Papirüs 49
| Yeni Ahit'in Papirüs El Yazmaları |
|---|
 |
| 1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8 - 9 - 10 - 11 - 12 - 13 - 14 - 15 - 16 - 17 - 18 - 19 - 20 - 21 - 22 - 23 - 24 - 25 - 26 - 27 - 28 - 29 - 30 - 31 - 32 - 33 - 34 - 35 - 36 - 37 - 38 - 39 - 40 - 41 - 42 - 43 - 44 - 45 - 46 - 47 - 48 - 49 - 50 - 51 - 52 - 53 - 54 - 55 - 56 - 57 - 58 - 59 - 60 - 61 - 62 - 63 - 64 - 65 - 66 - 67 - 68 - 69 - 70 - 71 - 72 - 73 - 74 - 75 - 76 - 77 - 78 - 79 - 80 - 81 - 82 - 83 - 84 - 85 - 86 - 87 - 88 - 89 - 90 - 91 - 92 - 93 - 94 - 95 - 96 - 97 - 98 - 99 - 100 - 101 - 102 - 103 - 104 - 105 - 106 - 107 - 108 - 109 - 110 - 111 - 112 - 113 - 114 - 115 - 116 - 117 - 118 - 119 - 120 - 121 - 122 - 123 - 124 - 125 - 126 - 127 - 128 - 129 - 130 - 131 - 132 - 133 - 134 - 135 - 136 - 137 - 138 - 139 - 140 - 141
|
Papirüs 49 (Gregory-Aland listesine göre: ) Yunanca Kutsal Yazıların (Yeni Ahit) Grekçede yazılan eski bir kopyasıdır. Bu papirüs el yazması Efeslilere Mektup'un birçok ayet içermektedir. Papirüs bugün New Haven'de (ABD) Yale University Library 'de (paraf: P. 415) saklanır.[1]
Tarih
[değiştir | kaynağı değiştir]Fragman paleografik yöntemlerle 3. yüzyıla tarihlenmektedir.[1]
Comfort da, e lyazmasını üçüncü yüzyılın ortalarına tarihlendirdi.[2]
Papirüs muhtemelen Mısır'da yazılmıştır, ancak belirli bir yere atanamaz.[3] El yazması, Şubat 1931'de Yale Üniversitesi için Kahire'de satın alındı. Kahire'den önceki kaynağı bilinmiyor.[2] Kodeksin metni 1958'de William Hatch ve Bradford Welles tarafından yayınlandı.[3] 1985'te Susan Stephens, kodeksin yeni bir transkripsiyonunu verdi.[2] 1999'da Comfort ve Barrett tekrar yeni bir rekonstrüksiyon yaptı.[4]
Vittorio Bartoletti (1920–1990), ve 'in aynı katip tarafından yapıldığını belirten ilk kişiydi.[5] Bu sonuç Bradford Welles, Comfort ve Barrett ve diğer paleografyacılar tarafından doğrulandı.[6]
Metin
[değiştir | kaynağı değiştir]Kodeksin Grekçe metni İskenderiyeli metin türünü yansıtır. Aland tarafından kategori I'ye sıralandı.[1] El yazması, Kodeks Sinaiticus ve Kodeks Vaticanus ile büyük bir uyum gösteriyor. Comfort'a göre, ve aslen aynı el yazmasından gelmektedir.[7]
Efesliler 5:9
Efesliler 5:9, Kodeks Sinaiticus, Alexandrinus, Vaticanus, Bezae, Augiensis, Boernerianus, Porphyrianus, minüskül metinler 6, 33, 81, 629, 1175c, 1739, 1881, 2464, bazı Eski-Latin el yazmaları, Peşitta ve Kıpti el yazmaları tarafından desteklenen φωτος (ışık) metinsel okumasına sahiptir. πνευματος (ruh) okuması , D2, Ψ, Bizans el yazmalarının çoğunluğu ve sirh.[8]
İçerik
[değiştir | kaynağı değiştir]Efesoslular 4:16–29; 4:31 – 5:13
Efesoslular 4:16-29 (recto)
[16] – [οικοδομην εαυτου] ε̣ν̣ αγαπ[η [17] το]υ̣το̣ ο̣υ̣ν λ̣[εγω και
μαρτυρομ]α̣ι εν κω̅ μη̣κετι υ[μας π]ε̣ρ̣[ι]π̣ατ[ειν καθ]
[ως και τα] ε̣θνη ·περιπατει εν̣ [ματαιοτ]η̣τ̣ι του
[νοος] αυτων [18] εσκοτωμενοι τη ·δ[ια]νο̣ι̣α οντες
[απηλ]λοτριωμ̣ενοι της ζωης του θυ̅ δ̣ια την αγνοι
[αν τη]ν̣ ουσαν εν ·αυτοις δια τ̣η̣[ν πωρ]ω̣σιν της
[καρδια]ς αυ̣των̣ [19] οιτινες απηλ[γηκοτες] ε̣αυτους
[παρεδ]ω̣καν τη̣ ·α̣σελγια ε̣ι[ς] εργα̣[σιαν] α̣καθαρ
[σιας πασης εν πλεο]ν̣ε̣ξ̣ια [20] υμ̣[εις δε] ο̣υ̣χ̣ ουτως
[εμαθετε τον χν̅ [21] ει γε] α̣υτον ηκ̣[ουσατ]ε̣ και εν αυτω
[εδιδαχθητε καθως εστι]ν̣ α̣λ̣η̣θ̣ε̣ι̣α̣ ε̣ν̣ [τω] ι̣υ̅ [22] [α]π̣οθεσθε
[υμας κατα τη]ν̣ προ[τεραν α]ναστροφη̣[ν το]ν̣ παλαιον αν
[θρωπον τον] φ̣θ̣ε̣ι̣ρομενον κατα τα[ς ε]π̣ιθυμιας της
[απατης [23] ανα]νεο̣υσθαι δε εν τω πν̣̅[ι το]υ νοος ·υμων
[24] [και ενδυσασ]θ̣α̣ι̣ τ̣ον καινον ανθ̣[ρωπο]ν̣ τον κατα
[θν̅ κτισ]θ̣εντ̣α εν δικαιοσυνη̣ τ̣ι̣ της αλη
[θειας [25] δι]ο̣ αποθ̣εμενοι το ψευδ̣[ος λαλει]τ̣[α]ι̣ ·αληθειαν
[εκαστος μ]ε̣τ̣α του̣ πλησιον αυτ̣[ου οτι εσμεν] α̣λ̣λ̣η̣λ̣ων
[μελη [26] ο]ρ̣γιζ̣ε̣σθαι και μη̣ αμαρ̣τ̣αν[ετ]α̣ι ο ηλιος
[μη επ]ι̣δυετω επι παρο̣[ργ]ι̣σμω ·υμω̣ν̣ [27] μηδε
[διδοτε τ]οπον τω διαβολ̣ω̣ [28] ο κλεπτων μηκετει
[κλεπτετ]ω μαλλον δ[ε κ]ο̣πιατω εργ̣[α]ζ̣ομενος
[ταις χερσι]ν̣ το ·αγαθον ινα εχη με̣[τα]δ̣ιδο̣να̣ι
[τω χρεια]ν̣ ·εχοντι [29] πας λογος σαπρος [ε]κ̣ του στομα
τος υμων
Efesoslular 4:31 - 5:13 (verso)
ρισατο ημ[ιν [1] γιν]ε[σθ]ε̣ ουν μιμηται του θ̅υ̅ ω̣ς̣ τ̣ε̣[κνα] αγα
πητα [2] κα̣[ι] π̣ε̣[ρι]πατειται εν αγαπη καθως κ[αι]
ο χ̅ς̅ ηγαπησε[ν] ·[ημ]ας και παρεδωκε[ν] εαυτον [υπερ]
ημων πρ̣ο[σφορα]ν̣ κ̣α̣ι θυσιαν τω θ̅ω̅ ε̣[ι]ς̣ οσμη[ν ·ευω]
διας [3] πορν[εια] [δε] κ̣αι ακαθαρσια πασα̣ η ·π̣λ̣ε[ο
ν]εξεια μη̣δ̣[ε ονο]μ̣αζεσθω εν υμιν̣ [κ]α̣θως π[ρεπει] ·
αγιοις [4] και εσ̣[χροτ]ης και μ̣ω̣[ρολογια η ευτραπελια α]
ουκ α̣νηκεν̣ α̣λ̣λ̣[α μ]α̣λ̣[λον ευχαριστια [5] τουτο γαρ]
ειστε γιν̣ωσκ̣[ο]ντ̣[ες] οτι π̣α̣[ς πορνος η ακ]α[θαρτος]
η πλεονεκτη̣ς̣ ο̣ [εσ]τ̣ιν ειδωλο̣λ̣α̣τ̣ρ̣η̣ς̣ ου̣[κ εχει]
κληρονομεια εν̣ [τη] βασιλεια του χυ̅ κ̣α̣ι θ̅υ̣̅ [6] [μηδεις]
υμας απ̣ατατ̣ω̣ [κε]ν̣οις ·λογοις δια τ̣α̣υτ̣α̣ [γαρ ερχε]
τε η̣ οργη του̣ θ̣[υ̅ επι] τους̣ υ̣ιο̣υς της απισ̣τι̣α[ς [7] μη]
ουν γινεσθ̣[ε συμμετ]οχ̣[οι] ·α̣υ̣των [8] ητε γαρ π̣[οτε]
σκοτος ν[υν δε φω]ς̣ ε̣ν̣ ·κ̅ω̅ ως̣ τεκ̣[ν]α φ̣[ωτος πε]
ριπατειτ̣ε̣ [9] [ο γαρ] [καρπ]ο̣ς̣ τ̣ο̣υ φωτος εν πα̣[ση αγα]
θοσυνη και δ̣[ικα]ιοσυν̣η κ̣α̣ι̣ αληθεια [10] δ̣οκι[μα]
ζοντες τι εστ̣[ι]ν ευα̣ρεσ[το]ν̣ τω κ̅ω̅
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ a b c Kurt und Barbara Aland: Der Text des Neuen Testaments. Einführung in die wissenschaftlichen Ausgaben sowie in Theorie und Praxis der modernen Textkritik. Deutsche Bibelgesellschaft, Stuttgart 1989, S. 109. ISBN 3-438-06011-6
- ^ a b c Comfort, Philip W.; David P. Barrett (2001). The Text of the Earliest New Testament Greek Manuscripts. Wheaton, Illinois: Tyndale House Publishers Incorporated. p. 355. ISBN 978-0-8028-4098-1.
- ^ a b W. H. P. Hatch & C. B. Welles, A Hitherto Unpublished Fragment of the Epistle to the Ephesians, HTR 51 (1958), 33-37.
- ^ Comfort, Philip W.; David P. Barrett (2001). The Text of the Earliest New Testament Greek Manuscripts. Wheaton, Illinois: Tyndale House Publishers Incorporated. pp. 355–361. ISBN 978-0-8028-4098-1.
- ^ Vittorio Bartoletti, Papiri greci e latini della Società Italiana, vol. XIV, (1957), pp. 5-7.
- ^ Comfort, Philip W.; David P. Barrett (2001). The Text of the Earliest New Testament Greek Manuscripts. Wheaton, Illinois: Tyndale House Publishers Incorporated. p. 358. ISBN 978-0-8028-4098-1.
- ^ Philip W. Comfort, Encountering the Manuscripts. An Introduction to New Testament Paleography & Textual Criticism, Nashville, Tennessee: Broadman & Holman Publishers, 2005, S. 68–69.
- ^ K. Aland (ed.), E. Nestle (1991). Novum Testamentum Graece (ed. 26). Stuttgart: Deutsche Bibelgesellschaft. p. 511.
Edebiyat
[değiştir | kaynağı değiştir]- Kurt Aland: Kurzgefaßte Liste der griechischen Handschriften des Neuen Testaments – in Verbindung mit Michael Welte bearb. von Kurt Aland. de Gruyter, Berlin/New York 1994, 2. neubearbeitete und ergänzte Auflage, ISBN 3-11-011986-2 (Arbeiten zur neutestamentlichen Textforschung Bd. 1).
- W. H. P. Hatch and C. Bradford Welles, A Hitherto Unpublished Fragment of the Epistle to the Ephesians, Harvard Theological Review LI (1958), S. 33–37.