İçeriğe atla

Mikoyan-Gureviç MiG-17

Vikipedi, özgür ansiklopedi
MiG-17 Fresco
Restore edilmiş bir MiG-17
Restore edilmiş bir MiG-17
TürüAvcı
Ulusal köken Sovyetler Birliği
ÜreticiMikoyan Gurevich
İlk uçuş10 Ocak 1950
Hizmete girişKasım 1952
DurumuEtkin hizmette (Kuzey Kore, Mali Hava Kuvvetleri ve Tanzanya Hava Kuvvetleri)
Ana kullanıcıSovyet Hava Kuvvetleri
Diğer kullanıcılarHKO Hava Kuvvetleri
Polonya Hava Kuvvetleri
Vietnam Halk Hava Kuvvetleri
Üretim sayısı10,824
GelişimiMiG-15
DeğişimleriPZL-Mielec Lim-6
Shenyang J-5

MiG-17 Fresco, 1949 yılında Mikoyan Gurevich bürosu tarafından geliştirilen tek motorlu, subsonik ve tek kişilik bir uçaktır. MiG-15'in geliştirilmiş versiyonudur. Bu uçakla ilk kez AAM (Hava Hava) füzeleri kullanılmıştır. Ayrıca 70lerin başında ilk süpersonik savaş uçaklarının geliştirilmesine kadar ABD savaş uçakları için ciddi bir tehditti, ancak süpersonik uçakların servise girmesiyle birlikte teknolojik geçerliliklerini kaybetmişlerdir.

Sovyetler Birliği'nin MiG-17'si, MiG-15'in modifiye edilmiş bir versiyonuydu ve Kore Savaşı'nda kullanılması amaçlanmıştı. Ancak üretimdeki gecikmeler nedeniyle 1958'deki İkinci Tayvan Boğazı Krizine kadar kullanıma hazır değildi. Daha yavaş Amerikan bombardıman uçaklarını düşürmek üzere tasarlanmış olsa da MiG-17, Vietnam Savaşı sırasında Kuzey Vietnamlı pilotlar tarafından Amerikan avcı ve bombardıman uçaklarına karşı kullanıldığında olağanüstü başarı göstermiştir. Bunun nedeni, MiG-17'nin hız ve uzun menzilli savaşa odaklanan Amerikan F-4 Phantom ve F-105 Thunderchief'ten daha çevik ve manevra kabiliyetine sahip olmasının yanı sıra, MiG-17'nin F-4 Phantom'un ilk modellerinde bulunmayan bir silahla donatılmış olmasıydı.[1]

Tasarım ve geliştirme

[değiştir | kaynağı değiştir]
Mighty Eighth Air Force Museum'da sergilenen bir Kuzey Vietnam MiG-17.

MiG-17, 1950'lerde Mikoyan-Gurevich tasarım bürosu tarafından MiG-15'in halefi olarak geliştirilen bir jet avcı uçağıydı. Kore Savaşı sırasında MiG-15'te bulunan sorunları gidermek için tasarlanmıştı ve MiG-19 ve North American F-100 Super Sabre gibi süpersonik türler piyasaya sürülmeden önce en başarılı transonik avcı uçaklarından biriydi.[2] MiG-17, Mach 1'e yaklaşan hızlara ulaşmasını sağlayan daha ince, daha yüksek oranda süpürülmüş bir kanat ve kuyruk düzleminin yanı sıra her kanatta üçüncü bir kanat çiti, bir ventral kanatçık ve bir metre daha uzunluk ekleyen daha uzun bir arka gövdeye sahipti. Klimov VK-1 motorundan güç alıyordu ve ilave itiş gücü için bir art yakıcı kullanma yeteneğine sahipti.[3]

MiG-17 ile selefi MiG-15 arasındaki en önemli farklardan biri, daha yüksek Mach sayılarında kontrol edilebilmesiydi. MiG-15, Mach 0.92'yi güvenli bir şekilde geçemediği için hava frenlerini kullanmak zorunda kalırken, MiG-17 daha yüksek hızlarda daha çevik olacak şekilde tasarlandı. MiG-17 ayrıca, MiG-15'in karşılaştığı bir sorun olan yüksek hızlarda ve kanat yüklerinde aerodinamik simetriyi bükme veya kaybetme eğilimine direnen daha sert bir kanada sahipti.[4]

MiG-17'nin I-330 SI olarak adlandırılan ilk prototipin uçuşu, 14 Ocak 1950 tarihinde; Ivan Ivashchenko tarafından gerçekleştirdi. Ancak, test sırasında Ivashchenko, uçağının yatay kuyruğunu kopararak bir dönüşe ve çarpışmaya neden olan bir çarpıntı yaşaması sonucu öldü. Sorun tespit edilerek düzeltildi ve 1951'de ek prototiplerin testi başarıyla devam etti. MiG-17'nin seri üretimi Ağustos 1951'de başladı, ancak daha fazla MiG-15 üretmek için ertelendi ve MiG-19'un uçuş testine yakın olduğu Ekim 1952'ye kadar hizmete girmedi.[5]

MiG-17 üretimi boyunca çeşitli modifikasyonlar ve iyileştirmelerden geçti. Öncelikle genel amaçlı bir gündüz avcısı olarak kullanıldı ve üç topla silahlandırıldı: bir Nudelman N-37 37 mm top ve toplam 160 mermi ile iki 23 mm top. Aynı zamanda avcı-bombardıman uçağı olarak da görev yapabiliyordu, ancak bomba yükü dönemin diğer uçaklarına kıyasla hafif sayılıyordu ve genellikle bomba yerine ek yakıt tankları taşıyordu. İt dalaşlarındaki etkinliğine rağmen, MiG-17 sonunda yerini tamamen süpersonik MiG-19'a bıraktı.[5]

MiG-17 ilk savaşını 1958'de Komünist ÇHC ile Çin Cumhuriyeti'nin F-86 Sabres uçakları arasındaki Tayvan Boğazı çatışmasında gördü. Ayrıca Vietnam Savaşı'nda Vietnam Halk Hava Kuvvetleri tarafından kullanılmış ve deneyimli Amerikalı pilotlarla karşı karşıya gelmiştir. MiG-17, düz uçan düşman bombardıman uçaklarını durdurmak için tasarlanmış ses altı bir avcı uçağıydı ve diğer avcı uçaklarıyla hava-hava muharebesi için uygun değildi. Geliştirildiği dönemde daha yavaş, ağır yüklü Amerikan avcı-bombardıman uçaklarına ve stratejik bombardıman uçaklarına karşı etkili olmuş, ancak Avro Vulcan ve Handley Page Victor gibi daha yüksek irtifalarda uçabilen yeni İngiliz jet bombardıman uçaklarını engelleyememiştir. Convair B-58 Hustler ve General Dynamics FB-111 gibi süpersonik stratejik bombardıman uçaklarının Amerika Birleşik Devletleri tarafından kullanılmaya başlanması MiG-17'yi ön hat hizmetinde kullanılmaz hale getirdi ve yerini MiG-21 ve MiG-23 gibi süpersonik önleme uçakları aldı.

Operasyonel Geçmiş

[değiştir | kaynağı değiştir]
Bir F-105D Vietnam Savaşı sırasında bir MiG-17'yi düşürüyor, 1967.

MiG-17, öncelikle düşman bombardıman uçaklarını durdurmak için kullanılan bir ses altı avcı uçağıydı. Düşük hızı ve sınırlı manevra kabiliyeti nedeniyle diğer avcı uçaklarıyla havadan havaya muharebe için pek uygun değildi. Buna rağmen, geliştirildiği dönemde daha yavaş, ağır yüklü Amerikan avcı-bombardıman uçaklarını ve stratejik bombardıman uçaklarını önleme rolünde etkili olmuştur. Ancak, Avro Vulcan ve Handley Page Victor gibi daha yüksek irtifalara sahip yeni İngiliz jet bombardıman uçaklarını etkili bir şekilde önleyememiştir. Convair B-58 Hustler ve General Dynamics FB-111 gibi süpersonik stratejik bombardıman uçaklarının Amerika Birleşik Devletleri tarafından kullanılmaya başlanması MiG-17'yi ön hat hizmetinde kullanılmaz hale getirdi ve sonunda MiG-21 ve MiG-23 gibi daha hızlı, daha gelişmiş süpersonik önleme uçakları ile değiştirildi.[6]

MiG-17 ilk savaşını 1958'de Komünist Çin ile Tayvan Cumhuriyeti'nin F-86 Sabre uçakları arasındaki Tayvan Boğazı çatışmasında gördü. Ayrıca Vietnam Savaşı'nda Vietnam Halk Hava Kuvvetleri tarafından kullanılmış ve burada Birleşik Devletler Hava Kuvvetleri ve Donanması'ndan deneyimli Amerikalı pilotlarla karşı karşıya gelmiştir. MiG-17, zorlu bir rakiple karşı karşıya olmasına rağmen, çatışmanın ilk aşamalarında bazı zaferler elde etmeyi başardı. Ancak, savaş ilerledikçe ve Birleşik Devletler daha yeni ve daha gelişmiş uçakları kullanıma soktukça, MiG-17 giderek daha yetersiz hale geldi. Sonuç olarak, Kuzey Vietnam hizmetinde yerini daha gelişmiş MiG-21 ve MiG-19 avcı uçaklarına bıraktı.[7][8][9]

Diğer MiG-17 kullanıcıları

[değiştir | kaynağı değiştir]

MiG-17, 1950'ler ve 1960'larda Varşova Paktı'ndaki birçok ülkenin yanı sıra SSCB ile tarafsız veya müttefik ilişkileri olan Afrika ve Asya'daki diğer ülkeler tarafından kullanılan popüler bir savaş uçağıydı. Mısır ve Suriye de dahil olmak üzere birçok Orta Doğu ülkesi tarafından da kullanılmış ve Altı Gün Savaşı sırasında Arap hava kuvvetlerinin önemli bir bileşeni olmuştur. Afrika'da, Nijerya İç Savaşı sırasında Nijerya Hava Kuvvetleri tarafından ve bir isyan sırasında Sri Lanka hükûmetini desteklemek için Sovyetler Birliği tarafından kullanıldı. MiG-17 ayrıca ABD tarafından Vietnam Savaşı'nda kullanılmak üzere değerlendirilmiş ve Groom Lake'teki bir program olan HAVE DRILL'de kullanılmak üzere sahte tanımlamalar ve seri numaraları verilmiştir. Çin ordusu tarafından da kullanılmıştır ve eğitim uçağı olan JJ-5'ler Çin'de halen sınırlı olarak kullanılmaktadır. MiG-17 günümüzde Kongo Demokratik Cumhuriyeti, Gine, Mali, Madagaskar, Sudan ve Tanzanya hava kuvvetleri ve Shenyang J-5 modeli ile Kuzey Kore tarafından kullanılmaya devam etmektedir.[10][11][12]

Teknik özellikleri[13]

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Uzunluk: 11.36 metre
  • Yükseklik: 3,8 metre
  • Kanat açıklığı: 9,63 metre
  • Servis tavanı: 15850
  • Güç ünitesi: 1 × Klimov VK-1F art yakmalı santrifüj akışlı turbojet motoru, 26,5 kN (6.000 lbf) kuru itiş gücü, art yakıcılı 33,8 kN (7.600 lbf)

Performans

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Maksimum hız: Deniz seviyesinde 1.100 km/sa (680 mph, 590 kn) M0,89
  • Yeniden ısıtma ile 3.000 m'de (9.800 ft) 1.145 km/sa (711 mph; 618 kn) / M0,93
  • Menzil: 2 × 400 L (110 US gal; 88 imp gal) drop-tank ile 12.000 m'de (39.000 ft) 2.020 km (1.260 mil, 1.090 nmi)
  • Servis tavanı: 16.600 m (54.500 ft)
  • g limitleri: +8
  • Tırmanma hızı: 65 m/s (12.800 ft/dk)
  • Kanat yüklemesi: 268,5 kg/m2 (55,0 lb/sq ft)
  • İtme/ağırlık: 0,63

Silahlanma[14][15]

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Silahlar: **2 × 23 mm (0,906 inç) Nudelman-Rikhter NR-23 otomatik top (top başına 80 mermi, toplam 160 mermi)
  • 1 × 37 mm Nudelman N-37 otomatik top (toplam 40 mermi)
  • Silah istasyonları 500 kg'a (1,100 lb) kadar depo kapasitesine sahip 2 pilon, aşağıdakilerin kombinasyonlarını taşımak için hükümler ile:
  • Roketler: S-5 roketleri için 2 × UB-16-57 roket podu
  • Bombalar: 2 × 250 kg (550 lb) bombalar
  • (bazı versiyonlar 3 x NR-23 otomatik top ve 2 x K-5 havadan havaya füze ile donatılmıştır

Kullanıcılar

[değiştir | kaynağı değiştir]

Wikimedia Commons'ta Mikoyan-Gureviç MiG-17 ile ilgili çoklu ortam belgeleri bulunur.

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ "Designations of Soviet and Russian Military Aircraft and Missiles". designation-systems.net. 21 Aralık 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ocak 2023. 
  2. ^ Sweetman 1984, p. 11.
  3. ^ "Mig-17 Fresco by Dave Aungst (Hobby Boss 1/48)". www.hyperscale.com. 6 Temmuz 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ocak 2023. 
  4. ^ Davies, Peter. USN F-4 Phantom II Vs VPAF MiG-17: Vietnam 1965-72. London: Osprey, 2009. 978-1-84603-475-6.
  5. ^ a b Crosby 2002, p. 212.
  6. ^ Toperczer 2001, pp. 13, 58.
  7. ^ Toperczer 2001, pp. 27-29.
  8. ^ Zampini, Diego. "Víboras Mortales" (Deadly Snakes) (in Spanish). Defensa. Nº 345, January 2007, pp. 58-59.
  9. ^ "Armed Forces: How It Happened." Time, 16 April 1965.
  10. ^ Nicolle 1995, pp. 18-23
  11. ^ Michel III p. 75, 76
  12. ^ Civil Airworthiness Certification: Former Military High-Performance Aircraft By Miguel Vasconcelos, United States Department of Transportation, Federal Aviation Administration. Page 3-10
  13. ^ Wilson 2000, p. 98.
  14. ^ Goebel, Greg. "The Mikoyan MiG-17." 4 Kasım 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Air Vectors, 1 September 2011. Retrieved: 15 September 2012.
  15. ^ "MiG-17 Fresco." 5 Ocak 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Global Security. Retrieved: 15 September 2012.
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Mikoyan-Gureviç_MiG-17&oldid=32961713" sayfasından alınmıştır