Papirüs 28

Papirüs Bodmer II ( ${\mathfrak {P}}^{66}$ ), M.S. 2. yüzyıl

1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8 - 9 - 10 - 11 - 12 - 13 - 14 - 15 - 16 - 17 - 18 - 19 - 20 - 21 - 22 - 23 - 24 - 25 - 26 - 27 - 28 - 29 - 30 - 31 - 32 - 33 - 34 - 35 - 36 - 37 - 38 - 39 - 40 - 41 - 42 - 43 - 44 - 45 - 46 - 47 - 48 - 49 - 50 - 51 - 52 - 53 - 54 - 55 - 56 - 57 - 58 - 59 - 60 - 61 - 62 - 63 - 64 - 65 - 66 - 67 - 68 - 69 - 70 - 71 - 72 - 73 - 74 - 75 - 76 - 77 - 78 - 79 - 80 - 81 - 82 - 83 - 84 - 85 - 86 - 87 - 88 - 89 - 90 - 91 - 92 - 93 - 94 - 95 - 96 - 97 - 98 - 99 - 100 - 101 - 102 - 103 - 104 - 105 - 106 - 107 - 108 - 109 - 110 - 111 - 112 - 113 - 114 - 115 - 116 - 117 - 118 - 119 - 120 - 121 - 122 - 123 - 124 - 125 - 126 - 127 - 128 - 129 - 130 - 131 - 132 - 133 - 134 - 135 - 136 - 137 - 138 - 139 - 140 - 141

${\mathfrak {P}}^{28}$ : Yuhanna 6:8-12, 17-22

Papirüs 28 (Gregory-Aland listesine göre: ${\mathfrak {P}}^{28}$ ) Yunanca Kutsal Yazıların (Yeni Ahit) Grekçede yazılan eski bir kopyasıdır. ${\mathfrak {P}}^{28}$ P. Oxyrhynchus 1596 ismi altında da tanınır. Böylece Oxyrhynchus Papirüsler Koleksiyonu'na aittir. Bu el yazması Yuhanna İncili'nin 6. bölümünün birçok ayeti içermektedir. Papirüs Berkeley'deki Pacific School of Religion'da (Paraf: Pap. 2) saklandı^[1] ve 2015'te özel bir koleksiyoncuya satıldı.

Tarih[değiştir | kaynağı değiştir]

Paleografik yöntemlerle 3. yüzyılın sonuna tarihlenir.^[2]

Metin[değiştir | kaynağı değiştir]

Grekçe yazı İskenderiyeli metin türünü yansıtmaktadır. Aland onu kategori I'e sıraladı.^[3] Papirüs, orta büyüklükteki onsiyal olarak yazılmıştır.^[4] Sayfa başına 12 satır ile yazılmış tek bir kağıt yaprağıdır. El yazması, ${\mathfrak {P}}^{75}$ ile en büyük anlaşmayı göstermektedir (10 varyanttan 7'sinde).^[2] Grenfell ve Hunt'a göre Sinaiticus'a Vatikan'dan daha yakındır. Sadece bir durumda Sinaiticus ve Vatikanus'a karşı Kodeks Alexandrinus'u destekler (Yuhanna 6:11).^[4]

İçerik[değiştir | kaynağı değiştir]

${\mathfrak {P}}^{28}$ fragmanı Yuhanna 6:8–12, 17–22 içerir. Grenfell ve Hunt metnin "çok doğru” olmadığını belirtti. Metinde dört benzersiz okuma türü içerir:^[5]

1. Yuhanna 6:10'da: ελαβεν yerine ελεβεν

2. Yuhanna 6:19'da: εγγυς yerine ενγυς

3. Yuhanna 6:20'de: φοβεισθε yerine φοβεισθαι

4. Yuhanna 6:22'de: ειδεν yerine ιδεν

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

^ Kurt Aland, Barbara Aland: The Text of the New Testament: An Introduction to the Critical Editions and to the Theory and Practice of Modern Textual Criticism, transl. Erroll F. Rhodes. William B. Eerdmans Publishing Company, Grand Rapids MI 1995, S. 97.
^ ^a ^b Philip W. Comfort, David P. Barrett: The Text of the Earliest New Testament Greek Manuscripts. Tyndale House Publishers Incorporated, Wheaton IL 2001, S. 122.
^ Kurt und Barbara Aland: Der Text des Neuen Testaments. Einführung in die wissenschaftlichen Ausgaben sowie in Theorie und Praxis der modernen Textkritik. Deutsche Bibelgesellschaft, Stuttgart 1989, S. 107. ISBN 3-438-06011-6
^ ^a ^b B. P. Grenfell, A. S. Hunt: Oxyrynchus Papyri XIII. London 1919, S. 8.
^ Peter M. Head: The Habits of New Testament Copyists Singular Readings in the Early Fragmentary Papyri of John. Biblica 85 (2004), S. 406.

Edebiyat[değiştir | kaynağı değiştir]

Kurt Aland: Kurzgefaßte Liste der griechischen Handschriften des Neuen Testaments – in Verbindung mit Michael Welte bearb. von Kurt Aland. 2. neubearbeitete und ergänzte Auflage. de Gruyter, Berlin / New York 1994, ISBN 3-11-011986-2 (Arbeiten zur neutestamentlichen Textforschung, Band 1).
B. P. Grenfell, A. S. Hunt, Oxyrynchus Papyri OP XIII. London 1919, S. 8–10, Textarchiv – Internet Archive.

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

[1] Kurt Aland, Barbara Aland: The Text of the New Testament: An Introduction to the Critical Editions and to the Theory and Practice of Modern Textual Criticism, transl. Erroll F. Rhodes. William B. Eerdmans Publishing Company, Grand Rapids MI 1995, S. 97.

[Comfort-2] Philip W. Comfort, David P. Barrett: The Text of the Earliest New Testament Greek Manuscripts. Tyndale House Publishers Incorporated, Wheaton IL 2001, S. 122.

[3] Kurt und Barbara Aland: Der Text des Neuen Testaments. Einführung in die wissenschaftlichen Ausgaben sowie in Theorie und Praxis der modernen Textkritik. Deutsche Bibelgesellschaft, Stuttgart 1989, S. 107. ISBN 3-438-06011-6

[Grenfell-4] B. P. Grenfell, A. S. Hunt: Oxyrynchus Papyri XIII. London 1919, S. 8.

[5] Peter M. Head: The Habits of New Testament Copyists Singular Readings in the Early Fragmentary Papyri of John. Biblica 85 (2004), S. 406.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]