Işık gölge
Işık Gölge (İtalyanca: Chiaroscuro), sanatta karanlık ve aydınlığın oluşturduğu zıtlık için kullanılan bir terimdir. Terim çoğunlukla tüm düzenlemeyi etkileyen, vurgulanmış zıtlıklar için kullanılır. Fakat ressamlar ve sanat tarihçileri vücut gibi üç boyutlu nesnelere hacim kazandırmak için yapılan, güçlü olmayan etkiler için de kullanırlar.
Terimin daha özel kullanımına "ışık gölgeli tahta basma kalıbı"nda (İngilizce: "chiaroscuro woodcut") rastlanır. Bu terim her bir katmanında farklı renkler kullanılan tahta basma kalıpları anlatmak için kullanılır. İlk önce resim sanatında ortaya çıksa da artık sinema ve fotoğraf için de kullanılmaktadır.
İçindekiler
Tarihi[değiştir | kaynağı değiştir]
Kökeni[değiştir | kaynağı değiştir]
Işık gölge teriminin kökeni Rönesans döneminde renkli kâğıtlar üzerine yapılan çizimlerden gelir. O dönemde ressamlar beyazdan siyaha doğru ton çalışması yapıyorlardı.[1][2] Bu çalışma daha sonra geleneğe dönüştü. Işık gölge kullanarak yapılan tahta baskılar ise bu tekniği taklit edenler tarafından ortaya çıkarıldı.[3]
İtalyan sanatından bahsedildiğinde terim bazen iki renkle boyanmış görüntüler için kullanılır.
Galeri[değiştir | kaynağı değiştir]
- Resimde ışık gölge
Fra Angelico 1450'de bu tekniği kullanıyordu.
Botticelli'nin Aziz Sebastian'ı, 1474.
Velázquez özellikle yüz ve kıyafetlerde kullandı.
Vermeer'in ışığı kullanımı kompleks ve farklıydı.
- Fotoğrafta ışık gölge
Portre
- Yüzlerde ışık gölge
José de Ribera'dan Aziz Jerome
Rembrandt'dan kırmızılar içindeki yaşlı adam
John Everett Millais'nin otoportresi
William-Adolphe Bouguereau'dan örgü ören kadın
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ Harvard Sanat Müzesi Sözlüğü (30 Ağustos 2007'de erişildi)
- ^ Bir diğer örnek
- ^ David Landau ve Peter Parshall, The Renaissance Print, sayfa 180-84; Yale, 1996, ISBN 0-300-06883-2
