Magnus (çizer)

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Roberto Raviola
DoğumRoberto Raviola
31 Mayıs 1939
Bologna, İtalya
Ölüm5 Şubat 1996 (56 yaşında)
Imola, İtalya
Takma adlarMagnus, Bob La Volpe
Milliyet İtalya
Vatandaşlık İtalya
TürÇizgi roman
Önemli ödülleritam liste
Etkiledikleri
Resmî site

Magnus ya da gerçek adıyla Roberto Raviola (31 Mayıs 1939, Bologna - 5 Şubat 1996, Imola), İtalyan çizer. Çizgi roman alanındaki en büyük İtalyan sanatçılardan biri olarak kabul edilir.

Hayatı[değiştir | kaynağı değiştir]

Gençliği[değiştir | kaynağı değiştir]

1939'da Bologna'da doğan Roberto Raviola, çocukluğundan itibaren çizime büyük bir tutkusu vardı. Roberto Raviola, öğretmeni yokken tahtaya uçaklar çizdi. Bunlar savaş uçaklarıydı, çocuğun gölgesinde büyüdüğü, çocukluğunu bombardımanla parçalanmış bir Bologna'nın enkazında oynayarak geçirdiği uçaklardı.[2]

Daha çocukken çizime karşı belirgin bir eğilim gösterdi ve ortaokulu bitirdikten sonra Sanat Lisesi'ne kaydoldu. Bu dönemde, Alex Raymond'un Flash Gordon; Zavattini, Pedrocchi ve Scolari'nin Saturno Contro la Terra (Satürn Dünya'ya Karşı); Rino Albertarelli'nin Mandrake ve Faust; Floyd Gottfredson'un Mickey Mouse ve Amerikan Vahşi Batı'sının maceralarından beslendi.[3] Ayrıca kopyaladığı, üzerinde çalıştığı ve ters yüz ettiği Katolik çocuk dergisi Il Vittorioso'ya karşı da bir tutkusu vardı.

Henüz 17 yaşındayken, Roma'ya bir okul gezisindeyken arkadaşı Carlo Santachiara ile Il Vittorioso dergisinin yazı işleri ofisine uğrayarak dergi ekibine ortak çalışma teklifinde bulunur. Gelen yanıt olumsuzdur. 1957'de vasat bir karneyle (hepsi geçer not) mezun olduktan sonra Bologna'daki Güzel Sanatlar Akademisi'ne kaydoldu.[2]

1961'de Bologna Güzel Sanatlar Akademisi'nin senaryo bölümünden mezun oldu ve iki yıl daha dekorasyon eğitimi aldı. Üniversite yıllarında, bohem bir karikatürist ve sol kanat siyasi militan olarak yoğun bir faaliyetin yanı sıra, çizgi romanlara tutkuyla bağlandı ve bazı kısa öyküler çizmeye başladı. Çizgi roman dünyasına ciddi bir şekilde girmeden önce resim öğretmeni olarak çalıştı ve aynı zamanda reklam grafik tasarımcısı olarak çalıştı.

Roberto Raviola başlangıçta arkadaşı Carlo Santachiara ile birlikte eğlence olsun diye yarattığı bilim kurgu çizgi romanlarında Robert Patterson ya da Robert Hedrock, daha sık olarak da Bob La Volpe (Tilki Bob) imzasını kullanıyordu. Bu ismi Carl Barks'ın Albi d'Oro'da (Altın Seri) okuduğu Donald Duck and the Frozen Gold adlı öyküsünden almıştı.[2] Raviola, daha sonra Akademi günlerinden miras bir espri "Magnus Pictor Fecit"ten (Latince: Büyük ressam bunu yaptı) türetilmiş bir lakap olan "Magnus" takma adını kesin olarak aldı.

Fumetto Nero dönemi[değiştir | kaynağı değiştir]

1964'te Magnus, 1962'de Diabolik tarafından başlatılan Fumetto Nero akımını takip etmeye karar veren genç senarist Max Bunker tarafından işe alındı. Milano'daki yayınevi Editoriale Corno adına Magnus & Bunker ikilisi Kriminal ve Satanik[4], ardından Gesebel, Dennis Cobb ve Maxmagnus'u yarattı.

1967'de Magnus ve Bunker ikilisi, Mayıs 1969'da ilk kez görücüye çıkan Alan Ford adlı yeni bir karakter yarattı. Magnus'un çizim teknikleri ve belirli atmosferleri oluşturmak için kullandığı siyah ve beyaz kullanımı, siyahla groteski karıştıran yeni bir çizgi roman türünün temellerini attı. Magnus, Alan Ford serisini Eylül 1975 tarihli 75. sayıya kadar kesintisiz olarak çizdi.

Erotik eserler dönemi[değiştir | kaynağı değiştir]

Magnus, Renzo Barbieri'nin Edifumetto'su için çalışmaya başladı. Bu yılları yeni bir tarz arayışına adadı ve bu da erotik türe yol açtı. 1970'lerde Mezzanotte di Morte, Dieci Cavalieri e un Mago, Quella Sera al Collegio Femminile ve Il Teschio Vivente gibi maceraları yayınladı. 1975'te en iyi eserlerinden biri olarak kabul edilen macera dizisi The Unknown üzerinde çalışmaya başladı. 1977'de Giovanni Romanini ile birlikte çizdiği Orta Çağ arka planlı bir fantastik destan olan La Compagnia della Forca yayımlandı.

1980'lerde Magnus, en ünlü eserlerinden biri olan Necron ile erotik çizgiye yeniden başladı. Ilaria Volpe'nin metinlerinden yola çıkarak grotesk ve paradoksal karakterler çizen Magnus, Fransız Ligne claire stilini anımsatan bir çizim üslubunu kullanarak ve geçmişin Chiaroscuro'sunu terk ederek temiz ve belirgin bir vuruşla çizmeye başladı. Sonuç, zaman zaman komik olan bir porno-splatter çizgi romanıdır.

Oryantalizm ve bilim kurgu[değiştir | kaynağı değiştir]

1980'ler Magnus'un oryantalizmi keşfine de işaret ediyordu. Milady nel 3000 ile başlayan bu bilim kurgu dizisi, diziye adını veren kahramanın maceraları etrafında dönüyor ve Çin kültürünü Flash Gordon benzeri ortamlar, erotizm ve teknoloji ile harmanlıyordu. Benzer temalar 70'li yılların ortalarında, bilim kurgusal bir Orta Çağ arkafonunda geçen ve Shui Hu Chuan adlı 14. yüzyıl macera dolu bir Çin destanından esinlenen I Briganti macerasıyla ortaya çıkmıştı.

Çizimi 7 yıl süren Tex macerası[değiştir | kaynağı değiştir]

Magnus'un Türkiye'de "Dehşet Vadisi" adıyla yayınlanan Tex özel sayısının kapağı

1989 yılında Magnus, sanatsal vasiyeti ve çizgi roman dünyasındaki en detaycı çalışması olarak kabul edilen özel bir Tex Willer albümünün Sergio Bonelli Editore için üretimine başladı[4]. Büyük boyutlarda basılan ve her sayısını bir büyük ustanın imza attığı Tex One serisi için hazırladığı La Valle del Terrore (Türkiye'de yayınlanan adıyla Dehşet Vadisi) macerasının çizimi, tam 7 yıl sürdü.

Bu albüm için Magnus, Bologna kırsalına, Castel del Rio kasabasındaki evine çekildi ve 7 yıl boyunca orada çalıştı. Sonuç olarak ortaya çıkan La Valle del Terrore (Dehşet Vadisi) başlıklı albüm, dönemin fotoğraf albümlerine dayanarak ve son derece ayrıntılı bir grafik çizim tarzıyla çizilmiş 224 panelden oluşmaktadır. Magnus bu albümü hazırlarken Tex'in dünyasına özgü varlıkları hata yapmadan yansıtmak için düzinelerce maket üzerinde perspektif çalışmaları yapmış, canlı cansız ne varsa (atlardan posta arabalarına, saatlerden tüfeklere, nehirlerden dağlara) her şeyi olması gerektiği gibi çizmeye gayret göstermiştir.[5]

Magnus, çizimi 7 yıl süren bu macera için yaptığı çalışmayı şöyle anlatıyor:

Objeleri, mekânları, manzaraları çizmeden önce uzun araştırmalar yaptım. Öyle ki, sonunda şehirden uzaklaşıp kendimi kırlara arttım. Vahşi Batı'da geçen bir macerayı çizmeden önce dağlarda dolaşırsam bir çakıl taşını, bir nehri, bir ağacı daha iyi gözlemleyebilir, eserimde daha iyi yansıtabilirim. Çizeceğim öyküde önemli bir rolü olan ağaçları ve ormanları ayrı bir dikkatle gözlemledim. Gün ışığında ve akşam karanlığında, dolunayda ve ay olmadığı gecelerde ağaçları, dalların nasıl göründüğünü inceledim. Bütün bu incelemelerim sayesinde, okurların daha önce binlerce kez karşılaştığı bir silahlı çatışmanın küçük bir ışık oyunuyla öncekinden daha farklı ve daha etkileyici görüneceğini umuyordum.[5]

Bir süredir pankreas kanseri hastası olan Magnus, bu macerasının son panelini teslim ettikten birkaç gün sonra öldü.[6]

Ödülleri[değiştir | kaynağı değiştir]

  • 1978: Premio ANAF, Yılın En İyi Mizah/Hiciv Çizeri[7]
  • 1989: Premio ANAF, En İyi Çizer[7]
  • 1991: Premio ANAF, En İyi Çizer[7]
  • 1997: Premio INCA, En iyi Çizim Ödülü (La Valle del Terrore)
  • 2010: Premio ANAFI[8]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Giovanni Romanini". SergioBonelli.it (İtalyanca). 9 Mayıs 2013. 4 Mart 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Mart 2024. 
  2. ^ a b c Fiamma, Andrea (31 Mayıs 2019). "Magnus, Il Più Grande". Fumettologica (İtalyanca). 1 Mart 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Mart 2024. 
  3. ^ "Magnus – Biografia". Magnus Comics (İtalyanca). 2 Mart 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mart 2024. 
  4. ^ a b "Vent'Anni Senza Magnus". Il Post (İtalyanca). 5 Şubat 2016. 8 Mart 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Mart 2024. 
  5. ^ a b Frediani, Graziano (2003). Aramaktan Asla Vazgeçmeyen Adamın Efsanesi (Tex Özel Sayı:9, Dehşet Vadisi). İstanbul: Maceraperest Çizgiler. s. 11. ISBN 1303316609. 
  6. ^ Tripodi, Antonio (31 Mayıs 2012). "Il Testamento di Magnus: La Valle del Terrore". Lo Spazio Bianco (İtalyanca). 8 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mart 2024. 
  7. ^ a b c "Premi Assegnati dall'ANAF dal 1974 al 1991" (PDF). Amici Del Fumetto. 23 Eylül 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 17 Ekim 2023. 
  8. ^ "Albo d'Oro dei Premi ANAFI" (PDF). Amici del Fumetto (İtalyanca). Associazione Nazionale Amici del Fumetto e dell’Illustrazione. 15 Ağustos 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 15 Ocak 2024.