II. Otto

Vikipedi, özgür ansiklopedi

II. Otto (955 – 7 Aralık 983, Roma), "Kırmızı" diye adlandırılır. Saksonya'nın ve Ottonyan Hanedanlığı'nın üçüncü hükümdarı olup; I. Otto ve Adelaide'nin oğlu.

II. Otto
Otto II (HRE).jpg
Kutsal Roma İmparatoru
Hüküm süresi 7 Mayıs 973-7 Aralık 983
Önce gelen I. Otto
Sonra gelen III. Otto
İtalya Kralı
Hüküm süresi 7 Mayıs 973-7 Aralık 983
Önce gelen I. Otto
Sonra gelen III. Otto
Almanya Kralı
Hüküm süresi 26 Mayıs 961-7 Aralık 983
Önce gelen I. Otto
Sonra gelen III. Otto
Doğum 955
Saksonya, Alman Krallığı
Ölüm 7 Aralık 983 (27-28 yaşında)
Roma, Papalık Devleti
Defin Aziz Petrus Bazilikası
Eş(ler)i Theophanu
Çocuk(lar)ı I. Adelaide
I. Sophia
Matilda
III. Otto
Hanedan Ottonyan
Babası I. Otto
Annesi Adelaide
Dini Katolik

Biyografi[değiştir | kaynağı değiştir]

Eğitim, hükümdarlığının ilk yılları[değiştir | kaynağı değiştir]

Amcası Köln Başpiskoposu Bruno ve üvey kardeşi Mainz Başpikoposu William'ın bakımları altında iyi bir eğitim aldı. Başlangıçta sadece babasıyla yönetimin ortağıydı. 961 yılında Worms'da Alman Kralı olarak seçildi. 25 Aralık 967 tarihinde Roma'da Papa XIII. Ioannes tarafından imparatorluk tacı giydirildi.

4 Nisan 972 tarihinde Doğu Roma İmparatoru I. İoannis'in yeğeni Theofano ile evlendi. Babasının İtalya seferine katıldıktan sonra, Almanya'ya döndü ve babasının Mayıs 973 tarihinde ölümüyle toplantısız ve muhalefetsiz bir şekilde biricik imparator oldu.

Otto, hükümdarlık zamanını babasının Almanya'da imparatorluk yönetiminin güçlendirmesi ve İtalya'nın içlerine doğru genişleme politikasını sürdürerek geçirdi.

Almanya[değiştir | kaynağı değiştir]

Lorraine isyanının bastırılmasından sonra (güçlükler Almanya'nın güneyinde yükseldi), muhtemelen Otto'nun Swabia dükalığını II. Henry'ye bağış olarak vermeyi kabul etmemesinden dolayı. 974 yılında Henry'nin annesi Judith, imparatora karşı bir komplo düzenledi. Bu komplonun içinde Henry, piskopos Abraham (Freising), Bohemya Dükalığı dükleri, Polonya ve önceki imparatorun politikalarından memnun olmayan pek çok rahipler sınıfı üyeleri ve asizadeler sınıfından kişiler vardı. Plan keşfedildi ve kolayca bastırıldı. Aynı zamanda Otto'nun kuvvetleri I. Harald (Danimarkalı) tarafından Alman boyunduruğunu çıkartmak için yapılan hücum denemesine karşı koyuyordu. 975 yılında Bohemya'ya karşı yapılan seferler Bavyera'daki isyan ayaklanmalarından dolayı kısmen başarısızdı. Takip eden sonraki yıllarda Lorraine'de emirlerini ikinci defa yineledi ve II. Henry'yi Regensburg'dan Bohemya'ya kaçmaya zorladı. Bavyera'ya akrabası I. Otto (Bavyera) atanıyordu. 977 yılında kral Bohemya içlerine bir sefer daha düzenledi. Kral II. Boleslaus eski sadakatine geri döneceğine söz verdi. Ayrıca I. Mieszko (Polonya) boyun eğmişti.

II. Otto ve Theophano: Bizans fildişi levhası (Musée de Cluny)

Otto, Bavyera'yı tekrar geri almak için Henry ile bir çarpışma denemesi yaptıktan sonra, Lothair (Fransa) kralı Lorraine bölgesini istila ediyor ve 20.000 kişilik bir orduyla beş günlük bir süreyle Aachen'i işgal ediyordu. Otto ilk önce Köln ve daha sonra Saksonya'ya geri çekildi. Onun annesi Fransız kökenliydi, Lothair tarafını tutuyor ve Bourgogne'ye göç ediyordu. 978 yılı Eylül ayında Otto 30.000 asker toplayarak Fransa'yı istila ederek öcünü alıyordu. Küçük bir direnişle karşılaştı. Fakat ordu içindeki hastalıklar onu Paris kuşatmasını kaldırmasını zorluyordu. Geri dönüşünde ordusunun arka kanadındaki askerler ve askeri mühimmatlar Fransızlar tarafından tahrip edildi. Polonyalılar'a karşı bir sefer sonrası, Fransızlarla bir barışı takip ediyordu. Lothair Lorraine'deki iddialarını tekrarlıyordu (980). Ve bir değişimde Otto, Lothair'in oğlunun V. Louis'in haklarını tanıyordu.

İtalya[değiştir | kaynağı değiştir]

Otto, bundan sonra kendisini İtalya'ya seyahate çıkmaya serbest hissediyordu. Alman hükûmeti birinci şansölye Willigis ve I. Bernard (Saksonya) dükü'ne bırakıldı. Otto'ya seyehetinde eşi, oğlu, Otto (Bavyera), Worms piskoposu, Metz piskoposu ve Merseburg piskoposu ve birçok diğer kont ve baronlar eşlik ediyordu. Bugünkü İsviçre'deki Alp Dağları'nı geçerek Pavia'da annesiyle arabuluculuk yaptı. Daha sonra 980 yılı Noel'ini Ravenna'da kutladı.

Babası tarafından seçilmiş olan Papa VI. Benedictus, Romalı'lar tarafından Castel Sant'Angelo'da hapsedilmişti ve orada 974 yılında öldü. Onun ardılı VII. Boniface İstanbul'a kaçtı ve eski Sutri piskoposu VII. Bendict bu anda papaydı. Bendict'in önünde yürüyen Otto, törensel ayinle 981 yılının paskalya günü Roma'ya girdi.

Notlar[değiştir | kaynağı değiştir]

Ataları[değiştir | kaynağı değiştir]

Otto'nun üç jenerasyondaki ataları
II. Otto (Kutsal Roma İmparatoru) Babası:
I. Otto (Kutsal Roma İmparatoru)
Baba tarafından Büyük babası:
I. Henry (Almanya)
Baba tarafından Büyük babası:
I. Otto (Saksonya Dükü)
Baba tarafından Büyük annesi:'
Hedwiga
Baba tarafından Büyük annesi:
Matilda (Ringelheim)
Baba tarafından Büyük babası:
Kont Dietrich (Westphalia)
Baba tarafından Büyük ninesi:
Reinhild
Annesi:
Adelaide (İtalya)
Anne tarafından Dedesi:
II. Rudolph (Burgonya)
Anne tarafından dedesinin babası:
I. Rudolph (Burgonya)
Anne tarafından Ninesinin annesi:
Anne tarafından büyük anne:
Bertha (Svabya)
Anne tarafından dedsinin babası:
II. Burchard (Svabya Dükü)
Anne tarafından ninesinin annesi:
Regelinda

Dipnotlar[değiştir | kaynağı değiştir]


Resmî unvanlar
Önce gelen
I. Otto
Almanya kralı
961–983
Sonra gelen
III. Otto
Coat of Arms of Leopold II and Francis II, Holy Roman Emperors-Or shield variant.svg
Kutsal Roma İmparatoru

967–983
İtalya kralı
973–983