İçeriğe atla

Boyun Eğmeyen Fransa

Vikipedi, özgür ansiklopedi
(La France insoumise sayfasından yönlendirildi)
Boyun Eğmeyen Fransa
La France insoumise
KurucuJean-Luc Mélenchon
Kuruluş tarihi10 Şubat 2016 (8 yıl önce) (2016-02-10)
Üyelik (2017)artış 540,000[1]
İdeoloji
Siyasi pozisyonSol[8][9][10][11] ve
Aşırı sol[12][13][14][15]
Avrupa üyeliğiAvrupa Solu Partisi (gözlemci)
Resmî renkler    Mor ve Kırmızı
Ulusal Meclis
70 / 577
Avrupa Parlamentosu
9 / 81
Bölgesel Konseyler
27 / 1.758
İnternet sitesi
Fransa

Boyun Eğmeyen Fransa (Fransızca: La France insoumise, LFI veya FI) 10 Şubat 2016'da kurulmuş Fransız siyasi parti. Sol veya aşırı solda konumlandırılan parti, ideolojik olarak eko-sosyalist, demokratik sosyalist, anti-liberal ve sol popülisttir.[16]

Parti 2017 cumhurbaşkanlığı seçimlerinde kurucusu Jean-Luc Mélenchon'u aday göstermiş, dördüncü sırada gelen Mélenchon oyların %19,58'ini almıştır. Aynı yıl yapılan parlamento seçimlerinin ardından Ulusal Meclis'te 17 sandalye kazanan parti, parlamentoda grup kurmuş ve Mélenchon'u grup başkanı seçmiştir. 2019'da yapılan Avrupa Parlamentosu seçimlerine büyük umutlarla katılan parti ancak oyların %6.31'ni alabilmiş ve 6 vekil çıkarabilmiştir.

Parti, logosu olarak Yunan harflerinden olan phi (φ) harfini kullanır.

Tarihçe

[değiştir | kaynağı değiştir]

Kuruluş

[değiştir | kaynağı değiştir]

Hareket 10 Şubat 2016'da başlamıştır. Jean-Luc Mélenchon, 2017 cumhurbaşkanlığı seçimleri için adaylığını bir televizyon programında ilan etmiş, "tasmasız, ağızlıksız Fransa'nın, boyun eğmeyen ve bununla gurur duyan Fransa'nın beden bulmuş hali, temsilcisi" olmak istediğini söylemiştir. Mélenchon, hedefinin "insanlığın ortak çıkarı" olduğunu, iklim değişikliğinin başladığını ve insanlığın üretim, ticaret ve tüketim biçimlerini değiştirmesi gerektiğini ifade etmiştir. Amerika'da başkanlık ön seçimlerinde aday olan Bernie Sanders gibi bir internet platformu kurmuş, dijital yolla siyasi partilerden bağımsız bir "vatandaş devrimi" yürütmeyi amaçlamıştır. Bu konuda bloğuna "Siyasi parti üyeliği zorunlu olmadan, beraber hareket etmemize el verecek bir vatandaş hareketi başlatıyorum." yazmıştır.

Hareketin ilk mitingi Paris'teki Stalingrad Meydanı'nda 5 Haziran 2016'da düzenlenmiş, organizatörlerin iddiasına göre mitinge on bin kişi katılmıştır. İkinci miting iki ay sonra, 28 Ağustos 2016'da, Toulouse Gözlemevi'nin bahçelerinde gerçekleşmiştir.

Ortak gelecek (Fransızca: L'Avenir en commun) programı[17] 15-16 Ekim 2016'da, Saint-André-lez-Lille'de katılımcıların üçte ikisinin rastgele seçildiği, bin civarı kişiyi toplayan bir kurultayda kabul edildi.

Seçim sonuçları

[değiştir | kaynağı değiştir]

Cumhurbaşkanlığı

[değiştir | kaynağı değiştir]
Seçim Aday 1. Tur 2. Tur Sonuç
Oy % Oy %
2017 Jean-Luc Mélenchon 7.059.951 %19,58 (#4) Kaybetti
2022 7,712,520 %21,95 (#3) Kaybetti

Ulusal Meclis

[değiştir | kaynağı değiştir]
Seçim 1. Tur Sandalye ± Hükûmet
Oy %
2017 2.497.622 11,03
17 / 577
 artış 17 Muhalefet
2022 3,142,354 13.82
69 / 577
 artış 52 Muhalefet
2024
74 / 577
 artış 5 Muhalefet

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ "Partis politiques: les vrais chiffres des adhérents". franceinfo. 17 Kasım 2017. 9 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Aralık 2017. 
  2. ^ a b Nordsieck, Wolfram (2017). "France". Parties and Elections in Europe. 23 Mayıs 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Eylül 2023. 
  3. ^ Arthur Nazaret (10 Nisan 2014). "Quand Dray plante sa plume dans Mélenchon". Le Journal du Dimanche (Fransızca). 4 Nisan 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mart 2018. 
  4. ^ Denis Tugdual (5 Nisan 2013). "Le Pen-Mélenchon: la mode est au langage populiste". L'Express (Fransızca). 14 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mart 2018. 
  5. ^ Jean-Laurent Cassely (15 Nisan 2013). "Le populisme "vintage" de Jean-Luc Mélenchon, trop élaboré pour être efficace". Slate (Fransızca). 24 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mart 2018. 
  6. ^ "La gauche peut-elle être protectionniste ?". 14 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Eylül 2018. 
  7. ^ Chadwick, Lauren (6 Mayıs 2022). "France's left-wing parties agree on legislative alliance". euronews (İngilizce). 22 Mart 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Eylül 2023. 
  8. ^ Baker, Luke (18 Eylül 2017). "French unions and left-wing plan 10 days of action to rattle Macron". Reuters. 8 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ocak 2020. 
  9. ^ Barbière, Cécile (3 Ekim 2018). "La France Insoumise wants to turn European elections into anti-Macron referendum". Euractiv. 7 Şubat 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Nisan 2019. 
  10. ^ "Schools in France to display flags in classrooms". BBC News. 2 Eylül 2019. 8 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ocak 2020. 
  11. ^ Dodman, Benjamin (25 Kasım 2019). "Tackling domestic violence: 'If you ask the right questions at the right time, you will save lives'". France 24. 12 Nisan 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ocak 2020. 
  12. ^ "" L'un d'entre nous va bien arriver à gagner les élections ", Mélenchon rencontre le leader du Labour". Ouest-France. Agence France-Presse. 24 Eylül 2018. 1 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Nisan 2019. 
  13. ^ Robin Korda (19 Ekim 2018). "Perquisitions, dérapages : la mise au point de Mélenchon après une semaine houleuse". Le Parisien. 27 Ekim 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Nisan 2019. 
  14. ^ "French pension reform chief Jean-Paul Delevoye resigns over undeclared income". Euronews. 16 Aralık 2019. 3 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ocak 2020. 
  15. ^ Nordstrom, Louise (12 Haziran 2017). "André Chassaigne: One of the last defenders of France's 'dead' Communist Party?". France 24. France 24. 27 Ekim 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Mart 2021. 
  16. ^ "Arşivlenmiş kopya". 29 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Haziran 2017. 
  17. ^ "Ortak Gelecek Programı" (Fransızca). 16 Mart 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Nisan 2022. 

Dipnotlar

[değiştir | kaynağı değiştir]

Asli Fransızcası: « Je veux représenter et incarner la France insoumise et fière de l’être, celle qui n’a pas de muselière ni de laisse. »

"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Boyun_Eğmeyen_Fransa&oldid=33894515" sayfasından alınmıştır