Jingoizm
Jingoizm, bir ülkenin kendi ulusal çıkarları olarak tanımladığı şeyleri, barışçıl yöntemler yerine tehdit veya fiili güç kullanarak savunmak gibi saldırgan ve proaktif bir dış politika tercih eden milliyetçilik türüdür.[1] Halk dilinde şovenizm, önyargılı birinin kendi ülkesini diğer ülkelerden üstün gören aşırı milliyetçiliktir.
Etimoloji
[değiştir | kaynağı değiştir]Söz yazarı G. W. Hunt ve şarkıcı G. H. MacDermott tarafından popüler hale getirilen ve 1877-78 Rus-Türk Savaşı sırasında İngiliz barlarında ve müzik salonlarında yaygın olarak söylenen bir şarkının parçası bu terimi doğurdu.[2][3][4] Parça şu sözleri içeriyordu:
| “ | We don't want to fight but by Jingo if we do |
” |
İstanbul'un ele geçirilmesi, Karadeniz'de üslenen Rus Donanması'na İstanbul ve Çanakkale Boğazları ("Türk Boğazları" olarak da bilinir) üzerinden Akdeniz'e sınırsız erişim sağlayacağı için Rusya'nın uzun süredir devam eden stratejik bir hedefiydi; buna karşılık İngilizler de Hindistan'a olan erişimlerini korumak için Rusları engellemeye kararlıydı. Yukarıdaki şarkının bestelendiği ve söylendiği dönemde, Ruslar Ayastefanos Antlaşması yoluyla hedeflerine yaklaşmaktaydı; sonunda İngilizler diplomatik baskı ve savaş tehdidi yoluyla Rusları geri püskürtmeyi başardı.
"Jingo adına" ifadesi, "İsa adına" yerine kullanılan ve yazılı olarak tarihte nadiren rastlanan bir sözdü. Bu şarkıda kullanılan "jingoism" terimi, önde gelen İngiliz radikal George Holyoake tarafından 13 Mart 1878 tarihinde Daily News'e yazılan bir mektupta siyasi bir etiket olarak kullanılmasından kaynaklanmaktadır.[5][6][7]
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Catherine Soanes (ed.), Compact Oxford English Dictionary for University and College Students (Oxford: Oxford University Press, 2006), p. 546.
- ^ ""By Jingo": Macdermott's War Song (1878)". Cyberussr.com. 1 Haziran 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Mart 2012.
- ^ "By Jingo". Davidkidd.net. 17 Eylül 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Mart 2012.
- ^ Forty Years in Constantinople, The Recollections of Sir Edwin Pears 1873–1915. 1. Londra: Herbert Jenkins Limited. 1916. s. 27. Erişim tarihi: 10 Haziran 2016 – Internet Archive vasıtasıyla. Yazar
|ad1=eksik|soyadı1=(yardım) - ^ A History of Our Own Times: From the Accession of Queen Victoria to the General Elections of 1880. IV. Londra: Chatto & Windus. 1881. s. 473. Erişim tarihi: 14 Mart 2018 – Internet Archive vasıtasıyla. Yazar
|ad1=eksik|soyadı1=(yardım) - ^ Sixty Years of An Agitator's Life. II. Londra: T. Fisher Unwin. 1892. ss. 216-218. Erişim tarihi: 14 Mart 2018 – Internet Archive vasıtasıyla. Yazar
|ad1=eksik|soyadı1=(yardım) - ^ Semi-detached Idealists: The British Peace Movement and International Relations, 1854–1945. Oxford University Press. 2000. s. 105. ISBN 0-19-924117-1. Yazar
|ad1=eksik|soyadı1=(yardım)