Klostrofobi

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Klostrofobi
UzmanlıkPsikiyatri

Klostrofobi, genel anlamıyla küçük bir alana ya da odaya girmenin veya kaçmanın korkusu.[1] Birçok durum veya uyaranlar tarafından tetiklenebilir; kalabalık asansörler, penceresiz odalar ve hatta dar boğaz kazaklar da dahildir.[2] Genellikle anksiyete bozukluğu olarak sınıflandırılır ve bu genellikle panik atak ile sonuçlanır.

Etimoloji[değiştir | kaynağı değiştir]

Fransızca claustrophobie "kapalı yer korkusu" sözcüğünden alıntıdır. Bu sözcük Latince claustrum "kapalı yer" Yunanca phóbos φόβος ''korku'' kelimelerinden türemiştir.

Semptomplar[değiştir | kaynağı değiştir]

Klostrofobinin genellikle iki önemli semptomu olduğu düşünülmektedir; kısıtlama korkusu ve boğulma korkusu. Tipik bir klostrofobik en az bir ya da birkaç kısıtlamadan korkmaktadır. Küçük odalar, kilitli odalar, arabalar, uçaklar, trenler, tünel, sualtı mağaraları, bodrum katlar, asansörler ve mağaralar. Ayrıca, kısıtlama korkusu bir kuaförün sandalyesinde oturmak gibi önemsiz şeylerden korkacak düzeyde klostrofobiye neden olabilir. Klostrofobik ataklar için olası bir başka yer de özellikle de diş ameliyatı sırasında diş hekiminin koltuğu, yalnız bu senaryoda, korku ağrıdan dolayı değil, kısıtlanma olduğundandır.

Genellikle bir bölgeye kısıtlandığı zaman, klostrofobikler boğulma korkusu yaşar ve sınırları içinde hava eksikliği olabileceğine inanırlar.

Yaygınlığı[değiştir | kaynağı değiştir]

Wisconsin üniversitesi Nöroloji bölümünün yaptığı bir araştırmaya göre, dünya nüfusunun %2-5'inde herhangi bir yerin şiddetli klostrofobiden etkilendiği ortaya çıktı.[kaynak belirtilmeli]

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Claustrophobia" 15 Mart 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Merriam Webster. Retrieved 2013-05-19.
  2. ^ Öst, "The Claustrophobia Scale

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]