II. Con Kastrioti: Revizyonlar arasındaki fark

Vikipedi, özgür ansiklopedi
[kontrol edilmiş revizyon][kontrol edilmiş revizyon]
İçerik silindi İçerik eklendi
Yzkoc (mesaj | katkılar)
düzeltme
Khutuck Bot (mesaj | katkılar)
k Bot: Kaynak ve içerik düzenleme (hata bildir)
11. satır: 11. satır:
| dini = [[Katolik Kilisesi]]
| dini = [[Katolik Kilisesi]]
}}
}}
'''II. Con Kastrioti''' ({{Dil|it|Ioanne Castrioto,<ref name=Spandounes>Theodore Spandounes (Spandugnino), De la origine deli Imperatori Ottomani, Sathas, C. N. (ed.) (1890) Documents inédits relatifs à l'histoire de la Grèce au moyen âge, IX (Paris), p. 159</ref> Giovanni Castrioto}};<ref name=Breve>Breve memoria de li discendenti de nostra casa Musachi, p. 284</ref> {{Dil|sq|Gjon Kastrioti II}} 1456<ref>{{Kitap kaynağı|başlık=Zbornik Odsjeka za Povijesne Znanosti Zavoda za Povijesne i Društvene Znanosti Hrvatske Akademije Znanosti i Umjetnosti|url=https://books.google.com/books?id=YidpAAAAMAAJ|yıl=1999|yayıncı=HAZU|sayfa=169|alıntı=...1456 rođen je princ Gjon Kastrioti, Skenderbegov sin}}</ref>–1502), Arnavut ulusal kahramanı [[İskender Bey]] ile [[Gjergj Arianiti]]'nin kızı [[Donika Kastrioti]]'nin oğluydu. Babasının ölümünden sonra kısa bir süre için Kruja Lordu, Galatina'daki San Pietro Dükü (1485), Soleto Kontu, Monte Sant'Angelo ve San Giovanni Rotondo'ydu. 1495 yılında Napoli'li I. Ferdinand, Gagliano del Capo ve Oria Signore unvanını verdi. 1468'de babasının ölümünden sonra gençlik yıllarında ülkeyi terk etmek zorunda kaldı. Himara'ya yerleşerek İtalya'dan Arnavut kıyılarına ulaştıktan sonra 1481 Arnavut ayaklanmasındaki rolüyle de tanınır, [[Osmanlılar]]a karşı mücadeleyi denemiştir.<ref name=Anamali2002pp413416>{{harvnb|Anamali|2002|pp=413–416}}</ref> Haziran 1481'de Ivan Crnojević'in Zeta'yı başarılı bir şekilde Osmanlılardan geri almak için güçlerini destekledi.<ref name="Немировски1996">{{Kitap kaynağı|author=Евгениј Љвович Немировски|başlık=Почеци штампарства у Црној Гори, 1492-1496|url=https://books.google.com/books?id=cV4VAQAAIAAJ|accessdate=24 April 2013|yıl=1996|yayıncı=ЦНБ "Ђурђе Црнојевић"|sayfa=99}}</ref> Kastriot prensliğini yeniden kuramadı ve Arnavutluk'u Osmanlılardan kurtaramadı ve üç yıl süren savaştan sonra 1484'te İtalya'da emekli oldu.<ref name=Anamali2002pp413416/>
'''II. Con Kastrioti''' ({{Dil|it|Ioanne Castrioto,<ref name=Spandounes>Theodore Spandounes (Spandugnino), De la origine deli Imperatori Ottomani, Sathas, C. N. (ed.) (1890) Documents inédits relatifs à l'histoire de la Grèce au moyen âge, IX (Paris), p. 159</ref> Giovanni Castrioto}};<ref name=Breve>Breve memoria de li discendenti de nostra casa Musachi, p. 284</ref> {{Dil|sq|Gjon Kastrioti II}} 1456<ref>{{Kitap kaynağı|başlık=Zbornik Odsjeka za Povijesne Znanosti Zavoda za Povijesne i Društvene Znanosti Hrvatske Akademije Znanosti i Umjetnosti|url=https://books.google.com/books?id=YidpAAAAMAAJ|yıl=1999|yayıncı=HAZU|sayfa=169|alıntı=...1456 rođen je princ Gjon Kastrioti, Skenderbegov sin}}</ref>–1502), Arnavut ulusal kahramanı [[İskender Bey]] ile [[Gjergj Arianiti]]'nin kızı [[Donika Kastrioti]]'nin oğluydu. Babasının ölümünden sonra kısa bir süre için Kruja Lordu, Galatina'daki San Pietro Dükü (1485), Soleto Kontu, Monte Sant'Angelo ve San Giovanni Rotondo'ydu. 1495 yılında Napoli'li I. Ferdinand, Gagliano del Capo ve Oria Signore unvanını verdi. 1468'de babasının ölümünden sonra gençlik yıllarında ülkeyi terk etmek zorunda kaldı. Himara'ya yerleşerek İtalya'dan Arnavut kıyılarına ulaştıktan sonra 1481 Arnavut ayaklanmasındaki rolüyle de tanınır, [[Osmanlılar]]a karşı mücadeleyi denemiştir.<ref name=Anamali2002pp413416>{{harvnb|Anamali|2002|pp=413–416}}</ref> Haziran 1481'de Ivan Crnojević'in Zeta'yı başarılı bir şekilde Osmanlılardan geri almak için güçlerini destekledi.<ref name="Немировски1996">{{Kitap kaynağı|yazar=Евгениј Љвович Немировски|başlık=Почеци штампарства у Црној Гори, 1492-1496|url=https://books.google.com/books?id=cV4VAQAAIAAJ|erişimtarihi=24 Nisan 2013|yıl=1996|yayıncı=ЦНБ "Ђурђе Црнојевић"|sayfa=99}}</ref> Kastriot prensliğini yeniden kuramadı ve Arnavutluk'u Osmanlılardan kurtaramadı ve üç yıl süren savaştan sonra 1484'te İtalya'da emekli oldu.<ref name=Anamali2002pp413416/>


== Ailesi ==
== Ailesi ==
Sırp despot [[Lazar Branković]]'in<ref name="Nikolić1996">{{Kitap kaynağı|author=Dejan Nikolić|title=Svi vladari Srbije|url=https://books.google.com/books?id=LmctAQAAIAAJ|year=1996|publisher=Narodna biblioteka "Resavska škola"|quote=већ само кћерке - Јелачу (Јелену), Ирину и Милицу}}</ref> kızı Jerina Branković]]<ref name=Spandounes/><ref name=Breve/> ile evlenmiştir. Çifin aşağıdaki çocukları olmuştur:
Sırp despot [[Lazar Branković]]'in<ref name="Nikolić1996">{{Kitap kaynağı|yazar=Dejan Nikolić|başlık=Svi vladari Srbije|url=https://books.google.com/books?id=LmctAQAAIAAJ|yıl=1996|yayıncı=Narodna biblioteka "Resavska škola"|alıntı=већ само кћерке - Јелачу (Јелену), Ирину и Милицу}}</ref> kızı Jerina Branković]]<ref name=Spandounes/><ref name=Breve/> ile evlenmiştir. Çifin aşağıdaki çocukları olmuştur:


* Giorgio (ö. 1540),
* Giorgio (ö. 1540),

Sayfanın 02.38, 12 Ekim 2020 tarihindeki hâli

II. Con Kastrioti
Doğum1456
Ölüm1502
Eş(ler)iJerina Branković
HanedanKastrioti Hanedanı
Babasıİskender Bey
AnnesiDonika Kastrioti
DiniKatolik Kilisesi

II. Con Kastrioti (İtalyancaIoanne Castrioto,[1] Giovanni Castrioto;[2] ArnavutçaGjon Kastrioti II 1456[3]–1502), Arnavut ulusal kahramanı İskender Bey ile Gjergj Arianiti'nin kızı Donika Kastrioti'nin oğluydu. Babasının ölümünden sonra kısa bir süre için Kruja Lordu, Galatina'daki San Pietro Dükü (1485), Soleto Kontu, Monte Sant'Angelo ve San Giovanni Rotondo'ydu. 1495 yılında Napoli'li I. Ferdinand, Gagliano del Capo ve Oria Signore unvanını verdi. 1468'de babasının ölümünden sonra gençlik yıllarında ülkeyi terk etmek zorunda kaldı. Himara'ya yerleşerek İtalya'dan Arnavut kıyılarına ulaştıktan sonra 1481 Arnavut ayaklanmasındaki rolüyle de tanınır, Osmanlılara karşı mücadeleyi denemiştir.[4] Haziran 1481'de Ivan Crnojević'in Zeta'yı başarılı bir şekilde Osmanlılardan geri almak için güçlerini destekledi.[5] Kastriot prensliğini yeniden kuramadı ve Arnavutluk'u Osmanlılardan kurtaramadı ve üç yıl süren savaştan sonra 1484'te İtalya'da emekli oldu.[4]

Ailesi

Sırp despot Lazar Branković'in[6] kızı Jerina Branković]][1][2] ile evlenmiştir. Çifin aşağıdaki çocukları olmuştur:

  • Giorgio (ö. 1540),
  • Costantino Castriota (1477–1500), Isernia kardinali
  • Ferrante[2] (d. 1561), San Pietro, Galatina dükü
  • Maria[2] (ö. 1569)

Bugün İtalya'da yaşayan Kastriot torunları, sadece Jerina'nın büyük büyükbabası II. Manuil'in soyunu temsil ediyorlar.[7]

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. ^ a b Theodore Spandounes (Spandugnino), De la origine deli Imperatori Ottomani, Sathas, C. N. (ed.) (1890) Documents inédits relatifs à l'histoire de la Grèce au moyen âge, IX (Paris), p. 159
  2. ^ a b c d Breve memoria de li discendenti de nostra casa Musachi, p. 284
  3. ^ Zbornik Odsjeka za Povijesne Znanosti Zavoda za Povijesne i Društvene Znanosti Hrvatske Akademije Znanosti i Umjetnosti. HAZU. 1999. s. 169. ...1456 rođen je princ Gjon Kastrioti, Skenderbegov sin 
  4. ^ a b Anamali 2002, ss. 413–416
  5. ^ Евгениј Љвович Немировски (1996). Почеци штампарства у Црној Гори, 1492-1496. ЦНБ "Ђурђе Црнојевић". s. 99. Erişim tarihi: 24 Nisan 2013. 
  6. ^ Dejan Nikolić (1996). Svi vladari Srbije. Narodna biblioteka "Resavska škola". већ само кћерке - Јелачу (Јелену), Ирину и Милицу 
  7. ^ Runciman 1990, ss. 183–185

Konuyla ilgili yayınlar