Kontrol diyagramı
Kontrol diyagramı, bir kalite izleme diyagramıdır. Doğada, toplumda ve insan etkisi ile meydana gelen tüm olaylarda değişkenlik bilinen bir olgudur. Bu nedenle üretim sürecinde çeşitli nedenlerin etkisi sonucu değişkenliğin ortaya çıkması, doğal ve kaçınılmaz kabul edilmektedir. Aslında kalite kontrol faaliyetlerinin temel amacı, üretim sürecinin ekonomik olması koşulu ile kontrol altında tutulmasıdır. Buradaki ekonomiklik ile ifade edilmek istenen husus, kontrolün gerçekleştirilmesi için harcanan çabalarla elde edilen yararlar arasında bir dengenin sağlanmasıdır.
Bu aşamada kontrol için kullanılan diyagramların tanımına gelirsek ; proses kontrolünün istatistik yöntemlerle ekonomik ve güvenilir biçimde gerçekleştirilebilmesinde kullanılan başlıca araç kontrol diygramlarıdır. Armand V. Feigenbaum, kontrol diyagramını; mamulun, mamulü oluşturan parçaların veya diğer bileşenlerin kalite spesifikasyonlarını geçmiş deneyimlere dayanarak saptanan limitlere göre kronolojik olarak karşılaştırmaya yarayan grafik araç olarak tanımlamaktadır.[1]
Türleri
[değiştir | kaynağı değiştir]Kabul kontrol diyagramları
[değiştir | kaynağı değiştir]Belirli bir boyut için mühendislik toleransı, imalat prosesinin, doğal dağılımını aştığı takdirde farklı bir X- diyagramı kullanılarak prosesin kusurlu yüzdesinin kontrol altında kalmasına çalışılmaktadır. Bu durumda kontrol diyagramının limitleri proses ortalamasının standart düzeyi yerine mamülün spesifikasyon limitlerine dayalı olmaktadır. Örnek ortalaması bu limitler içinde kaldığı sürece, proses kabul edilebilir varsayılacaktır. Proses ortalamasının sabit kaldığı varsayımı ortadan kalkacak ve bu değişmeler, istenmeyen düzeyde kusurlu parça yüzdesi imaline yol açan bir proses ortaya çıkmadıkça, proses ortalamasının spesifikasyon limitleri içinde değişmeler göstermesine izin verilecektir. Bu türden X diyagramları “kabul kontrol diyagramları” olarak isimlendirilmektedir.[kaynak belirtilmeli]
Birikimli toplam kontrol diyagramları
[değiştir | kaynağı değiştir]Daha önce ele alınmış olan kontrol diyagramları, bu tür diyagramları ilk defa ortaya koyan ve uygulayan kimsenin adına izafeten “Shewhart” diyagramları olarak adlandırılmaktaydı. Bu diyagramların kullanılmasında temel kural, genellikle orta çizgiden 3σ uzaklıktaki kontrol limitleri dışına taşma olduğunda gerekli önlemlerin alınmasıdır. Orta çizgiden 2σ uzaklıktaki limitler ise uyarı limitleri olarak adlandırılır ve bu limitler dışına birbiri peşi sıra iki noktanın taşması harekete geçmek için tetikleyici olmaktadır. Walter A. Shewhart diyagramları ile ilgili uygulamalarda elde edilen gelişmelerin ışığında, verilerin tamamı veya son birkaç örneği göz önünde bulundurmaksızın harekete geçmek için yeni bir kuralın saptanması zorunluluğu ortaya çıkmıştır. Bu amaçla ilk defa 1954 yılında İngiliz istatistik uzmanı E. S. Page tarafından “Birikimli toplam kontrol diyagramları” ortaya konmuş ve diğer bazı İngiliz istatistikçiler tarafından geliştirilmiştir.
Birikimli toplam kontrol diyagramları, temel olarak bir prosesin sürekli kontrolünün sağlanması amacıyla kullanılmaktadır. Shewhart diyagramlarına karşı başlıca üstünlüğü, daha düşük maliyette aynı etkinliği sağlamasıdır. Özellikle değişimin fazla büyük olmadığı durumlarda, proses ortalamasındaki ani ve ısrarlı değişme birikimli toplam kontrol diyagramlarında derhal fark edilmekte, değişmenin zamanı daha belirgin olarak saptanabilmekte ve gösterilebilmektedir. Birikimli toplam kontrol diyagramlarında herhangi bir karara varılırken verilerden elde edilen bilgilerin tümünün kullanılması gerekmemektedir.[2]
Kontrol diyagramı çeşitleri
[değiştir | kaynağı değiştir]Diyagram Türü | Süreç gözlemi | Süreç gözlemlerinin ilişkileri | Süreç Gözlem Tipi | Saptanacak değişimin büyüklüğü | |
---|---|---|---|---|---|
Xbar ve R diyagramı | aritmetik ortalama ve R açıklık diyagramı | Bir alt gruptaki kalite özelliklerinin ölçümü | Bağımsız | Değişkenler | Büyük (≥ 1.5σ) |
Xbar ve s diyagramı | aritmetik ortalama ve s standart sapma diyagramı | Bir alt gruptaki kalite özelliklerinin ölçümü | Bağımsız | Değişkenler | Büyük (≥ 1.5σ) |
Shewhard bireysel kontrol diyagramı (ImR veya XmR diyagramları) | Bir gözlemdeki kalite özelliklerinin ölçülmesi | Bağımsız | Değişkenler | Büyük (≥ 1.5σ) | |
Üç Yollu Kontrol Diyagramı | Bir alt gruptaki kalite özelliklerinin ölçülmesi | Bağımsız | Değişkenler | Büyük (≥ 1.5σ) | |
p-diyagramı | Bir alt gruptaki uygun olmayan oranlar | Bağımsız | Nitelikler | Büyük (≥ 1.5σ) | |
np-diyagramı | Bir alt gruptaki uygun olmayan sayılar | Bağımsız | Nitelikler | Büyük (≥ 1.5σ) | |
c-diyagramı | Bir alt gruptaki uygun olmayan eleman sayısı | Bağımsız | Nitelikler | Büyük (≥ 1.5σ) | |
u-diyagramı | Bir alt gruptaki birim başına düşen uygun olmayan eleman sayısı | Bağımsız | Nitelikler | Büyük (≥ 1.5σ) | |
EWMA diyagramı (Üstel Ağırlıklandırmalı Hareketli Ortalamalar) | Üstel Ağırlıklandırmalı Hareketli Ortalamalar Moving average - Wikipedia, the free encyclopedia 30 Kasım 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Bir alt gruptaki kalite özelliklerinin üstel ağırlıklandırmalı hareketli ortalamaları | Bağımsız | Değişkenler veya Nitelikler | Küçük (< 1.5σ) | |
CUSUM diyagramı | Bir alt gruptaki kalite özelliklerinin birikimli toplamı (Cumulative sum of quality characteristic measurement) | Bağımsız | Değişkenler veya Nitelikler | Küçükl (< 1.5σ) | |
Zaman Serileri modeli | Bir alt gruptaki kalite özelliklerinin ölçümü | Kendiliğinden ilişkili | Değişkenler veya Nitelikler | Yok | |
Regresyon Kontrol Diyagramı | Bir alt gruptaki kalite özelliklerinin ölçümü | Süreç kontrol değişkenlerine bağlı | Değişkenler | Büyük (≥ 1.5σ) | |
Gerçek zamanlı karşılaştıran diyagramlar | Bir alt gruptaki kalite özelliklerinin ölçümü | Bağımsız | Değişkenler veya Nitelikler | Küçük (< 1.5σ) |
Nasıl çizilir?
[değiştir | kaynağı değiştir]Çizerken şu adımlar izlenir:[3]
- Kullanılacak kalite karakteristiği belirlenir. Bunun için en çok hata meydana getire özelliğe öncelik verilir ve nihai mamülün kalitesini etkileyen proses değişkenleri ve koşulları tanımlanır.
- En uygun kontrol diyagramı türü çizilir.
- Kullanılacak orta çizgi ve kontrol limitlerinin hesaplanmasındaki kriterler saptanır.
- Kontrol diyagramında kullanılacak veri kümeleri seçilir ve kronolojik olarak kontrol diyagramına yerleştirilir.
- Veri toplamasında kullanılacak sistem oluşturulur. Kontrol diyagramı sadece günlük amaçlar için kullanılacaksa basit ve kullanışlı olmalıdır.
- Sonuçların yorumlanmasında uygulanacak kurallar belirlenir ve kontrol limitleri hesaplanır.
Uygulama alanları
[değiştir | kaynağı değiştir]- Aritmetik ortalama, dağılma aralığı ve standart sapma türünden istatistiksel ölçümlerle ilgili değişkenler için kontrol diyagramlarının genel uygulama alanı, tekil özelliklerin kontrolünü kapsamaktadır.
- Kusurlu parça yüzdesi (p) ve kusurlu parça sayısı (c) türünden istatistiksel ölçümlerle ilgili özellikler için kontrol diyagramlarının genel uygulama alanı, prosesteki toplam kusurlu parçanın kontrolünü kapsamaktadır.[1]
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ a b A.V. Feigenbaum, Total Quality Control, a.g.e., p. 396
- ^ Tapiero, Charles S. (1996). The Management of Quality and its Control. Great Britain: Chapman & Hall. ISBN 0 412 55720 7.
- ^ Besterfield, Dale H. (2004). Quality Control - 7th Edition. Pearson Prentice Hall. ISBN 0-13-191135-X.