Jean-Luc Mélenchon

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Jean-Luc Mélenchon
Kişisel bilgiler
Doğum Jean-Luc Antoine Pierre Mélenchon
19 Ağustos 1951 (1951-08-19) (71 yaşında)
Tanca, Tanca'nın Uluslararası Bölgesi
Partisi Enternasyonalist Komünist Organizasyonu (1977'den önce)

Sosyalist Parti (1977-2008)
Sol Parti (2008-günümüz)
La France insoumise (2016-günümüz)

Bitirdiği okul Franche-Comté Üniversitesi
Mesleği Öğretmen
Resmî site Resmî site

Jean-Luc Mélenchon (Fransızca telaffuz: [ʒɑ̃.lyk me.lɑ̃.ʃɔ̃]), 19 Ağustos 1951(1951-08-19) tarihinde Tanca'da doğdu. Babası Georges, İspanyol asıllı bir posta müdürüydü ve annesi Jeanine Bayona, İspanyol ve Sicilya asıllı bir ilkokul öğretmeniydi. Ailesi 1962'de Fransa'ya taşınana kadar Fas'ta büyüdü.

Fransız politikacı 2000 yılından 2002 yılına kadar Mesleki Eğitim Bakanı olarak Lionel Jospin Hükümeti'nde hizmette bulundu. Mélenchon, ayrıca 2010 yılına değin Fransa Senatosu'nun Essonne département'ının temsilcisi oldu.

Kasım 2008'de milletvekili Marc Dolez ile Sol Parti'yi kurmasıyla Sosyalist Parti'den ayrıldı. Sol partinin lideri olarak 2009 Avrupa seçimleri ve Güney-Batı bölgesindeki koalisyonun ana adayı olarak seçilmeden önce Sol Cephe'ye katıldı. Bu seçimleri yüzde 8.15 oy oranıyla kazandı ve Avrupa Parlamentosu'na seçildi.

Mélenchon ile Martine Billard, Sol Parti'nin eş başkanıydı. Mélenchon, Fransız Komünist Partisi'nin ve Sol Parti tarafından kurulan Sol Cephe'nin 2012 Fransa cumhurbaşkanlığı seçimindeki cumhurbaşkanı adayı olarak gösterildi.[1] İlk turda yaklaşık %11 oy aldı ve ikinci tura kalamayarak elendi.

2016 yılında La France insoumise ya da Türkçesi ile Boyun Eğmeyen Fransa hareketinin kuruluşunda yer aldı ve o günden bu yana başında bulunuyor. 2017 Fransa cumhurbaşkanlığı seçimlerinin ilk turunda birçok sol grubun desteği ile aday oldu ve %19,58 oy alarak 4. sırada yer aldı.

Mélenchon, 2018 yılında Boyun Eğmeyen Fransa bürosuna düzenlenen baskınla da gündeme geldi.[2] Mélenchon baskının haksız olduğunu söyleyerek polislerin ve savcının üzerine yürüdü. Boyun Eğmeyen Fransa bürosu aranırken içeriye giriş yapmaya çalıştığı sırada polislerin kendisini engellemesi üzerine Mélenchon, “Cumhuriyet benim! Milletvekili olan benim. Önümden çekil ve bu kapıyı aç!" (Fransızca: "La République, c'est moi! C'est moi qui suis parlementaire. Poussez-vous de là et ouvrez-moi cette porte!") dedi.[3]

Mélenchon, 2022 Fransa cumhurbaşkanlığı seçimi'ne cumhurbaşkanı adayı olarak katıldı. Oylarını bir önceki seçime oranla %2'den fazla arttırmasına rağmen, Emmanuel Macron ve Marine Le Pen hemen ardından %21,95'lik bir oyla üçüncü olup, ikinci tura kalamadı.[4]

Siyasi görüşleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Kendine Jean Jaurès'ı örnek aldığını söyleyen Mélenchon, işçi haklarının genişletilmesi ve sosyal devlet siteminin güçlendirilmesini savunurken[5] mevcut sosyoekonomik eşitsizlikleri düzeltmek için, zenginliğin yeniden dağıtılması çağrısında bulundu.[6] Mélenchon tarafından önerilen diğer politikalar arasında, yılda 360.000 Euro'nun üzerindeki kazançlar için ek gelir vergisi, sağlık bakım masraflarının tamamının kamu tarafından ödenmesi, cumhurbaşkanının yetkisinin azaltılarak meclise verilmesi ve göçmenlik yasalarının hafifletilmesi yer alıyor.[7] Mélenchon'un, eşcinsel evlilik, kadınların kürtaj hakkı ve esrarın yasallaştırılması da diğer bazı politikalarını oluşturuyor.[8]

Cumhurbaşkanlığı seçim sonuçları[değiştir | kaynağı değiştir]

Yıl Parti 1.  tur Sonuç
Toplam oy %
2012 PG 3.984.822 11.10 (#4) Kaybetti
2017 LFI 7.059.951 19.58 (#4) Kaybetti
2022 LFI 7.712,520 21.95 (#3) Kaybetti

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Fransa'nın Chavez'i: Jean-Luc Melenchon". ntvmsnbc.com. 23 Nisan 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Nisan 2012. .(Türkçe)
  2. ^ "Jean-Luc Melenchon ve polisler arasında tartışma". 28 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  3. ^ "Mélenchon'un polis baskını ile ilgili yaptığı açıklamalar". 9 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  4. ^ "Election présidentielle 2022". www.resultats-elections.interieur.gouv.fr. 10 Nisan 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Nisan 2022. 
  5. ^ Pr’ncipe, Catarina; Sunkara, Bhaskar (July 2016). Europe in Revolt: Mapping the New European Left. Chicago: Haymarket Books. ss. 91-92. ISBN 978-1-60846-593-4. 
  6. ^ Pr’ncipe, Catarina; Sunkara, Bhaskar (July 2016). Europe in Revolt: Mapping the New European Left. Chicago: Haymarket Books. ss. 91-92. ISBN 978-1-60846-593-4. 
  7. ^ Fenby, Jonathan (November 2016). France: A Modern History from the Revolution to the War with Terror. New York: St. Martin's Press. ss. 448-449. ISBN 978-1-250-09683-8. 
  8. ^ French presidential election: how the candidates compare 14 Nisan 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. The Guardian. Author – Angelique Chrisafis. Published 4 April 2017. Retrieved 17 April 2017.

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Jean-Luc_Mélenchon&oldid=29025165" sayfasından alınmıştır