Gymnocalycium mihanovichii
| Gymnocalycium mihanovichii | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | |||||||||||||||
 | |||||||||||||||
| Korunma durumu | |||||||||||||||
 Asgari endişe altında (IUCN 3.1) | |||||||||||||||
Biyolojik sınıflandırma  | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| İkili adlandırma | |||||||||||||||
| Gymnocalycium mihanovichii (Fric ex Gürke) Britton & Rose | |||||||||||||||
| Sinonimler | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
'Gymnocalycium mihanovichii, Güney Amerika'dan bir kaktüs türüdür.[1] En popüler çeşitler, tamamen klorofil içermeyen, kırmızı, turuncu veya sarıyı pigmentasyon açığa çıkaran çeşitli mutantlar’dır. Bu mutant suşlar genellikle hylocereus kaktüs üzerine aşılanır ve birleşik bitkiye "Ay Kaktüsü" denir.[2][3][4][5] Ay kaktüsleri genellikle ev bitkisi olarak yetiştirilir ve ayrıca Ruby Ball, Red Cap, Red Hibotan veya Hibotan kaktüsleri olarak da bilinir.
Arka plan[değiştir | kaynağı değiştir]
Gymnocalycium mihanovichii Paraguay ve kuzeydoğuda Arjantin 500 metreye kadar daha alçak rakımlarda yetişir. Tür, 1903'te Alberto Vojtěch Frič tarafından orada keşfedildi.[6] “Echinocactus mihanovichii”nin ilk tanımı 1905 yılında Robert Louis August Maximilian Gürke tarafından yayınlandı. Nathaniel Lord Britton ve Joseph Nelson Rose onu 1922'de Gymnocalycium cinsine yerleştirdi.[7]
Gymnocalycium mihanovichii çok değişkendir, bu nedenle çok sayıda çeşidi tanımlanmıştır. Kültürde sıklıkla kültürdeki bireylerin mutantları - bitki hücrelerinde klorofil eksikliğinden dolayı ancak aşılandığında zorlukla özümseyebildikleri için canlı olan renk formları bulunur. Fidanlıklarda genellikle başka bir etli bitki Hylocereus üzerine aşılanır. En popüler çeşitler, hiç klorofil içermeyen mutantlardır, böylece alttaki kırmızı, turuncu veya sarı pigmentler görünür hale gelir. Fotosentez için klorofil gerekli olduğundan, bu mutantlar normal klorofil ile başka bir kaktüs üzerine aşılanmadıkça fide olarak ölürler.[8]
IUCN Tehlike Altındaki Türlerin Kırmızı Listesi'nde tür, tehlike altında olmadığı için "En Az Endişe (LC)" olarak anılır.
Açıklama[değiştir | kaynağı değiştir]
Bireysel olarak büyüyen “Gymnocalycium mihanovichii”, 3 ila 5 santimetre boy yüksekliklerine ve çapa ulaşan geniş küresel, gri-yeşil, genellikle kırmızımsı büyümüş bitki gövdelidir. Genellikle 8 kaburga dar kenarlı ve hafif çentiklidir. 5-6 zayıf, esnek ve hafif kavisli dikenler grimsi sarıdır, 0,8 ila 1 santimetre uzunluğundadır ve kısmen düşer. Çan biçimli ila huni biçimli çiçekler 4'ten 5'e cm uzunluğunda, sarımsı-zeytinden açık zeytin yeşiline kadardır. Açık yeşil stamenler iki sıra halindedir. Kalem de açık yeşildir; yara sarımsı. Meyveler iğ şeklindedir.[9]
"Hibotan" çeşidine ait türler, klorofilden yoksun olduğu için doğal olandan farklı bir renge sahiptir ve kökleri üzerinde yaşayamayacakları için başka bir Cactacea üzerine genellikle Hylocereus ‘a aşılanması gerekir.
Kültivarlar[değiştir | kaynağı değiştir]
Gymnocalycium aşılandığında bile kolayca ofsetler üretir, bu daha sonra yeni bir tabana aşılama yapılarak bitkinin devamlılığı sağlanır. Baz “Gymnocalycium”dan daha hızlı büyüdüğü için en iyi aşılar bile sadece birkaç yıl dayanır. Bu noktadan sonra, ikisi arasındaki hız farkı aşının bir arada tutamayacağı kadar büyük olur ve bu nedenle ayrılırlar. Bununla birlikte scion, bundan sonra anaç üzerine yeniden aşılanabilir.[10]
Renkli türler, az ya da çok renkli gövdelerle karakterize edilen geniş bir popüler mutant grubunu içerir. Kırmızı, turuncu, morumsu, sarı ve hatta beyaz olabilirler. İlk tamamen rengi açılmış mutantlara cv 'Hibotan' adı verildi. İlk sadece kısmen klorofil, cv olarak adlandırıldı. 'Hibotan Nishiki' ve kendi köklerinde yetiştirilebilir. 'Nishiki' hepsi klorofil içerir, ancak birçok antosiyanin içerir ve koyu kahverengi görünür.
Zamana kadar birçok başka renk elde edildi ve bazılarının 'Akagurohibotan-Nishiki' veya 'Pembe-Kuro' gibi özel isimleri vardı.[11][12]
Doğal ortamı[değiştir | kaynağı değiştir]
Bazı Gymnocalycium vahşi doğada gölge'yi, çalıların veya otların altında gizlenmeyi tercih ederken, diğerleri bol gün ışığı tercih eder. Birincisi, ay kaktüsü parlak, dolaylı ışıkta en iyi şekilde büyür ve yıl boyunca iç mekanlarda büyüyebilir.
Bol güneş ışığını tercih edenler, en sıcak aylarda güneşten korunmaya ihtiyaç duyabilirler, ancak bunu abartmak çiçeklerin kaybolmasına neden olur.
Saksıda yetiştirme ortamının dengesi, bitkilerin sulandıktan sonra bir veya iki günden fazla bataklık gibi toprakta kalmaması için iyi drenaja izin verecek şekilde yeterli olmalıdır.
Yaz aylarında, bitkinin sık sık sulanması gerekebilir, ancak küçük saksılardakilerin haftalık sulamaya ihtiyacı olur. Bununla birlikte, kompost yeniden sulanmadan önce neredeyse kuru olmalıdır. Kış aylarında sulama gereksizdir.
Galeri[değiştir | kaynağı değiştir]
-
Gymnocalycium mihanovichii friedrichii -
Kırmızı bir Gymnocalicium mihanovichiiden yaratılmış bir ay kaktüsü -
Kırmızı bir Gymnocalicium mihanovichiiden yaratılmış bir ay kaktüsü -
Çiçekli bir Gymnocalicium mihanovichii -
Birkaç saksı çiçekli Gymnocalicium mihanovichiis -
Çiçekli bir Gymnocalicium mihanovichii -
Sarı bir "Gymnocalicium mihanovichii"den yaratılmış bir ay kaktüsü, çiçekli -
Küçük saksı Gymnocalicium mihanovichii -
Pembe bir Gymnocalicium mihanovichiiden yaratılmış saksıda bir ay kaktüsü -
Sarı bir Gymnocalicium mihanovichiiden yaratılmış saksıda bir ay kaktüsü -
Kırmızı ve turuncu bir Gymnocalicium mihanovichiiden yaratılmış büyük ay kaktüsleri arsası -
Kırmızı Gymnocalicium mihanovichiiden oluşturulmuş bir sürü ay kaktüsleri
_sobre_un_Gymnocalicium_mihanowichii,_Ciudad_Ho_Chi_Minh,_Vietnam,_2013-08-14,_DD_10.JPG)
_na_podk%C5%82adce_Hylocereus_undatus).png)
Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]
14 "HOW TO GRAFT A CACTUS" 27 Haziran 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Succulents Box. Retrieved 2020-11-22.
Wikimedia Commons'ta Gymnocalycium mihanovichii ile ilgili çoklu ortam belgeleri bulunur.
Vikitür'de Gymnocalycium mihanovichii ile ilgili ayrıntılı taksonomik bilgiler bulunur.
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ Nathaniel L. Britton; John N. Rose (1 Haziran 1963). The Cactaceae. Courier Dover Publications. s. 153. ISBN 978-0-486-21192-3. Erişim tarihi: 3 Eylül 2012.
- ^ "Rescuing and Grafting a Moon Cactus | Succulents and Sunshine". www.succulentsandsunshine.com (İngilizce). 8 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Kasım 2018.
- ^ "How to Graft Cacti". Baetanical (İngilizce). 10 Eylül 2017. 22 Kasım 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Kasım 2018.
- ^ "7 Steps to Grafting Cactus". www.balconycontainergardening.com (İngilizce). 16 Mart 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Kasım 2018.
- ^ "Goodbye Roxanne | How To Graft A Cactus | Personal Post". Liller Photo | Milwaukee Wedding Photographer (İngilizce). 22 Kasım 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Kasım 2018.
- ^ Edward F. Anderson: The Big Cactus Lexicon . Eugen Ulmer KG, Stuttgart 1905, 3-8001-4573-1 , p 320 .
- ^ Curt Backeberg: The Cactaceae: Handbook of cactus science . 2nd Edition. Volume II. Gustav Fischer publishing house, Stuttgart New York 1883, 3-437-30382-1 , P. 1881
- ^ NL Britton, JN Rose: The Cactaceae. Descriptions and Illustrations of Plants of the Cactus Family. Volume II. The Carnegie Institution of Washington, Washington 1820, p. 153
- ^ Urs Eggli, Leonard E. Newton: Etymological Dictionary of Succulent Plant Names. Birkhäuser 2004, 3-540-00489-0 , p. 154
- ^ D.G. Hessayon (1 Ocak 1992). The House Plant Expert. Sterling Publishing Company, Inc. s. 104. ISBN 978-0-903505-35-2. Erişim tarihi: 3 Eylül 2012.
- ^ "Cultivar, Japan-E". 15 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Temmuz 2021.
- ^ "Hibotan Nishiki". 4 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Temmuz 2021.