeden önce cezasının üç yılını çekti.

Daha sonra babasının ısrarı üzerine orduya katıldı. Askerliği sırasında psikolojik sorunlar nedeniyle birkaç kez hastaneye kaldırıldı. Dengiz birçok kez ordudan kaçmaya çalıştı ve başarısız girişimler nedeniyle saldırganlığı arttı.[kaynak belirtilmeli]

Görevini tamamladıktan sonra Ankara'ya döndü. Annesi onun için bir terzi dükkânı açtı; ancak kısa süreliğine bile uğramadı.[2]

Suçları[değiştir | kaynağı değiştir]

5 Haziran 2007'de Dengiz, baktığı dizüstü bilgisayarı satın almaya parası olmadığı için sinirlendi ve bir bilgisayar mühendisi olan Sedat Erzurumlu'yu öldürdü.[3] Dengiz mağazadan iki dizüstü bilgisayar çaldı ve kurbanının cep telefonunu da yanına aldı. Daha sonra Dengiz dizüstü bilgisayarlardan birini satmaya çalıştı, ancak dolandırıldı ve diğerini evde tuttu.

12 Eylül 2007'de Dengiz, Mamak Çöplüğü'nde bir çöp toplayıcıyı vurdu. Birkaç saat sonra ise 55 yaşındaki belediye işçisi Cafer Er ile karşılaşmış ve kısa bir konuşmanın ardından arkasından iki kez başından vurarak öldürmüştü. Kurbanının cesedini sürükledi ve arabasına koydu. Sonra bir baltayla cesedin derisini yüzdü; bir kısmını çiğ çiğ yedi, kalanını da çantasına koydu. Cesedi bir beze sardı ve bagaja koydu. Cesedi Mamak Çöplüğü'ne bırakıp ailesiyle paylaştığı daireye geri döndü. Evinin önünde başıboş köpeklere bir parça et verdi. Daha sonra kalan eti buzdolabına koydu.

Yakalanışı[değiştir | kaynağı değiştir]

Cafer Er günlerdir kayıptı ve cesedi Mamak Çöplüğünde bulundu. Daha yakından incelendiğinde, öldürüldüğü, vücudunun parçalandığı ve vücudunun yumuşak kısımlarından büyük et parçalarının kesildiği ortaya çıktı. Daha fazla araştırma yapılmasıyla, Er'in en son temiz tutmaktan sorumlu olduğu parkta genç bir adamla tartıştığını ortaya çıktı.

Polis, Dengiz'in ikinci kurbanı Erzurumlu'dan çaldığı, ancak son cinayet mahallinde kaybolduğu cep telefonuyla yaptığı aramaları kaydederek kısa sürede Dengiz'in izini sürdü. Kanıt için dairesinde arama yaptılar ve buzdolabında plastik bir torba içinde taze et buldular. Bir insan kolu, kalçası ve uyluğunun pozitif olarak tanımlandığını kanıtlayan analiz için numuneler aldılar.

Sorgulama, tutuklama ve mahkumiyet[değiştir | kaynağı değiştir]

Dengiz, insan eti yemeye karşı konulmaz bir şekilde çekildiğini söyleyerek suçlarından pişmanlık duymadı. Davranışını açıklarken sergilediği söylenen tek duygu, kahkahalara boğulmaktı. Yakalanmasaydı öldürmeye devam edeceğini söyledi.

İfadesini aldıktan sonra Dengiz mahkeme tarafından tutuklandı. Daha sonra 2 cinayetten suçlu bulundu ve 2 ömür boyu hapis cezasına çarptırıldı. Ancak Türkiye Yargıtayı, Dengiz'in deli olduğuna ve sanık olmaya uygun olmadığına karar verdi. Mahkûmiyeti ve cezası devrildi. Ve Dengiz bir ruh ve sinir hastalıkları hastanesinin psikiyatri bölümüne kabul edildi.

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Onedio.com. "İşlediği Cinayetten Sonra Kurbanının Etini Yiyen Ankara'nın Hannibal'ı: Özgür Dengiz". Onedio. 6 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Eylül 2021. 
  2. ^ Newspaper Milliyet September 16, 2007 5 Kasım 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (Türkçe)
  3. ^ "Son Dakika". Milliyet. 19 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Haziran 2021.